رمان زندگی سیگاری به قلم مرجان فریدی

ژانر : #عاشقانه #پلیسی #رازآلود..

خلاصه:

دختری از دیار فقر و سادگی

که ناخواسته چیزی رو میفهمه که اون و به مرز اسارت و اجبار ها می کشونه.

دانسته های اشتباه همراز اون و وارد زندگی دود گرفته و خاکستری پسری می کنه که حتی خدا هم ازش نا امید شده

مقدمه:

سازمانی...سیاه و دود گرفته..

دختری که به خاطر دانسته های اشتباهش

به تله ای مرگ اسا میافته..

دختری از جنس روشنایی..

و پسری از سازمان..از جنس تاریکی..

اخر ‌جدال این سیاهی و سفیدی چه میشود؟

شعله ی انتقام که روشن میشود..

چه چیزی باقی میماند..؟

از این زندگی سیگاری...

عشق...

یا مرگ..

زندگیمان را بر پایه سیگار ساختیم و بر روی خاکستر یکدیگر قدم گذاشتیم

بدان این که بدانیم با هر بار له کردن یکدیگر خود را خاکستر میسازیم ...

ابتدای رمان و نویسنده توضیح میده و بعد اون همراز شخصیت اصلی رمان توضیح می ده

شروع:

.......

کلاه تولد را برسر آروان گذاشتن و با ذوق به پسرک پنج ساله ی خود نگریستند

مریلا سر بروی شانه ی یوسف گذاشت و بالبخند گفت:

-بگو که هیچ وقت پیدامون نمی کنن .

من و تو آروان باهم خوشبخت میشیم؟

یوسف با این که چندان مطمئن نبود اما باز هم در حالی که سر مریلا را می بوسید و به بازی اروان با بادکنک ها خیره بود گفت:

- ما تا ابد باهم هستیم،خانومم!

بعد از خوردن کیک و باز کردن کادو ها برق هارا برای خواب خاموش کردند و هرسه به خواب رفتند.

با صدایی مریلا از خواب بیدارشد به تخت خیره شد خبری از یوسف نبود مریلا با نگرانی به حیاط دوید و با دیدن سیاه پوشانی که خوب

آنها را میشناخت،پاهایش بی حس شد و بر زمین افتاد .

طولی نکشید که افراد سازمان اورا نیز مانند یوسف گرفتند و با شوکر آنهارا ضعیف کردند .

یوسف با صورتی زخمی و خونی به آروان و مریلا که در دستان آن حیوان ها اسیر بودنند مینگرست و تقلا می کرد تا آزاد شود.

آن لحظه یوسف دلش می خواست یوسف سال ها پیش می بود .

همان یوسف درنده در سازمان ! تا با حرکتی همه ی آن شغال هارا تکه تکه کند، اما... امان از بدن زخمی و دست و پای بسته اش.

مریلا تقلا می کرد تا آزاد شود اما نمی توانست اروان گریه می کرد و مادرش را می خواست !

مردی از تاریکی حیاط بیرون امد و یوسف اورا خوب میشناخت...

او آلفرد بود هم دوره ای او از کودکی در سازمان ،همان دوست بدتر از دشمن ،همان کسی که همیشه به او حسادت می کرد،

آلفرد با قدم هایی محکم به آنان نزدیک شد و با لبخندی سرد رو به آنان گفت:

- سلام دوستان قدیمی ،یوسف تو که سازمان و خوب میشناسی کسی نمی تونه از دستشون در بره حتی تویی که بهترینه سازمان بودی!

برگشت سمت مریلا و با لبخندی کثیف گفت:

-مریلای عزیز تو هنوزم جذابی و هم اینکه یکی از قوی ترینای هکر سازمان محسوب میشدی ،اما ،اما امان از عشق که گند زد به کل زندگیتون ولی خب شما هم خیلی شجاعت داشتید که بر خلاف قانون سازمان عاشق شدید ،شما به سازمان خیانت کردید . و حتی...

برگشت سمت آروان

-حتی بچه دار هم شدید ،رئیس حتما خیلی خوش حال میشه اگه بدونه یه بچه پیدا کردم که پدرش بزرگ ترین آدم کشه سازمان بوده و مادرش بزرگ ترین هکر سازمان !این بچه وقتی بزرگ شه حتما خیلی نابغه میشه.....مگه نه یوسف؟

یوسف از خشم سرخ شده بود فریاد زد

-نمی زارم، نمی زارم با اروان کاری و کنید که با من و امسال من کردید ،نمی زارم قاتل بارش بیارید !

آلفرد با عصبانیت به سمت یوسف حمله ور شد و بعد از آن که اورا کتک زد به سمت مریلا رفت و گفت:

-می خوام همه ی اون نفرتی که ازت دارم و امشب بهت نشون بدم با زجر میکشمت !

در مقابل فریاد های یوسف و التماس های مریلا آلفرد لباس بر تن مریلا تکه پاره کرد .

آروان تنها نگاه کرد.

الفرد با زور و خشونت به ناموس یوسف حمله ور شد و ...

آروان نگاه کرد ...

یوسف از خشم و درد رو به مرگ بود.

تمامی افراد سازمان که آن شب در آن خانه بودنند یکی پس از دیگری به جسم بی جان مریلا تجاوز کردنند و

اروان نگاه کرد .

الفرد تیری به سر یوسف شلیک کرد و آروان ...

آروان نگاه کرد....

مریلا در حال جان دادن از بی حواسی الفرد استفاده کرد و رو به اروان گفت :

،-فراموش.....ن..ن..نکن با..هامون چی کا..ار کردن....پ...سر...م

و تمام.

تنها در ده دقیقه اروان هم پدرش را هم مادرش را به بدترین شکل ممکن از دست داد و تنها نگاه کرد واما این بار با نفرت نگاه کرد !

نفرتی که هیچ گاه تا آخر عمرش تمام نمیشد !

الفرد با لبخند به آروان گفت:

-نترس ما تو سازمان یه دارویی داریم که باعث میشه حافظت و از دست بدی ،همه ی این ها رو فراموش میکنی ،راستی

به سازمان خوش اومدی!

*بیست و سه سال بعد

تهران ....

*همراز..

***

آخ...خون تو دهنم و گوشه ای تف کردم و با حرص بهش نگاه کردم .

چاقویی از توی جیبم در اوردم و گذاشتم زیر گلوش و گفتم:

-به چه حقی دست روم بلند میکنی مرتیکه! ها؟

با وحشت نگام کرد که چاقورو بیشتر تو گلوش فشردم و گفتم:

-با تو بودم مرتیکه ،یه نفر دیگه پولت و خورده یه نفر دیگه فرار کرده بعد اومدی یقه من و گرفتی برای چی ها؟

با ترس نگام کرد و گفت:

-خب تو خواهرشی حتما جاش و میدونی دارو دسته ی شاهین دنبالت می گردن فقط کافیه خونت و پیدا کنن ،دیگه کارت تمومه!

با حرص کمی چاقورو به گلوش فشردم و گفتم :

-دیگه دورو برم نبینمت شغال ! والی خودم میکشمت ! فهمیدی؟

با چشمای گرد سرش و به علامت باشه تکون داد که مشتی به صورتش زدم که افتاد زمین و منم با سرعت به سمت دوچرخم دوییدم و...

تا خونه حدود یک ساعت و نیم را بود.

با سرعت رکاب زدم و وقتی رسیدم خیس عرق بودم !

اگه هاتف این همه گند نمی زد و این همه طلب کارو کوفت زهر مار واسم باقی نمی زاشت‌ ، خونم حد قل تو همچنین جایی نبود، تقریبا تو بیابون زندگی می کردم !

نه مغاره ای... نه آدمی ...هیچی!

از دست دارو دسته ی شاهین که بدجور به خون هاتف تشنه بودن، توی این جهنم دره زندگی می کردم .

خوب یادمه وقتی تو راه بودم ،تو کوچه یه زن چادری با دختر بچه ای از بغلم رد شدن ،قشنگ دیدم که زنه دست بچش و گرفت و پشتش قایمش کرد .

به سرو وضعم نگاه کردم تیشرت مردونه با پیرهن مردونه چهار خونه سورمه ای قرمز با شال مشکی و شلوار پاره پوره که خدا رو شکر مده و کسی نمی فهمه از بدبختی این شکلی شده !چه قدر اون لحظه از زندگیم متنفر شدم ،از تیپم... از مدل زندگیم !

بی خیالش شدم .

وارد خونه شدم و در و با پاهام بستم ،به سمت آشپزخونه رفتم و وسیله های لازم و برداشتم و نشستم جلو آینه ،زخم رو اَبروم و با بتادین و آب تمیز کردم ، بعد خشک کردنش اروم اروم شروع کردم به بخیه زدن ! البته قبلش یه ذره از وسط ابروم و باتیغ زدم.

بعد بخیه ،سه تا مسکن انداختم بالا و یخ از یخچال یبرون آوردم و رو گونم گذاشتم .

از دیدن قیافم تو آینه خندم گرفت کم قیافم شکل بزن بهادرا بود ، با این شکستگی ابروم شدم غوز بالا غوز !

برنامه ی کسل کننده ی تلویزیون شروع شده بود و من رو کاناپه ی سیاه و ساده ی خونم لم داده بودم و سعی می کردم زخم دستم و بکنم ! اخه خشک شده بود و رو مخم بود .

گوشیم رو برداشتم و برای صدمین بار شماره هاتف و گرفتم و با دیدن خاموشیش با حرص زیر لب گفتم:

تو روحت.

نمی دونم کی بود که چشمام بسته شد و خوابم برد...

آلفرد بر روی مبل نشسته بود و با هفت تیر زیبای طلایش بازی می کرد که در اتاق باز شد .

پسر با نگاه مرده اش به چشمان آلفرد خیره شد .

-تموم شد.

آافرد با لبخند از جای بلند شد و به سمت پسر رفت .

آلفرد -مثل همیشه گل کاشتی پسر،

هیچ کس تو سازمان به گرد پاتم نمیرسه !

در حالی که دستانش رو در جیب شلوار خوش دوخت نخودی رنگش فرو‌می برد

گفت:

خب پس کار ایلیامم تموم کردی!

خوبه، خوبه ، رئیس خیلی خوش حال میشه.

نگاه پسر ذره ای هم تغیر نکرد گاهی این رفتار ربات وارانه اش حتی آلفرد را هم متعجب میس ساخت !

این که چگونه یک پسر بیست و هشت ساله ان قدر بی روح و سرد است ..در طی این همه سال ،شاید کل حرف های ان دو در چند صفحه خلاصه میشد گاهی صدای پسر را فراموش می کرد ،گاهی فکر می کرد نکند که او ،واقعا تبدیل به همان درنده ای شده است که خودشان می خواستنند.!

وقتی نگاه سرد و خیره ی پسر را به خود دید ..گفت:

-یکتا رو که میشناسی همونی که یکی از بزرگترین پرونده های سازمان دستش بود ...اون به سازمان خیانت کرده...الانم داره از این جا با هواپیمای شخصیش فرار می کنه گفته شده داره میره ایران.... می خوام بگیریش...یادت نره قبل کشتنش رمز دستگاه و ازش بپرسی ...یادت نره که این یکی از مهم ترین ماموریت های توی پسر اون پرونده ای که دستشه اگه دست کسی که نباید بی افته ..سازمان برای همیشه از بین میره ...اون پرونده و اگه بدون رمزش پیدا کنی به هیچ دردی نمی خوره ...حالا برو اون یکتای بی همه چیز و پیدا کن ....

پسر با همان چشمان خالی و چاله وارش ،به آلفرد خیره شد و به سمت در رفت که آلفرد گفت:

،-آروان!

اروان در همان حالت ایستاد که آلفرد گفت: -بعد از موفقیت ..می خوام جسدشم حتی قابل شناسایی نباشه.

ا روان از اتاق خارج شد.. و دستش را به سمت پشت گوشش برد و بعد از زدن دکمه در حالی که اسلحه اش را در دستش جابه جا می کرد گفت:

-هلکوپتر مخصوصم و اماده کنید ...میرم ایران!

همراز...

.........

تلفن و به کناری پرت کردم،لعنتی چرا بر نمی داشت ..اخ هاتف از دست تو ..از دست تو... اون از اون بابای اشغالمون، اینم از تو ....

به سمت اینه رفتم بعد چهار روز وقتش بود بخیه رو باز کنم.

موچین و قیچی رو به دست گرفتم و اروم اروم نخ و از لابه لای پوستم می کشیدم بیرون بعد از در اوردنش به ابروم خیره شدم ..مثل روز اول فقط یه خط روی ابروم افتاده بود که مثل لاتا شده بود .

موهای بلندم محکم بستم که چشمام و کمی کشیده نشون می داد . یک دونه تخم مرغ سرخ کردم و در حالی که توی حال کوچولوی خونه نشسته بودم شروع کردم به خوردنش .

با خستگی زیاد از درست کردن عروسکای کوچولو که باید فردا می بردم تحویلشون می دادم به مغازه تا پولم و بگیرم خودم و رو کاناپه پرت کردم و خیلی زود خوابم برد ...

با صدای وحشتناکی از خواب پریدم و جیغ بلندی کشیدم ..هنوزم اون صدا میومر همچنین بوی سوختگی و دود .... دست و پام بر اثر ترس و شوک می لرزید سیوشرتم و چنگ زدم و روی تاپ بندیم پوشیدم .. به سمت پنجره رفتم با دیدن چیزی که جلوم بود با حیرت گفتم:

-این دیگه ..چه کوفتیه...!

مبهوت بودم ...یه هواپیمای شخصی درست در فاص

له پنجاه متری جایی که من زندگی می

کردم سقوط کرده بود.....

با سرعت از خونه زدم بیرون و کمی به اون جا نزدیک شدم که با دیدن مردی که گوشه ای نیمه سوخته افتاده بود ..به سمتش دوییدم

کنارش زانو زدم و با هول

-اقا اقا الان کمک میارم ..زنده بمون....

با صدایی گرفته و پر درد گفت:

-رمز...رم..ز و...ی..ا..ادت باشه...خونه سبز ...ز..ی..ر..حل..ق..ه.ط.لا.....کنار..خاموشی ستارگان..زیر مخصوص ترین میز.....

با بهت نگاش می کردم که گفت:

-ف فرار ..کن

با بهت سر بلند کردم که با دیدن پسری لابه لای اتیش و دود ناخوداگاه بلند شدم و شروع کردم به دوییدن

پارت چهارم...

حتی نمی دونستم که به چه دلیلی دارم میدوم فقط می دونستم اونی که داشت اروم اروم به سمتم میومد چندان قابل اعتماد نیست ..با وحشت در خونه رو باز کردم و خودم و پرت کردم تو خونه در اهنی و قدیمی خونه رو قفل کردم و با ترس پشت مبل قایم شدم و تنها چیزی که تو ذهنم چرخ می خورد حرفای اون مرد سوخته بود ....خونهی سبز .... حلقه طلا.....ستارگان....اه چی بود ..چی میگفت شایدم دیووونه بوده ...صدای ضربه هایی که به در می خورد باعث شد با ترس جیغ بکشم دستم و جلوی دهنم گذاشتم تا صدام در نیاد .......به طرف گوشیم رفتم و برش داشتم شماره ی هاتف و گرفتم و بعد از خورد بوق پیغام گذاری با گریه گفتم

-هاتف یه هواپیما این جا سقوط کرد ..یه مرد سوخته از یه رمزی حرف می زد ....و بعد مرد ..حالا یه دیوونه داره درو میشکنه تا بیاد تو ....تو رو خدا ...برگرد ....می دونم دیره ..ولی ... پیدام کن داداش

شیشه ی طبقه ی بالا شکست و صدای بدی سکوت خونه رو شکست گوشیم و پرت کردم زیر مبل و با رنگ و رویی پرید ..به پله ها چشم دوختم صدای قدمای محکم و ارومی رو میشنیدم ...قلبم تو دهنم می زد ....دستای لرزونم و جلوی دهنم گرفته بودم .....

به خودم اومدم و به سمت در خونه دویبدم و درو باز کردم و دوییدم بیرون ....که نور شدیدی تو چشمام تابید ....و صدای ترمز ماشین ....

درای ماشین باز شدن و من با ذوق به عامل نجاتم نگاه می کردم که با دیدن شاهین و نوچه هاش رنگ از روم پرید ....به در خونه نگاه کردم ....باید کدوم و انتخاب می کردم ...خونه ای که توش مردی دیووونست که هیچ شناختی ازش نداشتم ..این که کیه و از جونم چی می خواد من حتی چهرشم ندیده بدودم ...و روبه روم شاهینی بود که شیش ماه بود به در خواست هاتف از دستش به این جهنم دره فرار کرده بودم ..و می دونستم اون نگاه هیز و کثیف نمی تونه بهتر از قاتل تو خونه باشه .....

سر جمع ده تا بودن که همشونم لات و لوت بودن .....همون طوری واستاده بودم که شاهین با لبخند گفت

-تصور همچین دختر هاتی رو نداشتم .....!

نوچه هاش خندیدن که ادامه داد ....

-داداشت نگفته بود همچین لعبتی و داره ......

با حرص و اعصبانیت یه قدم به سمت خونه برداشتم و گفتم ....

-خو واسه این که می دونسته چه شغالی هستی....

لبخندش بر خلاف انتظارم بزرگ تر شد یه قدم به سمتم برداشت و گفت

-چه شجاع....؟میگم تو نمی ترسی این جا زندگی می کنی ..؟ نمییگی چیزیت بشه....مثلا این سقوط هواپیما ..ها!

داشت بهم نزدیک میشد و من با تردید به در خونه چسبیدم ...مثل اهویی بودم که بین شیر رو چند تا کفتار گیر افتاده بودم ...حالا باید کدوم و انتخاب می کردم....!

بهم نزدیک شد و انگشتش رو رو گردنم کشید و با لبخند زشتش گفت:

-حتما می دونی که من پول دارم ...داداشتم بهم بدهکاره ...می تونم همه چی رو فراموش کنم و داداشتم ببخشم و کاری بهش نداشته باشم ..اما....... تو باید باهام سوار اون ماشین شی و بیای ...حالا کدوم و انتخاب می کنی.....

خوب می دونستم با سوار اون ماشین شدن چی در انتظاارمه ...

با اخم به چشماش زل زدم .....با نگاهی پر نفرت گفتم ....

مرگ و انتخاب می کنم ......

و یه قدم به عقب برداشتم و در و رو صورتش بستم ....هنوز به خودم نیومده بودم که دستایی دور کمرم حلقه شد و دستی رو دهنم قرار گرفت با وحشت تقلا می کردم که با خشونتی وحشتناک به کمرم چنگ انداخت که در حالی که ضعف کرده بودم ...از تقلا دست برداشتم .... و صدای شاهین و شنیدم از پشت در ....

-باشهههه من میرم ولی یادت باشه بیخیال نمیشم خوشگله خودت با پای خودت میای دنبالم.....

صدای لاستیکای ماشین اومد و نشون از این داد که اونا رفتن ....

و من موندم و وحشی ای که نفسای داغش پشت گردنم و اتیش میزد ......

پارت پنجم

از ترس حتی نمی تونستم از جام تکون بخورم بدنم می لرزید صدای ارومشو کنار گوشم شنیدم ..صدایی بی روح و زخمی

-چرا با این که می دونستی میمیری برگشتی خونه..؟

نمی دونستم باید چی جوابش و بدم ...صداش یه لحجه خاصی داشت و اون لحظه حتی خودمم درک نمی کردم که چرا این موضوع برام مهم شده!

منو به شدت حول داد که افتادم زمین و با ترس برگشتم مردی بلند قد و چهار شونه و صورتی که تو تاریکی خونه دیده نمیشد...

با وحشت عقب عقب رفتم و داد زدم ..

-تو کی هستی؟از جون من چی می خوای؟

تو تاریکی چیزی مثل اسلحه رو تو دستش تشخیص دادم و این به وحشتم دامن زد

صدای سرد و بیروحش رو اعصابم خط کشید

-اون مردی که داشت میسوخت ..بهت قبل مردنش چی گفت...؟

گفته های مسخره و عجیب مرد تو ذهنم چرخ می خورد اما ساکت موندم

به سمتم اومد و موهام و دور دستس پیچوند و سرم و به طرف خودش کشید از درد ناله ای کردم.

-تو در هر صورت میمیری چه وقتی که رمز و بگی چه وقتی که نگی..

با چشمای گرد شده با وحشت نگاش می کردم ..مگه شوخی بود کشتن یکی به این اسونی....؟

دادی زد که حس کردم جون از تنم رفت

-بگووووو

ترس و برای لحظه اب کنار گذاشتم و داد زدم

-چه فرقی داره هانننننن چه فرقی به حال من داره ..من که در هر صورت میمیرم...؟!

تو یه حرکت گردنم و به چنگ گرفت و سرم و به زمین کوبید و داد زد

-فرق داره تو یکیش مرگ خوب و بی دردسر داری تو اون یکی مرگ با زجر و فریاد نصیبت میشه..حالا انتخاب کن...

با وحشت ی پشت شجاعت داد زدم ...

-اب از سر من گذشته ...بکش تموم شه..چه با زجر چه بی زجر

پارت شیش

حس می کردم زیادی از حد عصبیش کردم ...خواست به سمتم حمله ور شه که صدای اژیر چیزی مثل ماشین پلیس و شنیدم ...

هر چند از دور بود..

تا روشو کرد اون ور ..سریع از جام بلند شدم و صندلی کنارم و بلند کردم و کوبوندم پشت کمرش و دوییدم طبقه بالا .. و به شیشه شکسته نگاه کردم با وحشت به پایین و تاریکی خیره شدم و تو یه حرکت از پنجره پریدم بیرون و با زمین اصابت کردم و حس کردم مچ پای راستم در اومد ..با ضعف..شروع کردم به دوییدن ..صدای اژیر ماشین پلیس نزدیک شد با خوش حالی به سمت جاده خاکی دوییدم ...هنوزم اتیشای هواپیما دیده میشدن

سایه ای رو دیدم که از خونه بیرون اومد با وحشت و چشمای ریز کرده به سایه خیره بودم که نور ماشین و صدای اژیر و درست روبه روم حس کردم ..با خوش حالی برگشتم با دیدن اتس نشانی ها ..کمی از ذوقم خشک شد اما بازم به سمت ماشینا دوییدم ماشینا که نگه داشتن ..چند تا مرد به سرعت پیاده شدن ...

با ضعف در حالی که نگاهم به سایه بود داد زدم.

-کمکم کنید....

نگاه مردا به من خیره شد .. و با دو به سمتم اومدن ..با وحشت به سایه اون مرد خیره شدم که دیدم دیگه نیست...

برگشتم سمت مردایی که لباس قرمز رنگی به تن داشتن و اروم گفتم

هنوز تموم نشده..بر میگرده...

و چشمام تار شد و بعد سیاهی و در نهایت از هوش رفتم...

.........

پلکای سنگینم و از هم باز کردم نور چشمام و زد و باعث شد دوباره ببندمشون

پرستاری و بالای سرم دیدم...

بی توجه به من سرم و از دستم در اورد و از اتاق خارج شد با رخوت و سر درد از جام نیم خیز شدم متاسفانه همه چی رو به یاد داشتم ..

چند تا مامور اومدن و چند تا سوال راجب دیشب پرسیدن و من در کمال تعجب هیچی بهشون نگفتم

بعد تعویض لباس..که خب نگم چی تنم بود بهتره.....

از بیمارستان با مچ پایی باندپیچی شده مرخص شدم.. دربستی گرفتم و ادرس خونه مهشیدو به راننده دادم ..در حال حاضر جایی جز اون جا نداشتم و حاضرم نبودم به اون خونه برگردم ...

جلوی خونهی مهشید ایستاده بودم و بعد زدن زنگ ایفون

صدای خواب الود مهشید و شنیدم

-بله..؟

پونرده تومن ور دار بیا پایین پول ندارم بدم برا دربستی که گرفتم

چند دقیقه بعد در باز شد و مهشید با صورتی پف کرده و اخم الود به سمت راننده رفت و از بغلم رد شد و رفت تو خونه و در و باز گذاشت

خوب می دونستم دختر خاله ی عزیزم بد جور ازم شکاره...

سنگینی نگاهی رو رو خودم حس کردم .به دو ر و برم نگاهی انداختم

....اما هیچ کی نبود...وارد خونه شدم و در و بستم ..

پارت هفت

به فنجون قهوم خیره بودم که با صدای مهشید نگاه خیرم و از فنجون جدا کردم و به مهشید خیره شدم.

-بهت گفتم ازون خونه بیا بیرون بهت گفتم اون جا خطر ناکه ..ولی کو گوش شنوا از اول یه کله شق لجوج بودی و هنوزم همونی

با اخم بهش نگاه کردم و گفتم

-تو بودی روت میشد بری خونه ی دختری که داداشت روز عروسی ولش کرده بمونی!!!

با نگاهی غم زده نگام کرد و گفت

-هر چی بوده بین منو هاتف بوده ..تو چی گناهی داشتی اخه

با حرص گفتم

-خودتو گول نزن مهشید ..من باعث اشتاییتون شدم داداش عوضی من لیاقت تو رو نداشت که ولت کرد...

با اخم از جا بلند سد هنوزم طاقت شنیدن این حرفا رو راجب هاتف نداشت هنوزم دوسش داشت .... هنوزم عاشق هاتفی بود که بی لیافت بود....

مهشید دستی لای موهای فرش برد و گفت یه ماه ازم دور بودی قیافت شبیه دزدا و بی خانماناشده پاشو بیا درستت کنم ...

نه حوصلهی مخالفت داشتم نه جونشو ..پس بی حوصله به سمت کاناپه رفتم و مهشید شروع کرد به بند انداختن صورتم کل حواسم پی حرفای مرد نیمه سوخته و اون پسر قاتل بود ....و هیچ حواسم به اطراف نبود

به خودم که اومدم دیدم مهشید صورتم و اصلاح کرده و داره خیره نگام میکنه...از جام بلند شدم ...به چهرهی مهشید نگاه کردم هیچی کم نداشت که هاتف بخواد ولش کنه ....

مهشید ناهار درست کردو بعد خوردن و کمی حرف زدن ..رو کاناپه دراز کشیدم ...راجب اون قاتل . و مرد سوخته هیچی بهس نگفته بودم فقط راجب طلب کار هاتف و حرفایی که گفت بهش گفتم که کلی سرزنشم کرد که چرا پیشش نموندم...

شب و پیش مهشید موندم و تو اتاقش کنارش خوابیدم

....****

در ماشین را باز کرد و بعد نشستن ..رو به جرارد گفت

-به الفرد بگو این ماموریت طول میکشه ..برام کم تر از سه ساعت خونه و ماشین اماده کنه....و این که می خوام امار دقییق یکی رو برام در بیارید

جرارد که راجب مردی که کنارش نشسته بود داستان های ترسناکی شنیده بود با لکنت گفت

-چشم بهشون می گم..

اروان از پنجره به بیرون خیره شد و گفت ..

-هیچ اشتباهی نمیخوام ..

برگشت سمت جرارد و با دو چالهی سرد و خالی اش به جرارد خیره شد و گفت

-یه اشتباه باعث میشه تو هم به یکی از داستانایی که شنیدی تبدیل شی..

بدون مکث از ماشین پیاده شد و در ماشین را محکم بر هم کوبید ...

جرارد رفتن اروان را تماشا کرد و گفت

-پس راسته میگن سه نفر و با یک مداد کشته....

چند ساعت بعد اروان سوار بر جنسیس مشکی رنگش ..دم در خانه ی مهشید چشم انتظار بود

در حالی که با اسلحه ی خود بازی می کرد ارام و شمرده شمرده گفت

-بلاخره از اون در میای بیرون ...اون جاست که من میمونم و تو

پارت هشت..❤️❤️

دوروزی میشد که خونه ی مهشید بودم مجبور بودم که اون جا باشم اما خب مهشیدم نمی خواست از پیشش برم مهشید دانشجوی وکالت بود و از یه طرف تو یک سالن زیبایی هم کار می کرد ..واقعا دختر خوب و خود ساخته ای بود و من بازم به این فکر فرو رفتم که چرا باید هاتف ولش کنه..اونم تو روز عروسی..جلوی همه....

خسته از فکر زیاد به سمت یخچال رفتم مهشید دانشگاه بود و منم حوصلم سر رفته بود بعد از درست کردن یه ساندویچ به سمت کاناپه رفتم و شروع کر م به خووردن ..ماهواره سریال غنچه های زخمی پخش میکرد ..به نظر فیلم جالبی بود ...

تویی لباسای که مهشید بهم داده بود اصلا راحت نبودم اون شلوار جین تنگ و ابی با اون تیشرت تنگ تر سرمه ای اصلا به مزاج من خوش نمیومد...

بلند شدم وبه سمت کمد مهشید رفتم که صدای زنگ ایفون باعث شد تا نیمه راه و برگردم ..و به سمت ای فون برم.. عکس رفتگری رو روی صفحهی ایفون دیدم و برگشتم سمت کانتر مهشید گفت امروز برای پول ماهیانش میاد ..پول و برداشتم و سریع به سمت مانتوی مشکی و جلوباز چروک شده ی مهشید دوییدم و تنم کردمش شالی رو همین طوری الکی روی سرم انداختم و از ساختمون خارج شدم در و باز کردم و به چهره ی رفتگر خیره شدم مثل مردای بور امریکایی بود ..چه رفتگر خوشگلی!!!!

تا خواستم پول و سمتش بگیرم ..یهو رنگش پرید و افتاد زمین با وحشت و نگرانی به سمتش قدم برداشتم و هنوز چند قدم بیشتر از خونه فاصله نگرفته بودم که دستای داغی دور تنم پیچید و قبل این .که بفهمم موضوع چیه دستمالی جلوی صورتم گرفته شد با وحشت شروع کردم به تقلا و دست و پا زدن و این کارم باعث میشد دستای اون بیشتر دور کمرم بپیچه.. با ناخونام رو دستاش ناخن کشیدم و اخر مجبور به نفس کشیدن شدم و بوی بدی رو حس کردم و چشمام کم کم تار شد و من دیدم که رفته گر از جا بلند سد و در ماشینی رو باز کرد ..و در اخر لابه لای دستایی که دور .کمرم پیچیده بود .بیهوش شدم..

*

اروم پلکای سنگینم و باز کردم ..سر گیجه و سر درد شدیدی داشتم ..

به اطرااف نگاهی انداختم این جا دیگه کدوم گوریه.....

مثل یک کارخونه ی خراب شده بود ..انگار اتیش گرفته....

خواستم از جام بلند شد که متوجه شدم زنجیر پهن و بزرگی دور مچ دست راستم بسته شده با ترس به اطراف نگاه کردم که با دیدن سایه ای که به سمتم میومد لال شدم با بهت گفتم.

-تو!؟!

پارت نهم

با حیرت نگاش می کردم حالا می تونستم چهرش و ببینم که ای کاش نمی دیدم صورتی بی روح و ترسناک خالی از هر نوع حسی

باعث میشد احساس مرگ بهم دست بده..با بهت نگاش می کردم

که به سمتم اومد در سکوت بهم خیره بود کل اجزای صورتم و با نگاهی ترسناک زیرو رو کرد و در اخر اومد سمتم و انگشتش و رو گونم کشید با لرز نگاش میکردم که اروم گفت

-فقط و فقط سه بار ازت می پرسم ...سه بار... بعد اون تو میمیری

ازم فاصله گرفت و گفت

-اون مرد قبل مردنش بهت چی گفت ..؟

با وحشت و ترس گفتم

-ببین من نمی دونم تو کی هستی و چرا من باید راجب گفته های اون مرد چیزی بدونم ....بزار من برم ..باشه....

خیزی به سمتم برداشت و گردنم و گرفت و محکم کوبوندم به دیوار که باعث شد با درد ناله کنم ...

-اخخخخخ

تو صورتم داد زد

-منو نپیچون ..جواب و بگو .....

با حرصی که از فشار عصبی سرچشمه ..گرفته بود داد زدم ..

-هیچی....هیچی لعنتی ..بزار من برم ...دست از سرم بردار ..ولم کن..

با نگاهی ترسناک به سمتم اومد و گفت

-فکر میکنی شوخی می کنم ..؟ فکر کردی .ازت می گذرم.!

مشتش و کنار صورتم تو دیوار فرود اورد و داد زد

-من کسی نیستم که بتونی بازیش بدی...

با ترس به چشمای براقش زل زدم .....

صدای قدمای کسی اومد و بعد من همون مرد بور و دیدم که نقش رفتگر و بازی کرده بود ..با نفرت بهش زل زدم ...

مرد-قربان ...رئیس پشت خطه ..میگه موضوع مهمیه...

اه از نهادم بلند شد یعنی چی؟رئیس کیه..دیگه من درگیر چی شدم و خبر ندارم!!!!!!

با حیرت بهشون نگاه می کردم که اون پسر وحشیه با نگاهی تهدید امیز بهم خیره شد و همراه با اون پسره بور از جایی که من بودم خارج شدن...

تا رفتن نشستم رو زمین ..زود باش همراز ..یه کاری کن ..تو می تونی دختر...زود باش...

دست ازادم و به سمت موهام بردم ..زود باش..زود باش....

پیدا شد ...سنجاقی رو پیدا کردم و از لابه لای موهام بیرون کشیدمش

از هم بازش کردم و تو قسمت جا کلیدی قفل بسته شده شده به زنجیر دستم فرو بردمش ..روی صورتم عرق نشسته بود و موهام به پیشونیم چسبیده بود ....اون قدر باهاش ور رفتم و دعا کردم تا صدای تیک کوچیکی رو شنیدم و در اخر قفل باز شد زنجیر ازش بیرون کشیدم و سریع از جام بلند شدم ....همه جارو گشتم اما هیچ راه خروجی نبود ..در اخر با دیدن پنجره ای با ارتفاع زیاد ..دوباره امید به دلم برگشت یکی از دستگاهای خراب و سوخته رو با بدبختی تمام به زیر پنجره هول دادم ..و با خستگی رفتم روش و دستام و بلند کردم و خودم و بالا کشیدم و پنجره رو باز کردم .. وخودمم اویزون کردم و بعد پریدم مچ پام درد گرفت ولی مهم نبود تا سر بلند کردم ..دیدم که اون قاتل زیر دستش دارن به سمتم میدوان

با وحشت شروع کردم به دوییدن ...مستقیم به سمت جنگل می دوییدم

صدای قدماشون و میشنیدم و فقط خدارو صدا می زدم ....

پارت ده

با سرعت می دوییدم بدون توجه به درد پام میدوییدم ...

تو یه لحظه به عقب کشیده شدم ..همون پسر بوره مانتوم رو از پشت گرفته بود سریع استینای گشاد مانتو رو از دستم دراووردم و مانتو رو با ضربه پرت کردم تو صورت پسری که پشتم بود ... که باعث شد بیافته زمین

با تمامه قدرتم دوییدم یه چیزی تو تموم وجودم فریاد میکشید که بدو وگرنه میمیری.....

لابه لای درختا ...سعی کردم خودمو گمو گور کنم صدای فریاد مانند اون قاتل و پشت سرم شنیدم ....

-وایسا.....

بدون توجه به حرفش بازم به دوییدنم ادامه دادم قلبم تو دهنم میزد

یه لحظه برای به دست اوردن نفس وایسادم ....که از لابه لای درختا ..دیدمش که تو یه حرکت پرید روم ...وزنش زیاد بود و نمی تونستم تکونش بدم برا همین شروع کردم به تقلا ..نگاهی ترسناک بهم انداخت و محکم کوبید تو صورتم ... کمی بی حال شدم ..دستم به سنگی خورد و برش داشتم و با تمام زورم کوبیدم تو سرش که ..از درد و بی دقتیش استفاده کردم از رو خودم هولش دادم و بلند شدم که مچ پامو گرفت و انداختم زمین با حرص جیغی کشیدم .. و با پام کوبوندم تو پهلوش و دوباره بلند شدم که با دیدن چیزی که جلوم بود مبهوت موندم..هیچ راهی نمونده بود ..جلوم ..رودخونه بزرگی بود که من درست بالای ابشارش ایستاده بودم ... و ارتفاع خیلی زیاد بود ...برگشتم سمتش که دیدم ..با نگاه ترسناکی داره نگام میکنه و از گوشه ی پیشونیش داره خون میاد ..

با نفرت نگاش کردم و خون تو دهنم و تف کردم گوشه ای و گفتم ...

-هر چی بادا باد...

به سمتم حمله کرد و هولم داد سمت رودخونه ای که ارتفاعش کم از دره نداشت ...تو لحظه ی اخر با دستم کرواتش و گرفتم و اونم با من سقوط کرد ....تو کم تر از چند ثانیه سردی اب کل وجودم و فرا گرفت و من و اون لابه لای اب گم شدیم و من بعد کمی تقلا ..برای نفس کشیدن ..در نهایت بی هوش شدم....

پارت یازده m2

چشمام و باز کردم و تنها کاری که تونستم بکنم این بود که هر چی اب تو دهنم بود و بالا بیارم و با تموم وجودم سرفه کنم ...

با بی حالی به اطراف نگاه کردم و با دیدن ..اون مرد که کمی اون طرف ترم با عصبانیت با گوشیش درگیر بود به خودم اومدم ..من و باش فکر کردم مثل فیلما اومده نجاتم داده ..؟؟؟؟

برای این که نفهمه زندم تا دوبار بکشتم ..دوباره دراز کشیدم و چشمام و بستم ....صدای لعنتی گفتنش و شنیدم ...و بعد پرتاپ چیزی که احتمالا گوشیش بود....

تو فکرو خیالات خودم بودم که حس کردم از زمین کنده شدم ..بغلم کرده بود ...خوبه باز این هیکل ساخته شده به یه درد می خورد ...هر چند ته دلم ازش واقعا میترسیدم ولی خب کاریم نمی تونستم بکنم ..بالا و پایین رفتن قفسه سینش حس خوب و بدی داشت....

یهو سرم به چیز سفتی مثل درخت برخورد کرد که از درد رو به مرگ رفتم ولی صدام و در نیاوردم و فقط تو دلم خواهر مادر این قاتل بی رحم و مستفیض کردم ...

هنوز درد سرم خوب نشده بود که پام به درختی خورد و باعث شد دوباره درد بکشم و بازم این یارو رو فحش کش کنم

هنوز کامل فحشا تموم نشده بود که پام به چیز سفت و تیزی خورد که این بار نتونستم تحمل کنم و جیغ کشیدم که محکم منو انداخت زمین با حرص و درد نگاش کردم که ابرو شو بالا انداخت و گفت

-فکر کردی من احمقم؟؟؟من می تونم از نوع نفس کشیدنتم بفههمم چته اون وقت فکر کردی نمی فهمم خودتو زدی به بیهوشی!

با نفرت نگاش کردم و بعد تازه نگام به پاهای خونیم افتاد مچ پام یه خراش بزرگ برداشته بود و از قرمزی خون پر بود...

با حرص گفتم

-ببین چی کار کردی؟

با اخم به سمتم اومد و گفت

-برو خداتو شکر کن که رئیسم سالم میخوادت وگرنه الان اون دنیا بودی....و در مورد زخمت باید بگم ..اره خیلی بده....

اومد سمتم و مچ پام و گرفت و تویه حرکت سریع پیچوندش که نفسم رفت و از ضعف بی حال شدم ...با ناباوری به اون که پام و در اورده بود خیره شدم که از جا بلند شد و گفت

-الان بهتر شد

با ضعف و درد تمام سعی کردم جلوی گریه کردنم و بگیرم ...و تا حدودی موفق شدم ...برگشت سمتم و گفت

-راه بیفت کلی کار داریم...

شوخی میکرد..؟من با این پای خونی و در اومده و لباسای خیس ..راه برم!!!!

اون که کتشو در اورده بود و فقط با یه پیرهن بود....

منم با اون تیشرت جذب خیس فقط دعا می کردم لباس زیرم مشخص نشه.....

برگشت سمتم و داد زد

-راه بیفت.....

و خودش راه افتاد ..با بغض و درد راه افتادم ...از پام خون میومد و نمی تونستم پام و روزمین بزارم و چوبی رو از روی زمین برداشتم و با تکیه به اون سعی کردم راه برم واقعا درد داشت ..بیش از حد انتظارم بی رحم بود که اون طور جلو جلو راه می رفت و انگار نه انگار من برای یه قدم دارم جون میدم ...گرمم بود و خسته شده بودم ..تشنگی و گرسنگی و درد وخون ریزی همه باعث شد بیافتم زمین ..

بعد چند قدم متوجه نبودم شد و برگشت سمتم با بیخیالی حرص دراری به وضعیتم نگاه کرد و اومد سمتم با بغض خودم و کمی جمع کردم که

سرش رو خم کرد سمتم و گفت:

-چرا نمیمیری تو؟

با بهت نگاش کردم که گفت

-هواپیما بغل خونت سقوط کردو نمردی...اون همه ترسیدی و نمردی...از دو طبقه پریدی و نمردی....دزدیدمت و نمردی...افتادی تو همچین رودخونه ی بزرگی و نمردی...این همه خون از دست دادی و مچ پات اسیب دیدتو شکستم و نمردی!!! چرا نمیمیری؟

با حیرت نگاش می کردم که با نگاه ترسناکی گفت

-صدات در بیاد ..خفت می کنم .جوری که این بار بمیری...

و تویه حرکت خشن و سریع بلندم کرد و باقدمای سریع به سمت سر بالایی حرکت کرد و منم کم کم تو آغوشش خوابیدم

پارت دوازدهم❤️

چشم که باز کردم تویه جای جدید بودم ...از جام نیم خیز شدم ..دستام باز بود .روی یه تخت بودم مچ پام باند پیچی شده بود...

یه اتاق کوچیک خاکستری با یه تخت ...همین....البته دو تا در برای دسشویی و حمامم بود ...

سردرد شدیدی داشتم.. حالم بد بود ..

به سمت در رفتم و کوبیدم بهش ..و دستگیره رو بالا پایین کردم ولی در باز نشد ...با حرص و عصبانیت ..جیغ زدم ...منو بیار بیرووون ...این درو باز کنید ...لعنتیا ..اه...

جلوی در سرخوردم ..خدایا ..از بچگی باید جنسای پدر معتادم و جور میکردم ...باید مثل سگ میدوییدم ..هاتفم مثل من..بزرگم که شدم از دست کارای هاتف همش مثل بدبختا اواره بودم و حالا هم ..سر یه چیز بی خود این جوری گرفتار شدم .. اقعا اعصابم داغوون بود ..همون جا پشت در نشستم و با بغض سرم و رو زانوم گذاشتم و اروم گریه کردم ....

با صدای دستگیره در زود از جام بلند شدم و با بهت به دری که باز شده بود نگاه کردم ....

اون پسر بور و ابی بود ....

با جدیت اومد سمتم هر چه قدرم جدی بازی در میاورد به میلیاردمه اون قاتل بیرحم جذبه نداشت !

با نفرت نگاش میکردم که اومد سمتم و گفت

-بشین رو تخت...

با حرص گفتم:

-بشین بینیم بابا ..واس چی منو گرفتید هان؟؟؟؟

بدون این که جوابم و بده ..بازوم و گرفت و روتخت نشوندم با حرص بهش نگاه می کردم که خم شد و باند دور مچ پام و باز کرد و یکی دیگه به جاش بست ....

-اون یارو قاتله کجاست؟؟

سرش و بلند کرد و اخم کرد ..دوباره مشغول شد ...

-اوی..کرو لالی..؟؟؟ باتو اما...

دوباره سرشو بلند کرد و کلافه گفت

-چه قدر حرف میزنی!!!؟

با اخم نگاش کردم که ادامه داد

-رئیس بفهمه راجبش این جوری حرف میزنی ..بی خیال خواسته ی رئیس بزرگ میشه و می کشتت ...

با حرص گفتم

-رئیس کوچیک ...رئیس بزرگ ..اه حالمو دارید به هم میزنید بزارید من برم ..من که میدونم اون رئیست از عمد با پای من این جوری کرد که نتونم فرار کنم و بدوووام....عوضی...

یهو دستش و گذاشت جلو دهنم و گفت

-از زندگیت سیر شدی...انگار...

از جا بلند شدو قبل خروج گفت

اسم من جرارده....اسم رئیسم ...رئیسه...دیگه اون جوری صداش نزن ..وگرنه سرت و به باد میدی ..در ضمن ..یه هفته این جا میمونی و بعدش ..میریم روسیه ..اون جا تکلیفت معلوم میشه...

از اتاق رفت بیرون و من موندم و کلی فکرو خیال این که قراره چی سرم بیاد ..قراره اخر این ماجرا چی بشه...

لباسام خشک شده بود ولی خیلی کثیف شده بودن ...حمومم نمیشد برم نمی تونستم به اون دوتا اعتماد داشته باشم ..

با حرص رو تخت نشستم و سرم و بین دستام اسیر کردم ... خسته بودم واقعا خسته بودم ...

در اتاق باز شد و زنی با لباسای سر تا پا سیاه وارد شد و با نگاه سرد و وحشتناکی گفت ..

-لباساتو عوض کن....

اومدم بگم نمی خوام که برگشت سمتم و گفت

-رئیس گفتن یا عوض میکنی یا خودم با جرارد میایم تنت می کنیم لباسارو!!!'

با حیرت به رفتنش نگاه کردم و بلند و با حرص جیغ زدم ...

رفتم سمت لباسا یه شلوار جین مشکی با به تیشرت مشکی

با حرص رفتم تو حموم نگاه کردم و دیدم خبری از دوربین نیست ..با احتیاط لباسامو در اوردم و لباسای جدید و پوشیدم ..تیشرتش کمی برام گشاد بود ...موهام و پشت گوشم دادم و از حموم خارج شدم ..که با دیدن اون قاتل یا همون رئیس ..تو جام خشکم زد ..با ترس نگاش کردم من پیش این زبونم کوتاه میشد کلا ...!

با نگاهی بی حس و کوتاه ..سرتاپامو بی تفاوت بر انداز کرد و با دست علامت داد بشین ...با خیرگی نگاهش کردم ..که این بار با نگاهی ترسناک به تخت اشاره کرد ..با حرص پووفی کردم و رفتم نشستم رو تخت ...

گوشیش و در اورد ..جونم گوشی ..چه قدر بزرگ بود این قدر نازک بود که ادم می ترسید از دستش بی افته ..!!! صفحهشم که کلا نگم یهو و گوشی رو به سمتم گرفت و چیزی رو با انگشتش لمس کرد و بعد صدای چیک .!

الان این از من عکس گرفت !!!!

با بهت نگاش می کردم که گوشی رو تو جیب شلوارش گذاشت با نگاه خالی و سرد ابی رنگش راندازم کرد و گفت ..تا یه هفته ای که این جایی خوب از زندگی لذت ببر چون وقتی بری روسیه قسم می خورم دلت برای مچ پای شکستتم تنگ بشه ...

سرس و خم کرد تو صورتم و گفت چون اون جا با گازنبور از زبونت حرف در میارن .....

با بهت و ترس نگاش می کردم که از اتاق رفت بیرون و پشت بندش در اتاق قفل شد زیر لب گفتم

-گاوم زایید!

پارت سیزدهم😍

دو روزی بود که تو اون اتاق کوچیک و تاریک مونده بودم و فقط نهار و شام برام میاوردن ..البته اونم اگه یادشون باشه...

اتاقی که توش بودم هیچ پنجره ای نداشت واقعا دیگه اعصابم خورد شده بود ....تنها کاری که لذت بخش بود حموم کردن بود ...بهم ارامش میداد و باعث میشد چند لحظه از دنیایی که توش گیر افتاده بودم خارج شم ...موهام و با حوله ی کوچیکی بهم داده بودن خشک کردم ..

و نشستم رو تخت ..وضعیت پاهام یکم بهتر شده بود و دیگه ورم نداشت ...

دیگه نمی تونستم تحمل کنم ..باید یه جوری فرار می کردم ..متوجه شده بودم ..یه مرد گنده پشت در اتاقم وایمیسته ..ولی هر وقت اون زن برام غذا می اورد تا موقعی که زنه تو اتاق بود می رفت ..

که ناهار و شام بخوره..

کل این دوروز و نقشه کشیده بودم ...

وقتی ساعت نه شد در اتاق باز شد و باز اون زن وارد شد زنی سی ساله و بور...و البته نگاهی سرد...با سینی غدا اومد سمتم و سینی و روی تخت گذاشت .. و بالای سرم مثل ازرائیل وایساد...

با حرص نگاه ازش گرفتم و ریز بینانه به کلید توی جیبش چشم دوختم ...

و بعد شروع کردم به خوردن پیتزا..اواسط غذا یهو ..نیمی از چیزی که تو دهنم بود و بالا اوردم و به طرز وحشتناکی شروع کردم به سرفه ...اون قدر سرفه کردم که کم مونده بود جون از تنم بره .. و واقعا قرمز شده بودم ... زنه مبهوت از جا بلند شد و به سمت در دویید و تا کلید و از جیبش بیرون اورد ..بلند شدم و سینی و محکم بالا اوردم و کوبیدم تو سرش که افتاد زمین و بی حال چشماشو بست ..

کلید و از رو زمین ور داشتم و تو قفل چر خوندم ..در و باز کردم و اروم بیرون اومدم ...یه راه روی بلند روبه روم بود و تند و سریع شروع کردم به دوییدن .. از پله ها پایین اومدم .. و با دیدن جرارد که داشت به طرفم میومد هول شدم و در اتاقی که بغلم بود و باز کردم و واردش شدم ..نفس عمیقی کشیدم و برگشتم که خشکم زد ..

سه تا کامپیوتر توی اتاق .بود ...یکیش خاموش بود و ولی اون دوتای دیگه روشن بودن ..با دیدن تصویر داخل صفحه ی کامپیوتر تا مرگ پیش رفتم ....دوربین مخفی تو اتاقم بود ....و البته تو حمام ....با حیرت عقب عقب رفتم .درک چیزی که میدیدم زیادی واسم زیادی بود من می رفتم حمام و اونا .من و می دیدن ..خیلی واضح...قطره اشکی از چشمام فرو افتاد و با بغض به طرف در رفتم و اروم بازش کردم ..کسی نبود و تند و سریع از در خارج شدم ..

و شروع کردم به دوییدن ..اون قدری دوییدم که در اخر به در بزرگی رسیدم درو اروووم باز کردم و ازش خارج شدم هنوز چند قدم بیشتر نرفته بوودم که صدای مردی اومد

-وایسا.....

با بهت در حال دوییدن برگشتم که بادیگاردی رو پشت سرم دیدم ...

پام داشت از درد جدا میشد اما بازم به دوییدنم ادامه داوم ..شنیدم که داشت با بیسیم دستش به بقیه فرارم و اطلاع می داد ...

با گریه و ترس فقط می دوییدم ...

بارون و باید کجای دلم می زاشتم تو این موقعیت ..واقعا!!!!

با دیدن چند تا بادیگارد دیگه که به سمتم میومدن وحشت زده با وجود درد پام ..به دوییدنم سرعت دادم ...

یه لحظه برگشتم و عقب و نگاه کردم ..وقتی مطمئن شدم ازم دورن برگشتم تا بدووام که محکم با شخصی بر خورد کردم و به عقب سکندری خوردم و افتادم تو استخر....

ابش واقعا سرد بود و بارونم میومد ..زیر اب بودم که دستی بازووم و گرفت و تو یه حرکت ساده از استخر کشیدم بیرون ..در حالی که سرفه می کردم سر بلند کردم که با دیدن ..اون قاتل ..خشکم زد ..

به طرفم خیز برداشت و موهای خیسم و گرفت و داد زد

-داشتی چه غلطی می کردی ..هان!!

باقی بادیگاردا از دورمون پرا کنده شدن ..

به سمتم خیز برداشت و کمرم و گرفت و با اون دست موهام و می کشید اونم زیر بارون خیس شده بود ...داد زد

-با تو ام ....این بار میکشتمت...میکشمت.... و من و انداخت رو کولش و با دو به سمت اون خونه ی نفرین شده راه افتاد . و من داشتم فاتحه ی خودم و جلو جلو می خوندم

پارت چهاردهم..❤️

تو اتاق تقریبا پرتم کرد رو زمین .از کل سر و بدنم اب می چکید به سمتم اوم دو با نگاهی وحشت ناک از موهام گرفت و بلندم کرد جیغ کشیدم که کوبید تو دهنم ..خون از گوشه لبم بیرون زد بی توجه به نالم حولم داد که محکم با در حموم برخورد کردم ...و در حموم باز شد رفت منو هول داد کف حموم و شیر اب و باز کرد تا وان پر از اب شه ..با بهت و ترس نگاش می کردم ..که داد زد

-فکر کردی چه قدر کار داره هان...این که به رئیسم بگم ..موقع فرار تصادف کردی و مردی یا نهایتش کشتمت ....میکشمت همین امشب همینجا میکشمت ...

با بهت نگاش می کردم که یهو یقم و گرفت و بلندم کرد و از گردنم گرفت و قبل این که بفهمم چیشده ..سرم و تو اب وان فرو کرد تا چند لحظه اول تونستم تحمل کنم اما کم کم تقلا هام برای بیرون اومدن و نفس کشیدن شروع شد اما نمی تونستم ..نجات پیدا کنم چشمام کم کم داشت سیاهی و میدید که از اب بیرون کشیده شدم....

با همه ی وجود سرفه کردم و بعد تند تند نفس کشیدم ...هنوز کامل نفس نگرفته بودم که دوباره سرم و زیر اب فرو برد ...این بار جون کمتری برای تقلا داشتم ....

دوباره بیرون کشیده شدم ..این بار جرارد و دیدم که داشت سعی میکرد اون قاتل و متقاعد کنه که منو نکشه...

بعد از این که نفس گرفتم با نفرت بهشون چشم دوختم که قاتله گفت

-نمیشه..جلوم و نگیر دوباره فرار میکنه اگه نکشمش.. به سمتم اومد که جیغ زدم