رمان مانیا و سهند به قلم یاس بانو

ژانر : #عاشقانه #هیجانی

خلاصه‌ :

سیگار خود را کشیدم و به زنی که مقابلم بود خیره شدم.

شخصی که مامان صدایش می کردم.

زنی که از هشت سالگیم دل خوشی ازش نداشتم، چشمم به نفر بعدیش خورد و نفرت درون چشمم بیشتر شد.

“پدر” فردی که لیاقت این کلمه را ندارد.

آدمی که کلمه برازنده اشو پیدا نمی کنم، آخرین جمله ای که گفت پیچید در گوشم…

“جای آدم های بی بند و بار در خانه من نیست، تو هم مثل مامانت برو بیرون”

مقدمه:

زرد است که با درد هماهنگ شده است

تلخ است که هم رنگ حقایق شده است

عاشق نشدی وگرنه میفهمیدی

پاییز بهاریست که عاشق شده است

.

.

پک عمیقی به سیگار توی دستم زدم و به زن روبروم خیره شدم کسی که مامان صداش میکردم

زنی که از هشت سالگیم ازش متنفر بودم چشمم به نفر بعدیش خورد و نفرت تو چشمم بیشتر شد "پدر"هه لیاقت کلمه پدر نداره کسی که هه صفت برازندنشو پیدا نمیکنم اخرین جمله ای که گفت پیچید تو گوشم

"جای ادمای هرزه تو خونه من نیس توهم مثل مامانت گمشو"

هنوز تو شُک جملشم!!من؟به من گفت هرزه من که با یه پسرم تاحالا حرف نزدم؟منی که تو عمرم انگشتمم به انگشت نامحرم نخورده؟از نظر اون من هرزه بودم و نمیدید خودشو.

با یاداوری اینکه از هم جدا شدن دیوانه وار قهقه زدم انقدر صداش بلند بود که توجه چند نفر بهم جلب شد اما خندم قطع نشد و دوباره به عکس نگاه کردم کم کم خندم محو شد

و تصویر دخترکی مو بلند که مردی موهاشو با ماشین از ته زد تو ذهنم پررنگ شدتصویر دخترک پررنگ تر شد گریه میکرد والتامس میکرد موهاشو کوتاه نکنه التماس میکرد کچل نشه اما اون مرد با تموم بی رحمی تمام موهاشو زد دخترک با دیدن خودش تو اینه جیغ زد انقدر جیغ زد که از حال رفت ولی کسی نبود به دادش برسه شراره رفته بود نادرم با معشوقش مشغول بود..........

سرمو تکون دادم تا از فکرای مضخرف اون زمان در بیام سیگار دیگه ای در اوردم و روشن کردم لعنت به هرچی ادمه نه دوست دارم زن باشم نه مرد نه از زنا خوشم میاد نه از مردا دلم میخواد یه موجودی باشم به دور این دوتا نه مثل زنا وسیله عیش و نوش نه مثل مردا به دنبال شهوت از وجود خودم متنفرم

نمیخوام نمیخوام هیچکدوم از اینا رو زندگیو نمیخوام اما از مرگم ترس دارم وقت رفتن بود دستی به مانتوم کشیدم و یه ادامس تو دهنم انداختم و رفتم سمت بیمارستان از در وارد شدم و بی توجه به نگاها تو اتاق رفتم و روپوشمو پوشیدم اومدم بیرون و سر پستم وایسادم طبق معمول تنها بودم هیچکسو نداشتم هیچکس به کسی علاقه نداشتم بلد نبودم کسیو دوس داشته باشم و البته دوست داشته بشم همه ازم فراری بودن و علتش واضح بود بخاطر دود سیگار سرم درد گرفته بود یه مسکن انداختم بالا و به بدبختی ساعات شیفتمو گذروندم و بعد اتمام ساعت کاریم یه راس با تاکسی رفتم خونه بی توجه به عمه که نگام میکرد سلامی کردم تو و اتاقم رفتم عمه ادم بدی نبود اما من از همه بیزار بودم از همه!!اعتماد کردنو بلد نبودم چون شیفت شب بودم خیلی خوابم میومد و به کمک یه مسکن خوابیدم با صدای جیغ جیغ عمه بیدار شدم کلافه بالشتو رو گوشم گذاشتم ولی صداش خیلی بلند بود عصبی شدم و رفتم بیرون داد زدم

-چه خبرته

عمه ساکت شدو نگام کرد-ابرومو بردی دختر خدا لعنتت کنه خدا لع.......

همینجور داشت نفرین میکرد که اعصابم خورد شد بهترین راه فرار بود چون جوابشو میدادم اونوقت ناراحت میشد یه تاپ پوشیدم با شلوار جین مانتومم روش انداختم موهامم لخت کردم و بعد برداشتن گوشیم رفتم بیرون

عمه-کجا؟

-هرجاا!!

عمه-کجا میخوای بری ساعت هشت شبه

برگشتم سمتش-گفته بودم از اینکه یکی چکم کنه متنفرم

منتظر جوابی نموندم و زدم بیرون با یه تاکسی خودمو به مهمونی دوره ای رسوندم رقص میتونست ارومم کنه تنها چییزی که ارومم میکرد رقص بود

وارد شدم و با وارد شدنم نگاها برگشت روم توجه نکردم و مانتومو در اوردم و تو جمعشون نشستم گیلاسی جلوم گرفته شد

+خرابی بزن کوک شی

گیلاسو ازش گرفتم و به یک باره سر کشیدم تلخیش گلومو سوزوند اما به ارامشش می ارزید هنوز کم بود به میلاد نگاه کردم که خودش دوباره برام ریخت و اونم سر کشیدم هنوز هشویار بودم قصدمم مست کردن نبود یکم خلا وجود بود که تقریبا بهش رسیده بودم

صدای اهنگو زیاد کردن و رفتم وسط خودمو از هر چی بود دور کردم و شروع به رقصیدن کردم خسته شدم یکم چیپس برداشتم و رو یکی از صندلیا نشستم نگاه خیره ارمان چندش ترین پسر جمع و البته مرموز ترینش روم زوم بود با برو پرسیدم چته؟نمیدونم چی برداشت کرد که اومد نشست کنارم

ارمان-قهرمانمون چطوره

-قهرمانتون؟هه زیادی پرویی

ارمان-نفرما مانیا خانم کمربند مش.....

-چی میخوای داری مقدمه چینی میکنی؟

ارمان-پایه یه قمار هستی؟

-چه نوع؟

ارمان-تخته نرد

-اره

ارمان-هر کی باخت؟

-اگه باختی ماشینت تا یه هفته دست منه

پوزخندی زد-اگه باختم و تو؟

-من چی؟

ارمان-باختی خودت تا یه هفته برا من

مکث کردم شرط سنگینی بود و اگه میباختم برابر بود با چیزی که نمیخواستم

ارمان-چی شد؟باختتو قبول داری

بحث غرورم اومد وسط و نمیشد کنار کشید واسه همین موافقتمو اعلام کردم قرار بر سه دست بود دو دست برنده بار اول برد که نفسم حبس شد و برا بار دوم تلاشمو بیشتر کردم و بردم و بار اخر سرنوشت ساز بود اگه میباختم بدبخت بودم همه توجهشون به بازیون جع شده بود و این باعث بهم زدن تمرکزم میشد ولی سعی کردم تمام فکرمو رو بازی پیاده کنم تو این بازی.به ساعت روبروم نگاه کردم اوووف یک ساعت گذشته هنوز هیچکدوم موفق نشدیم اعتراف میکنم بازیش فوق العادس ولی منم مانیام دست به کار شدم و شگردی که همیشه به کار بردمو انجام بدم حرکت اخرو میخواستم انجام بدم که شگردمو همید و مانع شد اه لعنت لعنت نباید ببازم اگه ببازم زندگیم به لجن کشیده میشه تلاشمو بیشتر کردم جفت شیش یه بار دیگه پرتاب کردم و بردم خودمم باورم نمیشد چه برسه ارمان هنگ نگاه تخته میکرد و دنبال مشکلی بود با صدای هیاهوی جمعیت به خودش اومد اخمی کرد به غرورش بر خروده بود از یه زن باخته هه

-سویچ؟

با اکراه از جیبش در اورد و گذاشت رو میز خواستم برش دارم که دستشو گذاشت روش

+هفته دیگه همینجا

-همین ساعت

+همین ساعت

پوزخندی زدم و سویچو برداشتم ارمان خیلی رو ماشینشحساسبود و منم دست رو حساس ترین چیزش گذاشته بودم رفتم تو پارکینگ و ریموتو زدم ببینم کدوم ماشینه

جووووون با سانتافه هم اومده خوبه خوبه یک هیچ به نفع من ارمان خان گوشیم زنگ خورد عمه بود چند بارم تو بازی زنگ زد حواسمو پرت کرد بی صداش کردم چد ثانیه بعد دوباره زنگ زد جواب دادم

-بله؟چرا دست از سرم برنمیداری؟

صدای گریون عمه اومدد-کجایی مانیا تورو خدا برگردکاریت ندارم تورو جان هرکی دوس داری برگرد

-اه گریه نکن چه خبرته

عمه-مانیا!!!صدای هق هقش رفت بالا اعصابم خط خطی شد و گوشیو ققطع کردم سوار ماشین شدم خلوتی اتوبان ماشین سانتافه اهنگ دبش چی کم داشت؟یه سرعت و یه عشق سرعت پامو رو گاز فشار دادم و دنده رو عوض کردم و برو که بریم انقدر تو خیابونا ویراژ دادم که خورشید خانم طلوع کرد و مسیر خونه رو پیش گرفتم ماشینو پارک کردم و پیاده شدم کلیدو چرخوندم درو باز کردم خواستم پامو بزارم داخل که قامت مردی نمایان شد یا خدا یعنی عمه هم اره؟دیدم مرده داره با اخم نگام میکنه سنش به سن عمه نمیخورد حالا هرچی دلش کشیده دیگه اونم زنه متقابلا اخم کرده

-بده کنار داداش!!

با صدای من عمه سراسیمه اومد بیرون گفت-اقا تورو خدا الان که اومده ولش کنین

مرده-برو تو اذر بانو

اوهو اذر بانو بهش نگاه کردم تو اولین نگاه قد بلند و هیکلش و چشای شب رنگش خودنمایی میکرد و البته اخم غلیظ رو پیشونیش که باعث ابهت زیادش میشد

کلافه دستی به شالم کشیدم-مشتی!!داداش!!حاجی!!میخوام برم تو خونم برو کنار

ولی فقط دست به سینه وایساده بود و بااخم نگام میکرد عصبی شدم معمولا زود رگ عصبیم میگرفت

-عمو خوبی بیا برو اونور حال ندارم

ضرب دستی نشست رو گونه راستم با بهت دستمو رو گونم گذاشتم وبعد به همون مرده نگاه کردم دهنمو باز کردم چیزی بگم که با لحن خشنی

گفت-گمشو همون گورستونی که بودی

به خودم اومدم و یکی کوبیدم تو سینش ولی حتی یه میلیمترم تکون نخورد

-گورستون ننه تو توشه کارت تموم شده بیا برو دیگه چته

به وضوح بیرون اومدن رگ صورتش و سرخ شدنش و حس کردم طوری که به خودم اومدم چسبونده بودم به دیوار حیاط و درو هم محکم بست

عمه-اقا تورو خدا

+اذر بانو برو داخل

لحنش مخلوطی از امر و خشونت بود که تن منو لرزوند چه برسه اون عمه بی دست و پارو سریع رفت داخل برگشت سمت من و دستشو گذاشت زیر چونم و فشار داد

+فقط یبار دیگه بگو چه گهی خوردی؟

-گهو تو...........

ضرب دستش اینبار رو گونه سمت چپم نشست از درد زیاد داشت اشکم در میومد ولی تحمل کردن که جلو این غریبه اشکم نریزه

داد زد-حرف اضافه بزنی قیمه قیمت میکنم گوشتتو تو مراسمت خیرات میدم

اوه اوه فکرشم ترسناکه حساب کن تو مراسم ختمم بجای حلوا خورشت قیمه بدن خودم خندم گرفت و پسره با دیدن خندم کفری شد خواست چیزی بگه که زودتر گفتم

-میشه بگی نقشت تو خونه من چیه؟

دستشو از زیر چونم برداشت و اینور و اونور سرم گذاشت

پسره-نقشمو میخوای بدونی؟

-اره

پسره -فرشته مرگت

-زارت

صداشو بالا تر برد-خفه شو

با صداش عمه اومد بیرون-اقا!جان من ولش کنین

اه اه چه اقا اقایی هم راه انداخته این پسره اسم نداره

پسره ازم فاصله گرفت و دستی تو موهاش کشید از فرصت استفاده کردم و رفتم سمت خونه ولی نمیدونم یباری چی شد سرم گیج رفت و با گرفتن دستم به دیوار خودمو نگه داشتم

عمه-الهی قرربونت برم چی شدی

-هیچی خوبم

دوباره دستمو ول کردم اما حفظ تعادلم سخت بود به کمک دیوار تا اتاقم رفتم فکر کنم بخاطر دیشبه معده خالی ودکا بخوری همینه دیگه از ناهار که نخورده بودم شده بود قوز بالا قوز معدم درد گرفته بود یکم رو تخت خوابیدم دیدم دردش بهتر نمیشه ناچار شالمو انداختم رو سرم رفتم پایین اه اه این پسره که هوز اینجان رفتم سمت در که گفت

+کجا؟

-به شما ربطی داره؟

عمه لبشو گاز گرفت-مانیا!!

دستی به معنای برو بابا تکون دادم و رفتم بیرون دستم رفت سمت در که یکی هولم داد و رفتم تو در

-هی وحشی!

+یه بار بهت میگم کجا مثل ادم جواب بده

-به تو چه

دستشو گذاشت رو گردنم و فشار داد-چی؟

-عوضی خفم کردی

فشار ستشو بیشتر کرد-بنال دیشب کجا بودی

-سر قبرت

انقدر فشار دستشو زیاد کرد که مرگو داشتم به چشم میدیدم و کبودی صورتمو حس میکردم

+کجا بودی دیشب

بزور چند تا نفس کشیدم اشک تو چشام جمع شده بود داشتم خدافظی مکردم که صدای عمه اومد

عمه-اقا تورو خدا ولش کن داره میمیره

با ضرب دستشو از رو گردنم برداشت نتونستم وزنمو تحمل کنم و نشستم رو زمین سرم افتضاح درد گرفته بود درد معدم کم بود اینم اومد از طرفی انقدر محکم گلومو فشار داده بود که اب دهنمو که قورت میدادم گلوم درد میگرفت عمه زد تو سر خودش و اومد سمتم و دستشو کشید رو صورتم

عمه-الهی بمیرم برات چی شدی

دستشو پس زدم و سعی کردم بلند بشم ولی چشام سیاهی رفت باز بستش کردم و بلند شدم دوباره همون شکلی شد حس کردم کل ادما دارن دور سرم میچرخن و هی دورش زیاد میشه کم کم حس میکردم سر و پا شدم و به یک باره حس پرتاب شدن و بعد حلقه شدن دستی دیگه چیزی نفهمیدم

.

.

.

صداهایی رو اطرافم میشنیدم ولی توان باز کردن چشممو نداشتم تمام نیرومو به کار انداختم و انگشتمو تکون دادم چشامو باز کردم همه جا سیاه بود بستمو دوباره باز کردم دیدم کم کم واضح شد دیوارای سفید و تابلو دختری که به علامت هیس انگشتشو رو دهنش گذاشته بود نشون ازبیمارستان میداد ولی بیمارستان چکار میکردم

+الهی دورت بگردم بالاخره چشاتووباز کردی

به زن بغل دستیم نگاه کردم این که عمه بود

-من اینجا چکار میکنم

+قربون چشات برم که بعد یه هفته باز شدن

مغزم سوت کشید یه هفته هس من بیهوشم ولی چجوری یادمه رفتمم مهمونی ماشین خونه پسره دعوامون معده دردم خفه شدنم و......واااااااای

-امروز چند شنبس؟

عمه-جمعه

-واااااااای ساعت چنده؟

عمه-شیش برا چی قربونت برم

اه لعنت بگو الان وقت بیهوش شدن بود سعی کردم بلند بشم که صدایی بغل دستم گفت

+بلند نشو

با نفرت به کسی که هنوز اسمشم نمیدونستم نگاه کردم ولی اون بیخیال سرممو چک کرد چیزیم تو نسخه نوشت رومو گرفتم

-عمه من باید برم

عمه-نمیشه عزیزم

-عمه کار دارم

عمه-عزیزم حالت هنوز خوب نیس

داد زدم-میگم میخوام برم

بدتر از من اون داد زد-میبری صداتو یا با قرص خفش کنم

برا کاهش عصبانیتم چشامو باز و بسته کردم-کی مرخصم

پوزخندی زد-فعلا هستی

پوووف گوشیمو از میز بغل دستس برداشتم و شماره صنمو گرفتم

+بله؟

-سلام

+سلام عزیزم خوبی

-مرسی

+مهمونی شبو هستی دیگه

-پابرجاس؟

+اره

-یکاری برام میکنی

+چی عزیز بگو

اه خیلی لوس بودد

-شماره ارمانو میخوام

خنده ای پر عشوه ای کرد-شیطون شدی

-میفرستی یا از یکی دیگه بگیرم

+باش باابا عصبی نشو اس میکنم برات عزیزم

-خدافظ

+ببین مانیا

-بله

+امشب اسپرت بپوش

-خدافظ

گوشیو قطع کردم سه ثانیه بعد صدای اس اومد خواستم شماره رو بگیرم که گوشی از دستم کشیده شد به پسره نگاه کردم

-هی بده من

+خرابی ولی درستت میکنم

-خراب جد و ابادته بده من

+رعایت حالتو میکنم دندوناتو تو دهنت خورد نمیکنم

-اه بده من عمو

+حداقل جلو عمت خجالت بکش

-مگه چکار کردم

پوزخندی زد-هیچی

کلافه شدم داشتم دیونه میشدم عادت به شنیدن حرف زور نداشتم حالم بد بود با لحن ارومی گفتم

-اصلا تو کی هستی

پوزخندی زد و با لحن مسخره تر از خودش گفت-سهند ایرانی 31ساله از شیراز

از تعجب گوشام دراز شد من فکر کردم خیلی که داشته باشه 27هس 31نه باباخوب موندی انگار قالی کرمونی

+گوش کن ببین چی میگم دختر

سرشو نزدیک اورده بود و اخمش غلیظ بود راستشو بگم ازش میترسیدم اب دهنمو صدا ار قورت دادم که گفت

+فقط بشنوم اذر بانو رو اذیت کردی دمار از روزگارت در میارم

-عمه رو از کجا میشناسی

+لباساتو عوض کن تا کارای ترخیصتو میکنم

منو با یه دنیا سوال تنها گذاشت ورفت ای خدا اینو عمه از تو لپ لپ پیدا کرده ایا؟یا از چراغ جادو در اومده غول چراغ جادو هس ارزو میکنم براورده میکنه یوهاها

از جام بلند شدم و مانتومو پوشیدم عمه اومد داخل و دنبالش رفتم رسیدیم به همین غول چاغ جادو

-هی عمو!!

چشم قرنه وحشتناکی بهم رفت-ادبم نداری

-گوشیمو بده

+فعلا پیش من میمونه

رفت بیرون کثافط بزغاله دلم میخواست دهنمو باز کنم هرچی از دهنم در میاد بارش کنم عمه برگشت سمتم و بالحن عاجزانه ای گفت

عمه-تورو خدا سر به سر اقا نذار

-اه جمع کن اقا اقا راه انداختی

عمه-مانیا تورو خدا کار دست خودت نده

-عمه این کیه؟

عمه-بیا بریم منتظرمونه

خودش رفت ناچار دنبالش رفتم سهند با دیدنمون به راننده اشاره کرد اونم پیاده شد درو برا عمه باز کرد و عمه سوار شد منم با ایشی پشت سرش سوار شدم و سهندم جلو نشست و به راننده اشاره کرد حرکت کنه طبق عادتم زانومو چسبوندم به صندلی جلو رفتم پایین

عمه چشم قرنم داد سهندم سری از تاسف برام تکون داد و به راننده ادرس داد وقتی رسیدم بدون حرفی پیاده شدم و رفتم تو اتاقم حموم کردم تا بو بیمارستان از تنم خارج بشه و یه نیم تنه با شلوار تنگ مشکی پوشیدم و رفتم پایین اه این پسره که هنوز اینجان حتی سرشو نیاورد بالا نگام کنه منم بهش توجهی نکردم و رفتم تو اشپزخونه و یه تکه کیک خوردم ای خدا حالا بدون گوشسم چکار کنم کیکو گذاشتم رو میز و رفتم بیرون سرش تو لپتابش بود جلوش وایسادم عکس العملی نشون نداد

-اهای!!

چیزی نگفت

-هی عمو با توام

بازم سکوت کرد

-جناب ایرانی

بدون که حالتی تو نگاش بده شروع به تایپ کردن کرد

-اه باتوام

+لباستو درست کن بعد حرف بزن

نگاهی به لباسم کردم وا مگه چش بود اصلا اینکه همش سرش پایین بود چجور منو دید زده

-گوشیمو بده

چیزی نگفت

-اه گوشیمو بده لباسمو درست میکنم

بازم سکوت کرد بدون تلفن کارمو انجام میدم رفتم تو اتاق و مانتومو پوشیدم شالمم سرم انداختم ارایشمم تکمیل کردم و بعد برداشتن سویچ رفتم بیرون

+کجا؟

-هرجا که تو نباشی

+دلت نمیخواد که این دفعه یک ماه بیهوشت کنم

-مشکلت اینه فقط زور میگی

نگاهی به اطراف کردم که خودش گفت

+یه بار تذکر میدم بار بعد تاوان میدی

-هه

+خم به ابروی اذر بانو بیاد حسابتو میرسم

-برو بابا دلت خوشه ها

لپ تابشو گذاشت کنار و چشاشو ریز کرد نگام کرد حس میکردم تو اتاق بازجوییم سهندم باز پرس برا خلاص شدن از نگاهش تصمیم به رفتن گرفتم نمیدونم با چه سرعتی اومد و درو قفل کرد که هنگ موندم

-چکار میکنی

+این عادلانش بود چیزی غیر چشم بشنوم از دفعه بعد تو اتاقتت حبسی

-باز کن اینو

پوزخندی زد و کلیدو انداخت تو جیبش و رفت دوباره با لپ تابش کار کرد از حرصم شروع به ضربه زدن به در کردم ولی نمیشد

-بده من کلیدو

ااصلا انگار من وجود ندارم رفتم جلو از حرصم یه حرکت زدم زیر لپ تابش که افتاد زمین و شیش هزار تکه شد اخیش دلم خنک شد با خوشحالی به سهند نگاه کردم جوری داشت نگام میکرد انگار داره به یه اسکول نگاه میکنه

سهند-شعورت تا همین حده

به ساعت نگاه کردم داشت دیر میشد نشستم رو مبل جلوش و با لحن مظلومی گفتم

-جناب ایرانی

سرشو اورد بالا و با اخم همیشگیش نگام کرد

-میشه درو باز کنی؟

+کجا میخوای بری

ناچار سویچو گرفتم بالا-ماشین دوستمو بهش بدم

مکثی کرد و گفت-ادرسو بده میگم براش ببرن

-نمیشه

مشکوک نگام کرد-دروغ گفتی

-نه بخدا

+خوب؟

-شرط بندی بود قرار بود یه هفته دستم باشه الانم وقت ندارم باید برم بهش بدم

کتشو برداشت وبلند شد-باهم میریم

-یعنی تو هم میای؟

+اره

-نووچ

+پس نمیخوای بهش بدی

-بخدا دوساعت نشده برمیگردم

+نه

-یک ساعت

+شد یک ساعت و یه دقیقه..........

-نمیشه زود برمیگردم

+ببینیم و تعریف کنیم

-عاشقتم بده کلیدو

اخمشو غلیظ کرد که به غلط کردن افتادم در باز کرد و اشاره به ساعتش کرد بعد از جلو در کنار رفت خرسند از پیروزیم رفتم بیرون و سوار ماشین شدم اخی حیفت نتونستم لذت ببرم ازت با سرعت سمت پاتوق رفتم و ماشینو پارک کردم با داخل رفتنم نگاها برگشت سمتم و اول همه صنم اومد سمتم

صنم-دیر کردی دختر

میلاد-صنم خانم حالا اجازش بده بیاد داخل

صنم کنار رفت با چشم دنبال ارمان گشتم ندیدمش

-کجاس؟

+دنبال منی

بهش نگاه کردو سویچو گرفتم سمتش-بیا

+خوش گذشت

-نه نحصیش دامنمو گرفت یه هفته بیهوش بودم

حالت نگاش عوض شد-شوخی میکنی

-نه

به ساعتم نگاه کردم دلم نمیخواست برم حداقل میشه چند تا پیک بخورم بعد برم سمت میز رفتم و جرعه ای از گیلاس اماده خوردم

میلاد-چته چند وقته نامیزونی

-چیزی نیس

میلاد-بیمارستان نیومدی

-گفتم که یه هفته بیهوش بودم

میلاد-ولی میگفتن استفاء دادی

با تعجب نگاش کرد-من؟

میلاد-اره منم تعجب کردم ولی برزگر برگه رو نشونم داد راس میگفت

-مگه میشه

میلاد-حالا که شده

یعنی کار اون پسره سهنده ؟ولی چرا اصلا ان چجوری اومد وسط زندگی من سومین پیکمو خوردم هنوز هوشیار بودم ساعت داشت میگذشت ولی قصد رفتن نداشتم تنم یاری نمیکرد برم ساعت 1بود که تصمیم به رفتن گرفتم من که اب از سرم گذشته بود چه یه وجب چه صد وجب بدختی اینجا بود نه ماشین داشتم نه گوشی برا تلفن زدن هه اوضاع جالبی بود سیگاری اتیش زدم و همینجور که پک بهش میزدم شروع به رفتن کردم یکی دوتا سه تا......انقدر اتیش زدم که رسیدم سر خیابونمون سیگارو انداختتم و باپام لهش کردم در خونمون سهند وایساده بود و با تلفن حرف میزد عمه هم اونور ابغوره گرفته بود سهند چشمشو چرخوند و دیدم و با سرعت اومد سمتم و بازوهامو گرفت تو دستش با اون دستش سومین کشیده رو زد

+من به تو چی گفتم دختر

-حالم خوب نیس

+از بو گند دهنت معلومه کجا بودی

شروع به قهقه زدن کردم کاراش برام خنده دار بود سری از تاسف برام تکون داد و با یه حرکت سمت خونه کشیدم و بی توجه به نگاه نگران عمه رفت سمت حموم

عمه-اقا تورو خدا ولش کنین غلط کرد اقا

رفت تو حموم درم قفل کرد ترس به بدنم سرازیر شد تازه فهمیدم تو چه وضعیتی هستم تا بخودم بیام اب یخو باز کرد و هوش از سرم پرید لرز بدی به تنم افتاد و دندونام بدون وقفه به هم میخوردن سهندم راس راس نگام میکرد حال کنار کشیدن نداشتم صورتم کم کم داشت کبود میشد که سهند ابو بست و رفت سمت اتاقم و پتو رو پیچید دورم

سهند-ادم شو مانیا ادم!!

-سردمه!!

بی توجه به مشتای عمه که به در کوبیده میشد پنجره هارو بست و شوفاژو روشن کرد میدیدم داره یکاری میکنه ولی نمیفهمیدم چکار و کم کم هوشیاریمو ازدست دادم و خواب رفتم با حس دستمال خیسی رو پیشنویم چشامو باز کردم عمه بالا سرم بود سهندم دور تر داشت بااخم نگام میکرد

عمه-بهتری مادر؟

-اره

خواستم تکون بخورم که چشمم به سرمتو دستم خورد عمه نگاهی به سهند کرد و به بهونه اب پرتقال اتاقو ترک کرد سهند هنوز اخم داشت

-استفاء ناممو تو نوشتی

بیخیال گفت-اره

-اونوقت به چه اجازه ای

سهند بهم نزدیک شد و سرنگی تو سرم خالی کرد اوووف قدرت کم محلی کردنش عالی بود

سهند-شکوندن لپ تاب یه طرف کار زشت دیشبتم یه طرف هرکدوم تنبیه خودشو داره

-برو بابا دلت خوشه

سهند-رو ادبت بیشتر باید کارشه

-یه سوال بپرسم

سهند-بپرس

-تو چجوری پیدات شد

چیزی نگفت و با سرم ور رفت

-جواب ندادی!!

سهند-گفتی بپرسم منم گفتم بپرس قرار بر جواب دادن نبود

-نوووچ

سهند-بهتری؟

-اره

سهند-خوبه

رفت سمت در و کلیلدو از توش کشید وای خدادوباره میخواد قفل کنه

-چکار میکنی

سهند-هرکاری یه تنبیه داره

-ولی.........

سهند-حق بیرون رفتن نداری حق تلفن زدنم نداری این تازه بخاطر شکوندن لپ تابه

-بابایکیشو برات میخرم بیخیال

پوزخندی زد و رفت بیرون و صدای چرخش کلید اومد یکی زدم تو سر خودم بگو اخه دختر نونت کم بود ابت کم بود سربه سر این غول بی شاخ و دم گذاشتن چی بود دیگه اوووف از رو تخت بلند شدم و پنجره رو باز کردم داشت تو حیاط با عمه حرف میزد و عمه هم فقط میگفت چشم چشم نگاشو اورد بالا که سریع خودمو کشیدم کنار صدای جیغ لاستیکاش خبر از رفتنش داد از بیکاری زیاد لاکامو پاک کردم و یه لاک قرمز زدم و شروع به طرح زدن روش کردم بیکارم دیگه با ذوق به ناخونام نگاه کردم خیلی خوشکل شده بودن یه لباس رنگ لاکم پوشیدم و با لذت خودمو تو ایینه برنداز کردم چی افریدی اوس کریم دمت گرم تا شب سیصد بار لاکمو پاک کردم و هی لاک زدم تا اخریش که ترکیب مشکی و سرمه ای بود خیلی دوسش داشتم لباسامو عوض کردم و باهمون شکم گرسنه خوابیدم یعنی راه دیگه ای نداشتم حس زخم بستر پیدا کردم و چشاموباز کردم ساعت 6بود به هوا نگاه کردم افتاب داشت غروب میکرد اوووف چقدر خوابیدم این اقا قصد باز کردن این درو نداره ایا؟گوشامو تیز کردم که صداش اومد

سهند-یعنی چی اذر بانو

عمه-بخدا من فقط به حرف شما گوش کردم

سهند-اوووف

هه بازم یه چیزی طبق مرادش نیس به درک تو طاقچه پنجره نشستم و سرمو تکیه دادم بهش سردی شیشه حالمو خوب میکرد صدای باز شدن در اومد توجه نکردم که قدماش نزدیکم شد

سهند-بیداری؟

توجهی نکردم و به ریختن قطره های بارون روی شیشه پنجره نگاه کردم

سهند-پاشو غذاتو بخور

-نمیخوام

عکل العملشو از تو شیشه میدیدم که دستشو تو موهاش کشید و یه دور دور خودش چرخید

سهند-مانیا نمیخوام بهت زور بگم پس پاشو غذات بخور

-گرسنه نیستم

سهند-اگه الان نخوردی تا فردا شب حق خوردن چیزیو ندارری

-درک

با یه حرکت دستشو کشید زیر سینی غذا و همش ریخت رو زمین پوزخندی زدم و چیزی نگفتم عصبی شده بود از صداش مشخص بود

سهند-انگار لیاقت محبت نداری پس تو همین اتاق بمون تا بپوسی!!دختره خیره سر

رفت بیرون دوباره چرخش کلید چی شد یباری زندگیم بعد یه هفته به این تبدیل شد از کجا یهو پیداش شد که یه هفته منو بیهوش کرد اصلا این کیه عمه رو از کجا میشناسه اذر بانو یعنی چی اینا صدای پا بعد اومدن عمه اومد

عمه-مانیا عمه تورو خدا بیا غذا بخور بیا برات دوباره اوردم

-نمیخوام

عمه-مانیا

کنترلم از دست دادم و داد زدم-دست از سرم بردار

صدای شکستن چیزی اومد رومو برگردوندم سهند گلدون رو میزو شکونده بود

سهند-نمیخواد غذا رو ببر بیرون

عمه اطاعت کرد و غذا رو برد بیرون سهند انگشتشو به نشونه تهدید جلو اورد

سهند-شکستن تو هم مثل این گلدون راحته پس مواظب رفتارات باش

-خستم کردی میخوام برم بیرون

سهند-هه فعلا باید حبس بکشی تا ادم بشی

-ببین بارون میاد برم زود برمیگردم

سهند-دیگه بهت اعتماد ندارم

-عمه هم با خودم میبرم

سهند-یه بار گفتم نه یعنی نه

-چرا از کارم ااستفاء داددی

سهند-این چیزا به تو ربطی نداره

-ما با اون کار زندگی میکردیم

سهند-مهم نیس

-یعنی چی مهم نیس خوب یکیتون حرف بزنین ببینم چه خبره

سهند-صداتو بیار پایین

-پوووف

سهند-مانیا

-هن؟

سهند-میگن بله

-حالا بلفرض که بله چی بهت رسید داش سهند

اخمشو غلیظ تر کرد-مانیا یه دختر این شکلی حرف نمیزنه

-اه حالا اینم شد دبیر دینی

سهند-تو ادم نمیشی نه؟

-نچ من حوام

از جاش بلند شد و رفت سمت در اتاق

-باز میخوای درو قفل کنی

سهند-قول بدی دختر خوبی بشی نه

-یعنی چی؟

سهند-واضحه

-باید چکار کنم؟

سهند-چکار نباید بکنی

-اووووووف

خواست از در بره بیرون که صداش زدم

-داش سهند!!

وایساد ولی برنگشت مجبوری ادامه دادم

-میخوام برم بیرون

سهند-فردا

-الان بارون میاد

سهند-تا فردا ادامه داره

-لطفا!!

سهند-میتونی فردا بری تا قبل شیش هم خونه ای

همینم غنیمته رفت بیرون ولی درو قفل نکرد به یه چیزی پی بردم اونم این که به پرو بالش نپیچی به پرو بالت نمی پیچه و این میشه راز موفقیت یوهووو دلم کشید برم بیرون لباس خوابمو با یه تاپ سفید و شلوار مشکی عوض کردم ولی پشیمون شدم و یه تیشرت با شلوارم پوشیدم و رفتم پایین چشمم به قابلمه رو گاز خورد رفتم سمتش که صدای سهند اومد

سهند-حق خوردن اون غذا رو نداری

گه تو شانس بگو دختر مرض دااری ناز میکنی غذا تو بخور الان باید گشنگی بکشی دست برد سمت سر قابلمه ولی با یاد اوری قیافه ترسناک سهند ترسیدم و دستمو عقب کشیدم و رفتم سمت یخچال.یخچالم به کمد گفته بود زکی هیچی توش نبود غیر یه بطری اب ابو برداشتم که سر کشیدم که سهند عین اجل معلق پشت سرم ظاهر شد

سهند-لیوان!!

دهنه بطریو به دهنم نزدیک کردم ویه قلوپ خوردم

-اینجوری کیفش بیشتره

سهند-ابو خالی میکنی دهنشو میشوری دوباره پرش میکنی میزاری یخچال

-هوووو همشو انجام بدم؟

سهند-سریع

یه درصد محبت تو حرفاش نیس تو باید میرفتی پلیس میشدی قربونت برم همه مجرما از ترسشون اعتراف میکردن والا بخدا کارایی که گفته بود و تکرار کردم و رفتم تو حال و خودمو رو مبل پرت کردم عمه چشم قرنم داد ولی بی توجه بهش کنترلو برداشتم و تلوزیونو روشن کرد چشمم به لپتاب رو میز افتاد جووون یکی دیگه خریدی ایول بابا تو دیگه کی هستی اونوقت من گوشیم....گوشیم کجاس؟......اه هنوز دست این منگوله نشست رو مبل روبروم و پاشو رو اون یکی انداخت و باخام به نقطه ای خیره بود

-جناب ایرانی

سهند-بله

مکثی کردم وسریع گفتم-گوشیمو میدی؟

سهند-نه

-اه بده دیگه

سهند-گفتم نه

شیطونه میگه.......شیطونه غلط میکنه والا بخدا میخواد منو وسوسه کنه کار دیگه ای خو نداره

تلویزونای ایرانم که هیچی نداره یه ادم سرطان داره عشقش ولش کرده از بدبختی و بی پولمی داره میمیره اسمش گذاشته شاید برا شما هم اتفاق بیافته خوب انتر برا عمت اتفاق بیافته والا بخدا

خاموشش کردم و نشستم کنار سهند نشستم صفحه لپ تابشو برگردوند

-میگم داش سهند

سهند-بله

-ناتا بگی من باس چه بکنم

سهند سری از تاسف تکون داد و گفت-میشه بگی من باید چکار بکنم تکرار کن

-نچ همون دیگه

سهند-چی؟

-میشودد بگویی بنده باس چه کای انجام بدهم

سهند-باس نه باید

-خوب؟

همینجور که با لپتابش کار میکرد گفت-قراره چکار کنی

تاحالا دقت نکرده بودم چقدررر صداش قشنگه ادم تو حس بیانش میمونه

-برگه استفامو که تحویل دادی حبسمم کردی گوشیمم که گرفتی تفریحم که ندارم

سهند-حتما به نفعت نبوده

-اهان بعد چی به نفع بندس

سهند-وقت خوابته

-مگه من بچم که وقت خوابمه