رمان احساس سرد به قلم عسل بمانی(fz)

ویراستار: بارانا _ فریبا

تعداد صفحات : 252

ژانر : معمایی عاشقانه غمگین اما با پایانی خوش

دانلود رمان احساس سرد

خلاصه رمان :

آخرش دیدی چه شد؟

یادت که هست ؟همیشه میگفتی آخرش دیگه خوشبختیه...

انگار راست میگفتی آخرقصمون خوشبختی بود

اما فقط برای خودت

برای من

آخرش تنهایی بیش نبود

آخرش من موندمو‌اون همه خاطرات

آخرش من موندم فکر خیال تو ، عشقِ تو :)

من موندم یه دل شکسته

راستش، انگار

آخرش پایانِ من بودُ

آغاز تو

ادامه رمان:

دخترک ارام و با قلبی شکسته به ساعت نگاه میکرد ساعت 1شب بود اما هنوز نیامده دخترک بیچاره چقدر خود را برای اعتراف به دوست داشتن اراسته بود و چه خیال خامی که ان مرد علاقه ای بهش داشته باشد با صورتی پر از اشک و چشمانی که به سرخی میزد از زمین بلند شد به سمت اشپزخانه رفت و غذاهای که اماده کرده بود را داخل سطل زباله ریخت آن کیک را که برای ان کلی زحمت کشیده بود را داخل سطل اشغال پرت کرد و با قلبی شکسته به اتاقش رفت

ان طرف تر پسری در مهمانی و سرخوش بین دختران زیبا دختری درکنارش بود که او را کنارخود کشیدگویا این دختر ان عشق مقدسش بود دستی به سر دخترکشیدفکرش درگیر دختری شد که شش ماه است وارد زندگی اش شده و باعث دلخوری و سردی دختر در کنارش شده از برخورد سرد دختر عصبانی میشه و میگه

پسر :قول میدم هر چه زودتر طلاقش بدم خانمم

تو رو خدا انقدر سرد نباش

_:قول ؟

_:قول

:آرمان

_:جانم ترنمم

_:اذیتش کن

_ :باشه خانمم هر چی تو بگی حاضر شو ببرمت خونه منم دیگه برم فردا باید برم سرکار

_ :باشه عشقولی

با ناز گونه ی ارمان را گلگون میکندو با قدم هایی آرام به سمت اتاق میرود لباس هایش را میپوشد و از اتاق خارج میشود به سمت ارمان میرود

ارمان لبخندی به زیبایی عشقش میزند و دستش را میگیرد و پس خداحافظی با دوستان از مهمانی خارج میشوند و به سوی ماشین ارمان میروند در را برای ترنم باز میکند و بعد از نشستن او به سمت دیگر ماشین میرود و مینشیند استارت میزند و حرکت میکند

دخترک با همان لباس به سمت حمام میرود و زیر اب سرد می ایستاد پس از مدتی به خود می آید و حمام میکند حوله ی کوتاه صورتی خود را می پوشد و از حمام بیرون می اید

نگاهی به ساعت می اندازد و باز بغض گلویش را میگیرد ساعت 2نصفه شب است اما هنوز شوهرش نیامده یعنی ان مرد یک درصد هم نگرانش نیست با همان حوله و موهای خیس خود را بروی تخت می اندازد و خود پاهایش را در شکمش جمع میکند و چشمانش را می بندد

پس از مدتی دخترک به خواب فرو می رود

ارمان

پعد ازاینکه ترنم به خونشون رسوندم به سمت خونه خودم حرکت میکنم واقعا حضور دریا ازارم میده دوستش ندارم از دستش عصبانیم و خودم واسه یه دعوا و گفتن اینکه فردا میرم درخواست طلاق میدم خودم اماده کرده بودم در خونه با ریموت باز میکنم و بعد از پارک کردن ماشین به سمت خونه میرم در باز میکنم خونه غرق تاریکی و سکوت شده چند بار دریا صدا

میزنم اما جوابی نمیشنوم به سمت اتاقش میروم و در باز میکنم میبینمش که خوابیده عصبی میشم اون حق نداشت قبل از اینکه من بیام بخوابه به سمتش رفتم که بیدارش کنم که با دیدن صورت معصومش طوفان درونم به ارامش تبدیل شد اروم کنار تختش مینشینم و به صورت غرق خوابش نگاه میکنم اعتراف میکنم که حتی از ترنم زیباتر و خواستنی تر است

دستم ناخوداگاه به سمت موهایش کشیده میشود دستم به موهایش میخورد از خیسی موهایش باز عصبی میشوم این دختر اصلا

مواظب خودش نیست دستم به صورتش میخورد که از داغی صورتش وحشت به جانم می افتد

میخوام بلندش

کنم پتورا دورش میپیچم دستم را بر روی پیشانی اش میگذارم خدای من چه کنم

باید بیدارش کنم اروم صدایش میزنم اما تکان نمیخور چند بار دیگه صدایش میزنم که پلکش میلرزد و اروم چشمانش را باز میکند و من غرق میشوم در آن تیله های ابی مظلومش چشمان ابی اش را که میبینم یاد ترنم و ان چشم های دلگیر می افتم عصبی میشم من لعنتی اینجا چه میکنم

از جایم بلند میشوم لباسش را میگیرم و بلندش میکنم تعادل ندارد اما من بی رحم شده بودم

سیلی محکمی بهش میزنم که بغض میکند و چشمانش پر از نفرت میشود داد میکشم

_ :این چه طرز خوابیدن بود چرا فقط حوله پوشیدی غلط کردی قبل از من خوابیدی مثلا بخاطراینکه من بااین سروضع خوابیدی واقعا باورت شده شوهرتم؟ نزدیکش میشوم و عصبی گردنش را میگرم و به سمت خودم میکشم

_ :اینو تو گوشت فرو کن من یه موی گندیده ترنمم با تو عوض نمیکنم

چشمان دریایش لب ریز از اشک میشود باز هم یاد چشمان ترنمم سیلی دیگری بهش میزنم

و روی تخت پرتش میکنم و از اتاقش خارج میشوم به سمت اتاق خودم میرم و پس از تعویض لباس هایم میخوابم

دانای کل

ارمان میخوابد و خبر ندارد از حال بد دختر ارمان میخوابد و خبر ندارد از قلب شکسته آن دخترک مظلوم که بدون هیچ کاری باید کتک بخورد دریا به سختی خود را به سمت عسلی تخت میکشاند و گوشیش را برمیدارد

شماره را میگیرد

_:جانم دریا خوبی

_ :حالم خوب نیست فقط بیا امیر

وتلفن از دستش بروی زمین می افتد و بیهوش میشود

امیر با عجله لباس هایش را میپوشد و به سرعت خود را به ماشینش می رساند و حرکت میکند

تا جای که میتواند گاز می دهد و پس از ده دقیقه به خانه ی دریا می رسد زنگ در را پشت سر هم میزند

ارمان خشمگین از خواب بیدار میشود به سمت آیفون میرود که با دیدن امیر برادر دریا تعجب میکند و در را باز میکند

امیر به سرعت خود را به داخل خانه پرت میکند و سمت اتاق دریا می رود او حتی ارمان را هم ندیده

ارمان پشت سر امیر به سمت اتاق می رود و قبل از باز شدن در دستش را بروی شانه امیر میگذارد و میپرسد

_: چه خبرته نصفه شبی اینجایی ؟

امیر بدون توجه به ارمان در اتاق را باز میکند و با دیدن دریای بی جون ضربان قلبش بالا میرود مگر نه اینکه ان دخترک همه نفسش است

مگر نه اینکه جانش به جان ان دخترک مظلوم بسته است ارمان نیز شکه شده و قلبش از ان همه بی رحمی خود به دریا فشرده میشود

دانای کل

امیر با عجله خود را به کنار تخت دریا می رساند و

مگر نه اینکه جانش به جان ان دخترک مظلوم بسته است ارمان نیز شکه شده و قلبش از ان همه بی رحمی خود به دریا فشرده میشود

دانای کل

امیر با عجله خود را به کنار تخت دریا می رساندو رو به ارمان فریاد میزند

_:لعنتی چرا منو نگاه میکنی برو ماشین روشن کن

ارمان به خودش می اید و سریع سویچ ماشین را از روی کاناپه چنگ میزند و بدون تعویض سریع از خانه خارج میشود و سراسیمه ماشین را روشن میکند و از پارکینگ بیرون می اورد

امیر با عجله خود را به ماشین می رساند

ارمان در عقب را سریع باز می کند امیر دریا را مانند کودکی بی پناه به تن میکشد

صندلی عقب مینشیند پس از چند دقیقه ای

ارمان جلوی بیمارستان ترمز وحشت ناکی میکشد و سریع در عقب را باز میکند و قبل از اینکه امیر بتواند کاری کند دریا رابه تن میکشد و به سمت بیمارستان میدود

همین که وارد میشود شروع به کمک خواستن و فریاد زدن میکند پرستاری سراسیمه به سمت ارمان می اید

و به او میگوید که دریا را به روی آن تخت گوشه ی دیوار بگذارند

پرستارها سریع دست به کار میشوند و دریا را از ان جا دور میکنند

دکتر از اتاق بیرون می اید امیر و ارمان سراسیمه به سمتش می روند

_ :چی شد دکتر خواهرم چطوره ؟

_:دکتر حالش خوبه ؟

_ :حالش خوبه به موقع رسوندینش تب بالای داشته نیاز به استراحت داره یکی دو روز مهمون ماست

و لبخند ارامش بخشی به سوی ان دو میزند

امیر ارام میشود و روی صندلی مینشیند و اما ارمان همان طور ایستاده و به این فکر میکند من چطور دلم اومد

دانای کل

امیر به ارمان نگاهی می اندازد و بی مقدمه می گوید

_:میدونم با زور و اجبار ازدواج کردین و اینم میدونم که کتکش زدی اینو از لب پاره شده اش فهمیدم مطمئن باش اگه اینجا نبودیم از خجالتت در می اومدم

چند ماه دیگه صبر کن چند وقت دیگه که مادربزرگ از اینجا بره طلاقش میگیرم ولی اینو تو گوشت فرو کن ارمان به خدا قسم فقط اگه یک بار دیگه این اتفاق تکرار باشه مطمئن باش بدترش سحر میبینه تو که دلت نمیخواد سحر اذیت بشه میخواد ؟ درسته سحر عشقمه ولی دریا زندگیمه هر ادمی هم که باشه واسه زندگیش از عشقش میگذره ..

ارمان با فکی منقبض شده عقب گرد میکند و در دل به خود لعنت میفرستد بخاطر نگرانی بخاطر آن دخترک عوضی عصبی است و به دنبال ارامش با فکر زنگ زدن به ترنم لبخندی بروی لب هایش ظاهر میشود و سریع سوار ماشین میشود و خود را به خانه می رساند و اولین کاری که میکند به ترنمش زنگ میزند

دانای کل

بعد از دو بوق ترنم جواب میده

_ :سلام عزیزم کاری داشتی نصفه شبی اخه

_ :دلم برات تنگ شده بود ترنم ارامش میخوام

_ :عزیزم من الان چیکار میتونم واست بکنم

_ :بیا خونه

_:اون دختره نیست؟

_:نه عشقم تا فردا از دستش راحتم بیا

_ :باشه نیم دیگه اونجام

_:منتظرم خانمم

ترنم تلفن را قطع میکند

:اه این مزاحم دیگه ولم نمیکنه نصفه شبی نمیزاره بکپم

با همین غرغر ها لباس هایش را میپوشد و از خانه مجردیش بیرون میزند و سوار ماشینش میشود به خانه ارمان میرسد و ایفون را میزند

ارمان با زنگ ایفون از روی کاناپه میپرد و با نیش باز در را باز میکند خود را به استقبال عشقش میرساندو اورا می بیند

دستش را دور کمرش حلقه میکند و با هم وارد خانه میشوند ارمان بی صبرانه ترنم را به سمت خود میکشدوهردو غرق درطعم شیرین خیال...

:ارمان خوابم میاد تو رو خدا بیا بریم بخوابیم

ارمان دست ترنم رامیگیرد و به سوی اتاقش می رودهر دو پس از مدتی به خواب فرو می روند

صبح دکتر بعد از معاینه دریا به امیر میگوید که حال خواهرش خوب است و میتواند او را به خانه ببرد

امیر با خوشحالی کارهای ترخیص خواهرش را انجام می دهد

او را سوار ماشین میکند

_:دریا به مامان میگم واست غذای مقوی درست کنه واست ظهر میارم الان که رفتی خونه فقط بخواب

_:باشه داداشی

امیر جلوی خانه نگه میدارد و دریا را پیاده میکند

دریا زنگ در را میزند و در باز میشود بعد از وارد شدن به خانه امیر می رود از حیاط میگذرد و وارد خانه می شود همینکه سرش را بالا می اورد

دانای کل

_:زمانی که تحقیرم کرد و سیلی به دهنم زد که مثل دیوار ایستاده بودی و نگاه میکردی حالا که رفت اومدی جلو ارمان تا موقعی که طلاقش ندادی دیگه حق نداری به من زنگ بزنی

و کیفش را از روی زمین برمیدارد و از خانه خارج میشود و در را محکم به هم میکوبد

همه ی این ها تقصیر ان دخترپررواست برام مهم نیست سحر چی میشه انقد عذابت میدم که برای رهایی به ترنمم التماس کنی

دختره ی بی ادب

دانای کل

ارمان با خشم نگاهی به اتاق دریا می اندازد و به سمت اتاق خود می رود و خود را به داخل حمام پرت میکند و دوش اب سرد را باز میکند دوری از ترنم برایش سخت است و دنبال راهی است که ترنمش او را ببخشد

از فکر خود لبخندی روی لب هایش ظاهر میشودشکنجه دریا بهترین گزینه برای بخشش ترنم است از فکرش انرژی مثبت میگیرد و شامپو را برمیدارد و...

دریا

بعد از اینکه وارد اتاق شدم پشت در سر میخورم

بغض پنهان شده ام میشکند برایم سخت بود که اوکسی دیگررادوست دارد چقدر امیدوار بودم که شاید روزی به من علاقه مند شود اما با دیدن ان دخترهمه ی امیدم را از دست میدهم یاد ان دست های حلقه شده بیشتر عذابم میدهد

خدای من چگونه تحمل کنم

به سختی از جایم بلند میشوم

من قسم خورده ام که که پشیمانش کنم برای عشق میجنگم تا بدستش بیارم

بلند میشوم و لباس هایم را عوض میکنم به دستشویی می روم

و ابی به صورتم میزنم ارایش مختصری میکنم

در اتاق را باز میکنم قبل از اینکه بیرون برم دستم کشیده میهشه و کمرم به شدت به دیوار میخورد

به کسی که این کارو کرده نگاه میکنم که با دیدن چشمان به خون نشسته اش زبانم قفل میشود

دانای کل

دریا توانایی تکان خوردن ندارد اما با چشمانی ترسیده به ارمان خیره میشود

ارمان عصبی است اما با دیدن چشمان مظلومش ساکت میشود

فکرش درگیر مظلوم شدن خواهرکش میشود این مظلوم شدن چقدر شباهت به او دارد

ارمان توانایی تحمل عذاب خواهرش را ندارد این را هم می داند که امیر دریا را خیلی دوست دارد

او هم عاشق خواهرش است نمی تواند عذاب بدهد تا عزیز دردانه اش عذاب بکشد

چشمانش را بروی صورت دریا متمرکز میکند و از او فاصله میگیرد دستی به موهایش میکشد و پشتش را به دریا میکند

دریا نفسی راحتی میکشد و با خود میگوید به خیر گذشتا فکر کردم الان با دیوار یکیم میکنه

ارمان به سمت دریا برمیگردد و به مبل اشاره میکند و به دریا میگوید

_:برو بشین حرف بزنیم

دریا سری تکان می دهد و به سمت پذیرایی می رود ارمان هم پشت سر او می رود

دریا می نشیند و ارمان هم روبروی او

_:خب

_:ببین دریا نمیخوام اذیتت کنم خیال خام نکن فقط بخاطر سحر چون اگه اذیتت کنم اونم عذاب میکشه .خودت ترنم دیدی من اونو دوستش دارم امروز هم بخاطر تو باهام قهر کرد ازت عصبی ام اما به حرفت فکر کردم درسته من زن دارم و دوست داشتن یکی دیگه یک اشتباه بزرگه من تا موقعی که طلاق میگیریم دور ترنم خط میکشم

میخوام با هم صلح کنیم من بخاطر کارم به اندازه کافی ذهنم درگیر هست حوصله این چیزارو ندارم صلح میکنیم و مثل دوتا دوست تا موقع طلاق با هم زندگی میکنیم

نظرت چیه ؟

دریا در تعجب است و زیر لب زمزمه میکند

_:واقعا این همون گودزیلا چند دقیقه پیشه

ارمان صدای دریارو میشنوه و لبخندی کم رنگی به تشبیه دریا میزنه

_:چی شد نظرت نگفتی دریا؟

_:باشه قبول صلح میکنیم

ارمان به زدن لبخند اکتفا میکند

و بلند میشود و میگوید

دانای کل

ارمان بعد از حرفاش لبخند زد و بلند شد

یک دفعه ای مثل جن چرخید و شروع کرد چیز چیز کردن

_:میگم دریا چیزه ببین

_:چیزه بگو

_ :من دارم میرم سر کار

_ :خب به من چه

ارمان از حرصش دستی به موهایش میکشد

_ :خب حالا که دوستیم من از سرکار که بیام گشنمه ناهار میخوام خب

:آهان خب بازم به من چه برو بیرون بخور

_:خب خسته شدم همش بیرون غذا میخورم

_ :باشه بهش فکر میکنم

ارمان نیشش را باز میکند و برای تشکر بدون فکر مانند پسربچه های پنج ساله ذوق میکند و محکم لپ دریا راگلگون میکند

دریا با این کار ارمان ضربان قلبش بالا می رود و از خجالت لپ هایش قرمز میشود و تعجب می کند

ارمان هم برای ماست مالی کردن سریع به اتاقش می رود انگار نه انگار او کاری کرده است و سریع لباس میپوشد و از اتاقش خارج میشود دریا را می بیند که هنوزم در همان حالت ایستاده خنده اش میگیرد و

برای حرص دادن دریا میگوید

_:عادی بودچیزی نبودکه اینطوری غرق شدی یه کار دیگه میکردم چیکار میکردی

دریا از حرص میخواهد گل روی میز را به سمت ارمان پرتاب کند که ارمان زودتر از او از خانه خارج میشود

دریا

دلم میخواست با دیوار یکیش کنم پسره پورو گلدون سرجاش میگذارم به سمت اشپزخونه میرم مثلا قرار بود امیر اقا واسه من سوپ بیاره مثلا من مریضم همینجوری داشتم واسه خودم چرت و پرت میگفتم الکی وسط اشپزخونه ایستاده بودم که صدای زنگ ایفون اومد

نیشم باز شد فکر کنم امیر باشه سریع خودمو پرت میکنم رو ایفون (یعنی از اشپزخونه تا پذیرایی دوندگی میکنم)

درست بود امیر بودسریع در حیاط باز میکنم دو سه دقیقه طول کشید تا از حیاط بیاد در خونه باز میکنم که سرش میاره داخل

_ :سلام عشقم

:سلام مزاحم سوپم کجاست گشنمه

_ :یعنی تو واقعا خواهر منی این همه با

ذوق گفتم عشقم نمیشد قهوه ایم نکنی مثلا ؟

_: حالا بیخیال سوپ کجاست؟

_ :اخه کوری خواهر من نمیبینی

بعد قابلمه ی که دستش بود میاره جلو چشمام که اب دهنم قورت میدم سریع ازش میگیرم

میرم اشپز خونه در قابلمه برمیدارم بخار ازش میزنه بیرون یعنی گرمه بیا منو بخور بدون توجه به امیر که وسط پذیرایی خشکش زده یه بشقاب واسه خودم میارم و سوپ میکشم و مثل قحطی زده ها شروع میکنم به خوردن

امیر هم که میبینه من خجالت نمیکشم خودش میاد اشپزخونه و روی صندلی میز ناهار خوری

روبروم میشینه

_ :همش مال تو اروم بخور میپره تو گلوت

_:اخه خیلی خوشمزه است داداشی از طرف من مامان ب*و*س* بارون کن

_:خوب شد گفتی داشت یادم میرفت حتما

برو خونه مامان بابا دلشون برات تنگ شده

با اوردن اسم مامان بابا لبخندی میزنم واقعا خیلی دختر بدی هستم شاید الان دو هفته است که دیگه پیششون نرفتم

_:ابجی خودت ناراحت نکن فردا برو ناراحت شدن نداره منم دیگه برم کاری نداری دختر گل؟

لبخندی به این همه محبتش میزنم از روی صندلی بلند میشم و میز دور میزنم کنارش میرم قدش ازم بزرگتر سرم بالا میگیرم و

دستام دور گردنش حلقه میکنم و بعدمحکم گونه اش رو گلگون میکنم

_:خیلی دوست دارم داداشی

دستانش رو دور کمرم حلقه میکنه و*ب*و*س*ه*ا*ی به موهایم میزند

_:من بیشتر دوست دارم فینگیل خانم حالا هم دستات از دور گردنم باز کن که خفه شدم

لبخندی میزنم و یک قدم ازش فاصله میگیرم

_:خب حالا میتونم برم؟

_: مواظب خودت باش

_ :تو هم همینطور ابجی مواظب خودت باش

اینو میگه و ازم دور میشه و قبل از خارج شدن از خونه دستی به معنی بای بای تکون میده که من هم مثل او این حرکت تکرار میکنم ثانیه ای بعد امیر رفت

یک روزی شاید رفتن من هم یک ثانیه طول بکشد

دریا

بیخیال فکر و خیال های مسخره میشم به سمت تلفن میرم و شماره ارمان میگیرم (خب من که حال غذا درست کردن ندارم میخوام ببینم سوپ میخوره یا باید درست کنم )

بعد از چهار بوق جواب میده

_:الو سلام خوبی

_:سلام مرسی تو خوبی

_ :اره خوبم ممنون کاری داشتی زنگ زدی

_:اهوم

_ :خب درخدمتم بگو

_ :ارمان جونم

فکر کنم شاخ دراورده

_:با منی ؟

_ :نه با دیوارم ارمان غذا چی میخوری؟

_ :نمیدونم هر چی درست کنی

_ :مطمئنی ؟

_ :اره چطور مگه

_:هیچی الکی پس منتظرم

_ :باشه خداحافظ

_:خداحافظ

بعد از خداحافظی با ارمان میرم اشپزخونه نگاهی به قابلمه سوپ میندازم خب اندازه چهار نفر دیگه هست پس باید بیاد از همینا بخوره میخواست نگه هر چی خودت دلت میخواد

درست کن خب حالا که غذام حاضره میرم یه دوش بگیرم بو گند گرفتم به سمت اتاقم میرم و بعد از برداشتن لباس هام به حمام میرم

وان رو پر از اب میکنم حالا که کاری ندارم یه ساعت اب بازی کردن هم بد نیست داخل اب گرم وان میخوابم و چشمانم میبندم

بعد از گذشت نیم ساعت از وان بیرون میام و حمام میکنم بعد از برداشتن حوله ام نگاهی بهش میندازم واقعا خیلی کوتاست ولی خب خوشگله حوله کوتاه خوشگلم میپوشم و از حمام بیرون میام

به سمت میز ارایشم میرم و اولین کاری که میکنم موهام خشک میکنم بعد از خشک کردن موهام یه ارایش خوشگل میکنم نگاهی به ساعت میندازم ساعت یک بعد ازظهر فکر کنم

الان دیگه ارمان بیاد به سمت کمد میرم که لباس بپوشم همین که میام حوله دربیارم در اتاق یک دفعه باز میشه جیغ بلندی میکشم و به ارمان که مثل وحشیا سرش انداخته پایین اومده داخل نگاه میکنم سریع حوله ام درست میکنم و به سمتش میرم بدون سلام کردن و حرف دیگه و بدون توجه کردن به تعجبش دستام بالا میبرم و موهاش میکشم از کارم تعجب میکنه محکم تر میکشم که جیغش درمیاد

_:غلط کردی اینجوری اومدی داخل اخه خر نمیگی شاید من سرو وضعم مناسب نباشه؟

_ :خب حواسم نبود ببخشید بابا ول کن اینارو کچلم کردی

موهاش ول میکنم و بهش نگاه میکنم میبینم که به یه جای خیره شده رد نگاهش میگیرم...

جیغ بلندی میکشم

_:ارمان بیرون

ارمان که فکر کنم از ترس اینکه دوباره موهاش بکشم پرید بیرون

وای خدا ابروم رفت حالا چجوری برم بیرون من خجالت میکشم

ارمان

اووف چقد بی فکری پسر راست گفت دختره، صبح با اون گندت ظهر هم با این گندت معلوم نیست چه فکری بکنه به سمت اشپز خونه میرم و روی صندلی می نشینم تا دریا هم بیاد

بهتره اومد بیرون بهش بگم که خیالات مزخرف واسه خودش نکنه فکر کنه عاشقش شدم نه من عاشق ترنمم هستم

ده دقیقه بعد دریا اومد شلوار و تاپ مشکی پوشیده بود منو دید که داخل اشپز خونه ام

اومد و قابلمه گذاشت روی گاز و رفت که واسم چای بیاره چای گذاشت جلوم و خودش روبروم نشست بهتر بود همین الان بهش بگم _ :ببین دریا خیال خام نکن من هیچ علاقه ای بهت ندارم اگه دیدی صبح اون اتفاق افتاد و حالا بماند همه ی این ها تصادفی بودن و باید بدونی که من عاشق ترنمم

دریا هر کلمه که از دهانم خارج میشد قرمز تر میشد وقتی حرفام تموم شد خیره شد تو چشمام نفرت از چشماش قشنگ میتونستم

بخونم

_: تو پیش خودت چی فکر کردی که من میام عاشق آدمی مثل تو بشم نه خیال خام نکن من هیچ علاقه ای به تو ندارم بلکه اگه دیدی باهات دارم مثل ادم راه میام فقط بخاطر اون زر زدنای صبح خودت بود وگرنه من چیکار دارم به نری مثل تو

لیاقتت همون ترنم که فقط بخاطر پولت اومده طرفت و تو هم صدرصد فقط بخاطر نیازت رفتی طرف اون هر لحظه از توهین هاش بیشتر عصبی میشدم بلند شدم ایستادم که اون هم بلند شد رفتم روبروش ایستادم و سیلی محکمی به دهنش زدم

_:اینو زدم تا بفهمی نر داداشته

باز سیلی دیگری بهش زدم

_ :اینم زدم که بفهمی ترنم من مثل گل پاکه اما این تویی پلیدی

بازوهاش میگیرم و محکم به کابینت کنار گاز میکوبمش و به تلافی همه حرفاش دستش روی بدنه قابلمه داغ میزارم تا بفهمه با کی طرفه از درد جیغی میکشه که دلم میسوزه و دستش رها میکنم و بعد هم سوویچ ماشین از روی کابینت برمیدارم و از خونه خارج میشم

دانای کل

ارمان بار دیگر قلب دخترک را میشکند و خبرندارد روزی برای بودنش باید دست و پا بزند

این مرد خبر ندارد که ویران شدن زندگیش در اینده بخاطر همین نفرت هایست که بر قلب دخترک می زند روزی اتش این نفرت بدجور زندگی خوشش را سیاه میکند

دریا بعد از خارج شدن ارمان اشک هایش روان میشود انقدر عصبی میشود که بدون فکر تمام وسایل روی کابینت را یکی یکی بروی زمین میکوبد و یکی پس از دیگری می شکند و چه میفهمد این دخترک که حال پاهای خودش زخمی شده است اما او انقدر قلبش زخم خورده که توجه ای به زخمی شدن پاهایش نمیکند چشمش به عکس عروسی اش می افتد با سرعت از اشپزخانه خارج میشود و ان عکس را که از نظرش زیادی مزخرف است محکم به دیوار میکوبد او عصبی است و حالت جنون بهش دست داده در همین موقع ارمان برای برداشتن گوشیش باز به خانه برمیگردد در خانه را که باز میکند صداهای شکستن می اید سریع از حیاط عبور میکند و درخانه را باز میکند و دریا را می بیند که در حال شکستن وسایل است و بدون توجه به پاهای زخمیش به کارش ادامه میدهد

ارمان دریا را صدا می زند دریا که متوجه ارمان میشود به سویش حمله میکند و دست های کوچکش را در سینه ارمان میکوبد

ارمان سریع دریا رامهار میکند تا شاید این دخترک کمی ارام شود

دانای کل

دریا را محکم بین بازوهایش اسیرمیکند اما او همچنان گریه میکند و دستانش را در سینه ارمان میکوبد

ارمان دستش را بر زیر زانوهای او میندازد و بلندش میکند

دریا را به اتاق خود میبرد و روی تخت میگذارد

خودراکنارش میکشد و دستش را به دور کمر دریا حلقه میکند و محکم دربرمیگیرد باورش برایش سخت است که هم بازی بچگی هایش در چنین حالی باشد

دریا کمی ارام تر میشود اما همچنان اشک از چشمان زیبایش میریزد و زمزمه های نامفهومی زیر لب میکند

ارمان پشیمان از کار امروزش به دست سوخته شده دریا نگاه میکند

دست دریا را میگیرد و بالا می اورد و نوازشش میکند

از برخورد دست ارمان دستش به شدت می سوزد

جیغ بلندی میزند و بار دیگر چشمانش دریایی میشود

ارمان از گریه دخترک بغض میکند و سر دریا را روی سینه خود میگذارد و در گوشش زمزمه های از بخشش میکند

ارمان

وقتی برگشتم خونه صدای شکستن از داخل خونه میامد

نگران شدم قدم هام تندتر کردم وقتی وارد خونه شدم

دریا رو دیدم که داره گلدون روی میز به زمین میکوبه و خودش با پا روی شیشه ها راه می رود

صداش میزنم که متوجه من میشه با چشمانی که از گریه زیاد به قرمزی میزد به سمتم حمله میکنه و محکم به سینه ام میزنه برای اروم کردنش محکم میگیرمش باز هم اروم نمیشه بلندش میکنم و به اتاق خودم میبرمش روی تخت میذارمش و خودم هم کنارش...

بی صدا گریه میکنه که تحمل نمیکنم و دستم دور کمرش حلقه میکنم این دختر همه ی بچگیم هر وقت از

چیزی ناراحت بودم همیشه آرومم میکرد چطوری دلم اومد باهاش اینکارو بکنم

به دستش نگاه میکنم و میبینم که چه بلای سر این دختر مظلوم اوردم

دستش بالا میارم و با همه ی وجودم نوازش وگلگونش میکنم

از برخورد دستم دردش میگیره و جیغ دردناکی میزنه و چشمانش دریایی میشه از گریه های دردناکش بغضم میگیره

سرش روی سینم میذارم و کنار گوشش بخشیدن طلب میکنم

_ :ببخشید خانمی غلط کردم گریه نکن

عزیزم گریه نکن

ارمان

گریه میکنه اما بی صدا این اذیتم میکنه

امروز خیلی اذیتش کردم

سرنوشت منو دریا اینه تقصیر اون نیست که دارم اذیتش میکنم مقصر اصلی پدر من و مادربزرگ اونه چه ربطی به این دخترک معصوم داره که اینطوری دارم عذابش میدم به گذشته فکر میکنم به کودکی خودم و دریا غرق میشم در خاطراتم

#گذشته

دانای کل

دختربچه ای با موهای بلند و زیبا با جیغ و فریاد مادرش را صدا میزند این دختر کوچولو زیادی شیطون است

دختر کوچولو :ماااامااان بدو بیااا همسایه جدید داریم یه خانم و اقا هستن خیلی خوشگلن با یه پسر خیلی زشت مثل خرس میمونه مامان انقد چاقلو هست که میخوام سوزن بزنم بهش بادش خالی بشه ماااااماااان بیا دیگه

_:بسه دریا اومدم انقد جیغ نزن سردرد شدم

دریا زبونش را درمی اورد و به سوی اتاق برادرش میرود برادر بیچاره اش تنها نیم ساعت است که از مدرسه امده مگر این دخترک کرم هایش ارام میگیرند

به اتاق برادرش میرسد اما قبل از اینکه در را باز کند

سریع به حیاط می رود و ان مرغ تپل مپلی که با جیغ داد

مادرش را مجبور کرد برایش بخرد را زیر ب*غ*لش میزند و اول به اتاق مادرش میرود و از وسایل خیاطی مادرش نخ محکمی برمیدارد و پاهای مرغش را با ان می بندد

لبخند شیطنت امیزی میزند و به سمت اتاق برادرش میرود مرغ را روی سر برادرش میگزارد و نخی که به پاهای مرغ بسته بود را دور گردن برادرش میبندد و از اتاق سریع بیرون میرود

یک ساعت بعد جیغ کر کننده ی برادرش را میشنود سریع پشت پدرش سنگر میگیرد

_:باز با امیر چیکار کردی پدر سوخته

_:یکم شیطنت

پدرش تبسمی به برق چشمان دخترکش میزند

دانای کل =حال

ارمان در گذشته اش سیر میکند که با شنیدن ناله های دریا متوجه او می شود

دریا زیرلب زمزمه میکند

_:من پلیدنیستم من بد نیستم

ارمان از شنیدن زمزمه های دریا شرمنده می شود

دستی درموهایش میکشد نگاهی به دست و پاهای دریا می اندازد بلند میشود و به اشپزخونه می رود و با جعبه کمک های اولیه

برمیگردد دست و پای دریا را پانسمان میکند

بعد از اتمام کارش کنار دریا مینشیند و شروع به حرف زدن میکند

_:الان خوابی و دارم این حرفارو میزنم

من دوست داشتم و همیشه به عنوان دوستم بودی دریا حتی از امیر بیشتر دوست داشتم

ولی وقتی از اونجا رفتین خیلی تنها شدم ازت دلگیر بودم تو دوستم بودی قول داده بودیم به هم که همیشه دوست بمونیم گذشت یک ماه بعد از رفتن شما خانواده ای جدیدی اونجا اومدن دوتا دختر داشتن اسم بزرگی ترانه بودو کوچیکی ترنم .ترانه خیلی خجالتی بود

مثل تو شر و شیطون نبود همیشه همه بهش زور میگفتن اذیتش میکردن ولی من و اون با هم دوست شدیم بزرگ شدیم ۲۰ سالم که شد عاشقش شدم بهش گفتم اون هم بهم گفت عاشقمه گذشت هر روز بیشتر عاشق هم میشدیم که یه روز ترانه با دوستاش میرن اذربایجان و تفریح اما هوا مه گرفته بوده ساعت ۱۰ شب اصلا به جای دید نداشتن ترانه تصادف میکنه از دستش میدم سه سال افسرده شدم افتادم تیمارستان بعد از سه سال برگشتم

خونه تو نبودی ترانه هم نبود اما ترنم بود اون بدتر از من بود جونش ترانه بود من کمک اون کردم اونم کمک من کرد دوباره به زندگی برگشتیم دوسش دارم اما عاشقش نیستم ولی اون اینطور فکر نمیکنه نمیتونم منم ولش کنم

بعد از ترانه به من پناه اورد درگیرم گیجم ازدواج یک دفعه ای منو تو ترنم دعوا ها همه این مشکلات مقصر تو میدونستم یادم رفته بود تو همون دوستمی که هر وقت اذیتم میکردن پسرا بدترین بلای ممکن رو به سرشون میاوردی من اون موقع ضعیف بودم ولی تو قوی الان تو در برابرم ضعیف شدی و من قوی و به جای دفاع از تو دارم اذیتت میکنم نمیدونم

دریا من درگیر برزخم از یه طرف دوستم از یه طرف خواهر عشقم نمیدونم دریاحرفاهایش که تمام میشود به دریا نگاه میکند

که هنوز هم بعد از این همه حرف زدن او خواب است به چهره معصومانه دریا نگاه میکند و مهری بر پیشانی دریا میزند

دانای کل

_:میخوام یه فرصت دیگه به خودم بدم دریا فرصت عاشق شدن

دیگه نمیخوام با سرنوشتم بجنگم میخوام منم باهاش راه بیام میخوام زندگیم قشنگ بشه دریا

همه ی اینارو دوست دارم اما ترنم چی

اونم دوست دارم دریا تو رو هم دوست دارم اما نه مثل قبل ترنم بیشتر از تو دوست دارم دریا

چون پیشم بود چون کمکم کرد دریا و مکثی میکند

ارمان نمیداند وقتی پیشانی دریا راگلگون کرد او بیدار شده نمیدانست با این حرف زدناش قلب کوچک دریا شکسته میشود ارمان چه میدانست دریا وقتی او از دوست داشتن خود نسبت به ترنم حرف میزند چه حالی میشود

بیچاره دریا با التماس جلوی اشکانش را گرفته که ارمان به حرف هایش ادامه دهد دلش میخواهد ارمان بگویید که میخواهد عاشق او شود ولی چه خیال خامی

_:دریا میخوام عاشق ترنم بشم میخوام تو هم مثل گذشته کمکم کنی باز بشی دوستم ولی ترنم بشه خانم خونم میخوام جای تو و ترنم عوض کنم دریا من خیلی دوسش دارم

دانای کل

دریا دیگر تحمل حرف های ارمان را ندارد چشمانش را باز میکند که ارمان تعجب می کند

_:بیدار شدی

_ :اره بیدار شدم که کمکت کنم به ترنم برسی

ارمان با حالت مشکوکی میپرسه

_:از کی بیدار شدی ؟

_ :از وقتی خواستی عاشق ترنم بشی

ارمان حرفی برای گفتن ندارد سرش را پایین می اندازد

_ :بخاطر امروز معذرت میخوام دریا دست خودم نبود عصبی شدم تحمل اینکه به ترنم و خودم توهین کنی نداشتم

_:مهم نیست حرفات و کارت واسم مهم نیست فقط منتظرم هر چه زودتر خلاص بشم

ارمان اخمی می کند یعنی وجودش برای دریا بی ارزش است

_:منم همینطور دلم میخواد هر چه زودتر تموم بشه و زندگیم به ارامش برسه

دریا بغض میکند چه میدانست ارمان که با هر حرفش این دخترک چه عذابی میکشد اشک در چشمانش حلقه شده از جایش بلند می شود

_:دریا ترنم باهام قهره میایی بریم بازار واسش یه هدیه بگیرم باهام اشتی کنه ؟

_:دوست تو من بیام باهات اگه یه وقت منو با تو ببینه باز بدتر میشه رابطه تون بهتره خودت بری

_ :اره راست میگی ناراحت میشه اگه با هم بریم پس خودم میرم فقط دریا تو هم به خودت فرصت بده عاشق بشی

دریا دلش میگیرد از بی غیرت بودن این مرد و برای اذیت او هم شده

_:نیازی به فرصت نیست من عاشقم

ارمان تعجب میکند و عصبی می شود و پیش خود میگوید این دختر خجالت نمیکشد جلوی من از دوست داشتنش حرف میزند

و اخمی به دریا می کند

_ :خب من دیگه برم شب شد شاید دیر اومدم یه نفرم میفرستم خونه رو تمیز کنه فعلا

میرود و دریا را با غم های دلش تنها میگذارد

_ :قسم میخورم ارمان قسم میخورم این دو ماه کاری کنم برای بودنم زانو بزنی از حالا به بعد میشم یکی مثل خودت

ســـخــت،ســنـگ،بـی رحـــم

ارمان

بعد از اینکه از خونه اومدم بیرون سوار ماشینم شدم فکرم درگیر حرف دریا بود گفت عاشقه نکنه عاشق خودم باشه؟

سرمو تکون دادم تا این خیالات مزخرف از سرم بره

حالا چی واسه ترنم بخرم

اره طلا بهترین گزینه است

رفتم به سمت طلا فروشی محمد ماشین پارک کردم و پیاده شدم وارد که شدم یه دختر و پسر جون در حال انتخاب حلقه بودن که پشتشون به من بود محمد که دیدم سلام کرد

_:اوه ببین کی اینجاس سلام ارمان جان چی شده اومدی اینجا؟

همین که محمد گفت ارمان دختره برگشت از دیدنش شوکه شدم ترنم بود که با دستاشو دور بازو یه پسر حلقه کرده بود چشمش که به من افتاد اول تعجب کرد اما به روی خودش نیاورد

با لکنت جواب سلام محمد دادم و خیره شدم به ترنم بهم نگاهی نکرد و به محمد گفت

_ :اقا منو شوهرم این حلقه انتخاب کردیم

شـــوهـرم شـــوهـــرم

خدای من ترنم چی میگه یعنی این پسری که کنارشه شوهرشه این ممکن نیست وای خدایا

باورم نمیشه یعنی به همین سادگی کنارم گذاشت

همش تقصیر اون دریا لعنتیه اگه تو زندگیم نبود الان ترنم پیش من بود

ارمان

باید خونسردی خودم حفظ کنم نباید کاری کنم که فکر کنه شکستم داده :محمد یه سرویس طلای شیک میخوام واسه دریا یه چیز که خاص باشه واسم بیار

ترنم با تعجب نگاهم میکنه که با پوزخند جوابش میدم و به شوهرش اشاره میکنم و نگاهم ازش میگیرم

برمیگیردم و به محمد نگاه میکنم که دنبال یه سرویس خاصه این سرویس به کی بدم دریا؟ که دلم نمیخواد سر به تنش باشه

یاترنم که راحت منو کنارگذاشت؟

_:عزیزم چقد دستات خوشگل میشن

_ :مرسی حامد واسه تو هم خوشگله اقایی

از عصبانیت دستی به موهام میکشم

_:محمد پس چی شد

_ :الان صبر کن

_:اگه مشکلیه میتونم چند روز صبر کنم

_ :اگه میتونی صبر کنی بهتره چون فردا یا پس فردا سرویس جدید برام میارن

_ :اوکی پس زنگ بزن بای

بعد از حرفم سریع از طلا فروشی محمد بیرون میام و دکمه پیراهنم باز میکنم باورش سخته ترنم دوسش داشتم یعنی باید اینجوری جواب دوست داشتنم میداد چرا من خدا چرا همیشه شکست خورده منم چرا همه ی بلاها رو سر من میاری

همه ایناها برمگیرده به اون دختره ی عوضی اگه نبود ترنمم پیشم بود کنارم بود

سوار ماشین میشم و به علی زنگ میزنم

_ :سلام علی خونه ای میخوام بیام اونجا

_:علیک سلام خوبم تو خوبی

_ :پسر حوصله ندارم عصبیم امادش کن

_:اوکی تو که هر وقت پاچه گیر بودی میایی سراغ من منتظرم

قطع میکنم و گوشی روی صندلی کنارم پرت میکنم پام روی گاز فشار میدم و به سمت خونه علی میرم

ماشین پارک میکنم و میرم بالا زنگ میزنم که علی در و بار میکنه

کنارش میزنم و به سمت شیشه های پر از مشروب میرم

شیشه رو بر میدارم و سر میشکم اروم که نمیشم هیچ بدتر هم میشم یه پ*ی*ک دو پ*ی*ک انقدر میخورم که دیگه تعادل هیچ کاری ندارم

_:علی منو ببر خونه

_:پسر با این حالت؟

_ :اره علی پاشو منو ببر

علی بلندم میکنه و باهام پایین میریم سویچ ماشین از جیبم بیرون میاره و منو سوار ماشین ومیکنه خودش هم سوار میشه و به سمت خونه حرکت میکنه وقتی رسیدیم پیاده میشم و با علی خداحافظی میکنم کلید میندازم و در خونه

باز میکنم دریارو میبینم که روبروی تلویزیون نشسته و داره فیلم میبینه به سمتش میرم و از روی مبل بلندش میکنم

دانای کل

ارمان به سمت دریا میره و اونو از روی مبل بلند میکنه و محکم تکون میده و با داد میگه

_ :دریا ترنم هم رفت شوهر کرد دریا دارم میمیرم اول ترانه ام بعدش ترنم تو هم رفتی

ولی برگشتی دریا ارومم کن مثل بچگیام آرومم کن بگو ارمان پیشتم مثل بچگی واسم لالای بخون

دریا با چشمانی اشک الود به مرد روبرویش نگاه میکند

دریا با عجز ارمان را صدا میزند