نویسنده رمان آخرین بوسه چه کسی می باشد؟

این رمان زیبا به قلم مهسا 93 یکی از بهترین نویسندگان رمان نوشته شده است.

موضوع رمان آخرین بوسه در چه زمینه ای می باشد؟

این رمان در موضوعات عاشقانه,طنز نوشته شده است.

آیا دانلود رمان آخرین بوسه رایگان می باشد؟

این رمان به صورت رایگان (مطالعه در اپلیکیشن) می باشد. لطفا توجه داشته باشید تمامی رمان های دنیای رمان با اجازه کامل نویسنده و به صورت قانونی و حلال قابل دانلود می باشد.

رمان آخرین بوسه به قلم مهسا 93

آروشا راد دختری شر و شیطونه که سختی های روزگار توی دوران کودکیش نتونست این روحیش رو ازش بگیره تا اینکه خودخواهانه دل یه عاشق رو میشکنه ، ماه ها و روز ها میگذرن و آه عاشق گریبانشو میگیره ، کسانی سر راهش قرار میگیرن که برخی زندگیش رو سخت تر و پر فراز و نشیب میکنن و برخی راه رو براش هموار میکنن و عشقی که فراغ چندین ساله رو به همراه داره و در نهایت آخرین بوسه…. آروشا چگونه با این سختی ها مقابله میکنه؟…

ژانر : عاشقانه، طنز

تخمین مدت زمان مطالعه : ۹ ساعت و ۳۰ دقیقه

مطالعه آنلاین آخرین بوسه

نویسنده: مهسا 93

ژانر: #عاشقانه #طنز

خلاصه :

آروشا راد دختری شر و شیطونه که سختی های روزگار توی دوران کودکیش نتونست این روحیش رو ازش بگیره تا اینکه خودخواهانه دل یه عاشق رو میشکنه ، ماه ها و روز ها میگذرن و آه عاشق گریبانشو میگیره ، کسانی سر راهش قرار میگیرن که برخی زندگیش رو سخت تر و پر فراز و نشیب میکنن و برخی راه رو براش هموار میکنن و عشقی که فراغ چندین ساله رو به همراه داره و در نهایت آخرین بوسه…. آروشا چگونه با این سختی ها مقابله میکنه؟…

مقدمه:

نميـــــــــــــــــــــدانم,,,,, چشمــانت با مـــــــــــــــــن چه مي‌کند!!! فقط وقت? که نگاهم مي‌کني چنان دلم از ش?طنت

نگاهت ميــــــــــــــــــــــلرزدکه حس ميــــــــــــــــــــــکنم چقدر ز?باست فــــــــــداا شدن ... برا? چـــشمها?ــــــــــــــي که تمام دن?ا? مـــــــــــــــــن است ...!

توجه!

همه شخصيت ها و داستان خيالي بوده و وجود خارجي ندارند

براي مشاهده عکس هاي شخصيت ها به آي دي:

roman__aroosha

در اينستاگرام مراجعه کنيد

-خسته نباشين بچه ها.

پوووووفففف بالاخره تموم شد ايشالا ديگه ريخته نحستو نبينم اه اه اه.با دستى که محکم خورد رو شونم دست از غرغر کردن برداشتم چشامو جمع کردم و دستمو گذاشتم رو شونمو برگشتم ببينم اين کودوم کرخرى بود با ديدن سيما اعصابم بيشتر ريخت به هم مثل اينکه ميخواست بازم بچزونمش باش بچرخ تا بچرخيم.

-گمشو از جلو چشام

خنديد و رفت زود کيفمو انداختم رو کولم و سوشرتمو برداشتم و خودمو دقيقا رسوندم پشت سرش تقريبا ترافيک بود واس همين بهتر ميتونستم نقشمو عملى کنم دور و برمو نگاه کردم معاونا نبودن سما پيش سيما بود و دستشو گرفته بود تو اون بين يه راه در رو هم واس خودم در نظر گرفتم چون ميدونستم رم ميکنه ميافته دنبالم تو يه حرکت با پام از پشت زدم به عصبش که پاش سست شد ميخواست بيافته که سما نگهش داشت برگشت تا منو ديد رم کرد ديدم هوا پسه زود اينو اونو هل دادم دوييدم از پله ها تو حياط مدرسه ورفتم تو کوچه تکيه دادم به ديوار نميرسيد که بگيرتم با اون ضربه اى که من زدم راه رفتنش زورکى حالا بياد منو بگيره عمرا آروم از ميون جميعت مدرسه سرمو بردم لاى در مدرسه ديدمش لنگ لنگ راه ميرفت حقته خب خيالم راحت شد رفتم داخل حياط با فاصله و صداى بلند گفتم:به پر و بال من بپيچى از اين به بعد همين من مثل دور و بريات نيستم هر غلتى بکنى خفه خون بگيرم دست و پات بم بخوره ميکشونمت دفتر تو پروندت ثبت ميکنم حالا ببين.

با خشم نگام ميکرد بى توجه بهش با قدم هاى بلند خودمو رسوندم به بچه هاى سرويس اعصابم به کل داغون بود انگار نه انگار مدرسه دبيرستان فرزانگان بود وضع بيمارستان راضى بهتر از اينجاست.

سوار سرويس شديم طبق معمول سر و صداى بچه ها رفت بالا گوشى هاشونو در آوردن

شيرين:آروشا د رو کن اون گوشيتو

پووووووفففف

-هزار بار گفتم بازم ميگم من گوشى نميارم شيرين گرفتى؟

فاطمه-بيخى آروشا ولشون کن چى شده؟دمقى؟

-بيخيال فاطى اين يثربى اعصابمو ريخته به هم.

-من که ميدونم فقط يثربى نيس هنوزم رو راست نيستى

-فاطى يه امروزو بيخيال من شو

دستشو انداخت دور شونم و گفت:اوکى دوستم

فاطمه عالى بود عالى سه سال پيش تو خرداد ماه بعد امتحان ترم دوم با هم آشنا شديم و از همون موقع هم مدرسه بوديم ولى من وقتى قاطى ميکردم مثل الان ناراحتش ميکردم

آيدا:آروشا چته بابا گوشيتو در آر يه رمان توپ بزنم حالشو ببر

نه اينا دس بردار نبودن معمولا گوشيم همرام بود ولى از اونجايى که بين يه مشت آدم فروش بودم به هيشکى غير فاطى نميگفتم.به حرفاشون بى محلى کردم خوشبختانه اولين نفرى که پياده ميشد من بودم بالاخره رسيدم پياده شدم مسيره کوچه تا خونه رو پياده ميرفتم کوچه صد مترى نبودا بخندين بهم زنگ رو زدم در باز شد سعى کردم آروم باشم و پاچه نگيرم سوار آسانسور شدم و طبقه سوم رو فشار دادم.

همين که مامان در رو باز کرد پريدم بغلش و صورتشو بوسيدم

-سلام مامانى خوبى؟

سميرا-دختر گنده خجالت بکش 16سالته

-سميرا همچين ميگى شونوزده انگار پنجاه سالمه ساناى و سپهر کجان؟

ساناى-خاله اينجام

دوييد اومد بغلم الهى فدات شم ساناى دخمل آبجى بزرگم سميرا و سپهر پسرش بود ساناى هفت سال و سپهر دو سال داشت.اوصولا جور نبودم باهاشون.

-خاله سپهر خوابه بيدارش نکنى بزا من مشقامو بنويسم بعد

-باشه خاله

شيرجه زدم تو اتاقم و لباسامو عوض کردم گوشيمو از کيفم در آوردم روشنش کردم رفتم تا نهارمو بخورم. -آروشا مامان شام خونه مامانجونيم....

سيمين که طبق معمول از يونى اومد بود و تو اتاقش خواب هفت پادشاه رو ميديد يه بشقاب پر ماکرونى گذاشتم جلوم نت گوشيمو روشن کردم وااااااييييييى گوشى کم مونده بود هنگ کنه زرت زرت پياماى وايبر و لاين دو سه مين که گذشت گوشى آروم گرفت برش داشتم

-عليک آروشا خانوم خوبيم همه خوبن

منم در مقابل سيمين دخت کم نياوردم

-الحمدالله ايشالا هميسه سلامت باشن

و مشغول خوردن ماکرونيم شدم اومد يکى زد پس گردنم گفت-ببينم مگه تو قرار نيست کنکور بدى...

پووووفففف نذاشتم حرفشو ادامه بده

-سيميم تورو جدت البته به جز بابا بيخيال شو حالا دو سال مونده کوفتم نکن

-بااااششششههههه غر نزن خواهر کوچيکه پاشو بپوش لباساتو

-سيمين ميزارى کوفت کنم يا نه؟؟؟؟

-ريلکس ريلکس

همونطور که نهارامو ميخوردم گوشيمو گرفتمو مشغول چک کردن پى ام هام شدم يه سرم به پيج

توى اينستا زدم پيج من و سمانه (paris.lovely.city)

بود از اونجايى که هر دومو عاشق پاريس بوديم يه پيج باز کرده بوديم و مديريت ميکرديم سمانه صميمى ترين دوست و يار من بود از جيک و پوک هم خبر داشتيم چهار سال قبل به طزر اتفاقى تو کلاس زبان آشنا شديم صداى زنگ گوشيم از گذشته بيرو کشيدتم نگاهى به صفحه گوشيم کردم با ديدن اسم سمانه که رو صفحه گوشيم روشن خاموش ميشد لبخند نشست کنج لبم.