رمان انفجار تاج به قلم سمانه حسینی

ژانر : #پلیسی #جنایی #عاشقانه

خلاصه:

صحرا دختری که از پنج سالگی به جرم زیبایی دزدیده می شه… برای همسری با پسری که جانشین یک سلطنت مافیایه… دختر تنها قصه بعد از هفده سال تعلیم برای ملکه مافیای شدن و همسری با این پسر که کم از شاه نداره آماده گذاشتن تاج رو سرش میشه… ولی با انفجاری که تو زندگیش رخ میده تاج از سرش می افته… ولی اون جا نمی زنه… اون یه ملکه اس.

مقدمه :

دنیا با انفجاری خلق شد..............

انفجاری عظیم که همه چیز را از هم پاشید...........

حال بین من و تو انفجاری قوی تر در حال رخ دادن است .. .

کاش این انفجار رخ ندهد تا منو تو از هم نپاشیم ... .

ولی صبر کن این ............انفجار مقدمه زندگیمان

است شاید از هم بپاشیم ولی این مقدمه فصلی نو در زندگیمان است

پس چرا از آن فرار کنیم....

مرد قوی هیکل رو به نوچه هاش داد زد

- زود باشین تا مادر تون رو نیوردم جلو چشمتون

یکی از اون ها گفت :

رئیس ماشین اسباب بازی که نیست میدونی چه سخته از راه دور کنترلش

کرد...

مرد با داد گفت :

-خفه شو… به کارت برس .

و با تلفن همراهش شماره دفتر رئیس بزرگ رو گرفت

مثل همیشه قبل از رئیس منشی با ان صدای الوده به عشوه اش جواب داد :

-الان وصلتون میکنم جعفر خان .

مرد کمی صبر کرد و با خودش گفت :

این همه سخت گیری برای یه تلفن جواب دادن؟

که صدای رئیس بزرگ به گوشش رسید

همون صدای سرد و خشک همیشگی که رعشه به تن شنوندش

مینداخت :جعفر مرده بودی خبری ازت نبود؟

-ببخشید رئیس تازه محموله رد شد تقصیر من نبود تقصیر این دوتا بچه بود

که ماشین کنترلی هم نمیتونن برونن

+بسه

-رئیس تکلیف چیه؟

+همون قانون همیشگی دوست بودن نگهشون دار دم درآوردن خلاصشون کن .

-چشم. فرمایش دیگه ای ؟

+دختره چی شد؟

-صحرا رو فرستادم کمپ بهترینا بالا سرشن چنان دختری بشه همه انگشت به دهن بمونن گرچه خیلی زمان بره ولی فرصت زیاده .

+خونوادش چی شدن ؟

-پی دختره نبودن . فقیرن ما هم یه چی تو کاسه باباش گذاشتیم که پیشو نگیره .

+ پیش رایان که نیست ؟

-نه . رئیس .

+ رو رایان خوب کار کنین . برا هفته بعد من باید یه سر برم ژاپن خوب حواست بهش باشه .

-چشم

17 سال بعد) )**

با خونسردی همیشگیم تو جایگاه قرار

گرفتم و به اسلحه نقره ایم که یه پری

شرور روش بود نگاه کردم ...اسلحه ای که به سفارشم توسط بهترین ها ساخته شده بود ..

و با ضرب پام پرتش کردم بالا و تو یه حرکت گرفتمش تو دستم و اولین تیر رو درست بالای سر

مبینای حواس پرت زدم که با ترس سه متر پرید بالا و گفت :

حضرت عباسی خیلی ترسیدم. این چه کاریه دختر ؟

پوز خندی زدم و گفتم :

تا تو باشی خشکت نزنه حالام اون لامصب رو پلی کن...

و به دستگاه پخش اشاره کردم

+آهنگ همیشگی ؟

همون طور که اسلحه رو به سمت هدف که یه آدمک آهنی بود میچرخوندم گفتم :

-اره

با شروع شدن آهنگ لبخند خبیثی گوشه لبم جا خوش کرد و به حالت زار ادمک های اهنی نگاه کردم و چشم راستم رو برای افزایش تمرکز بستم با هر ضرب آهنگ یه شلیک به سر آدمک میکردم و چه آهنگی بهتر از

(kill this love) بلک پینک

به اوج آهنگ که رسیدم آنقدر گلوله تو کله

آهنی آدمک چکونده بودم که یه سوراخ

بزرگ به صورت قلب تو سرش جا خوش کرده بود.......

هر بار بعد از تیر اندازی های من این

آدمک و عوض میکنن چون دیگه چیزی

ازش باقی نمی مونه

همون طور که به سمت وسایل آکروبات

و ژیمناستیک میرفتم تفنگ رو پرت کردم

تو بغل مبینا و گفتم :

-آهنگ بعدی

آهنگ بعد از زین بود یه آهنگ قدیمی تر

ولی دلنشین و اروم که گاهی وقتا به

حس و حال این آهنگ غبطه می خوردم

خودم رو به بارفیکس آویزون کردم و

بعد از 5 تا چرخش 360 درجه مثل گربه رو میله بعدی فرود آمدم و با یه چرخش رو تشک پریدم که مثل همیشه صدای دست زدن مبینا به گوش رسید

به سمت طناب های محکم و کلفت دویدم و از یکیش بالا رفتم و حالا رو بالا ترین نقطه این سالن ورزشی بزرگم .......

اروم طناب رو دور پام پیچوندم و دستم رو ول کردم و طبق محاسباتم درست چند سانت مونده به کف سالن به صورت سر و ته اویزون شدم

که یه دفعه

صدای آهنگ قطع شد با غضب به سمت

مبینا برگشتم که با دیدن کبریا اخم هام رو در هم کشیدم

با یه فرودنرم آمدم رو زمین و طناب هم از دور پام باز شد

یه مرد حدود30 ساله .

شاید هیچکس نگاهش رو نبینه ولی

من هر کسی نیستم

دستم رو به کمرم زدم و رو به روش با فاصله یک متری ایستادم و گفتم :

امید وارم دلیل خوبی برای قطع کردن

تمرینم داشته باشی تا………… مشتم تو دماغت

فرود نیومده

پوز خند چندشی زد ( وقتی پوز خند میزنه مثل اینایی میشه که تو فکشون سوزن بی حسی زدن . نمی دونم کدوم خری بهش گفته با پوزخند جذاب میشه)و گفت :

یه دختر نباید اینقدر خشن باشه بیچاره

رایان چطور میخواد با تو بسازه ؟

همون طور که داشتم موهام رو پشت

گوشم میزدم گفتم :

گوشام خسته شد

و با یه حرکت در جواب نگاهش

مشتم رو به سمت دماغش حرکت دادم

جوری که

یه لحظه تعجب رو تو چشمش دیدم ولی

چند میل مونده به دماغش دستم رو

متوقف کردم و گفتم : حیف دست یه

ملکه اس که به پوست یه نوچه بخوره.

و عقب گرد کردم و با داد مبینا رو که

خشک شده بود رو صدا زدم

با دو خودش رو بهم رسوند و کنار گوشم گفت :

چرا انقدر این پسره رو قهو ه ای میکنی ؟ من یه مدته فقط قهوه ای میبینمش.

با اخم برگشتم سمتش و گفتم : تو چرا ایقد خشکت میزنه ؟

با مظلومیت گفت :

خب خدایی اینقدر کارات غیر قابل پیش بینیه آدم ماتش میبره

+بیخی. نمی دونی چیکار داشت ؟

-نه . به من چیزی نگفت...............

+اشکال نداره لابد باز میخواسته زر بزنه الان برنامه چیه ؟

نگاهی به تبلتش کرد و گفت :

خب الان باید بری ..... .

تینا *

پوفی کشیدم و رو بهروی مامان که رو تخت

با سرم متصل به دستش و چشمای

بستش حال خرابی داشت نشستم دلم

میخواد دهن باز کنم و تا میتونم سر

زمین و زمان غر بزنم که چرا مادر

خوشگل من نمیشینی سر جات چرا انقدر

لجبازی چرا با و جود افت فشار خون

شدیدت و کم خونی یکم به فکر خودت

نیستی....... ولی دلم نمیاد چیزی بهش بگم

من که از وسواسش خبر دارم…..

من که میدونم از اول عمرم تا حالا اینجوریه و

حرفای من پشیزی روش تاثیر نداره.........

دستم رو روی زانو هام گذاشتم و از جام

بلند شدم و با فکر اینکه چیکار کنم مامان

دست از این لجباز یاش برداره خودم رو

جلوی پذیرش بیمارستان دیدم سرم رو

خم کردم و گفتم خسته نباشید اومدم

برای ترخیص مریض اتاق 105

+نام بیمار؟؟؟؟؟؟؟

-مریم روستا.....

+ایشون بدهیشون تصفیه شده مرخصن

-ببخشید میشه بپرسم چه کسی حساب کرده

+من نمیدونم خانم تازه شیفتم عوض شده

تشکری کردم و به سمت اتاق مامان رفتم

ولی همش فکرم پیش اون شخص

مجهول بود یعنی کی میتونه باشه

که صدایی از پشت گفت : زیاد به

مخت فشار نیار من اینجام

باشناب به پشت سرم برگشتم

یه مرد 57 الی 59 ساله ای که سر کچلی

داشت با دماغ عقابی و کت و شلوار

با تعجب گفتم

:من شما رو میشناسم؟؟؟

+تو نه ..ولی من خوب تو رو میشناسم......... تینا سرلک..........

اخمام تو هم رفت این کیه دیگه؟ اروم گفتم :

-شما کی هستین؟

+عجله نکن فعلا مامانت منتظرته.......

روم رو برگردوندم و به سمت اتاق مامان

نگاه کردم و روم رو برگردوندم ولی

نبودش با این عجله کجا غیلبش زده بود

به سمت اتاق مامان رفتم حالا حالش

بهتر شده بود پرستار مهربون و خوش

قیافه اروم سرم رو از تو دست مامان

درآورد و من بازوی مامان رو گرفتم و با

هم به سمت ماشینم رفتیم هنوز هم کمی

سرگیجه داشت............

همون طور که به سمت خونه میروندم

همش فکرم درگیر اون مرد غریبه بود ولی به

هیچ نتیجه ای نمی رسیدم حتی اسمشم نگفت .

کنار خیابون نگه داشتم ولی خوب پارک

نکردم چون عجله داشتم سریع به سمت

مغازه و داروخانه کنارش رفتم و هر

چیزی که فکر میکردم لازمه رو بر داشتم

داشتم حساب می کردم که یه مردی داد

زد راننده دویست شیش سریع حساب

کردم و رفتم بیرون ولی منظورش

ماشین من نبود

منم سوار شدم و گازش رو گرفتم .

خونمون یه خونه حیاط دار تو یه محله متوسطه که جزو ارث مامانم بوده بابای خدا بیامرزم از دار دنیا فقط یه پراید داشت که همونم خرج مراسم کفن و دفنش شد

به مامان کمک کردم از پله های حیاط بالا بره هنوز هم یکم سر گیجه داره لباسای مامان و عوض کردم و

خوابوندمش قرصش رو هم دادم و با

خستگی گوشیم که تو جیبم میلرزید رو

در آوردم یه پیام از یه فرد ناشناس (دم

در خونتونم بیا بیرون باهات حرف دارم

)با تعجب به پیام لات وارانه نگاه کردم

تنها حدسم همون مرد میتونه باشه و با

این حدس کلی سوال نا جواب به ذهنم

یورش برد

با تعجب به مرد رو به روم نگاه کردم و

بالاخره دهنم باز

-شد سلام بفرمایید

+باید حرف بزنیم

-همینجا بفرمایید

+(به کوچه نگاه کرد )اینجا نمیشه

-(به اجبار )بفرمایید (و از جلوی در کنار

رفتم )

اون هم اومد و روی صبحانه خوری

نشست

و میخواستم دهن باز کنم که شروع کرد

به حرف زدن کرد

+من از شرکت پارس رایانه هستم و ما با

توجه به سابقه خوبی که داشتید و دارید

میخوایم استخدامت کنیم میدونی که یه

ماه از اخراجت از شرکت آریا میگذره و

تا حالا کسی حاضر نشده بهت کار بده

پس بهتره خوب فکر کنی چون این یه

فرصت دوباره برای زندگیته (خواستم

دهن باز کنم که دوباره ادامه داد )اگه

بهونت هم مادرته ما یکی از بهترین

پرستار ها رو براش میزاریم تا دیگه در

نبود تو شروع به کار کردن نکنه و این

اتفاق براش پیش نیاد (از جاش بلند شد

)این شانس خیلی خوبیه تا شب وقت

داری بهش فکر کنی وگرنه چیزی که

زیاده مهندس کامپیوتر خوبه و ما میریم

سراغ یکی دیگه (در خونه رو باز کرد

)نهایتا تا ساعت 8 جواب رو با همون

شماره برام ارسال کن (و در رو بست )

با تعجب به جای خالیش نگاه کردم چرا

نذاشت حرف بزنم؟

صحرا *

از روی مبل راحتی سلطنتی بلند شدم و

یه چرخ تو اتاق زدم

آنقدر بدم میاد ادمو معطل می کنن . نمی دونم این خاندان چی از معطل کردن مردم گیرشون میاد

نگاهم به ناخون های

تازه مانیکور شدم بود چقدر از این

ناخون های بلند بدم میاد حس میکنم

انگشتام سه برابر شده حس میکنم مثل جادوگر ها شدم

کاش به مبینا میگفتم یه ناخن گیر برام بیاره . البته اگه ناخن گیر نشکنه

تو همین فکرا بودم که یه دفعه در باز شد

چشمام رو به مهلقا خانم دوختم مثل

همیشه با غرور و سرد و اروم قدم بر می

داشت یه زن حدود 50 ساله که چشمای

نافذ آبی داشت چشمای رایان هم رو این

رفته با وجود سنش حتی یه چروک هم

نداشت و این به خاطر بوتاکس نیست به خاطر همیشه یه جور بودن قیافشه نمی دونم با این همه سردیش چطور شوهر کرده

مثل همیشه شیک رو صندلی نشست

و تازه نیم نگاهی به من

کرد و اشاره کرد بشین

خیلی اروم به جای قبلیم برگشتم مطمعنا

اگه مهلقا جلوم نبود طرف مقابل رو

نصف می کردم

بالاخره دهن مبارکش رو باز کرد

: کبریا رو رایان فرستاده بود تو نباید چنین

رفتاری از خودت نشون بدی

-خبرا زود میرسه (بچه ننه سریع گذاشته

تو دست بزرگترش بری بمیری )من بهش

گفتم وقتم و نگیر گوش نداد

+به هر حال این رفتارها دیگه نباید تکرار

بشه

-(یه درصد هم بهش فکر نکن پیری

)چشم

+هفته دیگه به عمارت رایان میری

اخمام نا خدا گاه تو هم رفت

-به همین زودی؟

خون سرد همون طور که چشمش رو می چرخوند گفت:

+دیر یا زود باید بری. به بچه ها سپردم

همه چیز رو اونجا فراهم کنن (تو چشمام

زل زد )باید دلش رو بدست بیاری از

وحشی بازیات کم کنی و از لطافت و

ظرافت استفاده کنی همون چیزایی که

بهت یاد دادم ولی یه درصد انجامشون

ندادی

-بله (بابا خوب من برا ای کارا ساخته نشدم )فقط یه چیز میخوام مبینا رو هم با خودم ببرم

+من مشکلی نمی بینم

-ممنون (می دیدی هم میبردمش )

از جاش بلند شد و من هم همین طور

همون طور که به سمت در میرفتیم گفت:

نرگس برای آموزش های بیشتر میاد

اینجا بیشتر از زمان تمرین های رزمیت باید

روی تمرین های زناشویی ات وقت بزاری

حساب همه اینا رو از مبینا پس میگیرم

(و از در خارج شد )

با لبخند خبیسی پوزخندی زدم و گفتم

(نگران نباش جوری پسرت رو خام میکنم

انگشت به دهن بمونی )

مبینا سرش رو از بین در داخل اورد و اروم گفت :

تسلیت عرض می کنم

تینا *

به چشمای خوشگل مامان که اشکی بود

نگاه کردم و با گریه کنترل نشده

همیشگی بغلش کردم هیچ وقت نمی

تونستم جلو گریم رو بگیرم حالا هم که

از همیشه بدتره

اشکام رو پاک کردم و رو به شبنم پرستاری که شرکت برای مامان گذاشته بود گفتم:

شبنم خانم حواستون به مامانم باشه ها

+خیالت راحت تینا جون

دست مامانم رو بوسیدم و با خداحافظی

ارومی به سمت ماشینجعفر آقا رفتم و

دیگه بر نگشتم پشت سرم رو نگاه کنم

چون میدونم برگشتم برابر میشه با

نرفتنم.

نمی دونم چقدر دور شده بودیم

ولی همش فکرم پیش مامانم بود که با

ترمز زدن ماشین سرم رو بالا آوردم و با

تعجب به دور و اطراف نگاه کردم که

صدای جعفر آقا تو گوشم پیچید :پیاده

شو … رسیدیم

با اخم غلیظی گفتم:

مگه قرار نبود بریم اصفهان حالا تو نیاوران چیکار می کنیم ؟

با اسلحه ای که رو سرم گرفته شد قبض

روح شدم

-پیاده شو

اروم و بی هیچ صحبتی از ماشین پیاده شدم ( خدا یا غلط

کردم به جوونیم رحم کن به مادر مریضم

خدایا از این به بعد تمام نمازامو میخونم

یه روز در میون روزه میگیرم اصلا

خودمو میبندم به شابدولعظیم )

وارد یه عمارت خیلی بزرگ شدیم از

تعداد بادیگاردا فهمیدم باید از همین الان

فاتحه ام رو بخونم اگه کولی بازی در بیارم زود تر از اینکه صدام در بیاد جونم در میاد

بیخیال این اسلحه لعنتی که تو دست جعفره و بادیگاردا که بشیم عجب عمارتیه ادم حس میکنه داره به نقاشی های عتیقه نگاه میکنه

جلوی یه در تمام چوبی نگه داشت که با

کنده کاری های برجسته و قشنگی نما

شده بود آدم رو که تو همچین اتاقی

نمیکشن ?بعد از در زدن و اذن دخول)انگار میخواد وارد حرم بشه) وارد

اتاق شدیمحتما منو میبره پیش رئیسش......

تصورم این بود که رئیس رو صندلی چرمیش نشسته باشه و بعد از یه

مدت به سمت ما برگرده و سیگارش رو

دود کنه

ولی این رئیس جون تمام

فانتزی هام رو خراب کرد…… چون رو یه

مبل پشت به پنجره نشسته بود…. و با

لپتاپش کار می کرد… تازه سیگارم دستش

نبود

صداش پیچید :

جعفر میتونی بری

و همون طور که جعفر می رفت بیرون نیم

نگاهی به من کرد و با همون صدای

جذابش گفت:

بشین

به سمت مبل تک روبروش رفتم و نشستم که لپتاپ اپلش

رو به سمتم چرخوند و خیلی سرد و

وحشتناک گف

: شروع کن

با تعجب به چشمای ابیش نگاه کردم که گفت:

هکش کن ببینم از پسش بر میای

با تعجب به

صفحه نگاه کردم میخواد ناجا رو هک

کنم با اخم دست به سینه شدم و گفتم :

اینکارا یعنی چی دارید ازمایشم می کنید

باید بگم من آخر پاستوریزه بودنم ..... بزرگ

ترین خلافم تا ساعت 9 شب بیرون

بودنه به خدا من کاری نکردم که منو

دست گیر کنید

همون طور که

به پشتی مبل تکه میداد گفت

:دختر یا تو خیلی خنگی یا خودتو زدی به خنگی

من پلیس نیستم

با تعجب به هر حرفی که از دهن مبارکش در می اومی گوش دادم

انگار کور سوی امیدم نابود شد و واقعیت با بد جنسی بهم چشمک زد

با گوشیش ور رفت و از رو میز حولش داد

سمتم با چیزی که می دیدم شاخ در آوردم

-میتونی با من همکاری کنی و هر

کاری میگم انجام بدی یا همین الان به

شبنم میگم کار مامانتو بسازه

نمی دونم چطوری رم کردم ولی یه دفعه

گوشی و با شتاب به سمتش پرت کردم و

داد زدم:

تو غلط میکنی

گوشی رو با یه حرکت گرفت و با اون

چشمای یخ بستش گفت:

میبینم اونقدرا هم که فکر میکردیم سر به زیر نیستی

اگه نمی خوای مامانت و از دست بدی

وقت منو زیاد نگیر و دست بجونبون

و با داد اضافه کرد:

یالا

با ترس لپتاپ رو برداشتم ولی نقاب اخم به چهرم زدم تا سر درونم هویدا نشه

همون طور خشن گفت :

بیا بشین اینجا

و به کنارش اشاره کرد با حرص لپتاپ به

دست کنارش با فاصله نشستم و خیلی

سریع عینکم رو از جیبم درآوردم عینک

گرد فریم فلزی که باهاش مثل بچه

خرخونا می شدم بعد از چند مدت وارد

کردن کدها یه پنجره رمز گزاری شده

جلوم باز شد بهش نگاه کردم و گفتم:

نمیشه

+به من ربطی نداره رمزش رو پیدا کن

شیطونه میگه لپتاپ رو بچپونم تو

حلقش

ولی با حرص دوباره مشغول شدم نمی دونم چه مدت گذشت ولی بالا خره

جواب داد ولی یه حس عذاب شدید

مخم رو میخورد صداش تو گوشم

پیچید

:با کارت جون مادر تو خریدی به

شبنم میگم باهاش خوب باشه

و با یه پوزخند زهر دارکه کامم رو تلخ تر می کرد از اتاق خارج شد

صحرا *

با اخم و حالت تهوع داشتم فقط به

حرف های نرگس گوش می دادم دلم

میخواد همینجا عق بزنم و تمام حرفای

مزخرفش رو از گوشام بیارم بالا

یه درصد هم فکر نکن من از این غلطا

بکنم ...نرگس خانم .....

این رایان عوضی هم اگه بخواد از بغل

فرا تر بره خودم ننش رو میارم جلو

چشش ....والا

نرگس رو کرد بهم و گفت:

خب صحراخانم میشه تشریف بیارین

با اخم گفتم :

نه

-ولی نمیشه که نشستنی تانگو یاد بگیرید

(خاک برسرم من چه فکرایی که نکردم )

سریع از جام بلند شدم و اون شروع به

آموزش انواع مختلف فیگور ها شد و من

به یه چیز ایمان آوردم همون قدر که تو

حرکات رزمی و تیراندازی و مدیریت و

ریاست خوب بودم در رقص تانگو.............افتضضضضضضاح بودم