دنیای رمان مرجع رمان های ایرانی

آنچه در فصل قبل گذشت : با حمله‌ی لرد به سرزمین هانه و ویکتوریا، اوضاع مردم زیر و رو شد. سرزمین‌‌های غارت شده به بـرده خانه‌هایی ناچیز و پست تبدیل شدند. لرد که به دنبال به دست آوردن حلقه‌ها حمله کرده بود، وقتی نتوانست جفت دیگرش را پیدا کند، همه‌ی تلاشش را به کار گرفت تا بفهمد کجاست و دست کیست و زمانی فهمید پیش چه کسانی‌ست که متوجه شد هر دو نفرشان از خانه فرار کردند و همان شبِ فرار، یکی از افراد مهمش را هم به قتل رساندند؛ به همین دلیل، دیوانه‌وار برای گشتن دست‌به‌کار شد. سافیرا و لئو، به دنبال یافتن کسانی که بتوانند و بخواهند با آن‌ها هم پیمان شوند، راهی شدند که میانه‌ی راه، توسط لرد غافلگیر و دوباره به ویکتوریا برگشتند. ادوارد، ایزد روح‌افزار و از مهره‌های به درد بخور لرد بود که پیش از مرگش، روحش را به جسم لئو منتقل کرده بود. لئو در گیر و دار مبارزه با نیروی فراطبیعی ادوارد که وجودش را تسخیر می‌کرد، همه‌ی تلاشش را انجام داد تا دوستانش را فراری دهد اما بعد از فرار آن‌ها، لرد با خشم و شقاوت، لئو را می‌کشد و راه برگشت ادوارد را از بین می برد. معشوقه‌ی ادوارد (کاترین) از لرد کینه‌ی بدی به دل می‌گیرد؛ اما دراک، جادوگر قدرتمندی که تحت فرمان لرد بود، به او اطمینان می‌دهد که هنوز راهی برای برگشتن ادوارد هست و با نقشه‌ای پنهان از چشم لرد، برای برگرداندن ادوارد دست به کار می‌شوند... . رده سنی:‌+‌16

شاید بعضی از شماها گاها به این فکر کنید که مرگ کجا و چگونه به سراغتان خواهد آمد. آیا در زمان پیری ست یا به زودی اتفاق خواهد افتاد؟‌ من وقتی درمورد مرگ خیال بافی کردم که فهمیدم افرادی قصد کشتنم را دارند. اما مثل هیچ یک از تصوراتم با آن رو به رو نشدم. درواقع وجود جادو و اتفاقات دور از عقل، آن موقعیت را برای من به وحشتناک ترین شکل ممکن تبدیل کرد. به هیچ وجه فکر نکنید که این داستان به خوبی تمام می شود ؛‌ حلقه های جادویی ،‌ روحم را ذوب کردند !

جنگ نزدیک بود؛ کنار گوشمون نفس می‌کشید و هیچ‌کس متوجهش نمی‌شد. مردم بی‌گـ ـناه تاوان پس دادن؛ تاوان گناهی که مرتکب نشده بودن. امیدها رفت، زندگی‌ها نابود شد و ویرانه‌ها کنار هم قرار گرفتن و دشمن‌ها قوی‌تر و ترسناک‌تر شدن. اگه ویرانه می‌موندم، باید محکوم می‌شدم به تباهی. تعداد زیادی باورم نکردن؛ اما من دوباره جنگی رو برپا می‌کردم؛ بزرگ‌تر و هولناک‌تر از تصورشون. گرچه تموم انتظاراتم از تنها سلاحم اون‌طوری نبود که می‌خواستم، گرچه رازهای زیادی پشت خودش داشت و گاهی ما رو به ورطه‌ی نابودی برد؛‌ اما نفس‌های جنگ رو داغ‌تر کردیم و این‌بار... ما بودیم که به‌جاش نفس می‌کشیدیم!