رمان زندگی به سبک هواپیمایی به قلم ‌گل رز‌

♪

حلالم کن دم رفتن..

کمی بعد از پریشونی...

توواوار نگاهی که توهم باماونمیمونی...

مسیر موندنو رفتم.. یکی بود و جداشدباز...

تو پایان منو دیدی .. جدایی سخته از آغاز..

حلالم کن غریبونه...

توی این دل پره خونه...حلالم کن غریبی که برات دل کندن اسونه...

حلالم کن ب زخمایی ک لب وا کرده میخنده..

حلالم کن ب عشقی ک به چشمای تو پا بنده...

حلالم کن ب خونی ک غروب از خاک میجوشه..

حلالم کن ب نوزادی که شیر از تیر مینوشه...

مگه میشه کنارت مرد؟ هنوزم عشق بدقوله.. صبوری هم کم اورده.. خودشم شیر میناله.. حلالم کن غریبونه.. تویه این دل پره خونه.. حلالم کن غریبی که برات دل کندن اسونه..

(آهنگ حلالم کن از محمد علیزاده)♪

هدفون رو از گوشم در اوردم و گزاشتم رو میز تحریرم.. از بس اهنگ گوش دادم دیگه گوشام زینگ زینگ میکنه.. حالم از هرچی زندگیه به هم میخوره.. نمیدونم چیکار کنم..

از بی کاری..

من یاسمن زند . هجده و نیم ساله از تهران خخخ انگار میخان نقاشیمو نشون بدن خخخ.

امسال کنکور دادم و تا یه هفته دیگه جوابش میاد. راستش اصلا حوصله ی رشتمو ندارم. حوصله ی درسم ندارم. مگه دیپلم چشه؟ والا بخدا. از خدا میخام جواب کنکورم صفرصفرباشه منظورم اینه ک قبول نشم. حوصله ندارم والا.

بابام خلبانه و مامانم هم جراح (ارواح عمم خخخ)

شوخی کردم آخه نه که خیلی خوشمزم. بابام مهماندار هواپیماست و مادرمم خاندار است نقطه سر خط خخخ.

جدی فکر کردین بابام خلبانه؟ خخخخ

د اگه خلبان بود ک الان من تو ابرا بودم.

وجدان:ناشکری نکن یاسمن خان.

من:سلام به وجدان گرامی.

وجدان:کوفت . مامانت دوساعته بهت زل زده . روانی چرا هی میخندی؟

من :ای داد . الان میگه خل شدم

من :سلام مامان.

مامان:یاسمن باکی حرف میزدی و میخندیدی؟

من :هیچی مامان لب تابم رو میز بود داشتم تصویری میحرفیدم با بابا.

مامان:مگه وایفای شارژ داره؟

ای داد بیداد . منم الان چ جور دروغمو سر هم کنم ای بابا داشتم با دوستای خیالیم میحرفیدم.

از زیر سوال مامان در رفتم و گفتم :مامان من میرم پارک سر کوچه قدم بزنم.

مامان:یاسمن جان دیر نکنی .

من:چشم عشقمممم

مامان چشم غره ای بهم رفت و منم رفتم سر کمدم. خب حالا چی بپوشم؟ اممم یه مانتو خاکستری-سفید بر داشتم با شلوار طرح ساپورت مشکی و شال مشکی. موهامم تمام و کمال کردم تو شال و کفشای اسپورت کاربونی م هم پوشیدم و پیش ب سوی پارک.

به پارک که رسیدم اسمونو نگاه کردم. هواپیما ها از روی سرم میرفتند. با خودم گفتم ای کاش بابا زود برگرده. امروز دو روزی میشه که بابا به لندن رفته.

افکارمو پرت میزنم. چشمم میخوره به یه دختری که یه ساپورت تنگ با مانتویی که مثل بلوز پوشیده و خط شورتش(ببخشید دیگه واقعیته خخ)زده بیرون از مانتوش . با ارایش فوق العاده غلیظ و لبای پروتزی. دیدم یه پوزخند بهم زد. منم شبیه اون استیکرا شدم که دهنشون یه خطه . وااا. مشکل داره ها..

اومد پیشم نشست.

دختر از دماغ فیل افتا‌ه:سلام

من:گیریم علیک

دختره : وا چه بی ادب..

من : بابا با ادب.

دختره:من اسمم ایسوداس. تو اسمت چیه؟

دیدم لج کردن یعنی شخصیت خودمو زیر رادیکال بردن پس منم گفتم. :یاسمن.

- چن سالته ؟

ای بابا ول کن نیست.

-هجده سال

-منم بیست و سه سالمه.

دختره:کوچولووو باای.

من بازم شبیه استیکر شدم. ای بابا ملت مشکل دارن .

دیدم گوشیم زنگ میخوره. به به مامان گرامی

من:الو

صدای جیییغ مامان باعث شد گوشیو از گوشم دور کنم.

مامان:یاسسییی مگه دستم بهت نرسه ور پریده. ساعت ۳عصر رفتی میدونی الان ساعت هفته شب شده بیااا خونه.

اوه اوه چطور متوجه نشدم هوا تاریک بود و تا خونه هم دقیقا هشت دقیقه راه بود.

+خانمممم خوشگلههه شماره بدم؟

-به عمت شماره بده پیاز

+اوه اوه چه خشن بیا در خدمت باشیم.

منم الکی گوشیمو در اوردم مثلا مثلا ب پلیس زنگ زدم.

-الو اداره ی اگاهی.. ببخشید یه پسره مزاحم شده. بله بله شماره پلاک رو یادداشت بفرمایید.

دیدم پسره با اون نیسانش فرار کرد.

ای خدا نگا نگا با نیسان . شانسم ندارم بخدا. اخه نیسان خخ. حالا اگه تو این رمان ها بود پسره با مازراتی یا بی ام دبلیو میومد . حالا من با نیسان. حالا نیسانم نبود ها از اینا بود که هم پرایدن هم وانت. خخخ.

به خونه رسیدم همین که پامو تو در گذاشتم

+پخخخخخخخخخخ

زهر ترک شدم.

-ای مرض حناق بگیری سپهر. چهل بار گفتم اینجور وای نسا اخه پسر خوب.

+چه طوری جوراب؟

-من جورابم؟ جوراب عمته.

+عمه ی من میشه مادر گرامی شما.

دیدم خیلی ضایع شدم. رفتم داخل.

با زندایی و دایی رو بوسی کردم و یه پا دیدم از پشت مبل. دیدم میتونه پای سهیل پسر دایی بزرگم باشه.

-هوی گاو بیا بیرون. خیر سرت ۲۷سالته ها. مثلا میخاد منو بترسونه اه اه. پسره ی گاو میش . سُمِت اندازه ی سم خره.

دیدم تا به خودم اومدم

چشام چهارتا شد.

▬๑❤خُدا اوڹ بالاست ๑▬, [۱۴.۰۳.۱۸ ۱۸:۲۰]

بسم الله یاخدا اینکه سهیل نبود.

پسره:سلام خانم ب ادب.

اب شدم رفتم تو زمین. با پته تته گفتم:

+سلام. ببخشید ندونستم. خوش اومدین.

مامان:یاسمن جان ایشون شهیاد جانن . خلبان هواپیمایی داخلی. دعوت کردیم ایشون رو امشب ینی ی ساعت دیگه بابات برمیگرده.

من:از اشنایی باشما خوشبختم.

راد:مرسی. و بعدم یه پوزخند.

بازم دهنم شبیه استیکر معروفه شد.

اه چ از خود راضی. خب میمردی میگفتی منم خوشبختم؟ اه اه اه

همینجور داشتم با خودم غرغر میکردم که زنگ خونه به صدا در اومد.

بابا اومد تو

من :هلو ددی.هاواریو؟

بابا:سلام یاسمن. باز تو رفتی تو فاز زبانت ؟ قربونت بشه بابا. بیا ببینم.

منم خودمو لوس کردم براش. بعد هم داخل شد و با مردها دست داد و نشست پیش دایی وشهیاد. راستش داییم خلبانه. در کل خانوادگی تو هواییم خخخ. این از سهیل پسر داییم که کمک خلبانه. اینم داییم خلبانه. بابامم ک مهماندار و داداشمم ترم اخره و ایشالا سال دیگه اونم مهماندار هواپیما میشه. هممون تو فضاییم ههههه

بابا:شهیاد پسرم خوش اومدی. صفا اوردی.

چشام چارتا شد. شهیاد؟ نکنه این پسر خاله نرگسه؟

مامان:نرگس رفته مشهد؟

شهیاد:بله خاله جان. مشهد رفتن. ایشالا به زودی برمیگردن اینجا و مزاحمتون میشن. البته منم مزاحم شدم ببخشید تور خدا

مامان:عه؟ شهیاد؟ خاله؟ این چه حرفیه پسرم خونه خودته.

اه این پسره چه ادبی حرف میزنه واه واه. خوب مزاحمی دیگه چرا زر زر میکنی گاومیش.

یادمه خاله نرگسم شروین وشادی و شهیاد رو داشت. شروین که ۳۲سالشه و پرستاره. اما این شهیاد که من تا ده سال پیش که من کلاس دوم بودم تا حالا ندیدمش والا. الانم تقریبا به بیست و شش میخوره سنش.

ولی لامصب بدتیکه ایه ها. درسته اخلاقش سگیه اماخوشگله لامصب. پسری قد بلند چشم قهوه ای مو قهوه ای. حتی تی شرتشم قهوه ای کرده خخ.

خدایی عالی بود.

وجدان:خوردی پسر مردمو

من:همچی تیکه ایم نیست.

وجدان ؛ بله بله مشرف شدیم خخخ

من : هندونه وسط حرف زدنت خهخ

فکر کنم وجدان قهر کرد چون صدایی ازش نیومد خخخ ب درک بزار قهر کنه. والا خخخ.

شهیاد: راستی یاسین (داداشم)درسشو خوب پیش میبره؟

بابا:والا شهیاد جان. امسال رو که تموم کنه مدرکشو میگیره و ان شاء الله سال اینده همکار میشیم.

سپهر یهو پرید وسط و گفت: ماشالاااا همه تو فضاییم خخخ

با این حرفش همه زدن زیر خنده.

زنداییم گفت :دوست داشتم سپهرم همکار باباش بشه.

سپهر:عمرن. من از ارتفاع میترسم همین رشتم برای هفت پشتم. بازم همه زدن زیرخنده بجز شهیاد که ب یه تبسم اکتفا کرد. اهههه پسره ی چلغوز. چه مغرور واه واه واه

نمیدونم چرا دوست داشتم سر به تن این شهیاد نباشه..

روزها گذشت و جواب کنکور ارام ارام امد خخخخ.

بابا:به به دخترم قراره مهماندار بشه.

من : ای داد بی داد. بابااااا.

بابا:شغل به این خوبی. تازه کنار همیم . خیال منم راحت تره.

دانشگاه شروع شد و منم خیر سرم میخاستم راه خاندان رو ادامه بدم و برم مهماندار شم. نمیدونم اولش راضی نبودم اما همین که دیدم قراره شهیاد رو ببینم هرروز قبول کردم اونم با کله.

وجدان:اوه اوه شهیاد. تا دیروز که گاومیش بود. درضمن این همه پرواز داخلی و خارجی. این همه خلبان. حتما باید شهیاد ؟

من:به تو چه فضولللل؟ یه مدت نبودی خیلی حال کردما. اه اه باز اومدی.

وجدان:دلتم بخاد.

من :فعلا که دلم نمیخاد.

امشب قراره خاله نرگس بیاد خونمون. خداکنه شهیادم بیاد نمیدونم خوشم میاد یکم مسخرش کنم خخخ.

تو حیاط بودم که یهBMWسفید خوشمل اومد تو حیاطمون . واه واه خدا مرگم بده ـ الان حیاط غش میکنه خخخخ که همچین ماشینی اومد توش خخخ. چون تا اونجا ک یادمه بیشتر از تویوتاکمری و آزرا تو حیاط مدل بالاتر نیومدن خخخ. بابای من یه کمری سفید داره. داییمم ازرای سفید.

افکارمو پس زدمو رفتم استقبال.

به به شهیاد خان هم که نیومده.

خاله نرگس:سلام دختر قشنگم

من:سلام خاله جون خوش اومدین.

به شادی خواهر شهیاد و شوهر خالم آقا علی سلام و احوالپرسی کردم و رفتیم داخل.

شادی خیلی دختر فیس فیسو و عفاده ای هستش. مخصوصا وقتی راجب به محیط کارش ک مهندس قسمت چک و (اسمشو نمیدونم)برسی هواپیما حرف میزنه انگار تو ابراست. اوق اوق دختره ی ناخن رنگی جوجه رنگی.

همش میخاستم بپرسم شهیاد کجاست اما باز ب خودم نهیب میزدم که یاسی به تو چه مربوطه.

تا مامانم حرف دلمو زد و گفت

مامانم:نرگس جون شهیاد کجاست؟

خاله نرگس:به اصفهان پرواز داشت .

مامانم:موفق باشه

خاله:ممنون گلم.

اون شب حسابی دپرس شدم از دست این شادی که همش با بوی لاک سرمنو درداورد اخه بگو تو جمع میشینی مگه جای لاک زدنه. واه واه. دختر باید ب خودم بگن. ماشالا کد بانو ماشالا خانوووم مودب عاقل با....

وجدان:اوه مستر کم خودتو تحویل بگیر

من :اخه گوجه سبز. مستر ب آقا میگن. من مگه مردم اخه؟

وجدان:نه والا من ن مردی میبینم نه زنی. تو یه گاوی خخهه

در استانه جیغ زدن بودم که چشم خورد ب خانواده شادی که عزم رفتن کردن و ذحمتو کم کردن.

▬๑❤خُدا اوڹ بالاست ๑▬, [۱۴.۰۳.۱۸ ۱۸:۲۰]

آخیش رفتن

وجدان:بابا مهمون نواز.

من درد بگیر بکپ ساعت سه شبه خوابم میاد.

.اهههه حناق درد مرض بگیره هر کسی زنگ میزنه

وجدان:برو ببین کیه زنگ میزنه در رو باز کن . فوشم نده روانییی

من :باز این اومد. باز این اومد هوف وجدان دست از سرکچلم بردار

وجدان :زنگ خونه سوخت بدو.

چشم ب ساعت افتاد که شش صبح رو نشون میداد. هوف کیه این موقع

تا در رو باز کردم تو آغوشی گرم و نرم فرود اومدم.لپای عشقمو بوسیدم و دستشو گرفتم و اوردم داخل

(خخخ ارواح عمم فکر کردین من عشق دارم؟)

+سلام داداش یاسین خوش اومدی

یاسین:مرسی وروجک. خوبی باقالی؟

ای داد بی داد (ببین میخام با ادب باشم و نمیزارن)

چشامو مالیدم و گفتم

+خوبم سیرابی . بیا برو کپ مرگتو بزار منم برم لالا کنم.

یاسین- باشه سیم ظرفشویی. بعدشم خندید هرهرهر

موهام وقتی از خواب بیدار میشم فر میشن . بخاطر همین یاسین بهم میگه سیم ظرفشویی. شانسه ما داریم خخ. مردم داداش دارن مام داداش داریم

اوه خوب خوابم نمیبره چیکار کنم؟

وجدان:گوسفندا رو بشمار.

من:ایول همینه.

خب میشماریم. یه گوس دو گوس سه گوس............

خب اهم اهم من یاسمن زند از شرکت هواپیمایی... شماره ۳۰۸با شما صحبت میکنم.

هلو هاواریو آیم یاسمن زند. از شرکت ایرپورت نامبر هوففففف اقای خلبااان به ۳۰۸ب انگلیسی چ میگن؟

شهیاد:عشقم تو که کل متن رو اشتباه گفتی..

با صدای مامان از خواب پریدم.

این چ خوابی بود؟ من ؟ شهیاد؟ عشقم؟

هوف پاک زده ب سرم.

رفتم پایین واسه صبحانه.

من :به به همه جمعن ؛ گلتون کمه.

بابا:سلام گل بابا بیا بشین.

مامان :زبون نریز دختر بیا یه چیزی بخور

یاسین:کاکتوس خواهر من کاکتوسی تو. گل کجا بود

حوصله کل کل با یاسین رو نداشتم.

یکم گردو با پنیر خوردم و رفتم سراغ درسام. امروز ساعت دو باید میرفتم دانشگاه تا ساعت پنج .

.

- بابا مامان من دارم میرم دانشگاه.

یاسین:صبر کن لباس بپوشم میبرمت.

منم از خداخواسته قبول کردم.

سویچ کمری خوجمل بابا رو گرفت و پیش ب سوی دانشگاه.

دستمو گزاشتم رو پخش و روشنش کردم.

♪

با درد عمیق دل من..

. تو دیدی که مردم چه کردن

.. توپیش غرورم نشستی.. توزخمای قلبم رو بستی.۲

شکل رفتن این روزگار. من رو تو گریه تنها نزار..

منو از ادما پس بگیر

..منودست خودم نسپار..

منو دست خودم نسپار...

جز تو هیشکی مهربون نبود با هجوم این درد...

زندگی منو از عشق من راحت جدا کرد.

من هنوز همون درد دیروزم ادم همیشه

.. هیشکی مثل من عاشقت نبود عاشقت نمیشه..

(احسان خواجه امیری/درد عمیق)

همینجوری به یاسین خیره شدم

موهایی به حالت فشن. چشمای عسلی. دماغ معمولی. لبای خوجمل. هیکلشم توپ و عالی. قد بلند

اما من برعکس چشمام مشکی بود. موهای گاهی صاف و گاهی افتابی..گاهی هم رعد و برق ..

خخخ ببخشیدمنظورم گاهی صاف گاهی فرـ

دماغمم هعی بدنبود. لبای باریک(تنها چیزی ک عاشقشم)

هیکلمم که قدم ۱۶۲ و وزنمم ۴۸.زیادی بغلی بودم ب قول یاسین . مثلا تو دانشگاه هرکی منو میدید اول فکر میکرد حدودا کلاس نهم یا دهم دبیرستان راهنمایی باید باشم.

ولی خب...

به دانشگاه رسیدیم. از یاسین خدافظی کردم و رفتم تو حیاط

سلاره اوه اوه با یار اومدی؟

هانیه: بعله دیگه کوفتش بشه ببین با چه ماشینیم میاد.

سلاره: یاسی قصدتون جدیه؟ ایوللل عروسی عروسی عروسی افتادیم..

من شبیه استیکر تلگرامی خخخ

من:چی دارین بلغور میکنین مگسا؟ یاسین بود بابا. داداشم

هانی:ای کوفتت بشه چه داداشی داری. چه استیلی چه لبایی چه چه.....

من :مرضضضض.کوفت هانی. فقط تو ماشین بودا. حالا شما کجا دیدینش؟

سلاره :خخخخ ما همه رو شناسایی کردیم کاپتان

من :تفهیم شد . همه پشت سر من به حرکت. الان استاد مغزمونو متلاشی میکنه.

اون روز هیچی از کلاس نفهمیدم. چون از بس هانیه و سلاره زیر گوشم میگفتن یاسین اخلاقش خوبه؟ یاسن چ طوره؟ یاسین دوس دختر داره؟ یاسین چن سالشه؟ چی خونده؟ چیکارس؟ و...

من :هوووووف بس کنید تورو خدا. یاسین داداشمه. بیست و هفت سالشه. از امشب هم اولین پرواز رو فکر کنم به شیراز میرن همراه بابام. مهمانداره. دوست دخترم نداره. اخلاقشم فوق العاده مذخرفه. عجب گیریم هااا

سلاره و هانیه (‌هانی)‌شبیه اون استیکری شدن که چشمش قلبه خخخ.

سلی هانی:ایول خخخخ. مال منهههه

من :دوتا دوتا زن میخاد چیکار؟ بعدشم من عمرن بزارم شمارو بگیره ههخخ

دوتاشون باهم:خیلیم دلت بخاد.

من :حالا که نمیخاد.

اونروز با شوخی و خنده های هانی بلا و سلاره بلا گذشت.

به خونه اومدم.

بابا: یاسمن یه فکری برات دارم.

من :جانم بابایی بگو.

بابا:فکر کنم بری لندن درس بخونی بهتره. چون هم فکراتو به درس میدی هم زودتر تموم میکنی و برمیگردی.

من :بابا من میخام اینجا بخونم خببب پیش دوستاممم.

بابا:دختره ی کله خراب. دارم بهت میگم اونجا بهتره. بعدش معتبر تره و زودترم میای سر کارت.

هوف عجب گیری کردما. این بابامم گیر داده.

بابا:شهیادم دوماه پیشته چون دوره گذاشتن براشون.

من:اونم میاد؟

بابا:اره خب منم خیالم

▬๑❤خُدا اوڹ بالاست ๑▬, [۱۴.۰۳.۱۸ ۱۸:۲۰]

بابا:اره خب منم تا حدودی خیالم راحته.بهش اعتماد دارم

خودمونم ماهی تقریبا شیش هفت بار که پروازمون خورد میام سری میزنم ـ

من:هرچی شما بگین.

اولش بغض در گلومو گرفت. چون دوری از خانواده برام خیلی سخت بود. اما کم کم فهمیدم شهیادم هست و خیالم راحت شد.

نمیدونم چرا دوست ندارم دیگه از شهیاد بد بگم. نمیدونم چه جوری شد که همش تو خیالمه هوف. بیخیال.

دوست دارم همش بهم توجه کنه. کاش توجه کنه کاش...

/یک ماه بعد/

تو این یک ماه بابا و دایی کل کارای خارج رفتنموبا بدبختی جور کردن. دیگه کم کم باید لالا کنیم. هخخخ منظورم اینه بریم خارج. منو آقامون.

وجدان:اوه اوه از کی تا حالا شهیاد شده آقات؟

من : هوف وجی دست رو دلم نزار که خونه...

/یک هفته بعد/

مامان:یاسمن مواظب خودت باشیا. اونجا اتیش نسوزونی. به درسات گوش میدی و درساتو میخونی. کل این دوسال رو که اونجایی باید درس بخونی بعد بیای و اینجا کار کنی...و..

من :چشم چشم چشم مامان چشم. اتیش نمیسوزونم. شهیاد رو اذیت نمیکنم. درس میخونم . موفقم میشم. برمیگردم. اما شما باید زود بیاین سر بزنین ها.

مامان:چشم دخترم یکی دوماه یک بار میایم.

..

شهیاد:خب یاسمن خانم بریم دیگه؟

من :باشه.

الان تو لندن هستیم. بماند مامانم و زنداییم چه قدر گریه کردن . خودمم دست کمی از اونا نداشتم. الانم پیش شهیادم و داریم میریم به اون خونه ای که بابا اینجا خریده.

شهیاد:کلید داری؟

من :اره بیا

شهیاد در خونه رو باز کرد.

یه خونه کاملا معمولی و کوچولو. بد نبود. خونه مبله بود. و یک دست مبل شش نفره کوچیک تو هال بود . دوتا فرش. دوتا اتاق خواب. و یه اشپزخونه ک نمیدونم چرا بی در و پیکره. ینی یه گاز و هود و یخچال وسط هاله. نمیدونم مدلش اینجوریه حتما.

هوف ببین از چه خونه ای اومدم کجا. ولی در کل برا منی ک میخام تنها باشم خوبه.

شهیاد:حدودا سه ماه من اینجام . اما بعد سه ماه میرم و بابات میاد بهت مرتب سر میزنه. ببینم نمیترسی که؟

من:نه نه .

اره ارواح عمم . مثل سگ ترسیده بودم ولی به رو خودم نیاوردم.

فردای اون روز رفتیم سراغ کار های کالج و زندگی من از اون روز توی اون کشور غریب شروع شد...

/

استاد: خب برای امروز کافیه. خدانگه دار..

من:خدانگه دار.

از کالج زدم بیرون و داشتم قدم میزدم که یکی با فارسی پشت سرم صدام زد.

صدا:خانم زند خانم زند.

من:عه؟ استاد؟ شما ایرانی هستید؟

استاد:البته . من علی موسوی هستم. از اول هم اسم شما رو خوندم فهمیدم که ایرانی هستید و این موضوع خوشحالم کرد.

من:منم خیلی خوشحالم. خب تو یک کشور غریب داشتن شما غنیمته.

استاد :ممنونم . خب میخاید برسونمتون.

من :مرسی استاد. نه ممنون پسرخالم میاد دنبالم.

استاد:هرجور شما مایل باشید . خدا نگه دار.

اوه اوه خب یه تعارف دیگه میزدی سیرابی. والا بخدا.

شهیاد:یاسی بپر بالا دیرم شده

دلم قیلی ویلی رفت چون اولین بار بود اسممو بدون پسوند خانم صدا زد.

من :باشه بریم..

دوماه مثل برق و باد گذشت. تو این دوماه من کنار شهیادم.

باید به خودم اعتراف کنم که عاشقشم. اما اون منو به چشم خواهری میبینه.

علی استادمونم دوبار هست که پیشنهاد ازدواج داده و من هی ردش میکنم. حوصله ی استادمون رو ندارم. اخه من چه جور با کسی ازدواج میکنم که مارک شورتش بیرونه.. ولا بخدا.

امروز با علی قرار دارم ینی همش میگفت بیا حرفامو گوش بده من مجبورت نمیکنم و ایناـ منم گفتم جهنم و ضرر . و حالا باید برم.

گوشیم زنگ خورد و اسم کنه ی بی شاخ (همون استاد)رو گوشی ظاهر شد.

من :سلام استاد

استاد:سلام یاسی در خونتونم بیا بیرون.

من :چشم اومدم.

///

تو به جای منم داری زجر میکشی

.. یکی عاشقته که تو عاشقشی ..

تو به جای منم پر غصه شدی

.. نزار خسته بشم

.. نگو خسته شدی...

نگران منی که نگیره دلم

واسه دیدن تو داره میره دلم

نگران منی .. مثل بچگیام

تو خودت میدونی من ازت چی میخام

مگه میشه باشی و تنها بمونم؟

محاله بزاری محاله بتونم

دلم دیگه دلتنگیاش بی قراره..

هنوزم بجز تو کسیو نداره..

علی ضبط رو خاموش کرد و وارد کافیشاپ شدیم

جای خیلی قشنگی بود.

دور تا دور کافیشاپ رو رودخانه ی مصنوعی گرفته بود و حس میکردم تو ایرانم.

علی:خانومم چی میخوری؟

من :فرقی نداره استاد.

علی:اولن علی و استاد نه. دوماً یه چی بگو بخوریم

من: قهوه میخورم

علی به گارسون گفت دوتا قهوه لطفا.

گارسون قهوه ها رو اورد.

علی :ببین یاسمن. من دوستت دارم و میخام واقعا باهم زندگیمون رو شروع کنیم و..

نزاشتم حرفشو بزنه و گفتم

- ببین اقا علی . نظر شما محترم . اما من مثل برادرم شما رو دوست دارم و هیچ حسی به شما ندارم

علی:اما من کم کم عاشقت میکنم. مطمئن باش. من دوست دارم.

یاسمن:اما من یکی دیگه رو دوست دارم

رنگ از روی علی پرید.و گفت:اوه ک اینطور

. باشه یاسمن خانم.

خب خوشبخت بشید.

(نگا نگا خاستگارای ما چه جور راحت دست میکشن خخ)

من :ممنونم شمام همین طور. بابت قهوه هم ممنون. باید برم خدانگه دار..

▬๑❤خُدا اوڹ بالاست ๑▬, [۱۴.۰۳.۱۸ ۱۸:۲۰]

علی از پشت سر دوباره صدام زد.

علی:یاسمن خانم. مگه من چمه؟

من :ببین استاد. شما از هر لحاضی سرین و واقعا هم خوشتیپ هستید هم خوش قیافه. دقیقا معیار هارو برای یک ازدواج دارین. اما ببینید من شما رو به چشم برادری نگاه میکنم. دوست دارم شما مثل یک حامی کنارم باشید.

علی:اها.

من:اگه واقعا قصدتون ازدواجه. بخاید یکی از دوستامو معرفی میکنم که..

علی:باشه خواهرگلم. ممنون بیا برسونمت.

من:مرسی میخام باپیاده برم داداش.

علی :باشه پس خداحافظ.

من :خداحافظ.

میدونستم علی واقعا مرد خوبیه. و گناه داره . اما خب دل منم گناه داره دیگه.

سریع به سمت خونه حرکت کردم.

وقتی رسیدم خونه شهیاد رومبل دراز کشیده بود.

من :سلام.

شهیاد :کجا بودی تا این موقع؟(با داد) نمیگی نگران میشم؟

نمیدونی دست من امانتی لعنتی؟ ها؟

اشکام به شدت پایین میومدن. دلم گرفته بود. دختر لوسی نبودم

برعکس خیلیم مغرور بودم اما نمیدونم چرا در مقابل شهیاد اینقدر ضعیف شدم...

به سرعت قدم گذاشتم به اتاقم. و شهیاد از پشت محکم بغلم کرد.

شهیاد:عروسک . خانومی. ببخشید دست خودم نبود. نمیدونی از صبح رفتی بیرون. گوشیتم خاموش بود خب نمیگی نگرانت میشم؟

قلبم ب شدت میکوبید. واای خدا شهیاد.. چیکار میکنی با دل عاشقم؟

وقت اعترافه . باید بهش بگم دوسش دارم. نباید از دستش بدم باید بگم..

من :شهیاد من. من.من میخام بگم که...

شهیاد:خواهری معذرت خواهی نمیخاد بکنی فداتشم.

بغض در گلومو گرفت..

عاشق کسی شدم که حتی نزاشت اعتراف کنم بهش.

باید ریشه ی این عشق رو با تیشه بزنم. بایدددد بزنم.

من شهیادو دوست دارم. اما اون منو به چشم خواهرش میبینه. پس باید خودمو خلاص کنم از دست عشقش..

*سه هفته بعد*

شهیاد:خب یاسی جان. من امشب میرم و هفته بعد شادی با دوستاش میان پیشت. نترسیاا

من :نه داداش(هه داداش) برو خدا به همرات.

شهیاد :بای

من :خدافظ تموم زندگیم

×تموم زندگیم رو طوری گفتم که اون نشنید×

و رفت...

کوتاه ترین قصــه دنیا `رفت`

آدمــــــــک اخر دنیاست بخند...

آدمک مرگ همینجاست بخند...

دست خطی که تورا عاشق کرد...

بازی کاغذی ماست بخند...

ان خدایی ک بزرگش خواندی...

بخدا مثل تو تنهاست بخــــــــنـد

نمیدونم...

شاید من زیادی دارم خودمو خر میکنم و خودمو گول میزنم.

نمیدونم آخر عاقبت من چی میشه؟

شب شده بود و عشقم رفت ایران..

منو تنها گذاشت...

آهنگ فرشاد آزادی و میلاد راستاد رو پلی کردم..

/ امشــب من حالم خرابه... هی پلک میزنم...

خاطراتت له شد زیرِ هر ورقی که انگشت زدم..

امشب باید پشت سرم.. بریزی اشکای شوق..

وسط بله گفتن.. هی میزدم صدتا....

اه کیه این موقع شب داره زنگ میزنه.

به ساعت نگاه کردم ۹:۳۰دقیقه ب وقت لندن بود..

در رو باز کردم

!!! - به به به ابجی. قصد خودکشی داشتی؟

من:سلام آقا علی بفرمایید داخل.

علی:چشمممم... ؛ایش چه پرو خخخ؛

علی:یاسی جون بیا اجی برات غذا آوردم .

من : چرا ذحمت کشیدی؟

علی: دِ آخه اگه من زحمت نمیکشیدم خب شما قصد خودکشی داشتی..

نمیدونم. یه لحظه حس کردم باید با یکی درد و دل کنم. حرفام روی دلم سنگینی میکرد.. باید با علی حرف بزنم. باییییددد

من :داداش علی.

علی :جونم ابجی.

من : (با صدای بغض داری گفتم )میتونم باهات حرف بزنم؟

علی :البته.

شروع کردم ب گفتن... از اول ماجرا گفتن...

تا پیاز.. از سیر تا پیاز..

همه چیو گفتم

بعدم بغضم ترکید و زدم زیر گریه. علی بغلم کرد.' برام اون لحظه هیچی مهم نبود.. چون علی با یاسین هیچ فرقی برام نداشت..

علی پناه لحظه هام شد..

علی:خب ابجی این که غصه خورن نداره. چرا بهش اعتراف نمیکنی که دوسش داری؟

من:نمیتونم.. نمیتونم . چون اون منو مثل خواهرش میدونه.

علی:خدا کریمه. ناراحت نباش دیگه . بیا غذا بخوریم.

من:میشه امشب اینجا بمونی؟ بیرون رعد و برق میاد میترسم.

علی:باشه ابجی غصه خوردن نداره که..

(ما بقی داستان از زبان شهیاد)

یک ساعت پیش به ایران برگشتم..

از وقتی که پامو توی هواپیما گذاشتم حرفای مامان یه ریز تو مخمه..

::: باید ازدواج کنی. باید سروسامون بگیری...

هوففف. حالا کی حوصله داره. عجب گیری کردیما.

در اتاقم زده شد.

من:بفرمایید.