رمان بورسیه به قلم سامیه.ر

ژانر:#عاشقانه

خلاصه :

بورسیه داستان زندگی دختری به اسم پارلاست که زندگی عادی داره و دو ترم از دانشگاهش مونده.ولی یک اطلاعیه روی برد اعلانات دانشگاه زندگی عادی پارلا رو به هم میزنه و اون اطلاعیه درباره یه بورسیه برای رفتن به پاریسه…

پایان خوش

مقدمه:

او میخواهد راهی شهری دور شود...

اسمش را میگذارد "شهر آرزوها".

اسمش را میگذارد شهر رسیدن به پاسخ سوال های سالهای دور و درازش

اسمش را میگذارد رسیدن به خوشبختی

اما آیا برای خوشبخت بودن باید همیشه رفت؟

آیا خوشبختی در شهر دیگریست؟

برای هر رسیدنی باید راهی شد؟

او هم نمی داند...

و بورسیه تنها راه باقیمانده برای رسیدن به جواب سوال های ذهنش است...

شماره ی 126به باجه ی 2...

نگاه کردم به صورت آیدا که معلوم بود حوصلش سر رفته.و بعد نگاه کردم به اون ساعت بزرگی که درست روبروی ما روی دیوار بود و زیرش هم تاریخ و ساعتو نوشته بود.ساعت 11شده بود.بعد دوباره برگشتم به سمت آیدا و گفتم:هان چه مرگته؟

آیدا:به تو چه؟

-آخه تو اصولا مثه آدم یه جایی نمیشینی.همیشه یا نیشت بازه و میخندی یا هم داری تند تند حرف میزنی.

آیدا:دیگ به دیگ میگه روت سیاه.

-درد.منو با خودت قاطی نکن.

آیدا:آره ه ه..تو آدم حسابی هستی.ببین فیلمشو مثه این دکتر مهندسا یه فیگوری ام گرفته هرکی نشناسه فک میکنه خانوم دکتری..

-الان نیستم ولی قراره بشم.

آیدا:حالا جون من چرا اومدیم بانک.نمیشد کارت به کارت بکنی..یا از اینترنت پرداخت کنی؟تو که بزنم به تخته ناهارو شامتم جلوی لپ تابت میخوری...

-خواستم یه تنوعی بشه.خیلی وقته نیومدم بانک.مثه آدم بشینیم ببینم بهمون میاد یا نه.

آیدا:شایدم اومدی یکی از این پسرای خوشتیپو تور کنی؟

بعد بهم چشمکی زدو باسرش چن تا پسر جوونی که معلوم بود آدم حسابی ان و با کمی فاصله روی صندلی های کنار ما نشسته بودن اشاره کرد.چپ چب به آیدا نگاه کردمو گفتم:ای دختره ی....

آیدا:هان بقیه اش؟

-خواستم بیارمت قاطی آدما کنم ولی تو آدم نمیشی.اینجا هم دست از این کارات برنمیداری.

آیدا:خب اینجا شعبه مرکزیه این بانکه خنگه.ببین معلومه که اونا خرپولن.اگه یکیشو تور کنیم چی میشه پارلا جون؟بیا تا نوبتمون نرسیده یه کم تلاش کینم شاید چشمشونو گرفتیم..نه؟

-خوش اشتها هم که هستی.تو رو نمی دونم ولی برای من که پول اصلا مهم نیست.فقط آدم باشه و درکم کنه کافیه.پول که ملاک انتخاب شور نیس..

آیدا:ایشششش...از خداتم باشه.اصلا خودم میرم.نمیای دیگه ؟

-نوچچچ...

آیدا خواست بلند بشه که یه صدا اومد:به به..خانوما شمام اینجا هستین..

سرمو برگردونم ببینم کیه ازپشت سرم بود رو صندلی های ردیف بعدی نشسته بود.دیدم تیلاو ملکیه خرخون دانشگاه.گفتم:سلام.بله.

آیدا با عشوه گفت:اواااااا...آقای ملکی خودتونین؟

تیلاو:پ ن پ روحممه...مزاحم نمیشم. شما به کارتون برسین.بعد یه لبخند معمولی تحویلمون دادو رفت یه کم اون طرف تر نشست و مثلا وانمود کرد که اصلا حواسش به ما دوتا نیست.ولی من که میدونم داری زیرزیرکی دیدمون میزنی.همین که رفت آیدا سقلمه ای بهم زد و گفت:پارلاخدا بگم چیکارت کنه.دیدی چی شد؟کل آبروم رفت پیش این جیگره.

پوزخندی زدم و گفت:آره از بس یه جا بند نمیشی . تکون میخوری که همه نگامون میکنن.همه حرفامونو شنیده.

آیدا:پارلا...

یهو صدای خانومه رو شنیدم که گفت:شماره ی 134 یه باجه 3همونطور که بلند میشدم آروم گفتم:پارلا و کوفت.اجازه من لازم نیس.برو بشین باهاش حرف بزن.بعد دوباره رفتم تو قالب همون خانوم دکتره و به سمت همون باجه رفتم.

سوار پی کی من شدیمو مسیر دانشگاهو در پیش گرفتیم.ضبطو روشن کردمو گفتم:آی دیوونه...الان پسره فک میکنه این دوتا لنگ یه شوهرن.یه آهنگ سنتی از سالارعقیلی هم پخش میشد.

آیدا شونه ای بالا انداخت و گفت:نه که نیستیم..

دستمو بلند کردمو گفتم:تو آره ولی من نوووچ..دختره ی چشم سفید

آیدا:آره خانوم شما اعجوبه ای هستی واسه خودت..این آهنگ زاخارت چیه گوش میدی؟همینارو گوش میدی که اینقد بی روحیه شدی.

-همین که تو روحیه داری برای عالمو آدم بسه...پسرای دانشگاه از بس روحیه از تو میبینن دیگه وقت ندارن به من وامثال من نگاه کنن

-اون که بله.اونا حق ندارن به تو نگاه کنن.بعد یه کاست از کیفش بیرون آورد و گفت:پارلا عتیقه ای به خدا.اون از آهنگت اینم ضبطتت.این ماشینت.صدو یک بار گفتم دختر کاست دیگه پیدا نمیشه اینو عوضش کن..

-دارم باهات محترمانه برخورد میکنم دروباز کن گم شو پایین.

-اووه...بی کلاس دمده..

-این چرا خفه خون گرفت؟

-مشکل از کاست من نیس.مشکل از ضبط خودته.

خواستم یه کم دسکاریش کنم که یهو شروع کرد به خوندن:

چقد استرس داری تو آروم باش بیخیال دنیا و قانون باش

یه سری مشکلات هنوز بینمو هست که کنار میایم هردوتامون باهاش...

آیدا:حیف این آهنگ ..اگه آرمین بفهمه آهنگش تو همچین ماشین عتیقه ای هم پخش میشه قطعا خودکشی میکنه...

-خیلی هم دلش بخواد من هر آهنگیو گوش نمیکنم..

آیدا:اون که بله.آرمین اگه راننده همین ماشین قراضه رو ببینه دربست عاشقش میشه..

-اه ...اه..حالمو به هم زدی...رسیدیم.

ماشینو پارک کردمو خواستم پیاده بشم که ایدا گفت:ببین آرایشم خوبه..پخش و پلا که نشده؟

-نه عزیزم.تو ماهرتر از این حرفایی.

دوباره خواستم پیاده بشم که آیدا مقنعه امو کشید گفت:جون من یکی دوتا از اون موهاتو بریز رو صورتت یه حالی کنم.

-تو حال کنی یا اون پسرای نکبت؟

-حالا چه فرقی میکنه..اول من بعد اونا به نوبت.

-من این کارا رو دوس ندارم.ولم کن.

حالا آیدا گیر داده من مقنعمو بکشم یه ذره عقبتر..همینجوری آیدا میکشید عقب من درستش میکردم کم کم داشتیم درگیر میشدیم که یهو آیدا جیغ کشید:بمیری پارلا...تعجب کرده بودم که چرا ولم کرده داشتم تو آینه نگاه میکردم که دیدم تیلاو یه کم با فاصله وایساده وانگار منتظر یه کسیه.آیدا:اون از گندکاری صبحت اینم از الان...

-گم شو برو پایین.این پسره غرروش اجازه نمیده به من وتو نگاه کنه.مطمئن باش ندیده.

-آره...نگا نگاه چقده خودشوگرفته...دختر کش لعنتی!

-برو پایین تا دهنم بازنشده.

پیاده شدیمو رفتیم سمت دانشگاه.آیدا دستمو گرفت از این طرف خیابون رفتیم که از جلوی آقا تیلاو رد نشیم.داخل ساختمون شدیم که یهو دیدم روی اعلانات یه چیزی زده و دانشجوها جلوی اون تجمع کردن.آیدا:آره دیگه این دو ترمم تموم بشه..راحت میشیم.خسته شدم ازبس چرت و پرت حفظ کردیم.ولی توی دیوونه یه رفیق خوبو از دس میدی...

منم که محو همون نقطه بودم که بچه ها جمع شده بودن گفتم:آره این 2ترم تموم بشه من از دستت راحت میشم...

آیدا دستمو محکم فشار داد وخواست چیزی بگه که دستمو گذاشتم روبینیش وگفتم:هیششش!بریم ببینیم چه خبره؟

آیدا:هر چی هم باشه به درد منو تو نمیخوره.ماله این بچه سوسول درسخوناس.

دستشو گرفتمو کشیدم به سمت اعلانات.از بین بچه ها رد شدیدمو رسیدیم.گفتم:ببین چیه آیدا؟

آیدا همونطور که به چهره ی خندون من نگاه میکرد گفت:گفته هرکی این دو ترمو شاگرد اول دانشگاه بشه بورس میشه برای رفتن به فرانسه.گفتم به درد ما نمیخوره.بیا بریم.

-خنگه چی میگی؟؟مال خودمه!

"مال خودمه"رو یه جوری بلند گفتم که همه با تعجب نگام میکردن.احساس کردم چن تا از بچه ها با تمسخر بهم نگاه کردن.آیدا که این وضعیتو دیدبا یه لبخندژکوند مصنوعی گفت:بریم دیگه عزیزم.

صدای چن نفرو شنیدم که میگفتن:خوش به حال آقای ملکی.این بورسیه هم بی چون وچرا مال اونه.

یکی دیگه:اصلا بین ما هافقط اونه که لایق این بورسیه اس...

یکی دیگه:آخه تو این 3ساله که همش شاگرد اول دانشگاه بوده..اینو برای چی زدن اینجا؟امسالم هر دو ترمو خودش اول میشه ..

-آره بابا.مبارکش باشه.بریم.بریم به درسو زندگیمون برسیم.

منم که انگار بهم برخورده گفتم:یعنی چی؟خیلیای دیگه هم هستن که...

داشتم همینو میگفتم که یهو خود ملکی از بین جمعیت عبور کردو رسید به منوبا همون نگاه پر از غرورش که لبخند تمسخرآمیز هم همراهش بود گفت:خانوم ادهمی چی گفتین؟اصلا حال شما خوبه؟صب که داشتم میومدم دیدم با دوستتون تو ماشین درگیر هستین.فک کنم داشتین دعوا میکردین آره؟خودم دخالت نکردم

یهو همه خندیدن.میدونستم که الان صورتم کاملا سرخ شده.چون گرم شدن صورتمو کاملا حس میکردم.نگاه کردم به آیدا.سرشو انداخته بود پایین.حتما اونم مثه من لبو شده بود.گفتم:خوبه که دخالت نکردین

ملکی: خواستم بیام جلو جداتون کنم ولی دیدم دعوا زنونه اس کار به گیس و گیس کشی میکشه گفتم بهتره خودتونو تخلیه کنین بعد بیاین داخل دانشگاه...

-اگه میومدین جلو ممکن بود یه کم از این انرژی هامونو رو کله ی شما تخلیه کنیم وبزنیم ناکارتون کنیم...

جمعیت باز میخندیدن.الان دیگه داشتم از نگاهش میترسیدم.میخواستم دست آیدا رو بگیرم وسریعتر از اونجا دورتر بشیم که یهو یکی از استادا اومد و جمعیت پراکنده شد.

هنوز هم ترسی رو که از نگاه تیلاو به جونم نشسته بود احساس میکردم.دست آیدا رو گرفتمو رفتیم سر کلاس.ردیف آخر مثله همیشه خالی بود.طبق معمول رفتیم ردیف آخر.تیلاو ودوستش پرهام هم ردیف دوم نشسته بودن.همش فکرم مشغول بورسیه بود.اگه میتونستم دستو پای تیلاو رو محکم میبستمو وبعد انقدر کتکش میزدم تا دلم خنک بشه واونم فقط نگام کنه ونتونه کاری بکنه.چون میدونم با اون هیکلی که داشت اگه دستاش باز بود ایکی ثانیه منو بلند میکردو میکوبید به درودیوار.کلاس دو ساعته ی اون روز هم تموم شد.انقدر عصبی شده بودم که نه خودم حرف میزدم نه گذاشتم آیدا حرف بزنه.رسیدم خونه.لم دادم روی کاناپه ی جلوی تی وی.گفتم:ببین پارلا تو صد سال هم کار کنیتو این آموزشگاه و اون آموزشگاه جون بکنی و به این مونگولا زبان درس بدی بازم پول رفتن به فرانسه رو نمیتونی جور کنی.حالا اونم جور کردی پول موندن تو اون کشورو عمرا بتونی تامین کنی.دستمو بردم بین موهای قهوه ایم نشستم و گفتم:آره خره.حتما باید این بورسو ببری....آره..تو میتونی.

یه کم سکوت کردمو گفتم:آخه تیلاو رو چیکارش کنم؟پسره ی خرخون...کاش نبود...

با یاد آوری نگاهش یه کم عصبی شدمو گفتم:اون خرخونه ولی من خرخون ترم...غلط کرده..این بورس فقط مال پارلا خانومه.اوکی؟

بعد یه لبخند زدمو گفتم:آورین...پوزشو به خاک میمالی....بهش نشون میدم.پسره ی آفریقائی..

بلند شدم رفتم اتاقم وبه قاب عکس روبروی تختم خیره شدم.یه عکس از مامانم و بابام.که بابام یه دستشو دور کمر مامان حلقه کرده اون یکیو گذاشته روی شکم برآمده ی مامان.من اونجا 7 ماهم بوده.موهای طلائی مامان با اون چشمای آبی خوشگل و پوست سفید و بینی کوچیک نشون میداد که این یه زن غربیه.وبرعکس موهای سیاه بابا با چشمای قهوه ای وبینی کشیده وقد بلندش نشون دهنده ی یه مرد اصیل ایرانی بود.من ترکیبی از اونا بودم.موهای قهوه ایم وابروهای پرپشتمو قدم به باباو چشمام و رنگ پوستمو وبیقه اجزای صورتم به مامان.و این باعث میشد اطرافیانم بهم بگن زیبایی خاصی دارم.خیره شدم به چشمای مامانو گفتم:قول میدم...قول میدم که سریعتر بیام پیشت فرانسه.مامان فقط باید حسابی برام دعا کنی.تو تازه مسلمون شده بودی...فک کنم خدا هواتو بیشتر داشته باشه..نه؟بهش بگو این روزا بیشتر کمکم کنه.دعا میکنی؟

جواب من سکوت بود.اشکهام سرازیر شدنو قاب عکسو از روی دیوار برداشتمو به باباخیره شدمو گفتم:قربان سلام.نکنه ناراحت بشی که اول با مامان دردودل کردم.من دربست عاشقتم...دربست مخلصتم...باباتو هم برای یکی یه دونه ات دعا کن.

بعد هردوتاشونو ب*و*سیدمو قابو زدم سرجاش.دیگه مطمئن بودم چی میخوام.صب ساعت 6ونیم بود که باصدای آلارم گوشیم بیدار شدم.صدای پیت بل مثله مته داشت مغزمو سرواخ میکرد.گفتم:ای تو روحت..م*ر*ت*ی*ک*ه عیاش ع*و*ض*ی..

همینطوری چن تا فحش نون وآبدار دیگه نثارش کردمو آماده رفتن شدم.آیدا سوار ماشین شد وبدون ایکه حرف بزنه زیر لب چیزی گفتو دستا و سرشو تکون داد.گفتم:هان..چته باز؟لال شدی؟؟؟

-گفتم میتونم حرف بزنم.

-خفه خون بگیری که من خیلی راحتترم.ولی خب حالا من عادتمه به خاطر تو از راحتی و آسایشم بگذرم.چته؟

-دیروز بدجوری قاطی کرده بودی.حیف اون دندونا.انقد فشارشون دادی رو هم که من گفتم دیگه امروز با یه ردیف از دندونای طلامیای دنبالم.

-توغلط کردی

-اول صبی بازم قاطی داریا..فک کردم همه چی یادت رفته.

پوزخندی زدمو گفتم:یادم رفته؟؟؟نه آیدا خانوم.تازه اولشه.

-نگو که میخوای با تیلاو دربیفتی!!!

-من به اون کاری ندارم.من فقط اون بورسو میخوام.شنیدی؟

-پارلا ازخرشیطون بیا پایین.

-گم شو.من اونو ریزتر از این حرفا میبینم.

-یادت باشه من بهت گفتم.بعدا نگی رفیق من داشتم یه غلطی میکردم تو چرا جلومو نگرفتی..

-حالا میبینی.حالشو همچین بگیرم.اون بورس مال منه.

آیدا سرشو تکون دادو گفت:خدا امروزمونو ختم به خیر کنه.

رسیدیم دم در دانشگاه.پی کی رو پارکش کردمو خواستم راه بیفتم که یهو یادم اومد این ال90ای که جلوی پی کی من پارک شده مال تیلاوه.بالبخندم خبیثانه بهش نگاه کردم که آیدا پی به فکر شیطانیم برد وگفت:تو غلط میکنی ماشین بچه ی مردمو..حرفشو قطع کردمو گفتم:برو اون وربوزینه.

رفتم طرف ماشین تیلاو ولی دیدم آیدا راه افتاده میره.فهمیدم از دستم ناراحت شده منصرف شدم افتادم دنبالشو گفتم:آیدا...آیدا...به خاطر روی گل تو منصرف شدم.

آیدا همونطور که سریع میرفت گفت:باید معذرت خواهی کنی.

-عمرا

-پس گم شو مزاحم من نشو

-باشه...باشه..معذرت بی جنبه

برگشت نگاهم کردو با هم راه افتادیم سمت کلاس.خودمو آماده کرده بودم که یه جنگ حسابی رو با تیلاو آغاز بکنم.این آدم اصولا کاری به کار دخترا نداشتم.ولی اگه یکی به پروبالش میپیچید چنان حالشو میگرفت که طرف ترک تحصیل ودانشگاه میکرد.همین پارسال بود حال یکی از دخترا رو گرفت طوری که دختره بین جمع به گریه افتادو ازش معذرت خواهی کرد.یه کم می ترسیدم.جلوی در کلاس کمی قیافه ی خودمو جدی تر کردمو رفتم تو.بابا جذبه....کشتی منو!!!

تیلاو داشت با پرهام و شاهین حرف میزد وچن تا از این دخترای ندید بدید کلاسمون هم دوره اش کرده بودن.ولی انگار نه انگار که اینا هستن.تیلاو یه ذره هم محلشون نمی ذاشت.بی توجه به اونا حرف میزد و وقتی یکی از دخترا ذوق زده نظری میداد انگار اصلا چیزی نشنیده بحثو ادامه میداد.آماده بودم هر لحظه خمپاره ای ترکشی از سمتش بیاد که یهو نازنین واردشد.با کلی عشوه و ناز وادا.طبق عادت هر ترمش رنگ موهاشو عوض کرده بودو یه تیپ کاملا متفاوت زده بود.اون آرایش زننده اش هم حالمو به هم میزد.اول رفت سراغ تیلاو و با عشوه گفت:سلام...خوبین؟؟ببخشین تو رو خدا من دیروز غیبت داشتما..

که تیلاو هم جواب داد:شما دیروز نبودین؟؟؟من اصلا نفهمیدم.بودو نبود شما زیاد فرقی نمیکنه...

شاهین وپرهام زدن زیر خنده.ته دلم گفتم:خوب شد.آخه دختره ی نفهم به اون چه که دیروز کدوم قبرستونی بودی.مرده شورتو ببرن با این بچه بازیات.

تو همین فکرا بودم که آیدا سقلمه ای بهم زد وگفت:باز این شروع کرد.

گفتم:کیو میگی؟

-شاهین چشم چرونو میگم.این شاهین از بس تو دانشگاه چشم چرونی میکردو دخترباز بود یه لقب داده بودیم بهش..شاهین چشم چرون.یعنی من اصلا فامیلیشو نمی دونستم ولی اگه می گفتن چشم چرون زود میفهمیدم اینه.گفتم:ولش کن.الان همشون محو نازی میشن.

کلاس هم تموم شد وتا کلاس بعدی ما یه ساعت وقت داشتیم.رفتم یه چیپس از بوفه گرفتمو اومدمپیش آیدا.گفت:چرا یه دونه

-پس چن تا؟

-دوتا دیگه.یکی من یکی تو.

-خجالت نکشا...چیزدیگه ای هم میخوای بگو عمو.دست کن تو اون جیبتو راهش هم از این وره برو یکی برای خودت بخر.

-آی خسیس...اصلا میل ندارم

آیدا چیپسو از دستم قاپید وگفت:حالا که اینطوری شد خودم تنهای میخورم بهت نمیدم.سکوت کرده بودم.وقتی سکوتمو دید گفت:باز کجائی؟خدارو شکر مثله اینکه تیلاو سخاوت به خرج داده قضیه دیروز رو فراموش کرده.

چیپسو از دستش گرفتمو گفتم:حالا که این طوریه برو اون تیلاو جونت برات بخره.بعد برگشتم به سمتش زل زدم تو چشماشو گفتم:اصلا فک کرده کیه؟غلط کرده پسره ی بیشعور خودشیفته ی مغرور...فک میکنه چه تحفه ایه؟؟؟هان؟؟نفهم...فک میکنه دل دخترا براش ضعف میره...نه آقا این خبرام نیس.بدم میاد..بدم میاد از هرچی پسرمغرورنفهمه...

همینجوری یه نفس داشتم میگفتم که متوجه تغییر حالت آیدا شدم.کمی دسپاچه شده بود گفت:نه در این حدی که میگی.بچه خوبیه

گفتم:هان؟؟!!!غلط کرده..دهنمو کج کردمو گفتم:اسمشو نیگا...تی...لاو...

آیدا دستشو گذاشت رو پیشونیشو گفت:پارلا؟؟

-جونش؟

-پارلا؟؟؟

-جون جونش...

-بسه..کافیه

-یعنی الان پشت سرمه؟آخدا چی میشد این پسره ی آفریقائی الان پشت سرم بود و همه اینارو میشنید..آیدا میدونی چن وقته این حرفا رو دلم سنگینی میکنه..کاش الان اینارو میشنید و یه کم سبک میشدم.

احساس کردم که یکی پشت سرمه.صدای نفسهاو که بافشار میداد بیرون میشنیدم.حس میکردم که بهم نزدیکتر شده.آیدا هم انگار ترسیده بود گفت:پا....پا.....پا...

یهو یه صوایی شنیدم:پا نه دست و پا...

خودش بود.چشمای خاکستریش که بازم خشم توش موج میزد.همیجوری زل زده به من ومنم به اون.از چشماش آتیش میبارید.سعی کردم خودمو جدی تر نشون بدمو وانمود کنم اتفاقی نیافته..گفتم:امرتون؟؟؟

گفت:استادشریفی کارتون داشتن.

ولی ول کن نبود.داشتم زیر نگاهس له میشدم.

از ترس چیپس از دستم افتاد زمین.خم شد چیپسو برداشت وگفت:نمی دونستم انقد سر به هوا تشریف دارین

گفتم:ولی من میدونستم شما سربه زیر نیستی...

بمیری..حالا باید یه چیزی میگفتی؟مطمئن بودم اگه الان تو محیط دانشگاهی و آموزشی نبودیم حرفایی بارم میکرد که تا دو هفته به خودم نمی اومدم.خواست یه چیزی بگه که آیدا به دادم رسید و دستمو گرفت وگفت:بریم ببینیم چی کارت داره این استاد شریفی

کمی که فاصله گرفتیم آیدا گفت:فاتحه ات خوندس...ببین چی کار کردی.

میدونستم گندزدم واسه همین سکوت کردمو چیزی نگفتم.حالا دیگه مطمئن بودم یه جایی حالمو میگیره.باید حواسمو بیشتر جمع میکردم.رفتیم پیش استاد شریفی.ازم خواست عضو گروهی بشم که گهگاهی جمع میشن و به بچه های نیازمند کنکوری درس میدن.منم قبول کردم.از ساختمون دانشگاه زدیم بیرون که دیدم تیلاو با پرهام همونجا وایسادن ودارن حرف میزنن.چیپس منم دستش بود داشت میخورد.به آیدا گفتم:اِ..اِ...اِ...شترع*و*ض*ی.ببی ن چیپس منو با چه لذتی هم داره میخوره.

آیدا دستمو گرفت وگفت:نوش جونش.

برگشتم به آیدا نگاه کردمو سرمو به نشونه ی تاسف تکون دادم.گفت:هرچی دلت میخواست بارش کردی..حالا طلبکارم هستی؟؟؟

در ضمن تا توباشی انقد خسیس بازی درنیاری.آه من زود میگیره.

دوباره سرمو تکون دادمو گفتم:کوفتت بشه.گوشت نشه به تنت.

یه کم سکوت کردیم ولی سکوت رو شکستمو گفتم:آیدا این پسره از کجای حرفام پشت سرم بود؟؟؟

-دقیقا از همونجای که زدی تو کانال فحش واینا...خودتو ناراحت نکن.میری ازش یه معذرت خواهی میکنی دیگه کاری به کاریت نداره

-منو اذیت کنه؟؟غلط کرده؟؟

از ترسم سر کلاس بعدی نرفتمو اومدم خونه.دو روز هیچ کلاسی نداشتیم.فقط رفتم آموزشگاه زبان.هفته ای سه بار میرفتم تدرس زبان میکردم.انگلیسی وفرانسه.روز دوم حوصله ام سر رفته بود.زنگ زدم به خونه ی عمه.تنها کسی که تو ایران داشتم.پوریا پسر عمه ام گوشیو برداشتو جواب داد:الو..سلام دختر دایی..چه عجب؟

-سلام.چی چه عجب.خوبه همین جمعه اونجا بودما.

-صدبار بهت گفتم بابا عزیز دلم بیا عروس این خونه شو..همیشه اینجا باشی نه حوصله ات سر بره نه ما نگران بشیم.

یه کم خندیدمو گفتم:تو اگه نبودی که حتما عروس مامانت میشدم..خب دیگه پررو نشو.اون یکی قلت کجاس؟

-رفته ایروبیک

-این پریا هم شورشو درآورده ها..صب ایروبیک ..عصر شنا وژیمناستیک

-یواش تر...چیکار به خواهرم داری؟

-خب تو هم قل همون خواهری..خوب جورین با هم

-کاری داشتی؟

-حوصله ام سررفته.گفتم بیام اونجا

-توکه جمعه اینجا بودی

بعد هم خندید.منم گفتم:به عمه سلام برسون بای

-پارلا..پارلا...وایسا

-هان؟

-قهر کردی مثلا؟

-نه.خداحافظی کردم که برم حاضربشم سریعتر بیام خونتون.

-من که حریف تو نمیشم.باشه.

قطع کردمو حاضر شدم.یه مانتوی سفید رو از بین مانتو هام انتخاب کردمو شلوار لی لوله تفنگی مشکیمو پوشیدم.شال سفیدی هم سرم کردمو کیف چرم کوچیکمو برداشتم.جلوی آینه به خودم نگاهی انداختم.همه چی خوب بود.یه آرایش ملایم هم کردمو رفتم سراغ ماشین.یه کم دنگو فنگ داشتو سخت راه افتاد ولی راه انداختمش.رسیدم خونه ی عمه.یه خانواده ی نسبتا پولدار.عمه همیشه میخواست من برم پیش اونا بمونم ولی میخواستم روی پای خودم وایسم.واسه همین زبان تدریس میکردم تا خرج خودمو بدس بیارم وزیر منت کسی نباشم.

وارد حیاط بزرگشون شدم.پریا دوید طرف من وگونه امو ب*و*سید وگفت:فدات شم.کجائی تو؟؟دلم برات تنگولیده

-منم دلم برات تنگ شده بود

-من بیشتر

-خب حالا بازم این سرتق بازیا رو شروع کردی؟

-اصلا محبت به تو نیومده

-چقده هم حساسه دختر عمه ام.

چشماش برقی زد و گفت:میدونی قراره این هفته چی بشه؟

از قیافه ش شادش و نگاه های خندونش فهمیدم مربوط میشه به سامان.که یه سالی میشد با هم ارتباط داشتن.گفتم:مبارکه...به سلامتی

-از کجا فهمیدی؟؟؟خیلی باهوشیا

-هوش نمیخواد که..الان یه آدم یه آی کیوی 20 هم اینجا بود از این رفتارتو میفهمید چه مرگته...آب دهنتو جمع کن حالمو به هم زدی.

نیشگونی از بازوم گرفتو گفت:حالا نوبت تو هم میرسه...

پوریا هم اومد سمتمو گفت:به..سلام پارلاخانوم

-سلام بیگانه

-دستت دردنکنه.حالا هرچی دلت میخواد بارم کن...ولی من که دست از سرت برنمیدارم

-من عمرا با توی یه الف بچه برم زیر یه سقف..

-به خاطر یه سال این حرفا رو نزن..بهتره که.تو مواظبم هستی.منم گاهی اوقات صدات میکنم مامان..

داشتیم شوخی میکردیم.پوریا وپریا یه سال از من کوچیکتر بود.قدشون کوتاه بود.پریا از من کوتاه تر بود و پوریا بااینکه از من بلند تر بود ولی در مقایسه با پسرهایی تو ذهن من جذاب بودن کوتاه تر بود.عمه تو پذیرائی رو یکی از مبلا نشسته بود بلند شد وگفت:عزیزم..اومدی؟لبخندی تحویلش دادمو گفتم:سلام.بله. عمه گفت:قربونت برم بیا بشین باهات کار دارم.مهمه.

با گفتن این جمله یاد اون روزی افتادم که کیارش میخواست بیادخواستگاری من.کیارش توی یکی از دورهمی ها منو دیده بودو اومدن خواستگاری من..ولی مادرش گفت:من دوس ندارم عروسم کسی بشه که بی کسو کاره...پریا دستمو گرفتو گفت:مامان حالا میاد باهاش حرف میزنی..بزار با من بیاد.وای پارلا نمی دونی چی خریدم..اگه ببینی کلی ذوق میکنی.بیا بریم بالا

عمه خیلی جدی یه کم صداشو بلند کردو گفت:گفتم میخوام باهاش حرف بزنم.تو هم بشین میخوام خوب به حرفام گوش بدی.

با گفتن این جمله پریا بی خیال همه چیز شد کنار من نشست.گفتم:بفرمایین عمه جان.

-این ته تغاری به تو هم چیزی نگفته بود؟؟؟یا گفته و تو به من چیزی نگفتی؟؟؟

به پریا نگاه کردموترجیح دادم سکوت کنم.عمه گفت:یا به تو هم چیزی نگفته یا هم که مثله همیشه دستتون تو یه کاسه اس...

لبخندی زدم دستشو گرفتمو گفتم:چیو عمه جون؟

-همین که چهارشنبه براش خواستگار میاد

دوباره نگاه کردم به پریا.رفته بود تو قالب دخترایی که تا اسم خواستگار میاد سرخاب سفیداب میشن.خودمو زدم به کوچه ی علی چپ و گفتم:آی بی معرفت...با منم آره...دستت درد نکنه.یعنی منم غریبه بودم؟؟

پوریا هم چیزی نمیدونست وحرفمو باور کرده بود گفت:به منم نگفته پارلا.

گفتم:ببین تو چه خنگی هستی که از صب تا شب با اینی ولی هیچی نفهمیدی...

پوریا:خب تو که ادعای باهوشیت میشه چرا نفهمیدی؟

پوریا این جمله رو طوری گفت که بهم برخورد.یه لحظه خواستم بگم عمو کجای کاری من سیر تا پیاز داستانو میدونم که گفتم:من عادت ندارم تو مسئله ی خصوصی بقیه دخالت کنم.بعد رو کردم به عمه و گفتم:خب این نگرانی ها واسه چیه؟یا میشه یا نمیشه..

عمه گفت:پارلا...

گفتم:خب یا نمیشه...یا هم نمیشه

پریا بازم یه نیشگون از بازوم گرفتو منم جیغم در اومد و گفتم:نگاه نگاه...بیبن چقد هول کرده...قحطی شوور که نیست..این نشد یه کوری کچلی پیدا میشه تو رو بگیره..

پوریا داشت میخندید و عمه هم لبخند میزد.پوریا گفت:ایشالا من اون روز رو ببینم که یکی از این کورو کچل ها برای خودت اومدن خواستگاری.

-ایشالا زن خودت کور وکچل میشه...کچل هم نباشه تو کچلش میکنی...

عمه که دید کم کم منو پوریا بحثمون داره بالا میگیره گفت:خب بسه...خجالت هم نمیکشن جلوی من هی از زن و شوهر صحبت میکنن...پاشین برین.

رفتیم تو اتاق پریا و پریا لباسی رو که برای مراسم خواستگاری خریده بود رو نشونم داد.یه کت ودامن بلند که صورتی بود و بهش میومد..گفتم:سامان پسندیده؟

پریا:آره..

-میگم خوشم نمیومده...بگو کار این سامانه.تو مگه خودت نمیتونی برای خودت لباس انتخاب کنی؟

-چرا..ولی دوس دارم طوری باشم که سامان میخواد...

میدونستم که حالش خیلی خوبه وگاهی به ذهنم میرسید اذیتش کنم ولی از طرفی دلم نمی اومد حالشو خراب کنم..چون پریا واقعا دختر حساس و زودرنجی بود.

روز بعد دوباره با همون صدای مزخرف پیت بل از خواب بیدار شدم.امروز هم دانشگاه داشتم.آیدا بهم زنگ زد که خودش میره من هم خودم راهی دانشگاه شدم.ولی وسط راه باز این ماشین من خواب شد...کنارخیابون بودم و داشتم همینجوری باهاش ورمیرفتم که یه صدا گفت:خانوم در خدمت باشیم...

سرمو بلند کردم دیدم یه پسر خوشتیپه.گفتم:نه مزاحمتون نمیشم...

-نه بابا..چه مزاحمتی.

خودمو کشیدم کنار و گفتم:پس یه نیگا بندازین شاید فرجی شد

حرکاتش عادی نبود.نگاهش و لبخندش حس خوبی به من نمیدادن..از نگاهش میفهمیدم که فکری تو سرشه...یه کم با ماشین ور رفتو بعد گفت:نه...درست نمیشه..خانوم معلومه دانشجو هستی..کلاست دیر میشه..میخواین من برسونمتون؟

جدی تر شدمو گفتم:نه.ممنون.خودم یه کاریش میکنم

-دِ نَ دِ نشد...مگه من میزارم یه خانوم خوشگل اینجا تنها بمونه..بعدش هم خندید و اون دندونای نیمه سیاهش نمایان شد که حالمو به هم زد.گفتم:شما الان یه لطفی به من بکن..برو.

پسره نزدیکتر شد و یکی از دستامو گرفتو گفت:مثله اینکه زبون خوش حالیت نمیشه...گفتم میرسونمت...این قراضه رو همینجا پارکش میکنی بعد سوار ماشین من میشی...خواستم دستمو از دستش بیرون بکشم که اون یکی دستمو هم گرفت ومحکم فشار داد و گفت:اینطوری ادامه بدی اون روی منو هم میبنی ها....تقلا میکردم که دستامو ول کنه که یهو یه ال90سفید درست جلوی ماشین من وایساد...پسره برگشت به اون سمت نگاه کردو گفت:انقد معطل کردی که...دیدم پرهامه دوست تیلاو.از ماشین پیاده شد اومد سمت من وگفت:خانوم ادهمی مشکلی پیش اومده؟

پسره که کمی ترسیده بود خودشو جم وجور کردو گفت:شما؟

با من من گفتم:آره..ماشینم..خراب...خراب شده

پرهام:آقا از آشناها هستن؟

گفتم:آشنا...نه...

پسره دستمو ول کردو گفت:اصلا شما چی کارشی؟

مچ دستما درد میکرد همونطور که دستامو باز وبسته میکردم تا یهکم دردشون کمتر بشه گفتم:داداشمه...برو ع*و*ض*ی مزاحم

پسره چن قدم به عقب برداشت.پرهام خواست دنبالش کنه ولی اون سریعتر سوار ماشینش شدو رفت.پرهام اومد به سمت من به دستام نگاه کرد و گفت:خوبین؟از این الاف های بی غیرته...

گفتم:نه بابا.خدا شما رو به موقع رسوند...نگاهم افتاد به ماشین وگفتم:شمام ماشین دارین؟؟تا حالا ندیده بودم

لبخندی زد وگفت:نه بابا.ماشینم کجا بود؟ماشین تیلاوه.داشتم با تیلاو میومدم.

نگاهم به سمت ال 90 دوخته شد.تیلاو هم بود.ولی چرا اون پیاده نشده بود؟چرا نخواسته بود کمکم کنه؟درسته من بااون مشکل داشتم ولی نباید یه خرده غیرتی میشد که هم کلاسیش...میون حرفم پریدمو گفتم بی غیرت بی شرف....تو آدم نیستی...تازه هزار تا فحش بهتر داشت به ذهنم میرسید که حرکت دست پرهام جلوی صورتم همه چیو از یادم برد و گفت:یه نیگاه بندازم...ببینم کاری از دستم برمیاد یا نه؟گفتم:نمی دونم...شمام یه نیگا بندازین.

فکرم مشغول کار تیلاو بود.پرهام سرشو بلند کردو با درماندگی گفت:نه..این درست بشو نیست...

گفتم:پس شما برین...من میرم یکی رو میارم درستش میکنه.استاد منتظری شوخی بردار نیس.دیر برسین راهتون نمیده..

-برم ببینم تیلاو چی میگه

بعد رفت کنار ماشین تیلاو و از همونجا کنار در راننده یه چیزایی بین اونا گفته شدو برگشت پیش من.پرهام:خانوم ادهمی همینجا پارکش کنین با ما بیاین...

اگه کس دیگه ای جز تیلاو بود حتما قبول میکردم.با این کارش بدجوری به من توهین کرده بود.این کارش از صدتا حال گیری هم بدتر بود.با جدیت گفتم:نه.ممنون شما برین.منم خودمو میرسونم.

یکی دوبار دیگه هم گفت که بیا ولی بیشتر از این تعارف نزد.خب ماشین خودش نبود که ماشین تیلاو بود.بالاخره سوار ماشین تیلاو شدو رفتن."واقعا یه آشغالی...حتی پیاده نشد ببینه حالم خوبه یا نه...حتی خودش پیاده نشد که تعارف کنه...واقعا احمقی..."در ماشینو قفل کردم و با پرسیدن از این واون یه مکانیک پیدا کردمو آوردم بالاسر ماشین.بعد از 2ساعت بالاخره درست شدو رفتم دانشگاه.وقتی رسیدم کلاس اولی تموم شده بود.آیدا اومد کنارمو پرسید:چرا دیر کردی؟

-ماشینم راه نیومد

-صدبار گفتم اینو یا بفروش راحت شو یا عوضش کن

-حوصله ندارم آیدا

بعد کل داستانو براش تعریف کردم.آیدا هم از حرکت تیلاو تعجب کرده بود ولی کارپرهام بیشتر نظرشو جلب کرده بود.گفت:خب خره باهاشون میومدی...اونا که تو رو نمیخوردن

-عمرا سوار ماشین تیلاو میشدم

-ته کله ات خرابه..خوشم اومد ازاین پرهامه...چه پسر خوبی بوده خبر نداشتیم...

-تو هم هی از آب گل آلود ماهی بگیر

زیاد باآیدا بحث نکردم.داشتم فک میکردم که چه جوری جواب اینکار تیلاو رو بدم که یهو صدای جیغ کوتاه آیدا بلند شد:راستی قراره یه کاری بکنیم...هستی؟؟؟

-حالا چی کار میخواین بکنین؟

-صب که تو نبودی قرارشد این دو ترم آخر رو با بچه ها جمع بشیم گهگاهی بریم عشق وحال

-حالا ایده ی کی بود؟

-ایده ی من

-معلومه...حالا کیا هستن؟

-منو نازنین و پرهام و شاهین

-من نیستم

-همیشه ضدحالی..نشد یه بار مثه آدم یه حرفی رو قبول کنی

-اعضای گروهتونو ببین...نه اینکه همشون نورچشممن و دلم براشون ضعف میره...آیدا من موندم تو خودت که با اینا زیاد دمخور نیستی چرا میخوای باهاشون باشی؟

-آخه اینا اهل عشق وحالن...

-نازنینو بگو...من میام دو ساعت ریختشو میبینم میرم تب میکنم حالا بیام باهاش برم گردش..حالا اینو بی خیال..اون چشم چرونه رو که اصلا نمیشه تحمل کرد

-یکی از بچه ها گفت اون دوستت جربزه نداره بیاد تو جمعمون...

-کدومشون گفته؟؟؟

-یکیشون گفت دیگه

-نه باید بگی

-نمیگم...مگه دورغ گفته؟

دیگه داشتم رو دنده لج می افتادم...گفتم:آیدا هستم

آیدا که خوشحال بود نقشه اش گرفته دستاشو به هم زد وگفت:قربونت برم..آخه تو فک نمیکنی تو نیای به من اصلن خوش نمیگذره

گفتم:تو خودت بهتر از همه میدونی من دوتا دنده ام خوب کار میکنه...یکی دنده لجه...اون یکی هم دنده چپه.میام حال اون طرفو هم میگیرم..ببینه کی جربزه نداره

کلاس اون روز هم تموم شد.سعی میکردم زیاد به تیلاو فک نکنم.روز چهارشنبه رسید.امروز قرار بود برای پریا خواستگار بیاد و عمه ازم خواسته بود برم اونجا.ولی من اصلا حوصلشو نداشتم.از طرفی هم استاد شریفی به من زنگ زده بود تا با بقیه بچه ها هماهنگ کنیم و بریم آموزشگاهی که قراره به بچه های کنکوری درس بدیم.زنگ زدم به پریا.گوشی رو برداشت و گفت:تو کجائی؟؟؟؟

-سلام..آره خوبم عزیزم.لازم نیس انقد نگران حال من باشی

-پرت وپلا تحویلم نده...گفتم کجائی؟بازم اون ماشینت خراب شده؟

-پریا من نمیام

-گه میخوری نمیای

-ممنون از این همه لطفی که به من داری

-گفتم پاشو بیا اینجا...من دارم از استرس میمیرم میخوام یکی کنارم باشه اون وقت تو بیشعور واسه من ناز میکنی

-ای جانم.استرس داری؟

-آره...خیلی

-چرا؟یه خواستگاری..قرارم نیست کار زیادی بکنی فقط یه دور اون سینی چایی رو تو مجلس میگردونی..

-پارلا خواهش میکنم بیا..

لحن ملتمسانه اش باعث شد نظرمو تغییر بدم و گفتم:باشه...فقط باید قبلش برم یه جایی بعد بیام

خداحافظی کردمو رفتم سراغ کمدم.باید لباسی میپوشیدم که نه زیاد زننده بود چون مثلا داشتم به عنوان معلم فیزیک میرفتم اونجا نه زیاد ساده بود که مناسب خواستگاری پریا نبود.یه مانتوی آبی نفتی رو انتخاب کردم که یه کمر طلایی هم دورش بود و این باعث میشد کمرم خیلی باریک تر به نظر بیاد.همون شلوار جین لوله تفنگی مشکیمو هم پوشیدم..اولش خواستم مقتعه سرم کنم ولی بعد تصمیم گرفتم یه روسری ساتن آبی تیره که کناره هاش هم خط خطی های مشکی داشتو انتخاب کنم که به رنگ مانتوم خیلی میومد.یه کیف دستی هم برداشتمو بعد هم آرایش ملایمی کردم.نمیخواستم زیاد تو چشم باشم.بعد رفتم تا سوار ماشین بشم که بازم راه نیفتاد.اولش ماشینو تهدید کردمو گفتم:ببین اگه راه نیفتی همین فردا میبرمت اسقاط...

دیدم داره دیر میشه که زنگ زدم به آیدا وگفتم که آدرسو نمیدونم و ماشینم باز خراب شده.آیدا انگار با کسی مشورت کردو گفت:صبر کن الان میایم دنبالت.منتظر موندم تا اینکه یه تک انداخت تو گوشیمو منم رفتم دم در.چشامو چن بار بازو بسته کردم تا ببینم چشمام درست میبینه یانه ولی درست بود...ماشین تیلاو بود.خودش هم تو ماشین نشسته بود.گفتم شاید آیدا هم همراهشه..رفتم جلوتر که پنجره ی ماشینو داد پایینو گفت:سوارشو بریم.فقط تیلاو بود.خواستم برگردم بدون اینکه جوابشو بدم برای همین راه خونه رو در پیش گرفتم که تیلاو پیاده شد و اومد درست جلوی من ایستاد وگفت:ببین من حوصله ی نازکشیدنو ندارم...یا سوار میشی یا من برم

گفتم:برو کنار.زنگ میزنم به آژانس..

پوزخندی زد وگفت:آهان..پس به من اعتماد نداری

-تو کوچیکتر از این حرفایی که...حرفمو قطع کردو گفت:ترسو هم که هستی....تو یه دختر ترسویی..

وقتی بهم گفت ترسو رفتم سمت ماشینش..همچین با اعتماد به نفس میرفتم که خودمم باورنمیکردم.همین که خواستم درعقب ماشینو باز کنم تیلاو با دزد گیر در ها رو بست.با همون غروری که همیشه نقش صورتش بود داشت لبخند پیروزی رو تحویلم میداد که اومد جلوتر وگفت:نترس..نمیخورمت..میای مثله یه آدم متمدن جلو میشینی

نمیخواستم کم بیارم برای همین مجبور بودم جلوبشینم.جلو نشستمو اونم سوار شد و به راه افتاد.نمیخواستم حتی نگاهم بهش بفیفته.سرمو به سمت پنجره گرفتمو وانمود کردم اصلا بهش فک نمیکنم.ولی توی ذهنم داشتم با اون کلنجار میرفتم.بوی تلخ عطرتیلاو هم تمام فضای ماشینو پرکرده بود.صدای موسیقی بلند شد.گوشامو تیز کردم تا بهتر بشنوم.اولش رپ بود.

آره..آره...این دختره خیلی خوش شانسه تیزه

که با طعمه دوس شده منم میخوام ببرمش شانزلیزه

قول میدم همیشه واسش یه دوس پسرتاپ بمونم

باباش این شرطو گذاشت رپو ول کنم پاپ بخونم

ته دلم گفتم:اوللا..تیلاوتو این خطا بودی و رو نمیکردی...من فک کردم تو نهایت نهایتش باباکرم اینا گوش بدی.خوشمان آمد.آهنگ ادامه داد:چه خانوم لوندی چه ابروهای کمندی ای وای چه قد بلندی خیلی قشنگه هی

کلی باکلاسه خوشگل وخوش لباسه مدرکش لیسانسه خیلی زرنگه هی

بزنید به تخته مخشو زدن چه سخته قربونش برم من خوشگله ولی شل*خ*ته..

این چه آهنگیه این گوش میده.برگشتم چپ چپ به تیلاو نگاه کردم.خودش هم فهمیده بود زود خم شد و صداشو قطع کرد.من همیجوری بروبر نگاش میکردم.این با چه رویی میخواست این آهنگو پیش من گوش بده..انگار که مثلا توهین بزرگی بهم شده بود.تیلاو با همون غرورش بدون اینکه برگرده به سمتم گفت:کاری دارین؟

از رو هم نمیره..پسره ی پررو.ته دلم گفتم:"نه عاشق جمالت شدم یه لحظه هم نمیشه ازت چشم بردارم."سرمو برگردوندم و جوابشو ندادم.گوشیش زنگ خورد

-دارم میام

-...

-به استاد بگو داریم میرسیم.باشه بهش بگو من یه ربع دیگه اونجام

-....

-ببین شاهین خودت بهتر از هرکسی میدونی من عادت ندارم دیر کنم.

-....

-آره.تنهام.راستی این سی دی که دادی گوش کنم مثه خودت قاطی داره.تو که میدونی من به چرت و پرتایی مثه این گوش نمیدم

-...

-باشه

پس شاهین پشت خط بود.ته دلم دهنمو کج کردمو اداشو درآوردم و گفتم:مگه من برات دعوتنامه فرستادم که حالا سرم منت میزاری که دیر کردم..خودت اومدی.م*ر*ت*ی*ک*ه ی بیشعور انگار من برگ چغندرم.میگه تنهام.منو داخل آدم حساب نمیکنه.ع*و*ض*ی.انگار رسیده بودیم چون توقف کرد.من بازم نگاش نمیکردم و منتظر بودم بگه پیاده بشم.ولی گفت:خانوم ادهمی؟

بدون عکس العملی جوابشو ندادم.بازم گفت:خانوم ادهمی؟بازم جوابشو ندادم.برای سومین بار یه کم بند تر گفت:خانوم ادهمی؟

بدون اینکه سرمو برگردونم گفتم:چیه؟

-ببینید من به خاطر شما دیرکردم.استاد خودشونم اینجان.دوس ندارم با هم بریم تو...

بازم سکوت کردم.یهو صداشو بلند تر کردو با عصبانیت گفت:مگه من با تو نیستم؟مگه من دارم با درودیوار حرف میزنم؟وقتی حرف میزنم به من نگاه کن.همش داره منظره های بیرونو نگاه میکنه

-خب اون منظره ها از منظره ای که شما توش باشی خیلی بهتره...

-شنیدی که چی گفتم؟

-آره.

بعد پیاده شد.عصبانیتو از چشماش میخوندم.منم پیاده شدم.وقتی رسیدیم همه ی بچه ها رفته بودن سرکلاساشون.بدون معطلی رفتم تو کلاسی که استاد شریفی بهم نشون دادو مشغول شدم.

++++

_ممنوم

-شمام خسته نباشین.

-اون تست خیلی جالبیه.چن بار دیگه حلش کن که تو یادت بمونه...

با خداحافظی از شاگردام اومدم بیرون.آیدا اونجا کنار استاد شریفی ایستاده بود.به سمتش رفتم.تیلاو و شاهین هم از سمت دیگه به ما ملحق شدن.استاد لبخندی زد وگفت:خب همتون خسته نباشین.برای جلسه اول خوب بود

به کم با استاد گپ زدیمو بعدش خواستیم برگردیم.بازوی آیدا رو محکم گرفتم وگفتم:بیا بریم ببینم.انقد زبون نریز.

-وا...باز چی شده؟

-من به تو زنگ میزنم آدرسو بده...میگی میام دنبالت بعد من درو باز میکنم این غول بی شاخ ودمو میبینم؟؟؟ماجرا چیه؟

-بیچاره زحمت کشیده اومده تورو آورده بعد عضو دستت درد نکنته؟؟پارلا من یکی که از دستت خسته شدم

-تو که میدونی من ازش خوشم نمیاد چرا میفرستیش دنبالم..هان؟؟؟

-من فک کردم امروز به خاطر خواستگاری دختر عمه ات نمیای.وقتی رسیدم زنگ زدی آدرس خواستی.استاد پرسید کیه که آدرس میخواد منم گفتم تویی.به خاطر اینکه دیرت نشه از تیلاو خواست بیدا دنبالت.

-پس چرا تو تک انداختی؟

-تیلاو بهم زنگ زد گفت.

-عجب خری هستین همتون

-عیب نداره...تو آدم باش

گوشیمو از جیبم بیرون آوردم.12تا میس کال داشتم.همش هم یا پریا بود یا پوریا.گفتم:آیدا من دیگه برم.یه کم دیگه هم دیر کنم پریا پوست سرمو میکنه

-دستش درد نکنه.پس بزار یه کم همینجا معطلت کنم شاید ب*و*سیله ی دختر عمه ات از دستت خلاص شدیم؟

-کوه نمکی....هه هه...اول باید بدم تو رو آدم کنه.خب دیگه کاری نداری.دیرم شد برم

-باشه برو ولی حسابی فیلم برداری کن فردا باید همشو بگیا.

-تو غلط میکنی تو زندگی خصوصی من سرک میکشی.خداحافظ

به خیابون اصلی رسیدم.وایسادم تا سرع یه دربست بگیرم وبرم.دوباره چندنفر مزاحم شدن

-خانوم خوشگله چرا تنهایی؟

-بپربالا..

-خوب جایی بلدما..بیابریم

یه کم جلوتر رفتم تا دست از سرم برداره ولی ول کن نبود.از ماشین پیاده شد.اوه..اوه...قشنگ معلومه حسابی از این آمپولا زده تا هیکلشو درست کنه.رسید به من.کیفمو کشید وگفت:عزیزم مگه من مردم این وقت شب تنها بری؟تازه بده میخوام باهات آشنا بشم؟؟

کیفمو کشیدم و گفتم:من ...تو...آرزو بر جوانان عیب نیس..

دوباره چند قدم رفتم جلوتر و هی دربست دربست میگفتم.پسره بازم دنبالم اومد.-من که میدونم تو نقشه ات چیه..تو اون کله ات چی میگذره؟زیاد منتظر نمون.بهتر از من برای امشبت پیدا نمیکنی....

اینو که گفت خواستم برگردم با کیفم بزن فکشو بیارم پایین ولی دیدم پسره نقش زمین شده و از دماغش خون میاد.یکی داشت کتکتش میزد.اونم چه کتکتی.رفتم جلو و گفتم:آقا بسشه.ولش کنین

بعد رو کردم به پسره مزاحمو گفتم:خوب شد...نوش جونت.تا تو باشی دیگه مزاحم یه دخترنشی...

اشتم اینو میگفتم که برق چشمای مردی که داشت اونو میزد منو سرجام میخکوب کرد.نه باورم نمیشه.تیلاو؟؟؟

برگشت به سمت من سرم داد کشید وگفت:نمیتونستی یه کم صبر کنی یکیمون برسونیمت؟؟؟سر من داد میکشی؟رفتم کنار خیابون.دوباره خواستم یه تاکسی بگیرم.تیلاو اومد پشت سرم وگفت:برو سوارشو.نمیخواستم نگاهم تو نگاهش بیفته.یه تاکسی جلوی من وایساد.سوارش شدم و رفتم.

همه چیز عالی بود.یه کم دیر کرده بودم ولی خب لبخندهای عمه نشون میداد که تاخیر زیاد هم نبوده.قبلا سامانو خیلی دیده بودم.ولی همیشه تیپ اسپورتمیزد.امروز کت وشلوار پوشیده بود وانصافا خیلی خوشتیپ شده بود.پریاچایی رو تعارف کرد و اومد کنارمن نشست.مادر وپدر سامان کلی قربون صدقه اش میرفتن.و سامان زیرچشمی به پریا نگاه میکرد وپریا هم به اون.گهگاهی نگاهم گره میخورد به نگاه پوریا که این دوتارو زیرذره بینش گرفته.آخه چیکارشون داری؟به پریا گفتم جواب بله رو امشب نده ولی تو گشش نرفت.شوهر عمه ام که مرد کوتاه تپلی بود با پدرسامان قرار عقد وعروسی رو گذاشتن وهمه چی خیلی سریع تموم شد.ته دلم میگففتم پریا یه سال از من کوچیکتره.عاشق شد..امشب هم قرار عروسی وعقدش گذاشته شد ولی من هنوز تکلیفم با زندگی مشخص نیست.باز یاد کیارش افتادم.من بهش گفتم که علاقه ای بهش ندارم ولی سیریش تر از این حرفا بود.دست خانواده اش گرفت واومد خواستگاری.و آخرش هم خانواده اش تو همین خونه منومحکوم کردن به بی کسی ..به اینکه خواستم پسرشونو اغفال کنم...

پریا یه ضربه خفیف به کمرم زد وگفت:هوییییییی.....کجایی؟

-همینجام

-توفکری؟نوبت تو هم میرسه

-من نوبتمو دادم به تو..

-کی ازت خواست بذل وبخشش کنی؟ببین پارلا دوترمت مونده دختر.من جای تو بودم زود یکی رو عاشق خودم میکردم.فردا که اومدی و خونه نشین شدی..انتظارنداشته باش از این پسرخوشگلا بیان خواستگاریت.گفته باشم

یه ضربه ی محکم تر زدم به کمرش وگفتم:من خونه نشین میشم؟نه این خبرا نیس...اتفاقا یکیو زیرسردارم.

چشمای پریا برقی زد وگفت:جون من؟بگو...پارلا باید بگی کیه..نامرد تو؛تو ته پیاز تاسرپیاز ماجرای من بودی..اونوقت به من چیزی نگفتی؟؟

نگاه خبیثانه ای بهش انداختم وگفتم:از کجا میدونی شاید هم تو؛تو ته پیاز تاسرپیاز ماجرای بودی؟؟؟اه...این جمله چیه گفتی..هی ت..پ

-هان؟؟؟؟منظورت چیه؟

-یعنی اینکه من سامانو میخوام

اینو گفتم وشروع کردم به غش غش خندیدن.پریا اولش کمی ترسیده بود ولی بعدش خودشو جمع کرد وگفت:برو گم شو.گفتم از این بخارا از تو بلند نمیشه

++++

روی تخت دراز کشیده بود وداشتم جزوه هامو تکمیل میکردم.دو هفته ای گذشته بود.بعد از ماجرای اون شب سعی میکردم زیاد تو دید تیلاو نباشم.بچه ها آخر هفته ها قرار میذاشتن و میرفتن بیرون ولی من نمی رفتم.نگاه کردم به ساعت روی عسلی.

-اوهووووو...ساعت 5بعداز ظهره..

بلند شدم.جلوی تی وی لم دادمو دوباره رفتم تو فکر فرانسه.

-یعنی خانواده مامانم منو قبول میکنن؟من نمیخوام آزارشون بدم فقط میخوام کل ماجرا رو برام تعرف کنن.من میرم فرانسه.

دوباره چشمای تیلاو تو ذهنم تداعی شد.

خواستم دوباره شروع کنم یه چیزی بهش بگم که صدای زنگ گوشیم مانع شد.رفتم تواتاق و بر داشتمش وگفتم:چه مرگته مزاحم همیشگی؟

آیدا که آمپرچسبونده بود گفت:نشد من یه بار زنگ بزنم تو مثه آدم حرف بزنی...

-اون که بله..صدویک بار گفتم...من آدم نیستم فرشته ام

-تو فرشته ای؟؟؟دیو دوسر پیش تو کم میاره

-خب بنال ببینم چی کارم داشتی؟

-زنگ زدم بگم فردا قراره بریم کوه.هستی؟

-تو که جوابتو میدونی چرا مزاحم اوقات شریف من میشی؟هان؟؟هان؟آخه چرا؟

-فردا تعدادمون بیشتره.خیلیا قراره باهامون بیان.

-کیا مثلا؟

-والا زیادن 15نفری میشیم

-خب به من چه؟

-به تو چه؟دوساعته وقت منو گرفتی آمار میگیری بعد میگی به من چه؟

-آخه شنبه هم دلم میخواد تو کلاس استادشریفی کولاک کنم.این پسره الان فردا تاشب درس میخونه

-از کجا میدونی؟

-نکنه میخوای بگی اون پسره زاغول هم اونجاس

یه کم هول شده بود.شاید میدونست اگه تیلاو اونجا باشه من غیرممکنه برم.گفت:نه بابا.گفتم جمعه اس...خب همه میرن گردش ..تفریح از این کارا دیگه

یه کم سکوت کردم تا فک کنم که آیدا گفت:راستی قراره یه اتفاق دیگه هم بیفته.

-چی؟

-نمیگم

-اه...بگو..منو نذارتو خماریش

-باید خودت بیای و ببینی

-ای آیدای گور به گوری...

-میای؟

-اوکی

-من بایکی دیگه میرم.خودت میای یا یکی رو بفرستم دنبالت؟؟؟

-نه تو روخدا..من پیاده بیام بهتر از اینه که تو یکیو بفرستی..مثه دفعه ی قبل که تیلاو رو فرستادی...

-ماشینت خوبه پس؟

-آره.پوریا بردش تعمیر.خوبه الان

-پس خودت میای اونجا بهت زنگ میزنم بگم دقیقا کجاس...حسابی به خودت برسا...خطچشم و ریمل و سایه و ...

-اگه حسش بود اوکی

رفتم سراغ کمد لباسم.نگاهش کردم.همه چی مرتب سر جاش.تنها جایی که همیشه تو خونه ی من تمیز بود همین کمد بود.یه شلوار کتون قهوه ای روشن...یه مانتوی کتون مشکی..یه شال چروک به رنگ شلوارم هم سرم کردم و کوله پشتی مشکی کوهنوریدمو برداشتم.یه کم هله هوله ریختم تو کوله و سوئیچو برداشتم که برم.چشمامو بستم و خواستم ماشینو روشن کنم:بسم الله الرحمن الرحیم..

یه جیغ خفیف کشیدم وگفتم:خدایا دمت گرم..روشن شد..

راه افتادم.رسیدنم 45دقیقه ای طول کشید.پیاده شدم وزنگ زدم به آیدا.

-کجایین شما؟

-من دارم میبینمت

-تواون کله بزرگت یه ذره..فقط یه ذره عقل داری؟

-مگه من چی گفتم؟

-گفتنم من نمیبینمت..بعد تو میگی من میبینمت؟؟؟

همینطور که میخندید گفت:برگرد این طرف دارم دست تکون میدم

برگشتم..یه گله آدم...آیدا گفت تعدادمون زیاده ولی نه در این حد آخه

-چرا اینقدر زیاد؟

-حالا بدو بیا..میگم.

رفتم پیش آیدا.