رمان دختر ماه به قلم دختر صورتی

ژانر: #تخیلی #عاشقانه

خلاصه:

سوین دختری با زندگی به ظاهر معمولی..یک دانشجوی ساده که با گرفتن بورسیه و رفتن به آمریکا با حقایقی روبرو میشه که زندگیش تغییرات بزرگی میکنه و میفهمه که موجود عادی ای نیست و تموم زندگیش دروغ شنیده و حالا…

هووووف حوصلم سررفته،چیکا کنم؟؟!

امروز ساعت10کلاس داشتم و نرفتم چون خواب موندم حالاهم تو خونه موندم چیکا کنم...

خب بزارین خودمو معرفی کنم...من سوین محمدی هستم،19سالمه و ترم اول دانشگاه رشته معماری...

یه داداش گوگولی دارم خخخ دوسال از من کوچیکتره ینی 17سالشه و اسمش فرهان..

تو یه خانواده معمولی بزرگ شدم و نه میشه گفت پولداریم و نه فقیر کاملا معمولی..بابام یه رستوران معمولی داشت ...خب حتما میگین چرا میگم داشت...چون مامان و بابام از هم جدا شدن و از وقتی جدا شدن من بابامو ندیدم ینی دلم نخواست ببینمش حالا دلیلش رو شاید بعدا بگم... مامانم 39سالشه و توو یه مزون با دوستش شریکه...

_سویننن

اوه این مامانم بود که صدام میزد انگار باز مثل همیشه رفتم تو هپروت و هیچی نشنیدم

#part2

_سوووووویننننن

_بلللللله

_چرا جواب نمیدی یه ساعته صدات میزنم

_خو تووفکر بودم نفهمیدم

_ازبس خنگی=/پاشو بیا کمک کن _چشم

پا شدم رفتم تو آشپزخونه و دست به کار شدم واسه ناهار املت پختم ،حال میکنین چقد کدبانوام من خخخخ..............................

ساعت 1بود که فرهان اومد خونه و ناهار شاهانه منو خوردیم و بعد شستن ظرفا رفتم تو اتاق یکم دراز بکشم...هرکار کردم خوابم نبرد که نبرد ...حالا سر ظهر من چیکا کنم نپوکم از بیکاری...

گوشیمو برداشتم به پری خله زنگ بزنم

پریسا دوستمه و از کلاس اول باهم دوست بودیم یه جورایی مثل خواهر نداشتم و تنها دوستمه خیلی دختر خوبیه و اخلاقش کاملا برعکس منه و شیطونه منم که بداخلاق و اخمو بخاطر همین با تنها کسایی که خوبم پری و خانوادمه ...

#part3

حالا وللش اخلاق خوشگل منو بزار زنگ بزنم ببینم این خره کجاس

بوق!!

بوووق!!!بوووووق!!!

_الو ؟بله؟

_الو!!!کوفت!!کجایی یه ساعته این داره بوق میخوره

_اوه تویی که سوین خره

_بیتربیت کجایی!من حوصلم سررفته!!

_خو به من چه در شو بردار سر نره

_پرررررررری

_جون پری

_پاشو گمشو بیا اینجا

_خونه خالیه

_خاک تو سر بی حیات کنم من اصن نخواستم بیای

اینو گفتم و قطع کردم=/دختره بوووووق

نگاهی به ساعت کردم ساعت3شده بود برم حداقل یکم درس بخونم

#part4

حدود دوساعتی درس خوندم وکه نمیدونم چجوری خوابم برد..

بعد شام رفتم اتاقم دراز کشیدم و به سقف زل زده بودم عادت داشتم که همیشه قبل خواب با خدا حرف بزنم ..نمیدونم چرا ولی یدفعه دلم خواست که زندگیم عوض شه و هیجان داشته باشه خیلی یکنواخت شده بود این زندگی....بعد دعا کردن و ساعت کوک کردن واسه صبح خوابیدم ....

صبح ساعت 8با صدای زنگ ساعت از خواب بیدار شدم و رفتم دستشویی بعد انجام عملیات مربوطه رفتم صبحونه خوردم واومدم که آماده بشم برم کلاس..

یه مانتو مشکی تا یه وجب پایین تر از زانو پوشیدم و شلوار کتان مشکی مقنعه روهم سرم کردم و رفتم جلو آینه...عادت به ارایش نداشتم و فقط یه ریمل زدم

قیافم اونقدر خوشگل نیس که بگم بخاطر خوشگلی که دارم نیاز به ارایش ندارم نه اینجور نیس..قیافه ساده ای دارم چشمای مشکی تقریبا درشت بینی که به صورتم و میاد و لبای قلوه ای...

همه بهم میگن قیافم معمولی و بانمکه🤷🏻‍♀️میشه گفت تنها عضو جذاب صورتم چشام هس

حالا وللش از مامانم خدافظی کردم و رفتم سمت ایستگاه اتوبوس و راهی دانشگاه شدم ..

#part5

وارد حیاط دانشگاه شدم و با چشم هرچی دنبال این دختره منگول گشتم پیداش نکردم...هووووف خدا اینم دوسته ما داریم خو ولش کن خودش پیدا میشه هنوز 30مین تا شروع کلاس وقت بود رفتم رو یه نیمکت گوشه حیاط نشستم و زل زدم به این ادمای الکی خوش=/...والا خو الکی خوشن تو این وضعیت..

تو حال و هوای خودم بودم که درد بدی رو از بازوم حس کردم برگشتم ببینم کار کدوم احمقیه که بعللله پری خل و چل رو دیدم

بهش یه چشم غره رفتم و گفتم :کرم داری مگه!!

نیششو باز کرد وشروع کرد هرهر خندیدن حالا نمیدونم انگار جک گفتم براش...من میگم یه تختش کمه شما هی بگین نه

یدفعه مثل این دیوونه های به تمام معنا از خنده دست کشید و جدی شدو کله مبارکشو کرد تو گوشی ...ماشالله بچم جنی هم شده

هی خدا یه عقلی به این دختره بده اگه دلت خواس یه پولی هم به من...با پری راه افتادیم سمت کلاس که برام کم‌از جهنم نداره الان ازبس از این استاده بدم میاد وارد کلاس شدیم رفتیم ردیف دوم نشستیم استاد اومد و شروع کرد به وراجی و درس دادن

__________________________________

بعد دو ساعت تمام درس دادن از اون و نوشتن از ما بیچاره ها ،بالاخره رضایت داد و گفت خسته نباشید و از کلاس زد بیرون ،منم وسایلامو جمع کردم و همراه پری رفتیم بیرون که چشمم افتاد به یه عده دانشجو که همه یه جا جمع شده بودن ...از الهه یه دختره که یه سال ازمون بزرگتر بود و تقریبا میشناختمش پرسیدم اونجا چخبره؟!

گفت انگار دانشگاه یه بورسیه واسه بچه های معماری گذاشته .. 3نفر اول که بورسیه رو بگیرن واسه ادامه تحصیل میفرستنشون آمریکا.

واو چه باحال فک کنم این همون هیجانیه که دیشب دلم میخواست طی یه تصمیم کاملا آنی و بدون فکر دست پری و کشیدم رفتیم سمت ریاست دانشگاه و اسم دوتامونم واسه آزمونش نوشتم....

#part6

پامو که از دفتر گذاشتم بیرون تازه فهمیدم چه غلطی کردم من به زور همین درسای خودمو میخوندم حالا بورسیه رو باید چیکار کنم حالا اینا به کنار این گاو وحشی که کنارم وایستاده رو چیکار کنم اخه یکی نیس بگه دختر اسم خودتو نوشتی چرا پری روهم قاطی کردی...

برگشتم به پری نگاه کردم فقط منتظر یه پارچه قرمز بود تا بهم حمله کنه=/نیشمو براش باز کردم تا خواستم چیزی بگم پرید طرفم منم تا وضعیتو قرمزه آتیشی دیدم چهارتا پا قرض کردم و الفرار🏃🏻‍♀️

حالا من بدو،پری بدو...

وضعیتی بود فوق العاده ضایععععع، همه اونایی که اونجا بودن مثل وزغ زل زده بودن بهمون...حواسم باز رفته بود پی فکرای چرت و پرت که یه دفعه بوووم خوردم به یه چی...

آی ننه سرم داغون شدم آی ننه دماغ خوشگلم(الکی مثلا )الکی واسه خودم اه و ناله میکردم درحالی که هیچیم نبود گفتم حتما مثل این رمانا خوردم به یه پسر هلو اینجوری کنم اخرش اون عاشقم میشه و بعدشم که🙈

با ضربه ای که پری بهم زد از فکرو خیال عروسیم با شخص خیالی بیرون اومدم یه چشم غره به پری رفتم که دیدم داره با چش و ابرو به روبرو اشاره میکنه برگشتم به ببینم این هلویی که خوردم بهش کیه که چشام چهار تاشد،واقعا که هلوووو بود...

#part7

اخه خدا وقتی داشتی شانس تقسیم میکردی من کجا بودم این هلویی که عرض نمودم خدمتتون یکی از خانوم های حراست بود که خیلی هم تپل بود واسه همین میگم هلو.....شانس ندارم که اخه ادم قحطی بود دقیقا باید میخوردم به این عزراییل اخه =/

باصدای هلو از فکر دست کشیدم

خانم هلو:خانم اینجا رو با زمین دو میدانی اشتباه گرفتین؟!

پری:خانم زمانی معذرت میخوایم به بزرگی خودتون ببخشین

اوه پس این خانم زمانیه ...تقریبا همه از اخلاق خوشگلش تو دانشگاه حرف میزنن به همه گیر داده تا حالا انگار این دفعه نوبت منه

خانم زمانی:بار دیگه تکرار بشه برخورد جدی میشه باهاتون

اینو گفت و رفت!!!!!

انگار مارو درحال کارای خاک برسری دیده که اینجوری حرف میزنه زنیکه ......

هووووف برگشتم به اونایی که داشتن در مورد ما پچ پچ میکردن یه نگاه چپ انداختم که ساکت بشن ولی بیشور ساکت که نشدن هیچ یه نگاه چپ هم تحویل خودم دادن....والا چقد ملت فضول شدن یه چی که ببینن ول نمیکنن دیگه..

دیگه حوصله دانشگاه رو با نگاه های این فضولا بخاطر اتفاق امروز نداشتم برا همین از پری خدافظی کردم و رفتم خونه...

#part8

وقتی رسیدم خونه ساعت2بود و این ینی هم مامان و فرهان خونه هستن.

داخل خونه که شدم دیدمشون داشتن تلویزیون نگاه میکردن یه سلام بهشون دادم که جوابموآروم دادن انگاری خیلی محو فیلم بودن...بعداز عوض کردن لباسام ناهار خوردم و رفتم نشستم پیش اونا..فیلم تموم شده بود و الان حواسشون سرجاش بود پس بهترین موقعیت بود که در مورد بورسیه باهاشون حرف بزنم.

_مامان

+بله

_امروز تو دانشگاه یه اعلامیه واسه یه ازمون زده بودن منم رفتم ثبت نام کردم

+ازمون چی؟؟

_اوم واسه یه بورسیه اس که 3نفر اول رو بورسیه میکنن واسه امریکا

+تو چیکار کردی سوین؟؟!!!

_واسه بورسیه ثبت نام کردم

اینو که گفتم مامان از عصبانیت قرمز شد و صدای فریادش رفت هوا

+با اجازه کی همچین کاری کردی ...

_خب مامان معلوم نیس که من اصن قبول شم یا نه بعدشم اگه قبول شم بهترین موقعیت واسه پیشرفتمه شما که مخالف پیشرفت نبودی-_-

+هیچ میفهمی چی میگی سوین تنها پا شی بری کشور غریب که چی بشه؟؟؟که پیشرفت کنی؟؟!!اینجا نمیشه پیشرفت کرد!؟ فردا میری انصراف میدی دیگه هم چیزی نمیخوام بشنوم

بعد این حرف پا شد و رفت تو اتاقش...ناراحت شدم میدونم کارم اشتباه بود بدون مشورت اینکار رو کردم ولی اونقدری بد نبود که مامان سرم داد بزنه....

#part9

ناراحت به فرهان نگاه کردم که ببینم عکس العمل اون چیه گفتم حتما اینم میخواد الان داد و بیداد کنه ولی درکمال تعجب قیافش خونسرد بود و با لبخندنگام میکرد...هوووف همه خل شدن والا=/

رفتم تو فکر چجوری مامانو راضی کنم خودمم نمیدونم چرا ولی یه حسی بهم میگفت من حتما باید این بورسیه رو بگیرم.....

دوماه بعد??🌑

هووووف اخیش بالاخره تموم شد باید بمونم تا این پری خل و چل هم بیاد ،رفتم رو یه نیمکت نشستم و به اتفاقات این دوماه فکر کردم (از اون روز که مامان مخالفت کرد کاره هرروز من شده بود اصرار به مامان که بزاره این آزمونو شرکت کنم اونم همش با عصبانیت میگفت امکان نداره راضی بشه تا اینکه دست به دامن پری شدم و دوتایی باهم سعی کردیم مامانو راضی کنیم...خلاصه با گریه و ناله و قربون صدقه رفتن مامان دلش به رحم اومده و رضایت داد. از اون موقع کاره من شده بود فقط دانشگاه رفتن و درس خوندن حتی واسه غذا خوردن هم از اتاق بیرون نمیرفتم واقعا خودمم نمیفهمم چرا این بورسیه اینقدر برام مهمه ولی یه حسی وادارم میکرد که بخونم تا قبول بشم و برم )

امروز هم روزه آزمون بود و من الان از جلسه ازمون اومدم بیرون و منتظر پری خانومم..

بالاخره بعد 30مین خانوم رضایت دادن اون برگه رو ول کنن و بیان همین که رسید بهم شروع کرد سئوال پرسیدن درمورد آزمون و جوابای من ،من تا جایی که تونستم همه رو درست نوشتم پری هم میگفت خوب نوشته همه رو حالا خدا میدونه ما قبول میشیم یا نه....

#part10

امروز روزیه که جوابای آزمون میاد و معلوم میشه کیا بورسیه رو گرفتن ...ازصبح که بیدار شدم دل تو دلم نیست،دوست دارم زودتر ساعت 11بشه برم دانشگاه ببینم چیشده بالاخره قبول شدیم یانه‌..

هوووووف هنوز ساعت 10دیگه طاقت ندارم،پریدم تو اتاق یه مانتو ابی کاربنی تا زانو پوشیدم با شلوار و مقنعه مشکی ،کیف و گوشیمم برداشتم و از خونه زدم بیرون ......

هی خدا ،همین امروز که من عجله دارم و دل تو دلم نیست خیابونا شلوغه-_- خب برین بشینین خونه هاتون دیگه هرکی یه ماشین برمیداره میاد بیرون الکی وقت مردم رو همه میگیرن...اینقدر تا دانشگاه غر زدم که راننده همش چپ چپ نگام میکرد .

بالاخره ساعت11:30رسیدم دانشگاه و دوییدم سمت تابلو اعلانات که جمعیت زیادی دورش جمع شده بودن.

حالا مگه میذاشتن من رد شم از بینشون ..خلاصه با سلام و صلوات خودمو به زور از بینشون رد کردم و رسوندم به تابلو....

وااای خدا باورم نمیشه ..

سوین محمدی نفر سوم قبول شده بودم واااااااییییی

من چقد خوشحاااالللللم همه چی ارومههههه...

خداجونی بالاخره نتیجه دو ماه خر زدن رو گرفتم ...

اصن باورم نمیشد همونطور با نیش باز زل زده بودم به تابلو و بقیه هم زل زده بودن به من انگار منگول دیدن خخخخ ولشون کن بزار یه امروز رو خوش باشن ...

اسم دو نفر دیگه رو هم نگاه کردم وااااایییی پری خله هم قبول شده نفر دوم چه شود امریکا با من و پری..

نفراول هم آرمان سیاح بود که من نمیشناختمش مهمم نبودبرام ..

فقط خودم و پری رو عشقه....

از تابلو دل کندم و دوییدم بیرون تا پری رو پیدا کنم ...

#part11

تو یکی از کلاسا پیداش کردم و دوتایی شروع کردیم جیغ زدن (مثلا خوشحالیم دیگه)...اینقدر جیغ زدیم تا فک کنم حنجره هامون زخمی شد دیگه ساکت شدیم..یکی از زدم تو سرش گفتم

_میمون چرا تو نفر دوم شدی من سوم؟؟!!

+اوه ساری =/درصد خر زدنه تو از من کمتر بود..

من😐

پری😎

بچه های کلاس😕

بیخیال حرفه چرت و پرت این خنگول شدم و دستشو کشیدم که بریم طرف دفتر تا ببینیم چیکار باید بکنیم...

____________________________________

بعد از دو ساعت رفتم خونه...سردرد گرفتم ازبس این مدیر حرف زد ...قرار شد ما کارای شخصیمونو بکنیم و اونا دنبال کارای اداری باشن که احتمالا تا یک ماه دیگه بتونیم راهی بشیم هووووف آمریکا دستاتو باز کن دارم میامممممممممممممم

ای خدا خل و چل شدم از بس با این پری گشتم..

کلید انداختم رفتم تو خونه ‌،کسی خونه نبود منم که فرصتو خوب دیدم پریدم رو تخت و خوابیدم...

_تو یه جنگل تاریک با درختای بلند بودم ،سکوت خیلی بدی تو فضا حاکم بود...نمیدونم چرا ولی اصلا ترسی نداشتم (واقعا جای تعجب داشت اخه من از تاریکی وحشت دارم)نمیترسیدم ؛حس میکردم که اگه چیزی طرفم بیاد و قصد اسیب زدن داشته باشه توان مقابله دارم...

از جا بلند شدم و رفتم جلوتر،هرچقدر جلوتر میرفتم فضا تاریک تر و درختا طولشون بیشتر میشد....

#part12

با صدای مامانم از خواب پریدم ...ساعت5بود..تو فکر اون خواب بودم (چرا من باید توو اون جنگل باشم و هیچ ترسی هم نداشته باشم؟)...

پاشدم صورتمو یه اب زدم و سعی کردم فعلا بیخیال اون خواب بشم ...رفتم تو هال و تا مامان رو دیدم شروع کردم به خوشحالی و بالا پایین پریدن...

_ماااااماااااااان من و پری قبول شدیم

+مبارکه عزیزم

این جمله رو مامانم با بغض گفت..با شنیدن صدای پر بغضش همه خوشحالیم دود شد رفت هوا.

رفتم طرفش و بغلش کردم

_مامانی ناراحت نباش بخدا بگی نرو من دیگه اصلا اسم امریکا روهم نمیارم دیگه

اینو که گفتم مامان تو بغلم شروع کرد به گریه کردن منم که اشک مامانم ناراحتم کرده بود ناخداگاه اشکام ریخت ...بعد حدود ده دقیقه زار زدن مامان ساکت شد و منو کشید پیش خودش بشینم ...اشکامو پاک کرد و

گفت:

+نمیگم نرو چون پیشرفتتو میخوام پس برو ولی قول بده تحت شرایط اونطرف مثل اون غربی ها نشی سوین ..مثل الانت بمون و تحت تاثیر فرهنگ غربی ها قرار نگیری

_مامانی قول میدم اونجا به جز درس به چیزی فک نکنم... من اگه کاری میخواستم بکنم همینجا میتونستم انجام بدم نیازی به فرهنگ غربی ها و آمریکا نداشتم

+میدونم عزیزم تو رو میشناسم میدونم اینجوری نیستی ولی بازم محض احتیاط میگم ،دل نگرانم دیگه چیکار کنم!!

_من فدای اون دل مهربونت بشم اخه

+خدانکنه حالا هم پاشو دیگه بریم یه کیک خوشمزه درست کنیم که فرهان میاد به افتخار قبولی دخترم یه جشن خانوادگی بگیریم

_چشم......

#part13

اون شب کنار مامانم و فرهان خیلی خوش گذشت ،،میدونستم برم خیلی دلم تنگ میشه و دوریشون سخته..ولی یه حسی وادارم میکرد که هرچه زودتر بخوام برم....

از فردای اون شب هرروز من و پری بیرون بودیم و هرچی لازم داشتیم میخریدیم ...این پری خنگول کبریت هم خرید=/ انگار داریم میریم وسط بیابون زندگی کنیم که این همه چی داره اینجا میخره....

___________________________________

یک ماه بعد

توو این یک ماه خیلی سریع همه کارا انجام شد ..

میفهمیدم مامان و فرهان خیلی ناراحتن ولی بازم بهم کمک میکردن و تظاهر به خوشحال بودن میکردن...

الان ساعت 12شبه و فردا ساعت10صبح ما بلیط داریم به مقصد امریکا.‌...ینی چی میشه؟؟! من و پری میتونیم دوری از خانوادمون رو تحمل کنیم؟؟؟!!!موفق میشیم؟!! این فکرای مزخرف دائم تو سرم بودن هووووفففففف

تو همین فکرا بودم خوابم برد

_چشم بازکردم بازم تو همون جنگل بودم...چرا بازم اینجام من؟!!!!!بیخیال این سئوال شدم و راه افتادم و همینطور رفتم جلو،،چیزی جزء تاریکی و درختای بلند نمیدیدم ...بالاخره بعد 30مین از دور یه کلبه چوبی و البته خراب رو دیدم...دوییدم طرف کلبه و در زدم...

چن بار در زدم کسی باز نکرد ،داشتم ناامید میشدم که در با صدای بدی باز شد و پیرمرد قد کوتاهی با ریش های بلند اومد بیرون و ربات وار گفت:

+بیا و نجات بده

بعدشم دستشو گذاشت رو سرم که درد بدی پیچید تو سرم ....

#part14

باصدای اذان از خواب پریدم...هوففف اخه این خوابا ینی چی؟!من کجا باید برم؟؟!!چیو باید نجات بدم؟؟؟!!

سرم داره منفجر میشه ازبس سئوالای بی جواب داره

............

ساعت 8تصمیم گرفتم یه دوش بگیرم شاید این فکر و خیالا دست از سرم بردارن..بعد از یه دوش 15مینی اومدم جلو آینه وایستادم به خودم خیره شدم...چشمام بخاطر بیخوابی قرمز شده بود و صورتم بی روح شده بود ...هوف ،،یه مانتو گلبهیِ کوتاه پوشیدم،شلوارمشکی و روسری مشکیم رو مدل خاصی دور گردنم پیچیدم...

چون امروز خیلی بی روح شده بودم تصمیم گرفتم یه کوچولو آرایش هم بکنم ،یه ریمل زدم که مژه هامو بلند تر نشون داد و رژ مات کالباسی ..بعد از چک کردن چمدونم و مطمن شدن از اینکه همه چی آماده اس وسایلمو برداشتم و از اتاق رفتم بیرون..

________________________________

تو فرودگاه بودیم و شماره پروازمون رو اعلام کردن بلند شدم و مامان رو بغل کردم چشماش پر اشک بود و معلوم بود داره به زحمت جلوی گریه کردنش رو میگیره...بعد مامان فرهان رو هم بغل کردم و درگوشش گفتم

_مواظب خودت و مامان باش ...نزار اذیت بشه

+باش آجی توهم مراقب خودت باش

بهش لبخندی زدم و بعد از خداحافظی چمدون به دست ازشون دور شدم..وقتی سوار هواپیما شدیم و هواپیما اوج گرفت انگار تازه عمق ماجرا رو فهمیدم و اشکام شروع به باریدن کرد...اونقدر گریه کردم که از خستگی خوابم برد....

#part15

نمیدونم چن ساعت گذشته بود که پری بیدارم کرد که ناهار بخورم...خودشم مخ اون پسره آرمان رو به کار گرفت ....شروع کردم به خوردن ناهارم که چلو مرغ بود در همین حین آرمان رو هم آنالیز کردم برا خودم..

آرمان سیاح یه پسر21ساله قد بلند ،بینی عقابی که به صورتش میومد ،لبای معمولی و چشمای مشکی که عینک رِیبن هم زده بود ..درکل قیافه معمولی داشت....دید زدن آرمان که تموم شد به پری خیره شدم....پری برعکس من که قیافه معمولی داشتم ،خیلی خوشگل بود ..موهای طلایی لخت،چشمای آبی،لبای قلوه ای و بینی قلمی که بهش میومد‌...

+هی سوین خوردی منو چیه 1ساعته زل زدی به من

_هیچی داشتم میگفتم به خودم عجب دوست زشتی دارم

+زشت عمته از خداتم باشه دوست به این جذابی و خوشگلی داری

_اوه اوه هواپیما الان سقوط میکنه =/

پشت چشمی نازک کرد و دیگه چیزی نگفت منم بیخیال شدم و سرمو با مجله هایی که اونجا بود گرم کردم....

بعد چندین ساعت پرواز طولانی و خسته کننده بالاخره رسیدیم ...همه مانتو ها و روسری هاشون رو در اورده بودن ولی من حس و حال اینکار رو الان نداشتم فقط دلم میخواست سریع تر برسم خونه ای که برامون گرفته بودن و بخوابم...

#part16

بعد دوساعت علافی تو فرودگاه و ترافیک بالاخره رسیدیم خونه...خونه ای که برامون گرفته بودن توو یه ساختمون 3طبقه بود که خونه ما توو طبقه دوم بود و خونه ارمان طبقه اول.

با آرمان خدافظی کردیم و با پری رفتیم خونه خودمون...یه خونه حدودا 60 متری که توو هال یه ست مبل راحتی به رنگ شکلاتی بود ، یه فرش 9متری سفید طلایی،ال سی دی 49اینچ و میز چوبی شکلاتی رنگ ...آشپزخونه اُپن نقلی که کابینت های ام دی اف سفید داشت و یه میز ناهار خوری 4 نفره هم وسط گذاشته بودن...یه اتاق خواب که دوتا تخت یه نفره و یه میز توالت ،قالیچه و کمد داخلشه...چمدونو همونجا جلو در اتاق گذاشتم و خودمو رو یکی از تختا انداختم به دقیقه نکشید که خوابم برد..‌.

_________________________________

دوباره وسط همون جنگل بودم ولی از اون کلبه خبری نبود ...حرفای اون پیرمرد یادم اومد که گفت بیا و نجات بده....کاش دوباره میدیدمش تا منظورش از اون حرف رو میپرسیدم....خواستم حرکت کنم که حس کردم یه چیزی با سرعت از کنارم رد شد...برگشتم ولی چیزی ندیدم ...دوباره همون حس رد شدن کسی به سراغم اومد ولی هرچی نگاه میکردم کسی یا چیزی رو نمیدیدم ...کم کم داشتم میترسیدم ، احساس ناامنی میکردم..یدفعه صدای یه غرش از پشت سرم شنیدم، برگشتم که چن تا سگ بزرگ رو دیدم که با عصبانیت بهم زل زدن...باترس خیره شدم بهشون و سعی میکردم ارامشم رو حفظ کنم ولی نمیشد ...یکیشون رو دیدم که داشت اروم اروم بهم نزدیک میشد، از ترس خورده شدن توسط اونا تمام توانم رو به پاهام دادم و دوییدم اوناهم پشت سرم شروع کردن به دوییدن ...

#part17

با جیغ از خواب پریدم ..تنم خیس عرق شده بود..بلندشدم رفتم دستشویی یه اب به صورتم زدم و اومدم بیرون....به تخت پری نگاه کردم نبود،رفتم تو هال اونجاهم نبود...ساعتو نگاه کردم ؛11شب بود ،ینی کجا رفته این موقع شب...-_-

رفتم توو آشپزخونه اب بخورم که یه کاغذ روی یخچال دیدم ...پری نوشته بود حوصلش سررفته میره بگرده اگه دیر اومد نگران نشم

این دختره هم خله ها این موقع شب رفته گردش

بیخیالش بیاد خونه آدمش میکنم

میترسیدم دوباره بخوابم و اون خوابای آشفته و وحشتناک رو ببینم پس بیخیال خواب شدم و مشغول مرتب کردن وسایلام شدم

______________________________

ساعت1بود که پری خیلی سرحال و خوشحال اومد خونه..مشکوک میزد والا...

_پری کجا بودی

+هیچی رفتم یه دوری زدم اومدم

_با کی ؟؟؟!

+تنها

_آها

بحثو ادامه ندادیم‌..میدونستم داره یه چیزیو دروغ میگه ولی اینم میدونستم تا خودش نخواد نمیتونم چیزیو از زیر زبونش بکشم بیرون

بعد تموم شدن کارام چون خیلی خسته بودم خوابم برد ولی خداروشکر اون کابوس هارو ندیدم...

#part18

صبح بعد خوردن صبحونه با پری و آرمان از خونه زدیم بیرون که بریم دانشگاه خودمونو معرفی کنیم و بریم سرکلاس...اونجور که توو این دو روز فهمیدم آرمان پسر خوبیه و سرش به کار خودشه ..

رسیدیم دانشگاه و سمت دفتر مدیر دانشگاه رفتیم و خودمونو معرفی کردیم ...اونم بعداز خوش آمد گویی و اینجور تشریفات،برنامه کلاس هامون رو بهمون داد...تشکر کردیم و اومدیم بیرون...انگار امروز یه کلاس داشتیم فقط پس رفتیم سمت کلاس ....وارد کلاس که شدیم همه با کنجکاوی بهمون نگاه میکردن ماهم درکمال آرامش و بدون هول شدن رفتیم سه تا صندلی ردیف دوم نشستیم

بعد 5مین استاد اومد و شروع کرد اسامی رو خوندن ....مت اسمال وود ،کاترین سالتزمن،....ساشا نیازی،سامیار نیازی،آرزو سهرابی،دیاکو خدایی(چیییی😳اینا ایرانین ...واییییی چن تا هموطن همکلاسیمونن بیا وسط)

ماهم خودمونو معرفی کردیم و استاد شروع کرد درس دادن....برگشتم به اون هموطن های گرامی نگاه کردم ...اوه چقده اینا نازن همشون وای ننه من غشششش

خیلی خوشگل بودن ناکِس ها ولی خیلی اخمو و خشک به نظر میرسیدن انگار که طلب از کسی دارن(خخخخ چقد چرت میگما من)...

#Part19

ساشا چشمای آبی،ابرو های پهن کشیده،بینی متناسب با صورتش و لبای قلوه ای داشت ...جیگر گروهشون این بود فک کنم...

سامیار چشمای سبزعسلی داشت(یه رنگ خاصه خو)،ابروهای پهن،بینی گوشتی و لبای معمولی...قیافه اینم بد نبود ولی به ساشا نمیرسید...

دیاکو چشمای مشکی، ابروهای معمولی،بینی کشیده و گوشتی و لبای معمولی داشت ..درکل قیافش خوب بود....

آرزو چشمای مشکی،ابروهای پهن مرتب شده،بینی قلمی که معلوم بود عملیه و لبای گوشتی...قیافه اینم خوب بود....

میگم اکیپ خوشگلا بودن

فک کنم دیاکو سنگینی نگاهمو حس کرد که برگشت بهم نگاه کرد منم برا اینکه ضایع نشم یه لبخند تحویلش دادم و برگشتم به درس گوش دادم...

بعد از دوساعت کلاس تموم شد و ما سه تا وسایلمونو جمع کردیم و رفتیم تو محوطه دانشگاه ..گفتیم حالا که بیکاریم یکم این اطراف دور بزنیم(همون فضولی کنیم)...رفتیم پشت ساختمون دانشگاه که اونجا رو ببینیم ..یه راه باریک بود که آخرش به یه در میرسید ...فضولیم گل کرده بود ببینم پشت‌ اون در چیه !!!!!...

_بچه ها بریم ببینیم اونجا چیه

آرمان:اره بریم موافقم

به پری نگاه کردم که دیدم هول کرده انگار از چیزی ترسیده...رفتم کنارش:

_پری آجی چیزی شده؟!

+نه چیزیم نیس..من میگم باشه یه روز دیگه بریم اونجا رو ببینیم الان کسی ببینه بد میشه برامون

_نه بابا کسی نمیبینه بیا بریم

دستشو کشیدم و راه افتادم ولی پری دستشو محکم از دستم کشید بیرون ...تعجب کردم =/

_پری چته تو که همیشه پایه این فضولیا بودی!!!!

پری اومد جوابمو بده که صدایی از پشت سرمون به جای پری جواب داد.....

#part20

برگشتم ببینم کیه که اکیپ خوشگلا رو دیدم(همون چهار تا خوشگل همکلاسی)

دیاکو:بنظر من دوستتون درست میگن،کاره درستی نیس که بخواین اونجا سرک بکشین

سامیار:دور از ادبه اونم واسه یه خانم محترم

آرزو:اگه یکی ببینه چی میگه اخه!!!!!!

برگشتم به ساشا نگاه کردم تااونم حرفشو بزنه ولی انگار اون مثل اینا سخنرانی ای نداشت که بکنه..

یه چشم غره به چهار تاشون انداختم و گفتم

_فک نکنم آشنا شدن با محیطی که دارم درس میخونم دور از ادب باشه ....این که شما بدون نظر خواستن ازتون میاین اینجا و سخنرانی میکنین دور از ادبه ...

بعدشم بدون توجه به اونا که با اخم بهم زل زده بودن دست پری و آرمان رو کشیدم و از اونجا دور شدیم.....

__________________________________

رسیدیم خونه وتوو راه پله ها با ارمان قرار گذاشتیم که شب بریم هم یه گشتی تو شهر بزنیم هم اینکه شام بیرون بخوریم...

وارد خونه که شدم بدون توجه به پری رفتم توو اتاق و دراز کشیدم...از پری ناراحت بودم ،لجبازیه مزخرف پری باعث شد اونا هرچی دلشون میخواد به من بگن

هی خدا ....دلم تنگ شده برا مامانم و فرهان....

واییییی خاک تو سر بی مخم ...من ازوقتی رسیدم اصلا زنگ نزدم بهشون حتما الان خیلی نگران شدن..‌‌

دست از فکر و خیال کشیدم و به سمت تلفن دوییدم....

#part21

بعد از صحبت کردن با مامان و فرهان و معذرت خواهی کردن ازشون بابت دیر زنگ زدنم تلفن رو قطع کردم و رفتم توو آشپزخونه....چای ساز رو به برق زدم و منتظر شدم آب جوش بیاد...همون موقع پری اومد توو آشپزخونه و از پشت بغلم کرد و گفت

+سوین جونم با من قهری؟؟

جوابشو ندادم

+سوین غلط کردم ببخشید...اخه حس خوبی به اون در نداشتم واسه همون اونجوری حرف زدم...

_اونموقع اونجوری حرف زدی...چرا پیش اون دیوونه ها ازم طرفداری نکردی..

+ببخشید باور کن مات مونده بودم تا به خودم اومدم تو جوابشون رو داده بودی...

_باش ولی دفعه اخرت باشه...

+باش سوین گلی...

دوتا لیوان چای ریختم و با شیرینی برا خودم و پری بردم...

___________________________

بعد یکم استراحت اومدیم توو اتاق حاضر شیم...پری شلوار کتان سفید و کاپشن طلایی رنگ پوشید با نیم بوت های سفید ،موهاش رو هم بافت و انداخت رو شونه اش...منم ساپورت ضخیم مشکی و پالتو عروسکی زرشکیم رو تنم کردم و با بوت های زرشکی....موهامو آزاد ریختم و بعد برداشتن گوشیم با پری از خونه بیرون زدیم...‌

#part22

ساعت10شب بود و ما از ساعت 6که از خونه زدیم بیرون تقریبا نصف شهر رو پیاده راه رفتیم...از سرما پاهام بی حس شده بود دیگه نای راه رفتن نداشتم.....روی نیمکت های کنار خیابون نشستم و رو به اون دوتا بااخم گفتم:

_خسته شدم دیگه شما دوتا آدمین خستگی نمیفهمین چیه

+سوین غر نزن پاشو یه رستوران جلوتر هس بریم اونجا ...

_چقدر جلوتر؟؟

+سوووین تابلوش رو نمیبینی چند قدم جلوتر

_آها

بلند شدم و جلوتر از اونا به سمت رستوران پرواز کردم ...وارد رستوران که شدیم موجی از گرما به سمتم هجوم اورد ...خیلی خوب بود بعد چهار ساعت بودن تو هوای سرد یدفعه بیای یه جا و این همه گرما بهت هجوم بیاره ...

با پری و آرمان رفتیم سمت یه میز که تقریبا وسط رستوران بود نشستیم ...بعد از سفارش غذا گارسون رفت و منم شروع کردم به دید زدن مردم (ازبس فضولم)...اوه اوه اون دوتا روببین توو حلق همن بی ادبا فک نکنین اینجا بچه نشسته ها...از اونا چشم گرفتم و به یه میز دیگه خیره شدم..سه نفر بودن در حین غذا خوردن باهم دعوا هم میکردن ..از اونجایی فهمیدم دعواس که بعد هر حرف با اعصبانیت به اون یکی نگاه میکردن...میز بغلیشون چن تا !!!!چییییییییی؟؟؟!!!!!!!!!!!

اینا اینجا چیکار میکنن اخه ، اینم شانس قشنگ من....

#part23

اون اکیپ دیوونه ها(همون خوشگلا)هم اینجا بودن ...جالب اینجاس اوناهم به ما خیره شده بودن ،پشت چشمی براشون نازک کردم برگشتم سمت بچه ها:

_بروبچ چن تا میز اونطرف تر دیوونه ها نشستن!!!=/

پری:دیوونه ها دیگه کین؟!!!!

_ساشا و دوستاش

آرمان:آها اون همکلاسیامون

بعدشم دوتایی برگشتن به اونا نگاه کردن.‌‌...

گارسون که غذارو آورد پری گفت غذاهارو رو این میز نزاره..!!!

_وا پری رد میز نزارن پس رو سر من بزارن

جوابمو نداد و بلندشد و با دست اشاره کرد ماهم بلند شیم ...حرکت کرد طرف میزه اونا و بهشون گفت میشه ماهم کنارتون بشینیم..

اوناهم افتخار دادن ما کنارشون بشینیم..

رفتم صندلی کنار پری که خالی و البته کنارمم ساشا نشسته بود،نشستم...یه نیشگون از پری گرفتم و توو گوشش اروم گفتم:

_چرا اینکار رو کردی ؟؟!!کِرم داری مگه!!!

+ساکت شو میخوام باهاشون دوست بشیم حداقل اینجا تنها نباشیم

بعد این حرف پری چشام شد قد گردو ما!!!با اینا!!!!! دوست بشیمممممممم!!!!!!

خدایی این پری هم بعضی وقتا چل میزنه ها ...حالا عیب نداره بزار به اونا پیشنهاد دوستی بده این خدایان غرور هم میزنن تو برجکش و میگن نه منم هرهر بهش میخندم دلم خنک شه....

#part24

بعد از خوردن شام که من همش تو فکر مسخره کردن پری بعد از ضایع شدنش توسط اینا ،بودم...

دیاکو پیشنهاد داد همینجا بشینیم و یه قهوه هم بخوریم ایناهم بدون خواستن نظر من با کله قبول کردن...شروع کردن به حرف زدن :

پری: خب بچه ها از خودتون بگین

دیاکو : چی بگیم ؟!!!

آرمان:از خودتون و زندگیتون ،شخصیتتون

دیاکو:خب من دیاکو 25سالمه و از 7سالگی اینجا زندگی میکنم ..پدرو مادرم فوت شدن و من به جز این سه تا دوستام کسیو ندارم

پری:خدابیامرزتشون

آرزو:منم آرزو 22سالمه و از بچگی اینجا بودم ...پدرم ایران زندگی میکنه و مادرمم خیلی وقته جدا شده و مارو فراموش کرده

سامیار:سامیار 25سالمه و 4ساله که اومدم اینجا ...پدرومادرمم کانادا زندگی میکنن

پری:پری 19 سالمه و با بورسیه اومدیم اینجا

من:😒

آرمان: آرمان21سالمه و با بورسیه اومدم اینجا

ساشا هم که تااون موقع ساکت بود زبون باز کرد:

ساشا:ساشا 26سالمه و 4 ساله اومدم اینجا ...پدرومادرم فوت شدن و با خانواده عموم زندگی میکردم

بعدشم ساکت شدن و همه زل زدن به من..

من:سوین19سالمه

قیافه من در حین گفتن همون دو کلمه😒

قیافه اونا😐....

#part25

دیدم دیگه خیلی بیچاره ها مات موندن از بداخلاقی من بحثو عوض کردم و رو به سامیار گفتم:

_سامیار چرا تو و ساشا فامیلیتون یکیه؟؟!

سامیار:چون پسرعموییم

پری:اع چه خوب...اومم بچه ها نظرتون راجب دوست بودن باهم چیه...خب بالاخره ما هموطنیم باهم دوست باشیم خیلی خوب میشه

اخ اخ الان میگن نه پری ضایع میشه منم هرهر میخندم به ریش این پری خل و چل

آرزو:به نظر من که پیشنهاد خوبیه

دیاکو:منم میخواستم همینو بگم که دوست شیم باهم

سامیار و ساشا و آرمان هم موافقت کردن ولی این وسط قیافه من😐😐

به جای پری خودم ضایع شدم=/

ساشا:سوین تو چرا چیزی نمیگی ...موافق نیستی باهم دوست باشیم؟!!

اومدم دهن باز کنم چیزی بگم که پری به جای من جواب داد

پری:سوین غلط میکنه ناراضی باشه..اصن چرا باید راضی نباشه؟؟!!!

بعدم برگشت به من چپ چپ نگاه کرد

منو توی منگنه قرارداد بیشعور واسه همین گفتم

_نه چرا راضی نباشم...دوستی با شما افتخاره(اره جون عمم)

ساشا:اخه قیافت گرفته اس!!!

_نه بابا ،از ساعت 6 که بیرونیم دائم راه میرفتیم بخاطر همون الان یه خورده خسته ام فقط همین

ساشا:باش ..پس بلندشین بریم دیگه فرداهم کلاس داریم....

#part26

ساعت حدودا یک بود که رسیدیم خونه و من هنوز سرم به بالش نرسیده بود خوابم برد....‌

__________________________________

دوباره توو اون جنگل لعنتی بودم ولی ایندفعه یه فرقی داشت دوستامم باهام بودن(پری،ساشا،آرمان،سامیار،دیاکو و ارزو)...خوشحال شدم که دیگه اینجا تنها نیستم..خواستم به طرفشون برم که انگار به یه دیوار نامرئی برخورد کردم و خوردم زمین...

وا ینی چی !!!!دوباره امتحان کردم ولی من هیجوره از اون قسمت نمیتونستم خارج بشم انگار که توو قفس بودم...پری رو صدا زدم ولی انگار اصلا صدای منو نمیشنیدن ...خواستم دوباره صدا بزنم که یکی از پشت دستشو گذاشت رو شونم.....از ترس یه قدم به جلو پریدم و برگشتم ببینم کیه پشت سرم...

وای این همون پیرمرده بود که بهم گفت بیا و نجات بده ..دلم میخواست که ازش معنی اون حرفشو بپرسم ولی الان سئوال مهمتری داشتم ...ازش پرسیدم:

_چرا نمیتونم برم پیش دوستام؟؟!!

پیرمرد:تاانتخاب نکنی نمیتونی بری!!!

_چیو انتخاب کنم؟چرا همه حرفاتون مبهمه؟؟؟

پیرمرد:اونجا رو ببین

و با دست جایی که پری اینا وایستاده بودن اشاره کرد ...برگشتم و نگاهی به اونا انداختم که از ترس و تعجب چشمام قد توپ تنیس شد...

#part27

اونا همشون داشتن اینطرف رو نگاه میکردن و دور و از دهنشون خون میچکید...

باحالت خاصی زل زده بودن بهم انگار که اصلا نمیشناختن منو....برگشتم سمت اون پیرمرد که چیزی بگم ولی اون ناگهانی دستشو گذاشت روی سرم و دوباره همون درد.....

____________________________________

چشامو باز کردم ..هنوز اون ترسی که توو خواب داشتم رو حس میکردم...قلبم تند تند میزد....

برگشتم به پری نگاه کنم که با جای خالیش مواجه شدم

ینی چی پری باز کجا رفته ...بلند شدم رفتم تو پذیرایی،اونجاهم نبود ...ایندفعه یادداشتی هم درکار نبود...این بیرون رفتنای پری خیلی مشکوک بود..باید میفهمیدم کجا میره...

یه ساعتی نشستم ولی پری پیداش نشد...بلند شدم برم که آب بخورم ولی به طرز عجیبی خوابم برد...‌

صبح که بیدار شدم رو تختم بودم...ینی چی من یادمه دیشب توو هال خوابم برد ،خیلی عجیبه والا...

بلند شدم رفتم توو هال پری جلوی تلویزیون نشسته بود و چای میخورد..

_پری دیشب کجا بودی؟؟؟

+علیک سلام خونه بودم

_پری تو دیشب خونه نبودی من خودم بیدار شدم دیدم تو نیستی..کجا بودی؟؟بعدشم من توو هال خوابم برد کی منو برد تو اتاق؟؟

+سوین تو دیشب سرجات بودی و منم خونه بود والا ..حتما خواب دیدی

_پررررررییییی

+جووونممم

دیگه جوابشو ندادم و رفتم تو آشپزخونه..میدونم که من دیشب بیدار بودم و همش واقعی بود نه خواب،ولی اینکه چرا پری انکار میکنه بیشتر مشکوکم میکنه..چرا دروغ میگه اخه؟؟!!چیو پنهان میکنه؟؟!!!

من بالاخره میفهمم ....

#part28

وارد دانشگاه که شدیم،اون چهارتا رو دیدیم که یه گوشه نشسته بودن و حرف میزدن....ماهن به طرفشون رفتیم....

بعد سلام و احوالپرسی نشستیم کنارشون و دوباره همه مشغول شدن به حرف زدن ...تنها کسی که ساکت بود من بودم(بعله اینقد مظلومم من)

یدفعه یه سئوال اومد به ذهنمو پرسیدم :

_بچه ها شما همتون از ما بزرگترین پس چطور مثل ما ترم اولین؟؟!!!

بعد این سئوالم حس کردم همه یه جورایی هول شدن ولی ساشا با کمال خونسردی و ارامش جواب داد :

ساشا:خب ما چن سال به دلایلی درس نخوندیم و امسال تازه شروع کردیم..

دهن باز کردم بپرسم چرا درس نخوندین که آرزو از جاش بلند و شد گفت بلند شین الان کلاس شروع میشه...بعد هم خودش جلوتر از همه به سمت کلاس راه افتاد..

__________________________________

ساعت 5بود که رفتیم خونه...بچه ها همشون یه جورایی نمیذاشتن بیکار بمونیم..نمیدونم چرا ولی میدونم که هول و نگران بودن و یه حسی بهم میگه این نگرانیشون بخاطر سئوال های احتمالی من بود...حتی پری و آرمان هم نگران بودن=/...ولی اخه چرا؟؟؟!!!!!!

مغزم از این همه فکر و خیال و چرا های بی جواب داشت منفجر میشد...

#part29

بعد خوردن شام رفتم جلوی تلویزیون نشستم و شروع کردم به عوض کردن کانالا...هیچی نداشت این تلویزیون لعنتی هیچییییی

بالاخره یه شبکه پیدا کردم که باب اسفنجی نشون میداد ولی زبان اصلی بود منم حوصله ترجمه کردنش رو برا خودم نداشتم ولی بهتر از هیچی بود...

پری با دو لیوان چای اومد کنارم نشست و ساکت مشغول تماشای تلویزیون شد...منم بعد خوردن چای مشغول چرت زدن شدم زیر چشمی به پری نگاه کردم که دیدم با نگرانی زل زده بهم ...یه لحظه فک کردم سکته زدم که قیافه پری اینجوریه ولی با حرفی که زد دلیل نگرانیشو فهمیدم:

پری:سوین نمیخوای بخوابی؟!!

مطمئنم امشب هم میخواد بره بیرون که به این زودی میخواد من بخوابم ..بخاطر اینکه سر از کارش دربیارم ،خمیازه الکی ای کشیدم و از جام بلند شدم:

_چرا اتفاقا خیلی خوابم میاد من میرم بخوابم شبت بخیر

+شب توهم بخیر اجی...

رفتم توو اتاق و رو تخت دراز کشیدم...چشمامو بستم که اگه اومد توو اتاق مطمئن بشه خوابم...حدودا 30مین گذشته بود و پری هنوز توو خونه بود...دیگه کم کم داشت خوابم میبرد..شاید اصلا امشب نره..بیخیالش پس میخوابم...

#part30

تازه چشمام داشت گرم میشد که با صدایی که اومد هوشیار شدم ...لای پلک هامو خیلی کم باز کردم جوری که پری متوجه نشه..

پری یه کاپشن برداشت پوشید و به سرعت از اتاق رفت بیرون بعدش هم صدای بهم خوردن در اومد...

سریع ا

بلند شدم و یه پالتو مشکی و یه کلاه مشکی گذاشتم سرم و از خونه زدم بیرون ...توو راه پله بودم که صدای در خونه ارمان اومد و بعدش هم پری و آرمان باهم اومدن از خونه بیرون و به سمت خروجی ساختمون رفتن...

پا تند کردم پشت سرشون رفتم ولی جوری که متوجه نشن ...‌خیابونا هنوز شلوغ بود و این برا من خیلی خوب بود چون میتونستم توو این شلوغیا بهتر پنهان بشم ...

یه ساعتی داشتن راه میرفتن و منم پشت سرشون که متوجه شدم دارن به حاشیه شهر میرن ‌..تعجب کردم اخه اینا اون قسمت شهر چی میخوان ...

هرچی جلوتر میرفتیم خیابونا خلوت تر میشد ..

موهام جمع کردم زیر کلاهم که اگه منو دیدن نشناسنم...

درحال جمع کردن موهام بودم که دیدم اون دوتا کنار یه جنگل وایستادن...اینا میخوان این موقع شب برن توو جنگل...

دیدم که وارد جنگل شدن...نمیدونستم باید دنبالشون برم یانه اخه خیلی میترسیدم تنهایی پا بذارم به اونجا...

ولی خب باید میفهمیدم اینا این موقع شب اینجا چی میخوان....

سریع رفتم توو جنگل که گمشون نکنم ،سعی میکردم خیلی اروم راه برم که صدایی توجهشون رو جلب نکنه...

حاشیه های جنگل کمی روشن بود و درختای کمی داشت ولی چیزی از ترسناک بودنش کم نمیکرد...

اون دوتا اونقدر رفتن که به وسط جنگل رسیدن و نشستن زیر یه درخت...منم خوشحال شدم که یکم میتونم استراحت کنم ولی تا چشمم به درختای بلند و فضای تاریک اینجا افتاد از ترس خشکم زد...

اینجا که ........

#part31

اینجا که اون جنگل تو خواب هامه...

اگه همه اون خوابا حقیقت پیدا کنه چی...وای خدا اینجا چخبره؟!!اینا اینجا چیکار میکنن اخه!!!!

به خودم که اومدم دیدم پری اینا نیستن دیگه...وای از ترس و تعجب زیادی حواسم پرت شده بود و اونا رو گم کردم...

حالا من تنها توو این جنگل تاریک و ترسناک چیکار کنم...

بازم منه احمق رفتم توو فکر و خیال و حواسم از همه جا پرت شد...باصدای غرشی از روبرو به خودم اومدم و از ترس جیغی کشیدم و دو قدم به عقب رفتم...توو اون تاریکی دوتا چشم زرد رنگ توجهمو جلب کرد...بیشتر که دقت کردم دیدم یه گرگ مثل همون گرگای توو خواب روبروم وایستاده...از ترس زبونم بند اومده بود و حتی نمیتونستم دیگه جیغ بکشم..

یه قدم که جلو اومد به خودم اومدم و شروع کردم به فرار کردن اونم با سرعت زیادی دنبالم میومد...حواسم به جلوی پام نبود که،پام به یه چیزی گیر کرد و خوردم زمین....حالا دیگه اون گرگ چن قدم بیشتر با من فاصله نداشت و منم از دردی که توو پام پیچیده بود نمیتونستم بلند شم و فرار کنم...

میدونستم این گرگ حتما منو میخوره و مرگم قطعیه..

دیگه اونقدری نزدیکم شده بود که گرمی نفس هاش پوست یخ زدم رو نوازش میکرد...چشمام و بستم اشهدمو خوندم و منتظر مرگم شدم ....

#part32

هرآن منتظر بودم که درد بدی و تحمل کنم و بمیرم ولی یدفعه سنگینی اون گرگ از روم برداشته شد...چشامو باز کردم که دیدم اونطرف تر پرت شده و ساشا بالا سرش وایستاده.‌‌...چشمام شد قد گردو،ساشا اینجا چیکار میکنه؟؟!!!اصلا چجوری گرگ به اون سنگینی رو تونست تکون بده!!!!

اون گرگ بلند شد و زوزه ای کشید و فرار کرد ،توو تاریکی جنگل گم شد‌...ساشا به طرفم اومد که با دیدن قیافش از ترس جیغی کشیدم و از هال رفتم....

___________________________________

چشم باز کردم ساعت11بود...وای من امروز کلاس داشتم دیرم شد...بلند شدم سریع یه بافت کوتاه پوشیدم با ساپورت و از اتاق زدم بیرون که دیدم همه رو مبل نشستن...با دیدن اونا مغزم به کار افتاد و تمام اتفاقای دیشب مثل یه فیلم از جلوی چشمام رد شدن....

با ترس به ساشا خیره شدم

از جاش بلند شد و اومد طرف من..عقب عقب رفتم و با ترس نگاش میکردم...ساشا دیگه جلو نیومد ،منم اینقدر عقب رفتم که خوردم به دیوار...

ساشا با ارامش بهم نگاه کرد و گفت:

ساشا:سوین از من نترس ‌‌...ما صدمه ای به تو نمیزنیم

_ما؟؟؟؟!!!!شما مگه چن نفرین؟؟!!

با این حرف من بقیه بچه ها بلند شدن و اومدن کنار ساشا وایستادن...ساشا به خودشون اشاره ای کرد و گفت:

ساشا:ما!!!

از تعجب چشمام گرد شد ..

_ینی همه اون خوابا واقعیت داشت

پری:کدوم خوابا؟؟!

_هیچی

دوباره با ترس بهشون خیره شدم و گفتم :