رمان در تمنای توام به قلم رویا رستمی

ژانر : درام

خلاصه :

داستان در مورد دختری به نام آلماست که به پسر داییش علاقه داره اما پسر

حتی حاضر نی نگاش کنه داییش پسرش رو مجبور می کنه با آلما نامزد بشه

اونا نامزد میشن اما به خاطر دلایلی نامزدی بهم میخوره و این سر آغاز

داستانه ولی ورق برمیگرده…پایان خوش

قول بزرگ خدا:

اگر کسی تنها به من و فقط به من بیندیشد و

همیشه و همیشه و همه جا مرا ستایش کند

هر آنچه که ندارد به او خواهم بخشید

و از آنچه دارد مراقبت خواهم کرد.

و زندگی در گذر است و ما گاهی سر خط هستیم و گاهی پایان جاده ای که حتی تا ناکجاآباد هم نمیرود.

فقط تو میمانی و حسی که دست خوش ملایمت و ناملایمات این افسارگسیختگی بی مانند است.

آخر حرف شاعری پیر شاید این است : عاشق می مانی میروی و گنج تو در دستان معشوق است پس نمیگیری و میمانی تا ابدیت!

رو به رویم نشسته ای و باز خیسی چشمانم را آن دستمال خشک و

بی احساس پاک کند.

حسرت یعنی

شانه هایت دوش به دوشم باشد اما نتوانم از دلتنگی به آن پناه ببرم.

حسرت یعنی

تو که در عین بودنت داشتنت را آرزو می کنم

فصل اول

زیر چشمی نگاهش کرد،با آرامش مشغول خوردن صبحانه اش بود.کمی این پا و آن پا کرد و گفت:

-نکیسا؟

نکیسا سرش را بلند کرد و با بی تفاوتی گفت:چیه؟

حتی یکبار هم دل خوش نکرد این پسر دل کوچک این دختر هوایی عشق را!

آلما اخمهایش را درهم کشید و گفت:

-نشد یه بار صدات کنم نگی چیه؟

نکبسا بی حوصله گفت:کمتر حرف بزن بگو چی می خوای؟

آلما با آنکه به رفتار نکیسا عادت داشت اما هر دفعه که رفتار سرد و بی تفاوت و تا حدی خشن او را با خود می دید باز هم ناراحت می شد.آلما با ناراحتی از

سر میز بلند شد و گفت:هیچی دیگه!

نکیسا به چهره درهم رفته آلما نگاه کرد اما بدون آنکه به روی خود بیاورد خود را مشغول صبحانه اش کرد.آلما از آشپزخانه بیرون رفت،کیفش را از روی مبل

درون سالن برداشت که زن دایی اش از پله ها سرازیر شد.با لبخند به سویش برگشت و گفت:

-سلام زن دایی،صبحتون بخیر.

شکوفه خود را به او رساند با مهربانی لبخندی به رویش پاشاند و گفت:

-سلام دختر گلم کجا داری میری؟

- میرم دانشگاه،کلاس دارم.

- تو که ماشینت خرابه،صبر کن اگه نکیسا نرفته بگم برسونت.

نکیسا!

اسم زیبایی است اما خودش ،رفتارش، اخلاقش و...آنقدر نازیباست که دل این زیبای مغموم را بشکند!

آلما فوری گفت:نه زن دایی بیتا میاد دنبالم،باهاش میرم.

شکوفه با شک به آلما نگریست و گفت:مطمئنی؟

آلما لبخند اطمینان بخشی زد و گفت:خیالتون راحت،دیگه برم که دیر شد.

شکوفه صورتش را بوسید و آلما به سرعت از خانه خارج شد و با تاکسی به دانشگاه رفت.شکوفه به آشپزخانه رفت نکیسا با دیدن مادرش صبح بخیر

گفت.شکوفه جوابش را داد و با چشم غره گفت:

-نتونستی این دختر رو برسونی که با تاکسی نره؟

شکوفه خوب فهمیده بود که آلما برای آنکه از نکیسا کمک نگیرد به دروغ گفته بود بیتا به دنبالش می آید.نکیسا بی تفاوت گفت:

-از کجا می دونستم؟ در ضمن به من چیزی نگفت.

-باید می گفت؟ یعنی تو نمی دونستی ماشینش خراب شده؟

نکیسا بی حوصله از سر میز بلند شد و گفت:

-مامان من تو اداره کلی کار دارم ،ببخشید باید برم.

شکوفه با تاسف به رفتارش نگاه کرد و زیر لب گفت:

-ساسان چه خیالاتی داره؟ اینم از پسرش که انگار اصلا دختره رو نمی بینه.

**********

با دیدن بیتا برایش دست تکان داد و به سویش رفت.دست بیتا را فشرد و گفت:

-سلام،انگار خیلی خوشحالی؟

بیتا با هیجان گفت:استاد یوسفی امروز نیومده.

برق خوشحالی در چشمان آلما درخشید و گفت:جدی؟ کی گفت؟

-سام پورکرمی، دیشب زنگ زده استاد برای کارگروهی که داده بود که فردا بیاریمش که استاد گفته فردا نمیاد به بچه ها خبر بده ،این قشنگ حالا اومده

میگه استاد نمیاد.

آلما نفس راحتی کشید و گفت:آخیش خیلی نگران کارگروهیم بودم هنوز آماده ش نکرده بودم.

-حالا چیکار کنیم؟ بیکاریم.

-بزن بریم پاساژگردی،بعدم برم تعمیرگاه ببینم ماشینم درست نشده،کف کردم از بی ماشینی!

-آره واقعا! تو ماشین نداشته باشی منم لنگم!

-روتو برم دختر به سنگ پا گفتی زکی.

بیتا خندید و گفت:چاکرتیم دادا!

-منظورت آبجی بود دیگه؟

-آ، قربون آدم چیزفهم،به چه سرعتی آی کیوت می گیره؟!

آلما از لحن او خندید و گفت:بیا بریم اینقد داش داتی نیا واسه من!

چند قدمی نرفته بودند که با سام برخوردند.سام پسری قد بلند با پوستی سفید و چشمانی درشت عسلی رنگ.در کل جذاب بود اما نمی شد گفت که زیباست.

او سرگرد نیروی انتظامی بود اما چون به روانشناسی علاقه زیادی داشت در حین کارکردنش دانشگاه هم می آمد.سام با دیدن دختر ها لبخند زد و سلام کرد و

گفت:خبرها بهتون رسید خانما؟

آلما نگاهش کرد و گفت:بله ممنون اما کاش همون دیشب خبر می دادین که دیگه الان نیایم دانشگاه؛بی خود وقتمون تلف شد.

-معذرت می خوام اما من هیچ شماره تماسی از شما نداشتم.

-بله متوجهم،بهرحال ممنون دیگه با اجازه.

سام مودبانه خود را کنار کشید و خداحافظی کرد .بیتا گفت:

-وای ادبش منو کشته،خیلی باشخصیته.

-مبارکه صاحبش.

بیتا در کنار آلما قدم برداشت کفت:خدایی خیلی تو دلبروه،من که دربست عاشقشم.

آلما با غم لبخندی زد و گفت:پسر خوبیه.

بیتا متوجه لحن غم دار او شد و گفت:باز این پسره جوعلق زده تو پرت؟

-نه، فقط نمی دونم چرا دلم دست از سرش بر نمی داره؟ کلافه شدم بیتا.

-من واقعا موندم تو چطور عاشق نکیسا شدی؟ اینی که من دیدم با یه تن عسلم نمی شه خورد .خیلی اخموئه.اما خدایی خیلی جیگره.دست این

پورکرمی رو هم از پشت بسته تو خوشگلی و جذابیت.

-کاش به جای این خوشگلی یه کم از غرورش کم می شد.اطرافیانشو می دید.

-آها اطرافیان توی دیگه؟

-بیتا الان وقت شوخی کردنه؟

-آخه موندم این آدمه که تو اینقد هلاکشی؟ اون بزور جوابتو میده اونوقت تو داری براش بال بال می زنی.

-بیتا چی میگی تو؟ فکر می کنی این احساس مال یکی دو روزه که به راحتی بزارمش کنار؟من از وقتی که فقط 8 سالم بود و پامو خونه دایی گذاشتم دل

بسته اش شدم.نمی دونم چرا؟ اما خیلی دوسش دارم دست خودم نیست.

بیتا به آرامی گفت:بهش فک کن آلما.اون پسر داییته درست، خوش تیپو خوشگله درست،با تحصیلاته درست،سر گرد انتظامیه درست،اما به اینم توجه کن که

دوست نداره،پس چرا الکی دل بهش بستی؟ می دونم دست خودت نیستا اما همه ی سعیتو بکن که فراموشش کنی اون لایق تو نیست و گرنه اینجوری بی

تفاوت و سرد نبود.جشن تولدت پارسال خوب یادمه،مثلا جشن تو بود اما اون با همه دخترای جشن گرم گرفت الا تو که مثلا جشن به خاطر تو بود .دست

آخر یه کادو بهت داد نه تبریکی نه چیزی.تو دلتو به این خوش کردی که اصلا براش مهم نیستی؟ آلما با بغضی که در گلو داشت گفت:نگو تو روخدا،نگو بیتا.خودم به اندازه کافی متوجه زندگی نکبتم هستم اما نمی تونم ،هر کاری می کنم نمیشه .ما با هم

زندگی می کنیم هر روز دارم می بینمش،نمی تونم ازش دل بکنم ،چطور از عشقی که 14 سال باهام بوده دل بکنم؟سخته بیتا،به خدا سخته.

بدنش می لرزید و اشک صورتش را فرا گرفته بود بیتا فورا بغلش کرد و گفت:

-غلط کردم،بیخیال دختر فراموش کن چی گفتم؟باشه؟گریه نکن تو خیابونیم.

آلما از بیتا جدا شد با پشت دست صورتش را پاک کرد و گفت:

-خیلی بدبختم.

بیتا آرامش بخش گفت:فدات بشم اونی بدبخته که نمی دونه چه هلویی هستی خوشگله.

و بعد با شیطنت و لودگی گفت:اما من که می دونم چه هلویه تو دل برویی هستی عزیزم.

آلما لبخند زد و گفت:منحرف.

-خب خداروشکر یه لبخند ناقابل مهمونمون کردی.

آلما لبخندش پررنگتر شد و گفت:تو هم همش باید شاهد حال زار من باشی.

بیتا دستش را در بازوی آلما حلقه کرد و گفت:ما دوستیم دختر،دو خواهریم یادت رفته؟

آلما واقعا از خدا شاکر بود که بیتا را سر راهش قرار داده بود چون او به معنای واقعی خواهرش بود نه دوست.یعنی اگر خواهری داشت دوست داشت دقیقا

مانند بیتاباشد.

فصل دوم

نکیسا با ناباوری به پدرش نگاه کرد و گفت:

-ببخشید بابا من متوجه منظورتون نشدم!

ساسان با جدیت گفت:

-منظورم کاملا واضحه،من آرزو دارم تو با آلما ازدواج کنی.اون دختر خیلی خوبیه و می تونه همسر ایده ال تو باشه.تو هم دیگه 30سالت شده باید به فکر ازدواج باشی

پس چه کسی بهتر از آلما؟

آلما؟! دختری که کودکیش را دزدید؟

شکوفه در ادامه حرف ساسان گفت:

-شما دو تا خیلی بهم میاید،پسرم برای دل منو پدرتم که شده این آرزو رو براورده کن ،از بچگیت آرزو داشتیم آلما عروسمون بشه اما تو هیچ وقت قدمی برای ازدواج

برنداشتی،کسی رو هم معرفی نکردی ما تصمیم گرفتیم که چه کسی بهتر از آلما.اون دختر قشنگیه با تحصیلات و متینه .لازم به تعریف نیست چون خودت بهتر از

همه می شناسیش.....

همه چیز تمام بود این دختر بابا که قرار بود ترجیح داده شود به نکیسای که حکم پسر این خانواده بود!

نکیسا میان حرف مادرش پرید و گفت:

-مامان خواهش می کنم،اصلا نظر خود آلما رو پرسیدین؟

تیری بود در تاریکی این سوال پرسیده و جواب گرفته از قلبش!

ساسان گفت:خواستیم اول با تو درمیون بزاریم.

نکیسا با خشم گفت:من هنوز آمادگی ازدواج رو ندارم.

شکوفه لبخند زد و گفت:

-پیر شدی پسر پس کی دیگه؟ تو که نمی خوای آرزو به دل ما رو بزاری؟

نکیسا با درماندگی به آنها نگاه کرد. او هیچ وقت علاقه ای به آلما نداشت و حتی از او متنفر بود.سرش را تکان داد و گفت:

-آلما نه یکی دیگه رو کاندید کنید.

ساسان با تعجب ابرویش را بالا داد و گفت:

-تا اونجا که من می دونم سرتر از آلما تو فامیل و آشنا سراغ نداریم خودت بهتر می دونی.

سرتر هم بود اما مگر سوگی پدرش را می شد دست کم گرفت؟!

نکیسا با جدیت گفت:من علاقه ای به آلما ندارم.

شکوفه لبخند زد و گفت:علاقه به وجود میاد پسرم مطمئنم آلما جذبت می کنه.

نکیس با خشم گفت:من نمی تونم.آ لما اگه برای شما عزیزه برای من نیست.

ساسان با جدیت بلند شد نگاه پر از جذبه اش را در نگاه نکیسا ریخت و گفت:

-فقط آلما، من تصمیمو گرفتم، پس نمی خوام حرف دیگه ای بشنوم اون دختر از این خانواده بیرون نمی ره، بهتره روش فکر کنی چون تا هفته دیگه ترتیب

نامزدی رو میدم.

نکیسا بلند شد در مقابل پدرش ایستاد و گفت:دارید مجبورم می کنید؟

-می خوام حق پدریتو اجابت کنی.

حق پدری؟ یا بردگی؟ آلما همه را با دلربایش خریده بود اما دل او را نه!

ساسان به اتاقش رفت و نکیسا درمانده به مادرش نگاه کرد و گفت:

-مامان چرا؟

شکوفه دست او را گرفت و در کنار خود نشاند و گفت:

-پسرم تو حساسیت پدرتو رو آلما می دونی، اون تنها یادگار خواهرشه، مثل دخترشه، خیلی بهش علاقه داره.

نکیسا کلافه بلند شد و به اتاقش رفت.در را پشت سرش بست تا کسی مزاحمش نشود

روی تختش نشست و با کلافگی سرش را با دستانش گرفت و به فکر فرو رفت. شاید 6 سالش بود که ساسان و شکوفه او را از پرورشگاه به فرزندی

گرفتند. چون شکوفه به خاطر تصادفی که یک سال بعد از ازدواجشان کرده بود رحمش را از دست داده و برای همیشه نازا شده بود اما بخاطر علاقه وافری

که آن دو بهم داشتند قید بچه دار شدن را زدند و از پرورشگاه نکیسای کوچک را به سرپرستی گرفتند.او پسر بچه ای لاغر با پوستی برنزه و چشمانی

عسلی خوش رنگ و صورتی گرد و لب و بینی متناسب بود.در حقیقت پسری بسیار زیبا بود که توجه شکوفه را جلب کرد .در تمام این سالها شکوفه و ساسان از هیچ محبتی نسبت به او دریغ

نمی کردند حتی با نام فامیل ساسان برایش شناسنامه گرفتند. از آنجا که ساسان وضع مالی خوبی داشت هر چه نکیسا اراده می کرد در اختیارش قرار

می گرفت .حتی وقتی به جای رشته حقوق که نهایت آرزوی ساسان بود او ترجیح داد افسر نیروی انتظامی شود باز هم کسی با او مخالفت نکرد. اما خیلی

زود تنها خواهر و شوهر خواهر ساسان به علت تصادف مردند و تنها فرزندشان که آلما بود به خانه آنها آمد تا برای همیشه با آنها زندگی کند.از همان جا بود

که نفرت او شروع شد .از دیدن محبتی که ساسان و شکوفه به او می کردند عصبی می شد.هرچند که ساسان و شکوفه هرگز تفاوتی بین آنها نمی

گذاشتند و به هر دو عشق می ورزیدند. اما نکیسا بدون آنکه بداند روز به روز نفرتش از آلما بیشتر می شد، تا آنجا که می توانست به او بی توجهی می کرد

و گاهی آنقدر اذیتش می کرد که اشک دختر بیچاره را در می آورد اما در کمال تعجب آلما هیچ وقت از او شکایتی نزد پدر و مادرش نمی کرد. آلما دختر

مهربانی بود اما اصلا به دلش نمی نشست .او هرگز نتوانسته بود ذره ای از نفرتش را نسبت به او کم کند .همیشه جلو چشمان او با دختران دیگر گرم می

گرفت تا آزارش بدهد و همیشه هم موفق بود چون حس کرده بود که آلما نسبت به او بی میل نیست و احتمالا به او علاقه دارد .بنابراین از همین ضعف

دختر جوان استفاده می کرد و تا می توانست آزارش می داد. اما حالا ساسان از او چیزی می خواست که تا به حال یک درصد هم به آن فکر نکرده بود اصلا

نمی توانست با این موضوع کنار بیاید که آلما را به عنوان شریک زندگی انتخاب کند .آن هم دختری که به جای دوست داشتن نسبت به او نفرت داشت و

حالا که در بن بست گیر افتاده بود احساس می کرد نفرتش بیشتر شده. اما ساسان را چه می کرد؟ او پدرش بود خیلی زیاد به او علاقه داشت .هیچ وقت در

مقابل خواسته هایش نه نگفته بود اما حالا برعکس شده بود و ساسان از او خواسته هایی داشت و نمی توانست نه را از زبان او بشنود. یعنی مجبور بود

قبول کند. ساسان برایش زحمات زیادی کشیده بود و نمی توانست ناامیدش کند.ولی با دلش چه می کرد؟ او آلما را نمی خواست. کلافه به موهایش چنگ

زد. ناگهان فکری در ذهنش جرقه زد ،شاید آلما او را نخواست در این صورت هیچ ازدواجی صورت نمی گرفت و خیالش راحت می شد. اما با یادآوری اینکه آلما

به او احساسی دارد خوشحالیش دوامی نیافت.غم و عصبانیت وجودش را فراگرفت.باید حداقل چند ساعتی را از خانه فرار می کرد گوشیش را برداشت و

شماره دوستش را گرفت چند دقیقه ای صحبت کرد و گفت که بروند در شهری دوری بزنند.تماس را که قطع کرد لباسهایش را عوض کرد و از اتاق خارج شد

جلوی در ورودی با آلما سینه به سینه شد که فورا خود را کنار کشید و اخمی عمیق روی صورتش کاشت .آلما متعجب نگاهش کرد و آرام سلام کرد وقتی

جوابی نشنید پرسید:

-جایی میری؟

نکیسا با خشونت گفت: به تو ربطی نداره

و به سرعت از خانه خارج شد .آلما متعجب زیر لب گفت:

-ا اخلاق نداره معلوم نیست باز چی شده؟

آلما خسته به سوی اتاقش رفت تا کار گروهی را تمام کند چون وقت کمی باقی مانده بود.

********

ساسان دستش را روی شانه شکوفه نهاد و گفت:

-تو برو، تو زنی با تو راحتره. فقط مجبورش نکن اون باید خودش انتخاب کنه.

شکوفه به گرمی دست همسر مهربانش را فشرد و از پله ها بالا رفت.به اتاق آلما که رسید به آرامی در زد صدای ضعیف آلما را شنید که گفت:

-بفرمایین.

شکوفه در را باز کرد و داخل شد آلما پشت کامپیرترش نشسته بود و تند تند چیزی تایپ می کرد.با دیدن شکوفه دست از صفحه کلید کشید و با لبخند

گفت:

-به زن دایی جون.گفتم یهو چرا اتاقم نورانی شد بگو واسه چی بوده؟

شکوفه لبخندی زد و روی تخت نشست و گفت:

-بیا بشین کنارم باهات حرف دارم

آلما بلند شد و کنار شکوفه نشست و گفت:

-من سراپاگوشم زن دایی

شکوفه دست آلما را در دست گرفت و مهربان گفت:

-تو دخترمی آلما ،آرزومه خوشبختیه تو رو ببینم .دلم می خواد در مورد موضوعی که می خوام بگم خوب فکراتو کنی بعد جوابمو بدی.

آلما کنجکاوانه به شکوفه نگریست و گفت:بفرمایین زن دایی

-اومدم تو رو برای نکیسا خواستگاری کنم

آلما ناباورانه به شکوفه نگریست .یعنی این اوج خوشبختی بود؟!....

شکوفه ادامه داد:حق انتخاب با توئه.می تونی قبول کنی می تونی ردش کنی.هیچ اجباری نیست .می دونم این خواستگاری یکم غیر معموله اما خب چاره ای نبود.

بهش فکر کن ببین می تونی نکیسا رو به عنوان شریک زندگیت انتخاب کنی؟

آلما با شرم گفت:غافلگیر شدم

شکوفه لبخد زد و گفت:اوه چه شرمی هم دره عروس خوشگلمون

پیشانی او را بوسید.دستی به صورت سفیدش کشید و گفت:

-باعث افتخارمه که دخترم عروسم بشه.اما عزیزم پای یک عمر زندگی در میونه پس باید فکر کنی که نکیسا همونیه که می خوای؟

آلما با شرم سرش را پایین انداخت و گفت:نمی دونم چی بگم؟

-قربون دختر گلم برم،الان هیچی اما فکراتو بکن تا فردا بهم بگو این مدت کافیه؟

آلما با خودش فکر کرد که وقت زیادی هم هست کاش خجالت نمی کشید می توانست همان موقع جواب مثبت بدهد.

شکوفه نگاهش به چهره سرخ دختر جوان افتاد که آلما گفت:

-من فردا بهتون میگم.

شکوفه لبخند زد و گفت:همه ی جوانب رو بسنج دخترم،تو گل منو ساسانی،پس درست فکر کن.

آلما سرش را تکن داد و گفت:چشم

شکوفه دست او را فشرد و از اتاق خارج شد.آلما همین که مطمئن شد شکوفه در اتاق را بسته بالشش را برداشت جلوی دهانش گرفت و تا توانست از

خوشحالی جیغ کشید.همین که هیجانش را تخلیه کرد گوشیش را برداشت و شماره بیتا را گرفت.تماس که وصل شد بدون آنکه حتی سلام کند گفت:

-بیتا زود پاشو بیا خونمون،یه کار فوری دارم.

صدای نگران بیتا در گوشی پیچید که گفت:اتفاقی افتاده؟

-اتفاق که افتاده فقط زود بیا همچی رو تعریف می کنم فقط زود خودتو برسون

-باشه الان خودمو می رسونم

تماس که قطع شد آلما از هیجان زیاد فقط طول و عرض اتاقش را طی می کرد تا هر چه زودتر بیتا بیاید و با او صحبت کند .باور این مسدله برایش سخت بود

آنقدر خوشحال بود که احساس پرواز را داشت.همین که بیتا رسید سخت او را در آغوش کشید و با خوشحالی گفت:

-بیتا زن دایی از من برای نکیسا خواستگاری کرد .

بیتا متحیرانه او را از خود جدا کرد گفت:شوخی می کنی؟!

آلما دستش را گرفت و او را روی تخت نشاند و گفت:

-به خدا نه،نیم ساعت پیش زن دایی اومد اتاقم و گفت:می خواد عروسش بشم و اومده منو برای نکیسا خواستگاری کنه گفت تا فردا جوابم هر چی هست بهش بگم.

-تو که فورا جواب ندادی؟

-نه گفتم فردا جوابتونو میدم.

-آفرین،نباید می فهمید اینقد هولی ،حالا نظر خود نکیسا چیه؟بهت گفت؟

آلما متعجب به بیتا نگاه کرد و گفت:

-نه نگفت!من اصلا به این موضوع که نظر نکیسا چیه فک نکردم.

-دختره خنگ وقتی مادرش اومده خواستگاری کرده یعنی خودش میدونه و راضیه.

-پس این رفتاراش چیه؟

-اینو دیگه واقعا منم نمی دونم اما اینو مطمئنم که خودشم راضیه و گرنه مرد به این گندگی رو کسی مجبور به کاری نمی کنه.

لبخندی زبیا از اطمینان روی لبهای آلما نشست با خوشحالی گفت:

-بیتا هنوز باور نکردم.

بیتا سیلی آرامی به صورتش زد و گفت:باور کردی؟

آلما اخم تصنعی کرد و گفت:بچه پرو،یهو رم می کنیا

بیتا خندید و گفت:می خواستم باور کنی دیگه.

آلما خندید اما ناگهان گفت:

-خیلی می ترسم بیتا،اگه نکیسا همونی که می خواستم نباشه چی؟

-چرت و پرت نگو دختر،از خوشحالی خل شدی،علاقه ای که تو به اون داری خوشبختت می کنه،فقط رفتارهای نکیسا گیجم کرده ،با دست پس می زنه با پا

پیش می کشه حالا اومده خواستگاری یکم عجیبه.

-منم از همین متعجبم،ترسم به خاطر همینه ،می ترسم اون ناراضی باشه و بخواد منو به زور تحمل کنه.

بیتا متفکرانه گفت:بعیدم نیست اما فکر نکنم نکسیا اینقد بی معرفت باشه.

آلما دستی به صورتش کشید و گفت:

-همه ی آرزوم داشتن نکیساس حالا که یه قدم مونده بهش برسم می ترسم ،تمام ترسم به خاطر پس زدنشه.اگه پسم زد چی؟

بیتا دستش را گرفت و گفت:

-بیا امیدوار باشیم ،ازت خواستگاری شده اونم برای پسری که تو دوسش داری پس جواب مثبت بده بقیه شو بسپار دست خدا.

-حق با توئه باید امیدوار باشم.

-پس بخند که دیگه داریم شوورت میدیم رفت دیگه داشتی می ترشیدی.

آلما خندید و گفت:دیونه،نه اینکه تو ترشی نشدی خوبه هم سن هستیما.

-بی تربیت کجا هم سنیم؟من دو ماه از تو کوچیکترما.

-اوه همچین میگه 2 ماه انگار2 ساله.

-باشه اینقد ور نزن بپر بریم ببینیم این زری جونتون اینا ناهار چی گذاشته خیلی گشنمه.

-پاشو برو خونتون ناهار نداریم.

-خجالت بکش اینقد فسفر سوزوندم اونوقت یه ناهارم نمی دی ای خسیس گدا.

آلما بلند شد دست بیتا را گرفت و گفت:بیا بریم فک کنم باقالی پلو با ماهی گداشته واسه ناهار.

-شازده تونم میاد؟

-فکر نکنم الان اداره اس،معمولا برا ناهارا خونه نمیاد.

-بهتر ببخشید آلما جون،می دونم قراره شوهرت بشه اما خیلی ترسناکه.

-ترسناک نه فقط جذبه داره.

-اوه جذبه اش منو کشته.

از اتاق خارج شدند شکوفه که داشت از پله ها بالا می آمد با دیدنشان گفت:

-داشتم می یومدم برا ناهار صداتون کنم.

بیتا گفت:شکوفه جون معده مون داشت به غلت کردن می افتاد گفتم بپریم بیایم تا پس نیفتادیم.

شکوفه خندید و گفت:پس عجله کنین تا سرد نشده.

نکیسا نبود و بیتا با خیال راحت ناهارش را خورد و ساعتی بعد خداحافظی کرد و رفت.

*******

فصل سوم

با دلهره در زد صدای شکوفه را شنید آرام در را باز کرد و داخل شد شکوفه مشغول مرتب کردن تخت 2 نفره ی خود و ساسان بود با دیدن آلما لبخند زد و

گفت :بیا دخترم

آلما روی مبل درون اتاق نشست، شکوفه روبه رویش نشست و گفت:

-خب دخترم فکراتو کردی؟ نظرت چیه؟

آلما نفس عمیقی کشید و گفت:من فکرامو کردم......جوابم مثبته.

شکوفه ناگهان کلی کشید و محکم آلما را در آغوش کشید و گفت:تو عروس خوشگل منی.

آلما خندید و گفت:زن دایی خفه شدم.

شکوفه او را از خود جدا کرد و گفت:از خوشحالیه زیاده، باید به ساسان و نکیسا هم خبر بدم.

فورا گوشی را برداشت و به ساسان زنگ زد و جواب مثبت آلما را خبر داد.همین که قطع کرد به نکیسا هم خبر داد و رو به آلما گفت:امشب باید در مورد

نامزدی شما برنامه ریزی کنیم.

آلما صورت شکوفه را بوسید و گفت:زن دایی من کلاس دارم با اجازه تون من میرم.

-برو دخترم،مواظب خودت باش.

آلما که از در خارج شد از سر خوشی جیغ خفه ای کشید و با هیجانی بالا به دانشگاه رفت.

********

ساسان لبخندی زد، دستانش را بهم کوبید و گفت:حالا که هر دو برای این ازدواج راضی هستین....

نکیسا تلخ ترین نگاهش را به چشمان ساسان ریخت و پوزخندی زد، ساسان ادامه داد:

-باید زودتر نامزدی رو برگزار کنیم اما مراسم عقد رو می زاریم بعد از اینکه دختر گلم امتحانات ترمشو داد اونوقت یه جشن مفصل میگیریم ،هفته دیگه یک

شنبه عید غدیره،به نظر من بهترین روز برای نامزدی شماست، نظر شما چیه؟

نکیسا تلخ گفت:نظر شما مهمه.

شکوفه با مهربانی دست نکیسا را فشرد .ساسان رو به آلما گفت:

-نظر تو چیه دخترم؟

آلما نگاهی به چهره سرد نکیسا که حالا بشدت تلخ و عبوس شده بود انداخت و گفت:

-من نظری ندارم.

ساسان گفت:خیلی خب پس همون یک شنبه رو برای نامزدی می زاریم.

شکوفه گفت:پس باید لیست مهمونا رو بنویسیم،فردا به همشون باید زنگ بزنم دعوتشون کنیم.

ساسان خندید و گفت:خانم کلی کار داری این که کوچیکترینشه.

نکیسا فورا گفت:رو من حساب نکنید داریم رو یه پرونده مهم کار می کنیم بهم مرخصی نمی دن.

ساسان با اخم گفت:این یه هفته کارو تعطیل کن.

-نمی تونم گفتم که بهم مرخصی نمیدن.

شکوفه با مهربانی گفت:سعیتو کن پسرم، بلاخره این نامزدی توئه، باید با آلما باشی که بخواید برید خرید و دنبال کارای دیگه!

آلما کنجکاوانه به نکیسا نگریست که نکیسا گفت:سعی می کنم عصرا خونه باشم.

آلما نفس راحتی کشید که ساسان گفت:عروس خانم برامون چای نمیاری؟

آلما نیش خندی زد و گفت:چشم دایی جون

نکیسا به رفتنش نگاه کرد و گفت:خودشیرین!

آلما فورا با کمک زری خانم چند فنجان چای ریخت و به سالن برگشت.چای را جلوی همه گرفت اما همین که جلوی نکیسا گرفت با اخم گفت:

-نمی خورم

آلما با ناراحتی سینی را روی میز نهاد و فنجان چایش را برداشت که نکیسا گفت:

-لطفا نامزدی رو شلوغش نکنید،فقط فامیل درجه یک رو دعوت کنید.

شکوفه گفت:آره نظر منم همینه،شلوغش نکنیم وقتی قراره عقد هم یه جشن داشته باشیم پس الان شلوغش کردن ریختو پاشه اضافیه.

ساسان متفکرانه گفت:هر جور میل خودتونه،دعوت مهمونا به عهده خودتون!

نکیسا نفس راحتی کشید که درو چشم کنجکاو آلما نماند.با خود فکر کرد که رفتار نکیسا اصلا برحسب علاقه و رضایت به این ازدواج نیست پس چرا قبول

کرده را نی دانست.

*********

فصل چهارم

از اینکه دوشادوش نکیسا درون پاساژها به دنبال لباس نامزدی راه می رفت احساس غرور می کرد.نگاه های تحسین آمیز دختران جوان که مشتاقانه به

نکیسا زل می زدند با اینکه حسادتش را تحریک می کرد اما به خود افتخار می کرد که صاحب مردی مثل او شده است....

پیراهن طلایی رنگی پشت ویترین مغازه ای توجه اش را جلب کرد با اشتیاق رو به نکیسا گفت:

-بیا این پیرهنو ببین چقد خوشگله!

نکیسا به پیراهن نگاه کرد واقعا زیبا بود و مطمئن بود به تن لاغر آلما می آمد اما با بدجنسی گفت:

-این مناسب نیست ،زیادی لخته،بهتره یه چیز دیگه انتخاب

کنی.

آلما اخم هایش را درهم کشید و با دلخوری گفت:این پنجمین پیرهنیه که انتخاب کردم تو میگی بدرد نمی خوره.

نکیسا سرد نگاهش کرد و گفت:مشکل خودته با من اومدی خرید پس هرچی من میگم می پوشی.

آلما به آرامی گفت:خب تو انتخاب کن تا من بپوشم تو که تا حالا چیزی انتخاب نکردی.

نکیسا با نفرت نگاهش کرد .از اینکه آلما همیشه جلویش ضعیف بود و کوتاه می آمد حالش بهم می خورد.با اخم گفت:

-بیا بریم

ته پاساژ مغازه ای بود که لباس شب آبی تیره ایی داشت.تقریبا پوشیده بود و زیبایی آنچنانی هم نداشت مگر از روی سرشانه طرف راست تا روی شکم به

حالت زیگزاک سنگ دوزی داشت لبخندی روی لبهای نکیسا نشست و گفت:

-بیا پیداش کردم.

با آلما وارد مغازه شدند از فروشنده که خانم جوانی بود خواست تا لباس را بیاورد آلما با تعجب گفت:

-آبی تیره بپوشم؟!

نکیسا با بدجنسی لبخندی زد و گفت:به نظر من که عالیه.

فروشنده پیراهن را آورد .آلما پیراهن را برداشت و به اتاق پرو رفت.با هزار زحمت لباس را پوشید و در آینه قدی درون اتاق به خودش نگاه کرد .لبخندی زیبا

روی لبهایش نشست و زیر لب گفت:

-چقد خوشگله! انگار واسه خودم دوختنش.....چه سلیقه ایی داره رو نمی کرده!

صدای نکیسا را شنید که گفت:اندازه اش خوبه؟

-آره اندازه اس.

-پس عوض کن بیا بیرون.

کمی از اینکه نکیسا نخواست او را در این لباس ببیند ناراحت شد اما خیلی زود لبخندی روی لبهایش نشست.لباس را عوض کرد و بیرون آمد.نکیسا پول را

حساب کرده بود پس از مغازه خارج شدندتمام خریدهایش را به سلیقه نکیسا انجام دادو به خانه بازگشتند.....

تقریبا در طول یک هفته ایی که تا مراسم نامزدی مانده بود خانواده صالحی همه ی کارها را انجام دادند.هرچند در این بین نکیسا از هر کاری برای آزار دادن

آلما استفاده کرد و آلما آرام ومطیع همه را تحمل کرد و هر آزاری از طرف او را جور دیگری برای خود تعبیر کرد .در حقیقت داشت خود را گول می زد.

*********

بیتا با هیجان به خانم آرایشگر گفت:لیلا جون دستت درست می خوام امشب عروسک بشه تا داماد کفش ببره.

لیلا لبخند گفت:ماشالا خودش اینقد خوشگله که اگه یه کوچولو آرایش کنه عین ملکه ها می شه.

آلما خندید و گفت:به خودم امیدوار شدم

لیلا او را جلوی آینه روی صندلی نشست و مشغول حالت دادن ابروهایش شد تا از سادگی دربیاید.آلما خیره به چهره اش نگاه کرد.زیبا بود در فامیل تک

بود،چهره زیبایش از پدر و مادرش به ارث برده بود.صورت سفید،بینی کوچک و قلمی،لبهای سرخ و کوچک و قلوه ایی را از مادرش و چشمان سیاه با مو و

ابروهای خرمایی را از پدرش به ارث برده بود.بیتا آرام در کنار گوشش گفت:

-می خوام ببینم جناب سرگرد نکیسا صالحی می تونه امشب ازت چشم برداره؟

آلما سرخوشانه خندید و گفت:مگه می تونه چشم از ملکه اش برداره؟

بیتا روی یکی از مبل های قرمز آرایشگاه نشست و گفت:چشمم از این شازده آب نمی خوره.

-اوه بیتا اونقدا هم بد نیستا.

-چی بگم؟ انگار دهن آسمان باز شده آقا تلپی افتاده پایین.

-اِ بیتا درست حرف بزن در مورد آقامون.

-جمع کن خودتو، همچین میگه آقامون انگار چه تحفه ایه؟

-دل پری داریا!؟

-هر کاری می کنم بهش مشکوکم.

آلما خواست حرف بزند که لیلا گفت:از اینجا به بعد حرف نزن آرایشت خراب میشه.

نیم ساعت بعد گوشی آلما زنگ خورد، بیتا جواب داد:بله

شکوفه از پشت خط گفت:بیتا جان تویی؟ کار آلما تموم نشده؟

-نه شکوفه جون هنوز یکم دیگه مونده.

-خیلی خب، چیزی کم و کسر ندارین بگم بیارن براتون؟

-نه دستتون درد نکنه

-باشه، کار آلما تموم شد زنگ بزنید نکیسا میاد دنبالتون.

-چشم

-روشن، من می رم مهمونا دارن میان.

-باشه خداحافظ

تلفن که قطع شد بیتا گفت:شکوفه جون بود گفت کارت تموم شد به شازده زنگ بزنی بیاد دنبالت.

آلما دیگر آرایش صورتش تمام شده بود گفت:باشه.

لیلا موهایش را مرتب کرد و گفت:ماه شدی عروس خانم

بیتا در گوش آلما گفت:تو گلوش گیر کنی.

آلما با لبخند گفت:عجب پدر گشتگی داری تو باهاش.

بیتا پشت چشمی نازک کرد و گفت:پاشو به آقاتون زنگ بزن بیاد دنبالت.

آلما گوشی را از دست بیتا گرفت شماره نکیسا را گرفت بعد از چند لحظه نکیسا جواب داد:

-الو نکیسا سلام خوبی؟

-خوبم

لحن سرد نکیسا بدن آلما را لرزاند با صدای لرزانی گفت:من کارم تو آرایشگاه تمومه،میای دنبالم؟

-خیلی کار رو سرم ریخته،نمی تونم بیام دنبالت،به کیان میگم بیاد دنبالت،فعلا خداحافظ

صدای بوق ممتد موبایلش او را به خود آورد.با حیرت به بیتا نگاه کرد.بیتا بی حوصله گفت:

-آقاتون کی تشریف میارن شروع کنیم؟

آلما با بغض گفت:نمیاد دنبالم گفت کیانو می فرسته دنبالم.

بیتا با حیرت گفت:نه ،شوخی می کنی؟

آلما سرش را تکان داد و گفت:نه ،نمیاد

بیتا با عصبانیت گفت:گوشیتو بده

-می خوای چیکار؟

-می گم بده اینقد حرف نزن

آلما متعجب گوشیش را به بیتا داد و او فورا شماره نکیسا را گرفت.بعد از چند دقیقه صدای معترض نکیسا را شنید که گفت:

-باز چیه آلما؟مگه نگفتم کیان میاد دنبالت؟

بیتا با عصبانیت گفت:شما خجالت نمی کشی آقای مثلا محترم؟آلما قراره نامزد شما بشه یا کیان که اونو می فرستی دنبالش؟خوبه مرد یه جو غیرت داشت هباشه.

صدای نکیسا را شنید که گفت:مواظب حرف زدنت باش خانم،اصلا تو کی هستی؟

-هر کی؟ چه فرقی می کنه؟ مهم رفتار شماست که واقعا زشته، بهتره خودتونو اصلاح کنید، هر چند کسی که تا این سن نتونسته خودشو اصلاح کنه چطور

سرگرد مملکت میشه که دیگرانو اصلاح کنه؟ جای تاسف داره آقا، لطفا به شعور خودتون و آلما توهین نکنین، در ضمن اگه نمی تونید مثه یه مرد بیاید دنبال

نامزدتون من خودم می رسونمش احتیاجی به شما نیست،هر چند خیلی دلم می خواد عکس العمل بقیه رو ببینم وقتی می بینن آلما تنهاست.

حرفش که تمام شد تلفن را قطع کرد و گفت:دلم خنک شد پسره ی بیشعور!

آلما به بیتا نگاه کرد لبخند زد گفت:این دفعه واقعا حقش بود.

بیتا اخم هایش را درهم کشید و گفت:تو هم خیلی بی عرضه ایی که اینقد ازت سو استفاده می کنه یکم جذبه داشته باش.

آلنا خندید و گفت:خیلی قات زدیا!

-خاک تو سرت با این اخلاقت،پاشو وسایلتو جمع کن بریم،می خوام ابروی این سرگرد بی مصرف رو ببرم.

آلما همین که کیفش را برداشت پیامی برای گوشیش آمد،پیام را باز کرد و رو به بیتا گفت:از طرف نکیساس.

-بخون ببینم چی گفته.

-نوشته بمون تا چند دقیقه ی دیگه جلوی آرایشگام

آلما چشمکی به بیتا زد و گفت:حرفات کار خودشو کرد.

-مردک انگار همش باید هلش بدن،این دیگه کیه؟

-بیتا جون لبخند بزن دیگه داره خودش میاد

-وای دختر تو باید چی بکشی از دست این؟ خوبه من جای تو نیستم چون یا من می کشتمش یا اون منو.

-پس خدارو شکر.

آلما روی مبل نشست،بیتا کنارش نشست،آلما دستش را گرفت و گفت:امشب تنهام نزار.

بیتا خندید و گفت:این جمله رو باید به نکیسا بگی نه من.

آلما اخم کرد و گفت:شوخی نکن جدی گفتم.