رمان نوای شب به قلم سارا سلیمانی

تعداد صفحات : 547

ژانر : عاشقانه، طنز

خلاصه رمان :

نوا دختره شیطونی که یه شب تو شهربازی دلش برای امیر کسی که چند وقتی باهاش سر جنگ افتاده میلرزه و ...

ادامه رمان:

{ مقدمه }

اولین بودے و تا

آخر گرفتار توام...

آخرین هستے و از اول

وفادار توام...

بودنت را هر کسے

اندازه من حس نکرد

هر کہ هستے

هر کہ باشے باز هم یاد توام...

--------------------------------

_چرا منو نگاه میکنی تو؟ برو دیگه.

مانا:خوب کجا برمم؟

_نمیدونم، فقط تند برو

مانا به ماشین سرعت داد، جوری که ۲۰۶ قرمزش تو خیابون ها پرواز میکرد خداروشکر ترافیکم نبود حدود یک ساعت و نیم بعد منو مانا توی پاساژ خفن تو نیاوران مشغول دید زدن مغازه هایی بودیم که برق تجملاتشون هر بینده ایی رو جذب خودش میکرد

مانا:نوایی ببین میتونی یه لباس شیک واسم پیدا کنی یا عرضه نداری

نوا:من واسه خودم انتخاب کنم هنر کردم، خبر مرگم ترم سه هم تموم شد یه نره خر نتونستم تور کنم و خودمو بهش غالب کنم بزار توی این مهمونی که بچه پولدارا هستن ببینم میتونم یه کروکدیل پیدا کنم

مانا:هاهاهه حالا چرا کروکدیل جیگرم، شما باید پرنس پیداکنی پرنـــــس

بلند خندیدم و گفتم:من به کروکدیلم راضیم جونه تو

بعده یکساعت مانا یه لباس دکلته قرمز که تا زانوهاش بود خرید و دوتا مغازه بعدشم من یه پیرهن کوتاه مشکی که روش با حریر خیلی شیک تزئین شده بود خریدم خوبیمون همین بود جفتمون شیک پسند بودیم ولی سخت پسند نبودیم بخاطره همین مجبور نبودیم شیش ساعت خیابون های پاساژو متر کنیم

از پاساژ که خارج شدیم مانا گفت: نوا بریم یه چیزی بخوریم؟

_بیا بریم خونه ما زی زی جونم غذا پخته

مانا: اخ جون بریم

_مانا تعارف کردم، چرا جدی گرفتی؟

مانا: ایش، تعارف اومد نیومد داره

***

نیما:مانا شماها چجوری اینو تحمل میکنید خدایی از بس حرف میزنه

_بتوچـه مگه باتو حرف میزنم با دوست خودمم

مانا:اره نیما بزارید زِ... یعنی صحبت کنه مشکل ندارم

نوا: یعنی تو معتقدی من زر میزنم

مانا: اره...یعنی نه..نه

نیما: چرا قبول نمیکنی حقیقت های اشکار زندگیتو دختر

_زینب جون

با خارج شدن کلمه زینب جون از دهنم مانا و نیما همزمان به سمتم برگشتن

نیما: اااِ دهنتو ببند

شیطانی خندیدم اصلا من با اذیت کردن این دوتا شدید حال میکردم

مانا: احــمـق نیشتو ببند

***

دیگه نزدیکای غروب بود که مانا بند و بساطشو جمع کرد و بعده ماچ و بوسه و و خدافظی شَرِشو کم کرد و شب موقع خواب زی زی جون بایه مشت پند و نصیحت وارد اتاق من شد....

از کجا فهمیدم؟از اون لیوان شیری که تو دستش بود دیگه

لامصب همشم از یه نوای زندگیم بیداری شروع میشه

_نوای زندیگم بیدارهه؟

بفرما نگفتم، زوری از زیر پتو اومدم بیرون و گفتم: اره بیدارم فدای چشمات

_پاشو دختر پاشو این لیوان شیرو بخور یکم درد و دل بکنیم

بعده خوردن یه لیوان شیر کذایی و صحبت های متفرقه زی زی جون وارد یه لحن جدی شد و شروع کرد.

_نوا، ببین من به تو اعتماد دارم واگر نه هرگز نمیذاشتم بری به این مهمونی که نمیشناسم کی توش حضور داره

_عشق من همه شون بچه های دانشگاهن دیگه، بهت گفتم که یکی از خرپول های دانشگاه که باباشم از اون گردن کلفتاست فارق التحصیل شده و واسه فارق التحصیلیش یه مهمونیه خفن گرفته و همه بچه های سال پایینی روهم دعوت کرده...

_نــوا همه ی اینارو قبلا گفتی ولی من بازم اون بچه هارو نمیشناسم، کاش میشد اجازه نمیدادم بری، ولی میدونم تو دختر سر به راهی هستی و، اعتمادمو از بین نمیبری برو، ولی مواظب باش دخترم خیلی مواظب خودت باش

از گردن زی زی جونم اویزون شدم لپشو بوس کردمو گفتم:دوست دارم زینب بانو خیلی دوست دارم که به فکرمی خیلی خوبه که هستی و همیشه هوامو داری، ولی عزیزه من خانمه من، زندگی مثل این رمانا نیست که بعد هر مهمونی بعدش یه رسواییی بزرگ به همراه باشه

_دختری پرو خجالت بکش درضمن منم دوست دارم، حالا بگیر بخواب که ساعت از دوازده هم گذشته

***

صبح که از خواب بیدار شدم بعده خوردن یه صبحونه سره پایی رفتم خونه بهار اینا از زی زی جون اجازه گرفته بودم بریم اونجا و از اونجا همه باهم بریم مهمونی زی زی خوشگلمم اجازه داده بود حالا بهار کی بود؟

بهارم یکی از دوستام بود که اینجا تویه سوئیت کوچیک اجاره ایی خبرش درس میخوند، ارواح عمش

***

آیدا_نــوا ذغال و بیار دیگه

نوا_ساییدی منو'نگرفته خو

ذغال و روی گاز ول کردمو تباکوشو تمدید کردم بعد شستن دستام از اشپزخونه خارج شدم و رفتم تو اتاق

مانا:نوایی مرجانم میخواد بیاد

با به یاد اوردن هیکل قلقلیه مرجان خندم گرفت با اینکه سعی کردم جلوشو بگیرم

ولی باقهقه ی مانا کنترلمو از دست دادمو زدم زیر خنده

بهار:نخندین بیشعورا گ*ن*ا*ه* داره

مانا:فکر اینکه میخواد خودشو به فرهاد بندازه داره میکشه منو خدایی

ایدا:نترس عشقم امیر و فرهاد به کسی پا نمیدن بهار در حالی که به سمت اشپز خونه میرفت گفت: البته بجز همون امـیـر که با اون میمون دوست شده

ایدا:نه دیگه بی انصافی نکنید سما اونقدراهم زشت نیست دیگ

بعده ده دقیقه بهار قلیون بدست وارد اتاق شد و با یه چشم غره توپ گفت: با اون همه عمل میخوای زشت باشه

تا ساعت سه صبح قلیون کشیدیم ساعت سه اماده باش زدیم واسه خواب ولی قبله اینکه جاها معلوم بشه صدای زنگ گوشیم که مخصوصه نیما بود بلند شد

مانا: نیماس؟

سرمو تکون دادمو تماسو برقرار کردم ایدا پرید طرفم و گوشیو گذاشت رو اسپیکر(فضولا)

نیما:بیداری هنوز جغله

نوا:زنگ زدی همینو بپرسی نره خر

نیما:هــه هـه خندیدیم این قدر تو نمک میریزی یه وقت چشم نخوری خواهره گل

نوا:همین نیما؟اوسگل کردی؟

نیما:اگه بیداری من الان نزدیک شمام، بیام بریم دربند حوصلم سر رفته

نیش دخترا کش اومد ایداهم یادش رفت دو دقیقه پیش داشت فوش میداد قلیونو جمع کنید مانا هم که سیخ شده بود سرجاش و با اشتیاق به مکالمه بین من و نیمولی گوش میداد

با دیدن وضعیتشون خندمو جمع کردمو گفتم:ما حاضریم بیا جلوخونشون سره کوچه نیای شبه

نیما: باشه بابا فهمیدم

گوشی رو قطع کردم و با یه لحن شیطون به همشون گفتم:داداشم خاطر خواه زیاد داره همتون مثل پاشنه کفش چسبیدید به من، البته میدونم منو داداشم خیلی ماهیم ولی دیگه...

آیدا:خفه شو فسیل

مانا لبخند زد و بهار با بالش کوبید تو سرم، مانا مشکوک نیست؟

حدود نیم ساعت بعد نیما به گوشیم تک انداخت و ماهمگی از خونه خارج شدیم و خودمون و زوری تو ماشین نیما جا کردیم، تصمیم گرفتی بریم درکه الوچه بخوریم کی گفته ما رفتیم قلیون بکشیم ها؟ کی گفته؟

***

_من یه دوست دختر داشتم خدا بیامرزش خیلی دختره خوبی بود شماها ازش الگو باید بگیرید

ایدا:اخی الهی بمیرم مرده

نیما: حتما باید یکی مرده باشه تا من بگم خدابیامرزش نه بابا نمرده از بس دست بخیر داشت من همش میگم خدابیامرزش

مانا:اااااِ داره جالب میشه بقیش و بگو

نیما:هیچی دیگه اسمش سپیده بود یه روز قرار گذاشتیم رفتیم بیرون جاتون خالی فشم بود رفتیم یه رستوران نشستیم عین دور از جونم خر غذا خوردیم دوتاهم قلیون کشیدیم با مخلفات ، ایدا و بهار با اشتیاق و مانا با کنجکاوی به چرت و پرتا نیما گوش میدادن من این مارمولک و میشناختم دیگه دوباره دوستای خنگه منو دیده معرکه گرفته

نیما:اقا ما خوردیم تا این گارسون اومد صورت حساب اورد، این سپیده به من نگا کرد منم یه نگا بهش کردم گفت عزیزم حساب کن اقا منم دست کردم تو جیبم دیدم از کله کچله شوهر اینده نوا خالی تره، گفتم سپید جان بشین من برم کارتو از ماشین بیارم اون چندشم گفت:برو عجقم منتظرتم

هم دخترا هم من با این حرف اخر نیما که داشت ادای سپیده رو در میاورد زدیم زیره خنده نیما خندشو خورد و گفت:هیچی دیگه رفتم سواره ماشین شدم را افتادم اومدم خونه یه ربع بعد زنگ زد گفت کجایی عشقم گفتم کار پیش اومد مجبور شدم برم عجیجم خودت حساب کن دختره گریش گرفته بودا گفت نیما مسخره نشو من پول ندارم

آیدا:هی وای بعد چیشد؟

نیما:هیچی دیگه چیشد گفتم برو ظرفاشونو بشور عجیجـ...

هنوز حرف نیما تموم نشده بود که یه دختره کیفه نسبتا گندشو کوبید تو سره نیما

همه با تعجب به دختره نگا میکردیم، نیما بهت زده برگشت و با دیدن دختره یهو اخماش باز شدو گفت:ااااِ سپیده جان توییی....

***

_بدو بدو

وایــی نـــیــمــا نـفــســم

_بـدوید دختــرا

تا خوده ماشین همه داشتیم میدوییدیم و دختره در حالی که فوش کش میکرد هم دنبالمون بود سواره ماشین که شدیم نیما ماشینو اتیش کردو به سمت خونه کوچولوی دانشجویی بهار راه افتاد ولی دختره هم داشت دنباله ماشین میدویید

آیدا:یا خدا این گوریل کی بود

نیما:دخترا سپیده

به اینه عقب نگا کرد هنوزم شاهده دویدن اون بوفالو پشت سرمون بود با لحن خیلی ریلکسی گفت:سپیده دخترا

بعده کلی جلف بازی نیما مارو رسوند دمه خونه و خودش رفت' تا وارد خونه شدیم از شدت خستگی خودمونو رو جاهایی که قبله رفتن انداخته بودیم پرت کردیم و به ثانیه نکشید بیهوش شدیم

***

_اخ موهـــامــو نـــکــش آیدا وایـی بابا نکــــش موهامـو دردم میاد

_اه نوا ساکت شو دیگه دیوونم کردی یه شونه به این موهات میزدی خوب

_دردم میاد نمیشه شونه کنم

مانا حاضرو اماده نشسته بود داشت واسه خودش لاکه قرمز میزد موهاشم ایدا یه شینیون ساده کرده بود و ارایش جیغی هم رو صورتش نشسته بود که چشمای قهوه ایشو حسابی درست نشون میداد

بهار، یه پیرهن کوتاهه صورتی پوشیده بودو موهاشم خودش اتو کرده بود ارایششم از مانا ملایم تر بود

آیداهم با اون لباس لیمویی و ارایش مسی نارنجیش محشر شده بود منم لباس خوجلم و پوشیده بودمو ارایش غلیظی کرده بودم، رژ قرمزم لبامو از همیشه برجسته تر نشون میداد وقتی ایدا اخرین کارای موهامم کرد از جام بلند شدم و کفش پاشنه بلنده قرمزمو پوشیدم

قربونه خوشگلیام برم که اینقدر نـــــــازم اقامون قربونم بره ایشالله به حق پنج تن

وقتی حاضرو اماده و شیک و پیک شدیم همگی ریختیم تو ۲۰۶ ماناو به سمت خونه بچه پولداره دانشگاهمون، امیر آریا راه افتادیم

من که خیلی مصمم بود امروز یه کروکدیل تور کنم

والا ترشیدیم اقا ما نخوایم درس بخونیم باید کیو ببینیم؟؟

ننه انیشتن و یا عمه ادیسون

ایداو بهارم همین نظرو داشتن و هر کدوم یه کروکدیل مَدِ نظرشون بود ولی من کروکدیل خاصی تو ذهنم برای خودم در نظر نگرفته بودم

به قول نیما اصغراقا بقاله سرکوچمون باشه ولی، شـوهـر باشه

****

با تعجب به قصر مقابلم نگا میکردم ضربانه قلبم تند شده بود و نبضم تو دهنم بود ابه دهنمو با صدا قورت دادمو روبه دخترا که حالشون بهتر از من نبود گفتم:مطمنید، اینجا، اینجا خونشونه، شاید، تالاری، چیزی؟

مانا:یعنی اینجا چند مترهـ

ماشین مانا کناره اون همه ماشین مدل بالا مثل پارک شدن یه گاری بغل چندتا ماشینه خفن بود

چشمام از این باز تر نمیشد باغه خونه اونـقــدر بزرگ بود که ادم یاده جنگل میوفتاد

مسیره طولانی و بزرگی برای رسیدن به عمارت سنگ فرش شده بود و استخر بزرگی وسط باغ زیره نور پردازی ها توی چشم میخورد

بادکنک های سفید توی اب استخر خودنمایی میکرد و صدای دی جی تو کله اون قصره سفید پیچیده بود قسمتی از باغ نورپردازی شده بود و عده ایی هم اونجا مشغول بزن و بکوب بودن عمارت اونقدر بزرگ و خیره کننده بود که ما حتی توان راه افتادن و رفتن به اون قصره لعنتیو نداشتیم

انگار که خشک شده بودیم، فقط وضعیت ما اینجوری نبود چون چند نفر از بچه های دانشگاهم رسیده بودن و حالشون مثل ما بود

بهار:بابا تابلو بازی نیاید دیگه بیا بریم تو

مانا:اگه اینجا مارو بکشن و خاکمون کنن هیچ کس خبر دار نمیشه چون همه این زمینا واسه بابای امیره....

ایدا:مرگ دارم میترسما بیا بریم تو

نوا:راست میگه دیگه جو نده

سرمو بالا دادمو با شجاعتی که هیچ وقت تو وجودم حس نکرده بودم شروع به طی کردن اون مسیره طولانی که حتی اگه با ماشینم میرفتی پنج دقیقه بعد جلو در امارت بودی کردم

بعده یه ربع که پدره پاهامونم در اومد وارد خونه شدیم از اون همه جلال و شکوهش هیچی نگم بهتره انگار این خونه جادویی بود مهرهه مار داشت با اینکه خونه تاریک بودو فقط *ر*ق*ص* و نورا،نور های رنگی تولید میکرد و دختر پسرا توهم میلولیدن ولی بازم هیچی از ابهت این خونه، نه نه خونه مناسب نیست از، ابهت این قصره رویایی کم نمیکرد

خدمتکار به سمت ما اومدو مارو به جایی شبیه رخت کن راهنمایی کرد چند نفر داخل بودن دخترا لباساشونو عوض کردن

منم مانتو شالمو در اوردم ولی قبل از خارج شدن از اونجا چشمم به پاهای ل*خ*ت دخترایی که داخل اتاق بودن افتاد نگاهی به پاهای خودم که با ساپورت مشکیه نسبتا کلفتم پوشیده شده بود انداختم

اونقدر جوگیر شده بودم که به هیچ چیز فکر نکردم، بدون معطلی ساپورت و از پاهام در اوردم حالا پاهای خوش تراش و کشیدم توی اون کفشای قرمز و لباس کوتاهه مشکیم توی چشمام برق میزد

(بخاطره این کارم تاوان سنگینی دادم)

مانا:مطمنی میخوای اینجوری بیای نوا

زشته ها، میگم..

نوا:اینجا، اینجا که جای امل بازی نیست مسخرمون میکنن مانا کی اینجا ساپرت پاشه ها، تو بگو؟

ایدا که حالا کناره ما ایستاده بود نیششو باز کردو به یه لبخند مرموز گفت:جون عشقم.، عجب جیگری بودیو رو نمیکردی

نوا:وقت گیر اوردی جلبک

به چشمای مهربون و نگران مانا نگا کردم و گفتم:مانی، هیچی نمیشه، فقط امشب، امشب مامان بازی درنیار' در اون لحظه هیچی بجز دیده شدن برام مهم نبود به سمت ایینه دیواری رخت کن رفتمو دستمو توی موهای خرمایی طلاییم(مخلوطی بین این دوتا) که تا باسنم میرسد فرو بردم

فرهای منظم موهامو لمس کردم بدون توجه به چشم های نگران مانا رژ قرمزمو تمدید کردم

نوا:یه شب که هزار شب نمیشه اجی، ایدا بریم دیگه خوشگلی

بعد بر داشتن کیف دستیه قرمزه کوچولوم که فقط موبایلم و توش گذاشته بودم دست مانارو کشیدمو به همراهه ایدا و بهار از اونجا خارج شدیم

بهار زیر چشمی نگاهم کرد و بلند برای اینکه توی اون هیاهو صداش به گوشم برسه گفت: انگار جدی جدی قصد داری یه کروکدیل تور کنی درست نمیگم

برگشتم سمتش ابرومو بالا انداختم و گفتم: جلبک جونم اجیت،کــروکدیل نـه بلکه امـشــب یه پرنس تـور مـیـکنـه، پـرنـس

بهار:آیدا شوهر میخوام

آیدا:منم میخوام

_لامصب کی اونو نمیخواد؟

سه تایی زدیم زیره خنده و مانا مامان مهربون اکیپمون با نگرانی نگاهش جلوی کش اومدن لبخند خوشگلشو گرفت

نمیدونم چیشده بود که اینقدر جو گیر شدم، نمیدونم چرا حاضرشدم پاهامو تو معرض دید چندتا ادم عوضی بزارم ولی، اصلا دست خودم نبود انگار من نوای همیشگی نبودم برق این همه تجمل و این همه ثروت چشمامو کور کرده بود

شاید نیما راست میگفت، من دختره حسودی بودم، همیشه مامان جون سره این موضوع دعوام میکرد، ولی من حسودم، یه دختره چموش و حسود و البته زورگو'هیچ کسم نمیتونه کاری بکنه

چرا وقتی میتونم یه پسره پولدار و جذاب تور کنم و اینده رویایی برای خودم بسازم، یه کروکدیل بیریخت تور کنم؟

من که از خوشگلی چیزی کم ندارم

هر چی اهنگ ارومتر میشد دستای سام ه*ر*ز* تر میشد، دستاشو دوره کمره باریکم محکم فشار میداد

بوی اودکلنشم باعث شده بود سرم درد بگیره

دستامو روی سینش گذاشتم یکم به عقب هولش دادم سریع فهمید نباید از حدش بگذره چون یکم ازم فاصله گرفت

البته فقط یکم دیگه تا اخره اهنگ با رعایت همون فاصله تو بغلش ناشیانه تکون میخوردم بماند چند بار پاهاش و لگد کردم

اهنگ که تموم شد دوباره اهنگ تندی توسط دی جی پخش شد و سام منو به سمت سالن هدایت کرد دلم میخواست دستمو از دستش بیرون بکشم

ولی، نتونستم نه از عشق و علاقه ها نه، فقط با خودم گفتم الان میگه چه دختره لوسو بچه ننه اییه

سام:میگم، نوا کوچولو شما الان قبول میکنی دوست دختر من باشی

میدونستم درخواست میده ولی نه اینقدر بی پروا و رک سریع از شک خارج شدم درحالی که از پیست *ر*ق*ص* دور میشدیم گفتم:خوب بدم نمیاد، ولی باید بیشتر همدیگه رو بشناسیم، بعد دوستیمون و محکم میکنیم ولی امشب اگه مایل باشی حاضرم پار...

هنوز حرفم تموم نشده بود که صدای پر عشوه و نازکی از پشت سرم شنیدم...

صدا:وای امیر جونم ببین کی اینجاس داداشه دوست داشتنیم اقای کم پیدا، اگه مامان بدونه بلاخره دل از شمال کنده

به سمت صدا برگشتم ولی با دیدن شخصی که دختره امیر خطابش کرده بود خشک شدم، دوسه بار از نیم رخ دیده بودمش و همیشه جذابیتش زبونزده بچه های دانشگاه بود

ولی،تو تصورمم نمی گنجید اینقدر معرکه باشه، دهنم باز مونده در نگاهه اول صلابت و غرور تو چشماش و میدیدی چشمای مشکی که غرور توش موج میزد

صورتی گندمی و فک مربعی گونه های استخونی و دماغ قلمی لبای متوسط و ابروهای پرپشت مشکی که با پرده تاریک چشماش هم رنگ بود موهای مواج مشکی که به بالا هدایت شده بود تمام اینا کناره هم یک چهره جذاب، دلنشین و رویایی برای این پسر که قدش حدودا 1.90 میشد ساخته ولی، خوب تیپ خوب و هیکل معرکش که داشت استینای کت تک سورمه ای شو جر میداد یکی دیگه از امتیازاش بود

از نوک پاتا فرق سرش و کنکاش کردم ولی، ولی پوزخند رو لبای خوش فرمش بهم فهموند گاف دادم و زیادی بهش خیره شدم

اخمای اون دختری که حالا رسما تو بغلش بودم توهم رفته بود و مثل دشمن خونیش بهم نگا میکرد

امیر: دید زدنتون تموم شد

نوا:.خلق خدایی دوست دارم دید بزنم نخوردمت که، چشمای پسره گرد شده بود توقع نداشت اینقدر پرو باشم رو کردم سمت سام و گفتم: خوشحال شدم از هم صحبتی باهات، خوش باشید

سرمو پایین انداختم و به سمت میزی که دخترا دورش بودن برگشتم داغ شده بودم

هییی الان این سام در موردم چی فکر میکنه فکر کنم با خودش بگه این دختره دیگه کیه به من قول همراهی میده پسرخالمو میخورهه

به درک بزار فکر کن میمون هرچی زشت تر اداش بیشتر والا

وقتی رسیدم بهار و ایدا نبودن متعجب به مانا که غرغر کنون سرجاش ایستاده بود گفتم:مانا دخترا کجا رفتن

مانا:رفتن قرش بدن، اخ پاهام الهی بمیرن دِ اخه عین ادم میز صندلی میچیدن دیگه میمونا

نوا:.هاهاها، خله، مگه مسجده که میز صندلی بچینن با گفتن این حرف بلند زدم زیره خنده(تا دو دقیقه پیش داغ شده بودا) مانا بشگون ریزی از رون پاهام گرفت چنان دادی کشیدم که کسایی گه اطراف ما بودن به سمت ما برگشتن

ماهم خودمونو زدیم به کوچه علی چپ انگار نه انگار اتفاقی افتاده مانا زیره لب غرید:بابا بیوتیفول، بچه باکلاس، خوب شد گفتی، نمیدونستم

نوا: جلبک، ساییدی منو یه امشب اگه گذاشتی بریم هوا

مانا: نه تو خیلی پرو شدی من باید یه صحبتی با زینب جون بکنم

کیف دستیمو برداشتم و گوشیمو ازش خارج کردم

اوه اوه 14تماس بی پاسخ از نیمارو به مانا داد زدم

مانی بیا بریم یه جا خلوت من یه زنگ به این جلبک بزنم ببینم چیکار داره

مانا: نیما رو میگی؟

نوا:اره منـظورم هــمـون جــلـبکه

مانا گل از گلش شکفت با عجله از جاش بلند شد درحالی که دستمو میکشید

گفت:حتما نگران شده یه زنگ بهش بزن گ*ن*ا*ه* داره نوا

نوا: باشه بابا اروم باش اروم دستم جــر خــورد مانـــی

به خودم که اومدم دیدم تو باغم و مانا مثل سگ اقای پتیبل زل زده بهم یه چشم غره رفتم و مشغوله گرفتن شماره مانی شدم

شمارش چند بود؟؟ ای خاک تو مخم شمارش که سیوهه، مشغول پیدا کردن اسم نیما بودم که مانا با عصبانیت گوشی و از دستم کشید و از حفظ تند و بدون مکث یه شماره گرفت بعد گوشیو داد دستم

همون جوری مثل اول زل زد بهم، فکم چسبیده بود به سقف شماره داداشمو این چلغوز حفظه من هموز نمیدونم ایرانسل یا همراه اول

یا این فازش نوله یا من خواهره مهربانی نیستم

همین جوری به مانا نگا میکردم گوشی و به گوشم چسبونده بودم و به پشت خطی مسخره نیما گوش میدادم

آقای راننده آقای راننده یالا بزن تو دنده

بروبه،سمت تهرون میخوام برم تلویزیون

من میشم همکاره مجری

همدم و همراهه مجری

میگیم و میخندیمو شادیم وسرخوش

با پیچیدن صدای شنگوله نیما تو گوشی دست از نگاه کردن به چشمای مانا که پرو پرو تو چشمام زل زده بود برداشتم

نیما: کپک، چرا گوشیو جواب نمیدی برغاله ها، تو سره تخته بشورنت رفتی عشق و حال پر داف من اینجا بغل این میثاق لندهور نشستم مگس میپرونم

این انصافه ها ضعیفه ها برن پارتی مردا بتمرگن تو خونه قانون طبیعت عوض شده یا من ببوگلابی تشریف دارم

همون موقعه صدای داد میثاق اومد زدم زیره خنده گفتم:سلام برسون ببو گلابی، حالا چیکار داشتی زنگ زدی جلبک؟

نیما:هیچی فقط زنگ زدم بگم دیگه مامان به یه عروس پلنگ احتیاج داره تو که اونجا دورت پر از پلنگه یدونه از همه عملی ترشو واسه داداشت پیدا کن

هرچی میزان عملش بالاتر باشه پلنگ تره

مانا با شنیدن حرف نیما ضدحال خورده بود و اخماش توهم رفته بود با خنده بازوشو گرفتم درحالی که به سمت استخر که وسط ویلا بود میبردمش گفتم:میبینم بودی سوختگی میاد زن داداشه ایندم، کجات سوخته؟

مانا:من میدونم نیما ادمم حسابم نمیکنه به قول خودش پلنگ میخواد

نوا:اصلا انکار نکنیا، خجالتم نکش که از تابلو بازیات فهمیدم، کلا مهم نیست اصلا به یه وره برادرزاده ایندم

مانا:خفه شو دیگه دلم گریه میخواد

نوا:گریه نکن مانی،دختران ایران زمین گریه نمیکنند...

مانا:چرا نوا میخوام گریه کنم مگه دخترای ایرانی حقه گریه کردن ندارن ها مگه احساس ندارن؟

نوا:دخترای ایرانی به همراهه تو چیز میخورن گریه کنن ریمل شده هفتاد هزار تومن گوسفند، میفهمی هی بخوای گریه کنی که نیما همش باید پوله ریمل و شیر پاک کن بده که...

مانا:کوفت، اشغال، روانی، میگم چرا شاعر شده نکبت، گمشو نچسب به من

دیگه نزدیک استخر شده بودیم همین جوری واسه خالی نبودن غریزه کوبیدم رو کمر ماناکه یهو سیخ شد و بهت زده بهم نگا کرد

دیگه خیره شدنش طولانی شد که گفتم:بی ناموس داداشم و میخوای یا رومن چشم داری روت نمیشه بگی؟

مانا:میدونستی خیلی بی شعوری؟ درضمن خیلیم...

نوا:بیوتیفولم، اوجگلم، خوشگلم

مشغول پیدا کردن کلمه ایی در توصیف زیبایی هام بودم که صدای اشنایی و از پشت سرم شنیدم شاید فاصلش با من دو میلی مترم نبود....

صدا:نایس، وری وری نایس

متعجب برگشتم که با صورت خندون سام مواجه شدم مانا دستمو محکم گرفت و کشید یعنی بریم

دستاشو فشار دادم و به سمت جلو کشیدمش سام به مانی نگاه کردو گفت:مثل اینکه تو اکیپ شما همه خوشگل و بیوتیفولن

نوا:خیلی ممنوع لطف دارید شما

سام:حقیقته عزیزم، زیبایی شما چهارتا دوست انکار نا پذیره، ولی بینشون تو از همه جذاب تری یه نگاه به مانا کرد و گفت:البته جسارت نباشه

مانا:ببخشید اگه اجازه بدید بریم دنبال ایدا و بهار نباشیم نگران میشن

سام بلند قهقهه زد که مانا اخماشو کشید توهم و جدی گفت:چیزه خنده داری گفتم؟

سام:نه، اصلا ولی دوستاتون الان کناره دوست پسرای جدیدشون تو یه الاچیق رویایی پشت باغ دارن قلیون میکشن

منو مانا با تعجب بهم نگا کردیم که مانا یهو رگ مامان بازش گل کردو گفت: غلط کردن

سام:اگه از شلوغی تو خسته شدید بیاید بریم اونجا اروم و کلاسیک مخصوص مهمان های ویژه

نوا: واقعا، باشه بریم

با خارج شدن این حرف از دهنم سام با چشمای شیطون و مانا مثل میرغضب ها بهم نگا کرد

خاک تو پانکراسم چرا اینقدر سوتی میدم یکم کلاس بزار جلبک با رسیدن به این نتیجه که باید کلاس بزارم رو به سام گفتم: اگه اصرار میکنید باشه بریم کمی دور شویم از هیاهوی عمارت

سام:شیطونه کوچولو نمیخواد باادب باشی من دخترای شیطونو دوست دارم

به مانا که حالا مثل دشمن های خونیش به سام نگا میکرد نگاهی انداختم و زیره لب زمزمه کردم:نه انگار این بی ناموس جدی جدی به من چشم داره

سام:چرا ایستادید پس، خانما دنبالم بیاید که میخوام ببرمتون یه جای دنج

دنباله سام راه افتادیم به سمت پشت اون قصر بزرگ هرچی دورتر میشدیم صدای دی جی و دیوونه بازی های دختر پسرا کمتر بگوش میرسید

منظره زیباتر میشد دیگه از *ر*ق*ص* نور های رنگی رنگی خبری نبود نور های نارنجی اتیش اون محتوطه رو ارامش بخش و رویایی کرده بود و صدای نواخته شدن گیتار هر شنونده ایی رو مست میکرد و هرچقدر نزدیکتر میشدیم صدای دختری که میخوند دلنشین تر به نظر میرسید

مانا:هـــــوف اگه اینا زندگی میکنن پس ما چیکار میکنیم نوا؟

نوا:ما تلاش میکنیم برای زنده موندن مانی، حالا زر نزن بیا بریم من اون ایدا و بهارو جر بدم من قصد داشتم خودمو بندازم به یه بچه پولدار اون دوتا جلبک رفتن شدن مهمانه ویژه خیره سرشون

وقتی با سام، سه تایی وارد الاچیق شدیم همه بلند شدن از همه ذوق زده تر سما بود:وای نوا خوشگلم خوب شد اومدی،الهی من پیش مرگت بشم

امیر:نوا جان صفا اوردی قدمت رو تخم چشمم بیا عزیزم بیا اینجا کنار اتیش بشین

همون دختره که داشت میخوند اومد دستمو ببوسه وکه سام داد زد:نـوا

نوا:هـاچـیـشــد؟؟

سام:کجــایی تو دختر میگم بیا بشین رو کردم سمت بچه بگم بفرمایید بشینید که دیدم همشون نشستن اصلا به تحت مبارکم مارو حساب نکردن حتی امیـر اونم بی توجه به ورود ما دستاش ماهرانه رو سیم های گیتار تکون میخورد و دختره هم بی توجه تر داشت چهچهه مـیزد ایــش خاک تو سره بیشورشون یه نگا به مانا انداختم نیشش باز بود

خودشو بهم نزدیک کرد و گفت:تو دوباره توهم زدی هویج

ایدا اشاره کرد بریم پیششون چشم غره ایی رفتم و بغل اقامون نشستم(هنوز شماره سام و نداره میگه اقامون)

زمزمه های اروم بچه ها بگوش میرسید با تمام شدن اهنگ همه دست زدن امیر گیتار و کنار گذاشت تا دهن باز کرد حرف بزنه سما خودشو پـرت کرد تو بغلش و از گردنش اویزون شد

سما:الـهی قـربــون عـــشـقم برم کـه اینقدر هنرمنده

امیر:خدا نکنه عزیز دلم(درد،کوفت)

_همه یه جوری داشتن حال میکردن خاک تو سرشون خیرسرشون جمع دوستانه درست کردن(بیشتر شبیه خلوت دونفره بود) همه دوتا دوتا داشتن باهم جیک جیک میکردن و بقیه رو ادم حساب نمیکردن سام همه داشت باهمون دخترا زر میزد پسر مجرد نیست اینجا

بی شوهری داغونم کرده خدایا نکنه من بترشم

دیدم کسی ادم حسابمون نمیکنه ناچار گوشیمو از کیف دستیم دراوردم مشغول زنگ زدن به نیما شدم دوباره همون بساط پشت خطی که صدای نیما مثل همیشه شاد و شنگول بگوش رسید

نیما:چته کپک؟؟

_سلام عشقم خوبی؟!

نیما:خوبم، نوا من همین پنج دقیقه پیش باهات حرف زدم...

_باشه عزیزم بیا دنبالمون؟

نیما:ااِ بیلاخ بشین تا بیام موقع رفتن من و به بند نافتم حساب نکردی موقع برگشت یادم کردی، همون یه مثقال عقلیم که داشتی پرید....

من؛ باشه عشقم منتظرم ادرس و که بلدی بوس بوس بای.....

گوشیو که قطع کردم سام که حرفامو شنیده بود گفت:دوست پسرت بود(سیب زمینی به این میگن)

_نه داداشم بود دوست پسر ندارم

منتظر بودم سام زر بزنه که سما خانم زودتر ازش سبقت گرفت:اگه یه ذره مثل من شخصیت داشتی مجبور نبودی تک بپری دختر جون یکم کلاس داشته باش

امیر لبخندی به سما زد که دختره ذوق مرگ شد یه نگا به امیر کردم یه نگا به سما بی توجه به بی کلاسیش بلند جوری که همه بشنون گفتم: زارتــــــ همه یجوری نگام کردن انگار باکتریم سماهم داشت با حرص لباشو میجویید و دخترا بادمجونی مایل به فسفری شده بودن(دوست دارم فسفری بشن دوستا خودمن حرفیه)

دیدم دیگه خیلی ضایعه بود جلو اینا سوتی بدم صدامو بلند کردمو گفتم، اوممم یعنی من ترجیح میدم سینگل بمونم خیلی ممنون نمیخوام شبیه شما بشم فدام بشـیــ....اهم اهم یعنی کلــا نمیخوام مرسی

با این حرفم جو برگشت و اون بچه پولدارا هم زدن زیره خنده که سام با یه لحن لوس مثل خواهرش گفت:ولی پرنسس خانم همین امشب باید با بنده رِل بزنه و از سینگلی خدافظی کنه مگه نه پری کوچولوی ســام

دیگه همشون داشتن به سام و نگاه میکردن و منتظره جوابه من بودن ووی حس اینو داشتم که سره سفره عقدم الانم باید بگم با اجازه بزرگترا بله..

_حالا بعدا صحبت میکنیم راجب این موضوع سامی

سما پاهاشو روی پاش انداخت و گفت:میگن میمون هرچی زشت تر اداش بیشتر حکایت توعه دلتم بخواد با سام دوست بشی امیر پاشو بریم داخل دلم *ر*ق*ص* میخواد

امیر:باشه یه لحظ..

نوا:الان من میمونم یا تو ها؟ والا شما بیشتر بهش شباهت داری عشقتونم مثل درخت میمونه که همش بهش اویزونید حتما موزم میخوای نه؟؟

همه با تعجب نگاهم کردن حاضرم قسم بخورم تک تک شون حتی امیر از خنده درحال انفجار بودن و اما سما ناخوناشو محکم رو بازو های امیر فشار میداد و لبشو میجویید

با صدای بلند شدن خنده بهار(همیشه خوش خنده بود این عوضی) شلیک صدای خنده کله جمع بلند شد امیرم لبشو برده بود تو دهنش تا جلوی کش اومدن لباشو بگیره

سما با بغض جیغ زد: امـــیــر این بیشورا رو چرا اوردی اینجا هـا اینجا واسه مهمونای ویــژه بود یا نه، این بی کلاس مهمونه ویژس

نـوا: وا مگه حرف بدی زدم چرا داری اون روی پشت کوهیتو رو میکنی خوب موز نمیخوای بگو نمیخوام دیگه نارگیل بهت میدم دیگه گریه نداره که

امـیر:خانم عزیزی حده و حدودتون رو به عنوان یه مهمون رعایت کنید واگر نه مجبور به کاری میشم که در شان خانواده اریا نیست یه نگا به سما کرد و ادامه داد، سمای من لنگه نداره

نوا: اقای امیر اریا لنگ سمای شمارو هیچ کس نداره چرا؟؟خوب معلومه چون هرکس لنگای خودشو داره

***

(دو روز بعد)

_آخ...الهی بترشی کپک آی پام گوساله میگم پامو بمال توکه شکستیش

_کوفت اصلا پاشو ببینم به من چه گدای بدبخت خوبه یه چیبس ازت خواستم دوساعت دارم پاهای بوگندوتو میمالم

با اخم به نیما که حالا مشغول شکستن انگشتاش بود نگا کردمو گفتم:زود برو چیبس بخرا

نیما:من اگه پول داشتم چیبس بخرم میرفتم ماساژور میاوردم، ماساژم بده حالا پاشو برو گمشو با پلنگم قرار دارم

نـوا:زی زی جــون یــه چیز بهــش بگـو دوساعت دارم پاهاشــــو میمــالم

زی زی جون که دید درحاله انفجارم خندشو خورد و گفت بیا من پول میدم بری چیبس بخری

نـوا:نـــه من خودم پولدارم ولی چیبس مفت میخوام نیما باید بخره

نیما که حالا داشت کتونیش و میپوشید برگشت سمتم و انگشت شصتشو اورد جلو چشمم

نیما: بیا

اومدم بگم بشین روش، که زی زی جون زودتر داد زد:نیما خیلی بیشوری

نیما: ای بـابــا دارم مـیگم اوکی یعنی بیا بریم بخرم

نوا:اره ارواح اون پلنگا گمشو اصلا چیبس نمیخوام

نیما رفت زی زی جونم داشت سبزی پاک میکرد منم پریدم تو اتاقم ضربان قلبم و برداشتم و روی تخت ولو شدم(گوشیشو میگه)

از دیشب 346 تا پی ام اومده که 300 تاش سامه اه ادم اینقدر سیریش اخه

اولیش استیکر قلب بعدیش گل بعدیش بوس بعدیش دوست دارم بعدیش عاشقتم بعدیش بیوتیفوله منی.......

والا من همیشه ارزو داشتم یه شوهر چشم عسلی،موخرمایی،قده بلند،هیکل خفن،پوست برنز تو دلبرو رو مخ برو داشته باشه ولی این سامه فقط رو مخ بروعه مرتیکه

با بلند شدن صدای گوشیم به صفحه خیره شدم اسمه سیریش و عکس همون میمونه که گذاشته بودم روش داشت خاموش روشن میشد میگم سیریشه میگید نه خو مرتیکه قطع کن دیگه

وقتی دیدم ول کن نیست تماسو برقرار کردم و رفتم زیره پتو(دهه هفتادیا از این کارا زیاد کردن،برای اینکه زی زی صداشو نشنوه رفت زیره پتو)

نـوا:ســام مگه نگفتم تا خودم زنگ نزدم بهم زنگ نزن

سام:عزیزم مگه من دلم طاقت داره بهت زنگ نزنم تو خیلی بی معرفتی اصلا به من زنگ نمیزتی گریه میتُنَما

تو دلم لوسی نثارش کردم و ادامه دادم چیکار داری سامی

سام:ایــش اینقدر بداخلاقی یادم رفت بگم چیکار داشتم؛ فردا داریم میریم سینما حاضر باش

تا اومدم مخالفت کنم گوشیو قطع کرد اصلا به درک چرا مخالفت کنم بیلیت مفت اب میوه زوری خیلیم میچسبه

****

جـــــون قــربـون خــوشگلــیام برم چقدر بیوتیفولم

ایدا:زرشــــک

بهار:حالم بهم خورد

مانا:خفه بمیر

چشم غره ایی به سه تاشون رفتم و یه نگا تو ایینه قدی اتاق به خودم انداختم چی درست کرده بابام چی زاییده ننم دستشون درد نکنه

شلوار پاکتی مشکی کاملـا به پاهای خوش فرمم چسبیده بود و مانتوی تنگ و کوتاهه یشمیم حسابی تو تنم نشسته بود، موهای بلندم و بالای سرم محکم بایه کش کوچولو بستم و شالـه مشکیمو رو سرم جفت و جور کردمو رو به ایدا که پایه همه خراب بازیام بود گفتم:میای بریم دزدی

ایدا که چشماش ستاره بارون شده بود گفت:اوفـــ پـایـتـم رفـیـــق

مانا:چـه غــلــطـی مـیــخوای بکنی

_ایــش لوازم ارایش میخوام

مانا:نـــوا بـیا واسه منو بزن

نـوا: نـه جدید مــیـخوام اگه بدونی دیشب یه رژ لبی تو وسایلاش دیدم دلم رفت جلبک با زبون خوش گفتم بهم نداد مجبورم برم دزدی

مانا که میدونست از پسم برنمیاد بیشوری زیره لب گفت و بیخیال شد

خداروشکر زی زی خونه نبودم، انگار جدی جدی اومدیم دزدی پاورچین پاورچین به سمت اتاق نیما رفتیم

ایدا درو اروم باز کرد با دیدن نیما تو اون وضعیت نزدیک بود بخنده که از پشت دهنشو گرفتم نفس عمیقی کشیدم تا جلوی خندمو بگیرم نیما دور از جونش مثل جسد افتاده بود رو تخت البته رو تختم نبودا از سر تا کمرش پایین بود از کمر تا پاش رو تخت دهنشم باز بود، جلبک بمبم کنارش بترکونی از خواب ناز بیدار نمیشه

سریع رفتم سمت وسایلاش حقشه بخدا ادم اینقدر نامرد میخواست بهم بده والا ادم مگه به خواهره عزیز و بیوتیفولش پولی جنس میده

داداشم خیره سرش با دوستش تویه پاساژ،لوازم ارایشی بهداشتی میفروشه اونوقت من باید از لوازم ارایشای فاسد استفاده کنم بایه بچه ژیگول برم سینما، من که اهل تعارف نیستم میدونم نیما میخواست مفتی بهم بده ولی جلوی دوستش نداد

《 فلش بک به دیشب》

سعید داشت در مورد جنس هایی که تازه از بانه اورده برای نیما توضیخ میداد و چایی شو کم کم میخورد نیماهم مشغول چک کردن جنسا بود منم فضول

_برو اونورتر بشینم

نیما:برو رو اون یکی مبل بشین

_نه میخوام اینجا بشینم

زوری خودمو کناره نیما تو مبل یه نفره جا کردم(سواله که چجوری جا شدم؟خوب از اونجایی که من خیلی بیوتیفولم و هیکلم بیسته جا شدم)

نیما:کپک خوب رو اون بشین میدم ببینی چرا اومدی تنگه من خیلی از ریختت خوشم میاد هی بیا بچسب به من

نمیشد چیزی بگم فعلا داداشه گلم بود بزار دوتا ریمل ازش بکنم بعد جرش یعنی به حسابش میرسم

نـوا:چــشــم حـالـا بده ببینم

درحال وارسی لوازم ارایشا بودم از هر کدومم یدونه برداشتم از جام بلند شدم که دیدم نیما داد زد:میشه صدوپنجاه

_تومان

نیما:نه ریال، رد کن بیاد کپک که تو جیبامون شپشا پارتی گرفتن، رو به سعید کرد و گفت: سعید ببین چه خواهری دارم دشت اولمون از نوا خانم

《زمان حال》

بعد برداشتن وسایل مورد نیاز از داخل جعبه ها بیرون اومدم(تا کمر تو جعبه ها بودم)برگشتنم همانا و رفتنم در آغوش برادر همانا

نیما محکم بغلم کرد بغل نبود که وحشی سگ توله داشت استخونا کمرمو میشکست

نیما:وایی خواهره گلم عزیزهه دلم اومدی به برادرت سر بزنی

_آی آی نیما غلط کردم وای آی خورد شد مرتیکه بزارم زمین الهی درد بگیری

زوری از بغل نیما اومدم بیرون دیدم ایدا دمه در نیست بزغاله خوبه گفتم حواست باشه

نیما دستمو کشید رژ و محکم تو دستم فشار میداد و نیماهم با تمام توان داشت زور میزد از دستم درش بیاره

_بـــدش کپک

_مـــال مــنــه جلبک

نیما رژ و از دستم کشید و گفت:گیریم که بدم چی به من میرسه؟

_اووم هرچی بخوای بهت میدم ولی هم این رژ هم اونایی که دیشب برداشتم و باید بهم بدی

نیما:اوکی قبوله کجا میخوای بری الان

_هیچ جا با یه جلبک قرار دارم

نیما:دخترا هم میان

بهار:نـــه مــارو نـمـیــبره

نیما:دخـیا حاضرشید میخوایم بریم بیرون مهمون دوست پسر نوا جون

***

با عصبانیت رو مبل نشسته بودم و شاهد حاضر شدن دخترا و مکالمه تلفنی نیما بودم

نیما:اره بابا، سعید و میثاق و نگار و تینا رو بردار بیار دمه خونه ما فقط یه زحمتی داشتم

......._

نیما: اره، با مینی بوسه برو دنبالشون مینی بوس لازم داریم

........_

نیما:اوکی حله داداش

با اخم به نیما نگا کردم که گفت:نبینم غمتو خواهرم پاشو پاشو یکم ارایش کن اوجگل بشی یارو دید فرار نکنه

نــوا:میشه بگی مینی بوس اینجا چی میخواد هــا میخوای ابرومو ببری

نیما:نه به مرگ میثاق

نیم ساعت بعد مینی بوس شهرام جلوی خونمون بود و همه بچه ها توش بودن ما که خودمون پنج نفر بودیم نیماهم پنج نفرو اورده بود سر جهازیه همشون سواره مینی بوس شدن وایی خدایا

نیما:نوا بیا سوار شو دیگه

با عصبانیت غریدم:گمشید من با تاکسی میام

با عجله رفتم سره خیابون و تاکسی گرفتم تا به محله قرار برسم هیچی عذاب اورتر از اون مینی بوسه سفیدی که 9 نفر داخلش بزن و بکوب میکردن و دنباله تاکسی سبز رنگی که من داخلش بودم میومدن نبود ولی خوب نمیشدم بگم نه صحبت 150 هزارتومن لوازم ارایش بود

تاکسیه هم فهمیده بود یه مینی بوس دنبالمونه اخریر طاقت نیاورد و گفت:خواهر اون مینی بوس داره شمارو تعقیب میکنه فکر کنم از اول مسیر دنبالمونه چقدرم جلفن خدا این معضل های جامعه رو از روی زمین برداره

خندمو خوردمو یه نگا به عقب انداختن اصلا نیما اون وسط تابلو بود داشت قر میداد بقیه هم دست میزدن

با لرزیدن گوشیم نگا از اون مینی بوس تابلو گرفتم و سریع تماس و برقرار کردم:بله سامی

سام:زندگیه سامی کجاست

نوا:عزیزم من الان دارم میام تا ده دقیقه دیگه اونجان فقط من ماشینتو نمیشناسما بیرون باش

سام:یه سوناتای زرد که روبروی سینماست تابلوعه وارد خیابون بشی منو میبینی

نوا:اوکی

پنج دقیقه بعد راننده وارد خیابون شد راست میگفت تو خیابون به اون شلوغی یکی ماشین اون تابلو بود یکی مینی بوسه شهرام

نوا:اقا همین جا نگه دارید

بعد حساب کردن پول از تاکسی خارج شدم و به سمت اون سوناتای زرد رنگ رفتم که شیشه اتوماتیک پایین اومد و سام باهمون لحن لوس گفت:زندگی من اولین باره دونفره اومدیم بیرو...

هنوز حرفش تموم نشده بود که مینی بوس پشت ماشین خوشگل سام پارک کردو بچه ها پر سروصدا از ماشین خارج شدن الهی بترکی نیمای جلبک که سردسته ی این ندید بدید ها خوده خرتی چشمای گرد شده سام و پشت عینک دودی هم میتونستم ببینم

نیما:اوفـــ مــاشـیـنـو

میثاق:نـوا چی تور کردی

نیما زد رو سقف ماشین و داد زد:داداش بیا پایین لولو که نیستیم

سام بهت زده از ماشین پیاده شد و ریموت و زد اومد سمتم درحالی که نگاش به این ده نفر بود گفت:نوا میکردم قراره دوتایی بریم بیرون

نوا:ســام....

نیما پرید جلو محکم زد رو شونه سام که نزدیک بود بچه مردم بیوفته تو جوب که من یقه کتشو گرفتم و مانع افتادنش شدم اصلا سامه تو افساید بود

نیما:داداش ما همه گیمون ده روحیم در ده بدن ماو نوا نداره که فرقی داریم ما باهم، بچه ها ما فرق داریم باهم حالا میثاقم اومد اون سمت سام و گفت:نه داداش ماهممون نواییم

***

کلا من ساکت مونده بودم ده نفرشون ریده بودن تو مُحَوَطه سینما

نیما:سـام داداش برو ده تا بیلیط بگیر دیگه چرا وایسادی اها بعدشم برو ده بیستا چیبس بگیر؛داداش چس فیل که از همه واجب تره اِاِ ببخشید همون پف فیل منظورمه

سام سری تکون داد ولی قبله اینکه بره میثاق داد زد:سامی جون بدون تخمه که این فیلم از گلومون پایین نمیرهه

نیما:اره راست میگه،اب معدنیم بگیر

سام چشم غره ایی رفت و با گفتن یه باشه که از عمق معنیش گه خوردم بیداد میکرد به سمت گیشه شماره 2 رفت تا بیلط بخره

_نـیـمـا ابـرو نـذاشتی واســـم

_حرف مفت نزن مگه تو پولشو میدی

دیدم راست میگه ها به من چه بنابرین قانع شدم

یک ربع بعد ما همگی تو سالن سینما بودیم و دوباره سره کجا نشستن نیما یه بساط دیگه راه انداخت

چون بیلیطامونو از قبل رزرو نکرده بودیم هممون پیش هم نیوفتاده بودیم چهارتا صندلی اون اول بود چهارتا اون وسط دوتاهم اون بالا

سام:نوا عشقم بیا بریم روی اون دوتا بشینیم قربونت برم

نوا:اوکی بریم...

داشتیم به سمت صندلی های اخر میرفتیم که نیما خودشو به ما رسوند و گفت نوا من میخوام بغل داداش سامه خودم بشینم برو اون پایین تو

سام:نه نیما جان بزار منو نوا پیش هم باشیم لطفا برای چند ساعت به من بدینش

نیما فاز فردین برداشت زد روشونه سامو اخماشو توهم کشیدو گفت:منو خواهرم دو روحیم در یه بدن منو نوا چه فرقی باهم داریم میخوای بری اون بالا نوارو ماچ بوس کنی بیا بریم خودم ماچت میکنم

بلاخره فیلمم دیدیم چقدرم از دست این نیمای عوضی خندیدیم مرتیکه وسط فیلم تو سینما مکان عمومی داد زد عــرعــر اصلا شعور نداره این بچه بماند مردم بلند بلند چقدر تیکه انداختن چند موردش اینا بود