رمان حواست نیست به قلم gopel

ژانر : #همخونه ای #طنز #عاشقانه

مقدمه :

سر دو راهی عشق و نفرت..

در جستجوی چشمانی عاشق و بارانی درمانده تر از گذشته..

تنها گذر نامه ی جاده ای به اسم انتقام را در دستانم گذاردند..

بر خلاف مسیر عاشقی ظاهرش زیبا بود ..

خوش میدرخشید در آن قیامت سرای انتقام جویان..

هر چه جلوتر میرفتم اشک و آه را پشت چشمان به خون نشسته از انتقامم پنهان میکردم..

قلبم ندای"بی پروایش را با نفرت میخواند"..

و عقلم"فریاد حواست نیست هایش..را برایم نوار میکرد..

گذشت, تا زمانی که تنها فریاد عقلم را می شنیدم..

درست مقابل پرتگاه خونین و سرخی همچو برزخ

در حالی که صدای رعب انگیز لاشخورهایی که بالای تپه به انتظار سقوطم

بودند بدنم را به لرزه می انداخت,..

و تنها همین را میگفت:

"در فکر انتقام بودی ولی حواست نبود سر دور برگردان داشت صدایت میکرد"

طبق معمول با صدای کلاه قرمزی بلند شدم و بعد از بلند شدنم شروع کردم باهاش خوندن:سلام الاغ عزیز سلام الاغ عزیز حالت چطوره خوف و خوشو سلامتی حالت چطوره؟خودمم خندم گرفته بود با این کارام. نصف موهام تو دهنم بود نصفشم تو کلیپسم . کلیپسم رو وا کردم موهامو درست کردم. رفتم تو دستشویی تا خواستم صورتم رو بشورم با کله افتادم زمین.اینم از شانس خوب من.

اولین روز دانشگام بود هم خوش حال بودم که رشته مورد علاقم قبول شدم و دارم می رم دانشگاه سراسری هم ناراحت بودم که دوباره باید صبح ها ساعت 7 از خواب پاشم.

در کمدمو باز کردم یا پیغمبر بمب ترکیده اینجا. با زور یه مانتو سورمه ای با شلوار جین هم رنگ مانتوم در اوردمو پوشیدم حوصله به خودم رسیدن رو نداشتم . موهامو شونه کردم و جمع کردم پشتم.خوب شد موهام خدایی صاف بود وگرنه پدرم در اومده بود. مقنعه ام هم پوشیدم و از اتاق اومدم بیرون.پله ها رو طی کردمو از پذیرایی رد شدم و رفتم طرف اشپزخونه.

بابا مثل همیشه داشت چایی می خورد و روزنامه می خوند نمیدونم این روزنامه ها چه چیز جالبی دارن که بابای من رو جذب میکنن.

-سلام دخترم

چه خوشگل شدی

با صدای بابام از افکارم اومدم بیرون و گفتم :سلام بابای گلم یعنی خوشم میاد من اگه گونیم بپوشم شما باز میگید خوشگل شدم.

-بابا ازت تعریف نکنه که تو افسرده می شی از زشتی

صدا رو دنبال کردم و پشتمو نگاه کردم همون طور که حدس می زدم نیما بود که داشت مسخرم می کرد.

-تو چه مشکلی با این خواهر خوشگلت داری که این همه اذیتش میکنی.

مثل همیشه بابا شروع کرد به طرفداری از من

-اخه این شیر برنج کجاش خوشگله بابا .

-تو چقدر حسودی. همه ارزوشونه مثل من باشن.

-اوهو.میشه یه نفر از اون هزار نفرو نام ببرید

-ا نیما بسه دیگه اول صبحی. الانم باید بری چیستا رو برسونی بیای

-ا بابا. مگه من خودم شلم که با این برم.

- نمیشه نیما ماشینو می خواد باید با نیما بری.

اهی کشیدمو راه افتادم. نیما داشت پشت سرم میومد.

-شیر برنج دوستاتم مثل خودت خر زدن و پزشکی قبول شدن.

- تو چیکار به دوستای من داری؟

-همین جوری پرسیدم.

-تو گفتیو منم باور کردم.

-خب باور نکن به من چه.

خنده موزیانه ای زدمو نگاش کردم

چند وقت بود همش سراغ از دوستای من میگرفت به خصوص درباره ی الهه.اخه الهه خیلی خوشگله.دماغ سر بالا پوست سبزه بانمک چشم و ابروی سیاه موهای صاف. تو افکار خودم بودم که نیما گفت:هوی کجا داری میری سوار شو.

سوار ماشین شدم .ماشین مال مامانم بود اما وقتی بعد از سرطانش مُرد ماشین رسید به نیما.

هروقت سوار ماشین نیما می شدم یاد مامانم می افتادم.ماشین خوبیه هرچهارشنبه دست منه چون با بچه ها می ریم می گردیم یعنی من و الهه و مریم.الهه که از راهنمایی تا حالا باهاش دوستم مریمم از وقتی که مامانم مُرد باهاش دوست شدیم یعنی دوسال پیش.

پنجشنبه ها نیما ماشین نمیده چون خودش می خواد بره بگرده.

تو راه دانشگاه بودیم.نیما برعکس همیشه خیلی تو خودش بودوحرف نمی زد.برای همین گفتم :نکنه برادر ما عاشق شده که حرف نمی زنه.

-یه چیزی بگو که به من بیاد اخه شیر برنج داررم به یه چیز دیگه فکر می کنم.

خیالم راحت شد و گفتم:به چی؟

-به تو چه.

-مثل ادم نمی تونی حرف بزنی؟

-شیربرنج گرامی به شما چه مربوطه؟

تا اومدم یه چیزی بگم ماشین نگه داشت.وای چقدر سختی دیده بودم تا رسیدم دانشگاه سراسری.الهه و مریم مثله کنه اومدن چسپیدن به شیشه.شیشه رو کشیدم پایین و گفتم :پول خورد ندارم.

-برو بمیر بیشعور.دیدی شرط رو باختی مریم گفتم این نمی تونه مثل ادم حرف بزنه.

-چیستا می مردی مثل ادم حرف بزنی که من یه شام مهمون این گدا بشم حالا باید به تو و این شام بدم.

-خجالت بکش.بابات پولش داره از پارو بالا میره تو هنوز.....

-چه ربطی داره.اصلا حالا که این طور شد به غیر از شما دوتا همه ی دوستای داداشتو و خود داداشتم دعوت.

من و الهه شروع کردیم دست زدن و سوت زدن که نیما گفت:دوستای من یه ایلنا.

مریم سرش سوت کشیدو گفت:خب به 6 تاشون بگید بیان.

نیما گفت :باشه قبوله.کِی؟

من و الهه و مریم با هم گفتیم:پنجشنبه.

هممون دلمون می خواست پنجشنبه بریم چون اینجوری نه نیما می تونست بره و من دلم خنک می شد و تاحالا ما فقط چهارشنبه ها می رفتیم بیرون. نیما قبول کرد من از ماشین اومدم بیرون و درو بستم.وای چه حالی داشت دم دانشگاه سراسری واستادن.تازه فهمیدم که الهه و مریم همین جوری واستادن دارن نگام می کنن.منم پروتر از اونا دستامو تو هم قفل کردم و نگاشون کردم.تازه متوجه تیپشون شدم.الهه یه مانتو از این بلندا پوشیده بود رنگ قهوه ای تنگ با یه شلوار تنگ زیرش که فقط یه زره اش پیدا بود با مقنعه و عینک دودی بالا سرش.مریمم که یه مانتو تنگ مشکی با شلوار قهوه ای تنگ و مقنعه قهوه ای. چون موهاش مشکی پرکلاغی بود قیافش خوب شده بود.

-والا تا حالا یه پسر این جوری منو نگاه نکرده بود که تو داری نگاه می کنی.مریم با سر حرفشو تایید کرد و گفت:ولش کن تا حالا دوتا خوشگل ندیده.

-رو که نیست سنگه پا قزوینه حالا یه بار تیپ ادمیزادی زدید من نگاتون کردم لیاقت ندارید حالا بیاید بریم که دیر شد.

رفتیم کلاسمون رو پیدا کردیم و وقتی رفتیم تو بیشتر بچه های باحال پیش دبیرستان پارسال داخل بودن. تا مارو دیدن همه شروع کردن دست زدن و جیغ کسیدن.انقدر خوشحال بودم که همه خودمون بودیم.و بعد نگام کشیده شد سمت پسرا تا نگاه کردم موندم کلاس درسته یا نه.همه از این پسر باکلاسا و خوشتیپا و پول دارا و ..................

همش فکر می کردم پسر سوسولا و عینکیا پزشکی قبول میشن.چه پسرایی بودن ولی من در کل پسرا رو مثل دخترا می دیدم

باهاشون هم مثل دوستای دخترم رفتار می کردم.ولی الهه و مریم اصلا در این یه مورد شبیه من نبودن.مریم زد به پهلوی من و یه سوت زد.الهه در گوش من گفت:فتبارک الله الاحسنا الخالقین.

صندلیها قشنگ جوری بود که دخترا یه ور و پسرا یه ور دیگه.تا اخر کلاس گفتیم و خندیدیم و درس هم که نگم بهتره.ساعت 10 بود و بعد هم کلاس نداشتم.دیگه کلاس نداشتم تادوشنبه.

-بچه ها چطوره بریم الان بی کار و بی ار بگردیم برای خودمون بعد بریم ناهار بخوریم و بعد هم...

پریدم وسط حرف مریم و گفتم :بعد هم بریم یه سری به خواهر خوشگل من بیتا بزنیم که تازه حامله است.

هنوز به الهه و مریم نگفته بودم که بیتا حامله اس برای همین کلی ذوق کردن.

-پس زشته دست خالی بریم.

-الهه راست میگه.اول بریم خونه شما که لباسای ما اونجا هست اماده شیم بعد بریم بازار و بعد بریم ناهار بخوریم و بعد هم بریم خونه ی خواهر گل تو.

-اوکی

رفتیم خونه ما اماده شدیم.نیما خونه بود برای همین با زور ماشین ازش گرفتیم به شرط اینکه تا ساعت8 بهش بدیم.سوار ماشین که شدیم مریم گفت :به قول خودت بابات پولش داره از پارو بالا می ره خوب بهش بگو یه ماشین برات بگیره که ما اینهمه منت برادر شما رو نکشیم برا یه دور زدن.

-بهش گفتم گفته برای تولدم یه سوناتا می خره.

-ایول.پس یعنی پنجشنبه دو هفته دیگه؟

-مریم مطمعنی درست حساب کردی.

-اره چیستا.درست حساب کردم .امروز 3 مهر تولدتم 13 مهر خب میشه پنجشنبه هفته دیگه.

-وای نمی تونم باور کنم که دیگه منت نیما رو نمی کشیم.البته یه بدی دیگه هم داره

مریم و الهه با هم گفتن :چی؟؟؟

-دیگه بجای بنز سوناتا سوار میشین.

-اه.حواسم نبود.بازم خوبه مگه نه الهه؟

-راست میگه چیستا بازم خوبه.

-اره بابا خوش حال باشید.بعد صدای ظبت رو بلند کردم و باهاش خوندم این شعرو خیلی دوست داشتم

عاشق چشماتم

دیوونه ی نگاتم

پس

پاشو با من برقص

هستی واسه من نفس

نفس

وقتی نیستی

مریض و بدحالم

وقتی هستی

مست و خوشحالم

تا وقتی رسیدیم دم رستوران همین جور خوندیم.دم رستوران که رسیدیم جا باسه پارک نبود.بیشتر چهارشنبه ها می اومدیم اینجا.هم جاش خیلی باحال بود هم غذاهاش خیلی خوش مزه بود و هم به قول الهه و مریم پاتوق بیشتر دختر و پسرا بود.

از اونجایی که نگهبان پارکینگ ما رو می شناخت یه جای خوب بهمون داد.منم ماشین پارک کردم و با بچه ها پیاده شدیم.

-چیستا اونجا رو همون پسرا که چهارشنبه پیش دیدیمشون.مریم هم در تایید حرف الهه گفت :همون 5 تا خوشگلا.

سرمو چرخوندم و دیدم همون 5 تا پسر خوشگل و خوشتیپ که اون چهارشنبه دیدیمشون دارن از سه تا ماشین خوشچیل دوتا پورشه یه دونه هم فراری دارن میان پایین.خودشون هیچی ماشیناشون رو که دیدم دهنم اسفالت شد.وای چه خوشگل بودن.

یکی یکی از ماشینا اومدن بیرون.همه به جز اونیکه تو پورشه مشکی بود.اومد بیرون وای چه خوشگل بود.

برنزه هیکلش که نگم بهتره چشم و ابرو مو مشکی مدل موهاش که خیلی خفن بود.

هرچی بگم کم گفتم از خوشگلیش و جذابیتش. یه بولیز شلوار تنگ مشکی پوشیده بود.

دیدم خیلی بد داریم نگاه می کنیم برای همین به بچه ها اشاره کردم که بریم تو .رفتیم تو اونام پشت سر ما وارد شدن ما نشستیم رو میزی که همیشه می نشستیم و اونام روی یه مزی نشستن که ما دید کامل داشتیم.

مریم گفت:اینا چرا اینجا نشستن.

الهه-که مارو دیوونه کنن.

-بابا هم چین تهفه هم نیستن.

مریم و الهه به شکل علامت سوال نگام کردن.

-چرا اینجوری نگاه می کنید؟

الهه-تو چرا امروز این جوری شدی پسرایی به این خوشگلی اون وقت تو میگی هم چین تهفه هم نیستن.

-چیکار کنم خودکشی کنم؟

مریم-راحت باش تو.این کلا امروز خل شده.

-شما که سالمید بسه.

ناهار سفارش دادیم و برامون اوردن.همین جور که می خوردیم به میز اونا نگاه کردم.

دو تاشون مستقیم همه حرکات مارو در نظر داشتن یه کیشون چشای قهوه ای داشت اون یکی چشاش سبز بود.اون دوتا دیگه که داشتن می خوردن چشم یکیشون ابی چشم اون یکی عسلی بود.اون خوشگله ولی مثل اینا نبود.

مریم-چه نگاهی می کنن

الهه- مانتوم درسته.دکمم باز نیست.

-همه چیزمون درسته.

مریم-پس

-ول کنید بخورید بریمکه خیلی دارن بد نگاه می کنن.

وقتی خوردیم من حساب کردم و رفتیم بیرون. وقتی بیرون رفتیم نفس راحتی کشیدم و گفتم :اخیش راحت شدم. و دستامو باز کردم.

از پشتم یه صدایی شنیدم:خفه نشی با هوای ازاد.

نگاه کردم دیدم 5 تا پسرا پشتمن.

انقدر خجالت کشیدم دستامو بستم و رفتم اون ور الهه و مریمم پشتم اومدن.تا رفتیم پسرا شروع کردن خندیدن.

مریم-اینا که تو بودن.

الهه-مثل جن یهو ظاهر شدن.

-بریم بریم تا بیشتر زایع نشدیم.

سوار ماشین شدیم.وقتی داشتیم از اونجا می یومدیم بیرون به صورت خیلی باحال اسم همشون رو فهمیدم.اینجوری :شیشه که دادم پایین داشتن با هم حرف می زدن.چشم ابیه:حامد.چشم سبزه: میثم.چشم عسلیه:امیرحسین.چشم قهوه ای:ارشام

ولی اسم چشم مشکی رو نفهمیدم چون صداش نکردن.

ولی فقط فهمیدم که شب می خواد بره مهمونی اونم از نوع قاطیش.

مریم- اسماشون تو حلقم.

الهه-ارشام چه اسمی.

-چقدر بی سلیقه اید شما.حداقل چشم مشکیه که از بقیه خوشگل تر بود.

-برو بینم بابا.اگه اسمشو می دونستیم یه چیزی ولی اسمشو نمی دونیم.مگه نه الهه.

-راست میگه.

-باشه شما راست می گید.

رسیدیم دم خونه بیتا اینا.کادو ها رو برداشتیم و زنگ زدیم و رفتیم بالا.بالا که رسیدیم بیتا جلو در وایستاده بود.مارو که سریع اومد جلو هممون رو بوس کرد .

-بیتا چرا شکمت بزرگ نمیشه.

-وا بزار چهارماهم بشه بعد تازه کم کم شکمم بزرگ میشه.

مریم-راست میگه.بیتا خیلی بهت تبریک می گم.

-مرسی.چرا کادو گرفتید؟

الهه-برای بچه کادو نگیریم پس.

-مرسی.حالا بیاید تو.

رفتیم داخل.فرهاد مثل همیشه رو مبل لم داده بود داشت تلویزیون نگاه می کرد. تا ما دید بلند شد و بلند گفت:سلام به خواهر زن شیطونم و دوستاش.

-سلام عرض شد.

مریم و الهه هم سلام کردن و نشستن.

-تو نمی خوای کادو حامله بودن بیتا رو بدی.

فرهاد-بابا بزار یه هفته بشه بعد.

-یه هفته شد از شنبه پیش تا این شنبه.

فرهاد-خیلی خب.

-چطوره یه مهمونی بدی؟

همه دوچشمه داشتیم فرهاد رو قورت می دادیم که گفت:باشه.چرا اینجوری نگاه می کنید

همه با هم براش دست زدیم که زنگ در خورد.

-قرار بود کسی بیاد؟

-اره.شایان. و رفت سمت در.شایان برادر فرهاد بود خیلی خوشگل و خوش تیپ بود ولی من اون رو مثل فرهاد می دیدم .ولی اون چند بار غیر مستقیم بهم ابراز علاقه کرده بود.

-سلام به همه.جمعتون هم که جمعه فقط گلتون کم بود که منم رسیدم.

-بابا یه کم خودتو تحویل بگیر.

خندید با همه دست داد نشست بغل من و یه سیب برداشت و گاز زد.

-چه خبر چیستا؟

-هیچی سلامتی.خبرا پیش شماست.هنوز نمی خوای زن بگیری؟

خنده تلخی زد و گفت :تو فکرشم.

تا ساعت 7 همه خندیدیم و بعد ما بلند شدیم که بریم وقتی می خواستیم بریم بیرون نیما گفت:امروز تولد همون دوستم که یه بار با خودم اوردمش اینجا.شما رو هم دعوت کرده می یاید؟

-کدوم دوستت؟

-همون که با من اومد اینجا دوستای تو هم بودن.کی دیگه بابک.

تازه دوهزاریم افتاد و گفتم :اها فهمیدم.

رو به بچه ها کردم با سر علامت تایید دادن و گفتم :باشه ما هم میایم.

خدا رو شکر بابام وقتی شایان منو جایی دعوت می کرد اجازه می داد برم اخه خیلی به شایان اعتماد داشت.

از خونه بیتا اومدیم بیرون اونارو رسوندم خونشون تا اماده بشن خودمم رفتم خونه ساعت 8:30 بود نیما الان کلمو می کند.رفتم تو خونه نیما بالا بود وقتی رسیدم بالا مثل شیر سریع اومد جلوم.

-سلام داداش گلم

-ساعت چنده؟

-خب بابا نیم ساعت دیر اومدم.

-من ساعت 8 با یکی قرار داشتم الان برسم اونجا 9 اون وقت چی می شه؟

-پر.

-افرین.حالا می دونی که من الان باهات چیکار می کنم.

-خب در اون صورت منم الان پر می شم.

اینو گفتم سریع دوییدم سمت اتاقم.نیما تند داشت می دویید تا به من برسه.

-من یه پدر از تو در بیارم صبر کن.

-اول باید به من برسی.تند دوییدم رفتم تو اتاقمو درو قفل کردم.

-باز کن درو.

-نمی کنم.

-گوش کن مثل بچه ادم.حالا درو باز کن.

-گوش می کنم

نمی شنوم

گوش مرا

-باسه من شعر می خونی صبر کن.

اینو گفت رفت یه کم بعد یه صداهایی شنیدم.

-صبر کن چیستا خانوم.فکر کردی من درو نمی تونم باز کنم.

و به دنبال این حرف در باز شد و اومد تو.

-که گوش می کنی نمی شنوی باشه و باشت رو تختمو برداشت محکم داشت باهاش می زد تو سرم حالا من از خنده نمی تونم کاری کنم اون بیشتر زورش می گرفت منو محکم تر می زد.

-بیشعور احمق.مگه من نگفتم من ماشین رو می خوامساعت هشت ها؟

-باشه قلت کردم دیگه از این گه ها نمی خورم.

-بگو گه خوردم

-حالا که تو گفتی نمی گم.

من ادم خیلی مغروری بودم و نیما می دونست که من عمرن حالا که اون گفته بگم.

-یا می گی یا من به زدنم ادامه بدم.

-ن - م -ی -گ - م

-گه خوردی که نمی گی.

می دونستم که الان فرشته نجاتم یعنی شمسی جون از راه می رسه.شمسی جون از بچگی ما تو خونه ما کار می کنه.خیلی مهربونه و هم فرشته نجاتمه.

-چه خبرتونه.نیما این چکاریه.

-شمسی جون حقشه.من اگه دیگه به این ماشین دادم.

-نده بابا می خواد برام ماشین بخره.

دست از زدن برادشت و با چششم های گشاد شده گفت :چی؟

-پیچ پیچی.گفتم بابا می خواد برای تولدم ماشین بخره.

شصتشو گرفت پایین و بقیه انگشتاشو مشت کرد و گفت : به همین خیال باش.

-از بس که حسودی.

با دهنش صدا در اورد و گفت :اگه هم بخره از مدل ماشین من که بیشتر نمی خره.ارزونی خودت.

و به طرف در حرکت کرد.شمسی جونم خیالش راحت شد و رفت . اومدم برم اماده شم که گفت :زود اماده شو من حوصله ندارم منتظر بمونم.

-ا مگه تو هم دعوتی؟

-اختیار داری اول به من گفت بهت بگم بیای بعد خودش بهت گفت بچه.وقتی منو مهمونی دعوت می کردن تو تُو قنداق بودی.

-خیله خب.باید دنبال مریم و الهه هم بریم.

-نمی گفتی هم می دونستم باید دنبال اون دو تا جل بریم.

-درست صحبت کن درباره ی دوستای من.

-وای ترسیدم.و از اتاق رفت بیرون.

سریع که نه ولی یه ساعت بعدش اماده اماده بودم.

یه شلوار جین تنگ با یه تاپ یه کم استین دار بنفش پوشیدم

موهامو هم ریختم دورم فر شده.

ساعت 9:30 بود.نیما اماده تو پایین نشسته بود.وقتی از پله ها رفتم پایین گفت:چه اجب تشریف اوردی

-ما اینیم دیگه.

اومد یه چیزی بگه ولی نگفت.راه افتادیم طرف پارکینگ.ماشین رو در اورد و سوار شدیم.

تو راه خونه الهه بودیم.طبق معمول کلی ارایش کرده بود با یه مانتو عجیب و غریب.دونبال مریم هم رفتیم .صدای اهنگ از پشت در خونه هم می یومد.وای یه مهمونی قاتی.

مریم و الهه که بال در اورده بودن.زنگ درو زدیم و بابک گوشی برداشت و گفت:سلام

بیاید تو.

در باز کرد یه خونه خارج از شهرولی خوشچیل و موشچیل.عجب خونه ای بود.

هر فکرشو کنی داخلش بود.

بابک دم در منتظر ما وایستاده بود از پشتش صدای دست و جیغ و اهنگ و...... میومد.

بابک دعوتمون کرد داخل.

یه دختر یا پسر زشت و غیر پولدار از توشون پیدا نمی کردی.همه ادم حسابی بودن .

داشتم دور و بر رو دید می زدم که شایان رو دیدم.اومد طرفمون بعد از سلام و احوال پرسی یه اتاق رو نشون داد و گفت که می تونیم مانتو هامونو اون جا اویزون کنیم.ما هم راه افتادیم سمت اتاق درو که باز کردیم از تعجب شاخ در اوردم.مریم و الهه هم همین طور.

وای باورم نمی شه که ....که اون پسر چشم مشکیه اینجا دعوت بود.

اونم تعجب کرد و گفت:من شمارو قبلا جایی ندیدم ؟

منم کم نیاوردم و گفتم :چرا ما همونایی هستیم که ظهری با زایع کردنشون کلی حال کردید.

از خجالت نمی دونست چیکار کنه.

از پشت یه صدایی اومد:اراد چرا نمی یای؟

پشتمو که نگاه کردم دیدم بله ارشامه.همونیکه از همه بیشتر به ما خندید.

تا ما رو دید اب دهنشو قورت داد و گفت:اراد بیا بریم تا مزاحم این خانوما نشیم.

-اره بریم.اینو گفت و مثل برق از اتاق رفت بیرون.

اراد چه اسم باحالی.مریم بود که داشت می گفت.

-اره اسم قشنگیهحالا زود باشید مانتو هاتون رو بکنید تا بریم بیرون.

مانتوهامون رو کندیم و اویزون کردیم رو چوب رختی و رفتیم بیرون.

-ببخشید ما منظوری نداشتیم.فقط خیلی دستاتون باز بود.

پشتمو نگاه کردم و دیدم 5 تفنگدار پشتمونن.وای چه خوشگل شده بودن.

از فازشون اومدم بیرون و گفتم:خواهش می کنم.ولی ادم با 3 تا خانوم این طوری برخورد نمی کنه.

بعد رفتم سمت شایان و مریم و الهه هم دنبالم اومدن.

-ا چرا اینجوری می کنی داشتن

نزاشتم مریم حرفشو تموم کنه و گفتم:امشب می خوایم فقط خوش بگذرونیم پس زد حال نزنید.برای اونا هم نقشه ای دارم تا تلافی ظهر رو از دلشون در بیارم.

مریم و الهه خنده شیطانی کردن و رفتیم وسط تا یه کم برقصیم.

انقدر رقصیده بودیم که نای حرف زدن نداشتیم خیلی وقت بود نرقصیده بودم.

نگاه 5 تفنگدار کردم داشتن می رقصیدن. وقتش بود که نقشم رو روشون پیاده کنم.

به مریم و الهه هم اشاره دادم و با هم رفتیم سمت حیاط.

رفتیم تو حیاط اخه داخل خیلی سروصدا میومد و نمی تونستم درست بهشون بگم.

نقشه رو بهشون گفتم و رفتیم تو.همه در حال رقص بودن.نیما هم داشت با یه دختره خوشگل می رقصید.

برای نقشه من و چندتا بطی مشروب نیاز بود...

چندتا بطی مشروب برداشتم و رفتم طرفشون

یک دو سه چهار پنج

تا پنج شمردم و رفتم طرفشون و الکی سرپا زدم و مشروب ها ریخت روشون..وای چقدر حال کردم..

-وای واقعا ببخشید..اینجا لیز بود...واقعا متاسفم..و ازشون فاصله گرفتم....

یا پیغمبر...اراد با عصبانیت اومد طرفمون..

مریم و الهه در رفتن ولی من تا اومدم در برم یکی از دستاش بازوم رو گرفت.

اب دهنمو قورت دادم و گفتم :دستتو به من نزن.

-باشه.و دستشو از رو بازوم برداشت وگفت :این بچه بازیا یعنی چی؟

-کدوم بچه بازیا.

-همین بچه بازیا که میای روی ما مشروب میریزی..

-اصلا منظورتون رو نمی فهمم.

-باشه.

و رفت.

-یه بلایی سرمون در نیاره.

صدای الهه بود.

-نه نترس .هیچ کاری نمی تونه بکنه.

-بله شما راست می گید یه مشتشون کافیه تا بیهوش بشیم.مگه نه الهه؟

-راست می گه.

-بیخیال شید.امشب میخوایم خوش باشیم.

اونا هم تایید کردن رفتیم وسط.

بعد از اینکه یه کم رقصیدیم. یه شعر گذاشتن برای تانگو رقصیدن .

شعر خارجی بود که خیلی ملایم و باحال بود.

شایان اومد طرفم و دستشو دراز کرد طرفمو و گفت :افتخار میدی؟

-بله.

دستشو گرفتم و رفتیم وسط . دستشو انداخت دور کمرم و شروع کردیم رقصیدن.

-هنوز فکراتو نکردی؟

-تعجب کردم و گفتم:درمورد چی ؟

-در خواست ازدواجم.

-شایان من تو رو مثل نیما و فرهاد دوست دارم و به تو به چشم برادر نگاه می کنم.

-چرا؟

-نمی دونم ولی می دونم نمی تونم تو رو ....

تا خواستم بقیه اش رو بگم گفت:پس یعنی نه.

-با تاسف اره یعنی نه.

-اوکی. پس بیشتر نباید به تو وابسته شم.

-اره.

-من فردا بلیط دارم دارم می رم برای چند وقت یه جا بمونم که از اینجا دور باشه.

-کجا؟

-یه جا که از اینجا دور باشه.خیلی دور.

-مثلا؟

-دیگه بماند.هیچکس نمی دونه کجا دارم می رم ولی وقتی برم به احتمال زیاد به تو زنگ می زنن.بگو نیست رفته یه جایه دوربه منم نگفته.

تو سکوت کامل رقصمونو کردیم و بعد از رقص دستم یواش ول کرد دم گوشم گفت :خداحافظ.

و رفت.

وقتی کامل از خونه رفت بیرون الهه اومد پیشم و گفت:عزیزم کجا رفت؟

-نمی دونم.

سرم رو انداختم پایین و رفتم نشستم.

-الهه چرا حالشش گرفتست؟

-نمی دونم.

مریم نگام کرد و گفت:تو که از اون بدتری.چی شده؟

-رفت.

همین یه کلمه براش کافی بود تا ماجرارو بگیره.

تا اخر شب دیگه حال و حوصله نداشتم.وقتی می خواستیم بریم نزدیکای ساعت3 بود.

اراد اومد سمت ما.مریم و الهه دوباره در رفتن.

وقتی رسید بهم گفت:بالاخره ما رو بخشیدین.

-بله.

-پس می شه یه چیزی بهتون بگم.

-نه.

-چرا؟

-چون الان حالم خوب نیست.

-پس می شه شمارتون رو داشته باشم تا بعدا بهتون بگم.

-نه.

عصبانی شد و گفت:دیگه چرا؟

-چون من شمارمو به هر کسی نمیدم ولی اگه انقدر کارتون مهمه شما شمارتون رو بدین.

-نمیشه.

-به درک.من که کار نداشتم شما اصرار کردین.

تا اومدم برم گفت:صبر کنین شوخی کردم .مثل اینکه اصلا عصاب ندارید.بنویسید.

وقتی شمارشو تو گوشیم زدم گفت:از کجا بفهمم زنگ می زنید؟

-از اون جایی که همه می دونن من ادم خوش قولی هستم.

-اوکی.منتظرم.

-باشه.

و رفتم.

چه پسر جذابی بود کثافت.خوشگل ...خوش تیپ...خوش صحبت....مغرور.

من عاشق پسرای مغرور بودم.

رفتم طرف بچه ها.

-کثافت چطوری تونستی پسررو تورکنی ها؟

صدای الهه بود که داشت سرم قر می زد.

-با توام چجوری تونستی؟

ها؟

تو که از پسرا بدت می یومد.

پس واسه ما فیلم بازی می کردی اره؟

-صبر کن چرا اینقدر عصبانی؟

خودش اومد.

-اگه راست می گی چی داشت می گفت ها؟

-اول کار گفت ببخشید و از این حرفا بعدم گفت می شه یه چیز مهم بهتون بگم منم چون حالم خوب نبود گفتم نه بعدم شمارشو داد تا بهش زنگ بزنم و اون موضوع رو بهم بگه.

-همین؟

-اره.حالا بریم که من اصلا حالم خوب نیست.

بعد از خداحافظی از این چرت و پرت ها رفتیم طرف ماشین سوار شدیم.

-می خوای امشب من و الهه بیایم پیشت؟

پشت رو نگاه کردم انگار همه فهمیده بودن حالم به خاطر رفتن شایان خرابه.

-اگه بیاید خیلی خوب میشه.

-پس ما میایم خونه شما.

-نمی خواین خبر بدید.

-قبلا از اینکه بیایم گفتیم که شب پیش تو می مونیم.

لبخندی زدم و چشامو بستم.

با تکونای الهه بیدار شدم و از ماشین پیاده شدم.

انقدر خوابم میومد که اصلا نفهمیدم کی رسیدم تو اتاقم .بدون اینکه لباسام رو در بیارمرفتم تو تخت.

تختم دو نفره بود برای همین هرسه می تونستیم روش بخوابیم.

چشامو بستم و خوابم برد.

-چیستا چیستا پاشو .

چشامو با زور باز کردم و.ساعت9 بود.

-چه مرگته الهه؟

-اراد زنگ زده گوشیت هم روشن بود من برداشتم می خواد با تو حرف بزنه.

تا گفت اراد چشام تا اخر باز کردم و گفتم :چی؟؟؟

-می گم اراده.

-اون که شماره منو نداشت.بده من گوشیو.

گوشیو ازش گرفتم و گفتم :الو

-سلام

-شما شماره من رو از کجا اوردید؟

-از یه دوست

-کدوم دوستی که شماره من رو بلده.

-یه دوستی که هم دوست منه هم دوست شما.

-کی؟

-بماند.

-یا همین الان می گید یا گوشی رو قط می کنم.

-خیلی خب. از بابک.

-می دونستم.

-الان می تونم اون موضوع رو بگم.

-نه

-دیگه چرا؟

-چون من رو از خواب ناز بیدار کردید و تا از من عذر خواهی نکنید..

نذاشت حرفم رو تموم کنم و گفت:عذر می خوام.

-حالا حرفتون رو بزنید.

-باید رو در رو بهتون بگم.

-کی؟کجا؟

-رستوران همیشگی ساعت 8 .

-اوکی خدانگهدار.اگه دیگه مزاحم نشید ممنون می شم چون می خوام بخوابم.

-بای تا 8 .

تلفن رو قط کردم و پرت کردم رو تخت.

-چیکار داشت.

-به تو چه چقدر فوضولید شما دو تا.

-بداخلاق .

الهه هم در تایید حرف مریم گفت:مثل سگ پاچه می گیری.

-نه بابا.

-زن بابا.

-من بابا تو زن بابا بسه دیگه می خوام بخوابم.

-کم اوردی.

-اصلا هم اینطور نیست.

-همیشه وقتی کم می یاری همین چیزارو می گی.

-مریم بسه می خوام بخوابم تا فردا صبحم با من چونه بزنی من باز حرف خودمو می زنم.

چشمامو بستم و دوباره خوابیدم. ساعت 4 ظهر بود که از خواب بیدار شدم الهه و مریم هم خواب بودن.

از جام بلند شدم و رفتم سمت پله ها از پله ها پایین رفتم و راه اشپزخونه رو پیش گرفتم .بابا خونه نبود.

تو اشپزخونه رفتم و در یخچال رو باز کردم تا یه چیزی بردارم بخورم.خیلی گشنم بود.

در یخچال که باز کردم نسیم سردی بدنم رو نوازش داد.از دیروز تا حالا یه بسته شکلات داشت بهم چشمک می زد.دلم رو زدم به دریا بسته شکلات برداشتم و از اشپزخونه رفتم بیرون نیما تا منو با اون شکلات دید گفت:بخور بخور داری مثل خیک میشی.

-چه پرو.هیکل به این خوبی.

-کی بهت گفته هیکلت خوبه.

-نیاز به گفتن دیگران نداره معلومه.

-من همیشه می دونستم تو خیلی اعتماد به نفس داری ولی فکر نمی کردم در این حد باشه که توهم بزنی.

-رو که نیست سنگ پا قزوینه.

-باشه هر چی تو بگی من همونم.از ادمی که توهم زده من انتظار ندارم.

خنده ای کرد رفت سمت اشپزخونه.