رمان دوستی های ابدی به قلم سمیرا نظری

تعداد صفحات : 106

ژانر : عاشقانه , اجتماعی

دانلود رمان دوستی های ابدی

خلاصه رمان :

درکنار هم یا کیلومترها دورازهم خواهرها با قلب هاشون بهم متصل اند.

دوستی های ابدی داستان ۸تا دوست که از بچگی باهم بودن وحالا دیگه بزرگ شدن وهرکدوم وارد مرحله جدیدی از زندگیشون شدن ..........

همیشه فکرمیکردم دست به قلم شدن راحته اما حالا میبینم که چقدر سخته ادم هرچی روکه براش رقم خورده رو روی کاغذ بیاره راست که میگن عمر ادم مثل برق وباد میگذره انگارهمین دیروز بود با ریحانه وحنانه( دوقلو بودن)سایه و سمانه ومعصومه ومریم ومهرانه تو دبستان فضیلت تو یه کلاس دوست شدیم.

راستی منم حسنا هستم ته تغاری حاج رحیم رئوف همیشه این اسم بهم قدرت واعتماد به نفس میداد .

خلاصه ما ۸نفر از دبستان باهم بودیم وهرسال باهم به کلاس بالاتر میرفتیم وای که چه روزایی بود حتی یاداوریش هم لذتبخشه .این همه سال دوستی پیوند عمیقی بین ما به وجود اومده بود مثل خواهر توهرشرایطی کنارهم بودیم حتی حالا که دیگه از دوران طلایی دبستان چندسالی گذشته بودوموقع انتخاب رشته هم ازهم جداشده بودیم .ریحانه وحنانه ومهرانه ومریم رفتن طراحی دوخت (چون مادر حنانه اینا مزون لباس داشت وریحانه وحنانه ومریم ومهرانه مدام اونجا بودن وحسابی کمکش میکردن وحسابی به این رشته علاقه داشتن)سایه رفت تجربی (چون شغل خانوادگیشون بود همه یا پزشک بودن یامرتبط با پزشکی)معصومه ومنوسمانه هم رفتیم انسانی (معصومه به معلمی خیلی علاقه داشت .من روانشناسی.سمانه شیفته وکالت بود)همگی موقع انتخاب رشته به رشته دانشگاهیمونم فکرکرده بودیم البته ناگفته نمونه بعداز کلی مشاوره تحصیلی به این رشته هارسیدیم.

مهرماه اومدو سرمون بادرس ومدرسه حسابی مشغول بود پنج شنبه غروبا توکافه مسعودبرادر مهرانه دورهم جمع میشدیم کلی حرف میزدیمو میخندیدیم.البته بعضی وقتا هم توخونه یکیمون جمع میشدیم.دو سه ماه بیشتر از مدرسه ها نگذشته بود که معصومه تو گروه از هممون خواست بریم پاتوق(کافه مسعود)هرکدوم دلیلشو ازش پرسیدیم گفت بریم اونجاتا توضیح بده -همگی داشتیم از فوضولی میمردیم راس ساعت پنج همه اونجا بودیم .

معصومه بعد دوساعت من من کردن تازه شروع به تارف کرد بچه ها ممنون که اومدید واقعا به هم فکریتون احتیاج داشتم تا اومد تارفاشو ادامه بده سایه یهو داد زد خوب جونت بالا بیاد بگو دیگه کشتی مارو همه تعجب کردیم (اخه سایه اصلا اهل اینجور ادبیات نبود)وهمزمان زدیم زیر خنده.

معصومه:راست میگی میرم سراصل مطلب بچه پسرداییم میلادو یادتونه (همه میشناختیمش)میخواد بیاد خواستگاریم

سمانه:اینکه خیلی خوبه خره (اوج محبت سمانه همیشه کلمه خره بود)مگه نمی گفتی از بچگی ازش خوشت میاد

معصومه:اره همیشه ارزوم بود اونم به من فکرکنه اما میدونید که اینجا نیستن شمال زندگی میکنن

سایه:خوب شمال باشه

معصومه:میگم میخوادبیاد خواستگاری اگه جواب مثبت بدم باید منم برم اونجا اونوقت از شما دور میشم واین برام قابل هضم نیست طاقت این همه دوری وندارم

من:درست چی میشه

معصومه:درسمو که ادامه میدم میلاد باهاش مشکلی نداره

من:خوب پس حرفاتونم زدید چشممون روشن

معصومه:نخدا زندایم به مامانم گفته مگه میشه حرف بزنم وبه شما چیزی نگم

ریحانه وحنانه:فکر نمیکنی خیلی زودباشه-مگه ماچند سالمونه از حالا خودمونو درگیر زندگی متاهلی کنیم

مهرانه رو کردبه منو وگفت تواین طورشرایط خاص توهمیشه بهترین مشاوره رومیدی نظرتوچیه؟؟

معصومه به چشمای حیرون اره حسنا تو نظرت چیه؟

من:والا چی بگم این قضیه باهمیشه فرق داره شوخی نیست که ازدواجه بحث یه عمر زندگیه

معصومه:حالا اگه توبودی چیکار میکردی

من:اما من جای تو نیستم معصومه جان اما من احساس میکنم تو تصمیمتو گرفتی وتو دلت قند اب شده که میلاد اومده خواستگاریت

معصومه با دلخوری هنوز که نیومده

من:خوب میخواد بیاد دیگه

معصومه :حسنا خیلی بی انصافی اینقدراهم ذوقی نیستم

من:معصومه جون ماباهم تارف نداریم که هممون میدونیم توچقد میلادو دوست داری الانم دودلیت فقط بخاطر ماست.اما واقعیت اینه مادیگه بچه نیستیم وباید قبول کنیم دیگه کم کم با انتخاب رشته دانشگاه ازدواج یا هرچیز دیگه رفت وامدمون کمتر میشه اما میتونیم باگروه با تلفن پیامک همیشه ازهم باخبر باشیم

معصومه که دیگه فک کنم دیگه قانع شده بود گفت راستشو بخواید ازهمون بچگی ازمیلاد خوشم می اومد اما هیچ وقت فکر نمیکردم اونم همیشه به فکرمن بوده اخه خیلی مغروره خیلیم خوشگله دیدیدبهشوکه

مهرانه:چیش خیلی خوشگله والا تواز اون خیلی سرتری قدبلند چشم درشت ابروی کمون از همه مهمتر بینیته که کوچیکه وعمل نمیخواد

هممون زدیم زیر خنده اخه میلاد بینیشو عمل کرده بودومهرانه تیکه انداخت به معصومه تاخودش ودست کم نگیره

سمانه یهو بی مقدمه گفت حالا من چی بپوشم عروسی معصومه ریحان سری دست به کارشویه مدل توپ برام طراحی کن ناسلامتی خواهر عروسم همه بانگاهمون بهش هجوم بردیم باشیطونی همیشگیش گفت خوچیه چرا اینطوری نگاه میکنید خوب معلومه جوابش مثبته دیگه قاطی مرغا شده سمانه راست میگفت معصومه رفتنی بود همگی بهش تبریک گفتیم وموقع خداحافظی مریم دوباره اتیش پاره شد و گفت ای وای مهرانه داداشت قصد ازدواج نداره

مهرانه :وامریم یهو چت شد؟

مریم:خوب معصومه که رفت ماهم کم کم باید یه فکری بکنیم دیگه کی بهتراز داداش تو هم چشم پاکه هم وضع مالیش خوبه شماهم خدایی بهترازمن پیدانمیکنید!!همین وکه گفت مسعود برادرمهرانه

ازپشت سرش ظاهرشدوگفت خدایی حرف دل منو زدی

چشمای طفلی مریم چهارتا شده بود سرش انداخت پایین وبه مسعودگفت بخدامن شوخی کردم فقط واقعا شرمندم وجلدی پرید بیرون

همه مثل بمب ازخنده منفجرشدیم بعدازخداحافظی از مسعود از کافه اومدیم بیرون مریم ازخجالت مثل لبو سرخ شده بود روکرد به هممون گفت خوب لالید با یه اشاره ای چیزی به من بفهمونید اون پشتمه

من:والا تواصلا حواست به ما بود فقط غرق حرف زدن بودی ورویا بافی میکردی دختر خوب توخودت بریدی ودوختی مامنتظر بودیم تاریخ عروسی ومشخص کنی بچه پرو بعدش زدم زیرخنده

مریم :بچه ها بی شوخی پاتوق وعوض کنیم من دیگه اصلا روم نمیشه با مسعود چشم توچشم بشم

مهرانه:نگو تورو خدا زن داداش-داداش مسعودم واز دیدن روی ماهت محروم نکن

مهرانه گفت وپاگذاشت به فرار مریمم پشت سرش

بقیه ام پراکنده شدیم ورفتیم خونه هامون.

شب داشتیم تو گروه( دوستانه) چت میکردیم که مهرانه تو پی وی بهم پیام دادکه مسعود گیر داده با مریم حرف بزنم راستشو بخوای قبلا خیلی میگفت اما از اونجایی که نمیخواستم دوستیم با مریم بهم بخوره اصلا قبول نمیکردم اما امروز مریم با اون شوخی مسخرش روی مسعودو بیشتر باز کرد میگه اگه از من خوشش نمی اومد که منو مثال نمیزداین همه ادم چرا من.نظرتو چیه حسنا جونی؟؟

من:گیج شدم بخدا نمیدونم مهرانه جان چی بگم

مهرانه:کوفت چی بگم همیشه مثل بلبل نطق میکنی حالا که بهت احتیاج دارم چی بگم -چی بگم میکنی

من:خوب بامریم حرف بزن بزار خیال مسعود راحت شه

مهرانه:میشه تو این کارو بکنی

من:حالاببینم چی میشه .اما قبل از هرچیزی

مهرانه تواز شرایط مریم اینا خبر داری هرچقدر شما تجملی هستید مریم اینا همه چیزو ساده میگیرن فردا تو رسم ورسوم به مشکل نخورید.

مهرانه:نه همه اینها رو هم مسعود هم به خانوادم گفتم مسعودکه حله حله مامانم اینا دیگه خسته شدن ازبس مسعود کلیدکرده یا مریم یاهیچ کس خلاصه پنجاه درصدما حله

داشتیم همینجور چت میکردیم که گوشیم زنگ خورد شماره خونه مهرانه اینا بود تعجب کردم جواب دادم

مسعود بود سلام ابجی

من:سلام اقا مسعود خوب هستید

مسعود:ممنون ببخشید مزاحم شدم این مهرانه اصلا به حرف من گوش نمی کنه میشه برای من خواهری کنی با مریم صحبت کنی

من:والا اقا مسعود من

مسعودتو حرفم نه نگید دیگه ابجی لطفا بخدا قصدم خیره

من:باشه پس من فردا با مریم صحبت میکنم

مسعود:شما که اینقدبه من لطف دارید میشه امشب صحبت کنید

من باخنده باشه امشب صبحت میکنم و هرچی گفت به مهرانه میگم بهتون بگه

مسعود کلی تشکرکردوقطع کردم.

بلافاصله به مریم زنگ زدم به به عاشق دل خسته مریم خانوم اقاتون چطوره

مریم: زهرمار تیکه میندازی هنوز صورتم سرخه از خجالت باورت میشه حتی روم نمیشه توروی مهرانه نگاه کنم حتما براش خیلی بدشده پیش داداشش

من:نه بابا اصلا این طور نیست مسعودازخداش اون خیلی وقته تورو میخواد

مریم:بروبابا تو هم تواین شرایط منودست انداختی اونا کجا ماکجا اونم بخوادمن

من:توچی نمیخوای اگه نمیخواستی غلط کردی پسرمردم وهوایی کردی

مریم:حسنا توازکی اینقدر بی انصاف شدی من کاملا به شوخی گفتم چون مهرانه بغل دستم بود ومسعود وزیاد می بینیم اونو مثال زدم خیرم سرم خواستم معصومه یکم از سرخی صورتش کم شه خودم لبو شدم

من:مریم خدایی بهش علاقه نداری

مریم:چرا من خیلی از مسعود خوشم میاد اماهیچ وقت فکری راجبش نکردم

من:اما مریم تو این ول وله رو بپا کردی

مریم:حسنا توخودت میدونی اختلاف مابامهرانه اینا رفتم توحرفش توبه این چیزا فکر نکن بسپاربه مسعود خودش ردیفش میکنه بعدشم عجب گیری افتادم از دست شما خوب زنگ بزنید باهم حرف بزنید واسطه رو میخوایید چیکار

مریم:حسنا خواهش میکنم کمکم کن

من:کمک چی دختر خوب میخوای عروس بشی اینکه کمک نمیخواد بعدکلی سربه سرش گذاشتم وخندیدیم وخداحافظی کردیم

فکرم درگیرقضیه مریم اینابود نامزدی معصومه هم نزدیک بود.یادحرف مامانم افتادم که همیشه میگه دختربهتر توسن کم بره خونه بخت اما اخه چرا قدیما اینجوری فکر میکنن توعالم خودم بودم که باصدای دراتاقم به خودم اومدم مامان بود اومد داخل چی میکنی حسناجان چرانمیای بیرون الان زن داداشات ناراحت میشن (راستی من پنج تا برادر دارم واز اونجایی که پدرم عاشق دختره با بدنیا اومدن من به ارزوش میرسه

برادرام همگی ازدواج کردن وبچه دارن)

دست مامانی وگرفتم واتفاقات امروز وبراش تعریف کردم مامانی زد زیر خنده وگفت چه خوب بخت همتون تویه روز باز شده مادر

من:وا مامانی این چه حرفیه میزنی مگه ما چندسالمونه

مامانی بامهربونی همیشگیش ادامه داد اخه مادر بابات ازم خواسته راجع به چیزی باهات حرف بزنم

من باشیطونی ببین چی بوده که اقاجون روش نشده بگه

مامانی: حاج حسین دوست صمیمی بابات وکه میشناسی

من:خوب اره کی که حاج حسین ونشناسه

مامانی :پسراشم میشناسی

من:نه دیگه دراون حد پسرشو ازکجا بشناسم

مامانی :امروز اقاجونت بابقیه هم مشورت کرد همه موافقن ومیگن هم خانوادش ازهرنظرعالیه هم خودپسره ۳تابچه بیشترم نیستن امیرحسین پسر بزرگس محمدامین وسطی است ازدواج کرده محمد رضا کوچیکه است

من خیلی بی منظور پرسیدم چطورشد برادر کوچیکش زودتر ازدواج کرده

مامانی:نمیدونم فقط میدونم دخترخالشه تازه عروسی کردن هروقت عروسشون شدی دلیل زودتر ازدواج کردنش وخودت بپرس وحسابی بهم خندید

بالحن دلخور گفتم مامانی

مامانی که دیگه ول کن نبود راستی حسنا ۲۷سالشه

من: مامان جون نه دیگه هیچ توضیحی هم نده لطفا باشه

مامانی:نمیخوای ببینیش بعدتصمیم بگیری-چون ازهمه نظر خوبن که به توگفتیم

من:نه قربونت برم اصلا دیگه حرفشم نزنید

هنوز داشتم مامانی رو متقاعدمیکردم که بیخیال شن که مهرانه اس زد مادرش داره با مامان مریم صحبت میکنه تا بیشتر باهم اشنا شن چندتا استیکر تعجب فرستادم ونوشتم بهتر بریم بخوابیم فکر کنم تا صبح هممون بریم خونه بخت.

بلاخره مامانی بیخیال شد وباهم رفتیم توسالن پذیرایی

علی برادر بزرگم :مادر گفتی بهش

مامانی:اره پسرم اما میگه نه

علی:چرا حسناجان موقعیت خوبیه که بهت گفتیم

من:میدونم شما صلاح منو میخواید امانه من هنوز خیلی وقت دارم اصلا به ازدواج فکر نمیکنم

تا علی اومد ادامه بده ستاره خانومش :علی جان کشش نده وقتی میگه نه

همون موقع گوشیم زنگ خورد.فرهاد(برادرکوچیکم)گفت حتما باز یکی از دوستاته شما ازهم خسته نمیشید والا هرچیزی اندازه داره نکنه نه گفتنتم نظر کمیسیون ۸نفرتونه

من:با ناراحتی نه فرهادجان بنده های خداهنوز چیزی نمیدونن .بعدشم اینقداز دست من خسته شدید ول کن این قضیه نمیشید

رفتم سمت اتاقمو درومحکم بستم.

صبح با صدای زنگ موبایل از خواب بیدار شدم مهرانه باخنده حسنا پاشو بیاکافی شاب نامزد مریم دوباره خندید باصدای خواب الود چه خبره مگه

مهرانه:حالاتو بیا

من با بی حالی پاشیدبیاید خونه ماخوب

مهرانه:جدی میگی

من:اره مگه باتوشوخی دارم بعدش خندیدم

از اتاق رفتم بیرون مامانی مام مامانی مامی جونی ...

مامانی :جانم مادر

مامانی بچه ها میان اینجا

مامانی:باشه برای ناهار نگهشون دار

من:فکرنکنم بمونن

مامانی :الان دیگه ۱۱است تا بیان وقت ناهار بگو بمونن

(فکرکنم جلوی درما بودن چون تامن ابی به صورتم بزنم زنگ ایفون وزدن)

ایفون وزدم رفتم استقبال شون

مریم همش میخندید وسرش انداخت پایین که اولین نفرداخل شه

مهرانه دستوکشید وگفت ببین مریم جون بزار اول بسم اله دوستیمون سرجاش بمونه -اما توخواهرشوهری همچین بچلونمت حالت جابیاد حواستو جمع کن حالا هم بروکنار اول ابجی خانوم برم تو

مریم خندهاش خشک شد همه خندیدیم مهرانه سریع ب*و*سش کرد قربونت برم شوخی کردم.

مریم :بزار الان زنگ میزنم به پسره میگم

سمانه:وای بچه ها مریم خجالت میکشه بگه مسعود میگه پسره

مامانی:حسناجان میخوایید جلوی در حرف بزنید بیادتو مادر

من:باشه چشم مگه اینا فرصت میدن اخه

همگی اومدن داخل گفتم به ماماناتون بگید ناهار اینجایی

ریحانه ماگفتیم خیالت راحت میدونستیم مامانت نگهمون میداره

من: ماشااله به این همه پیش بینی واعتمادبه نفس یه درصداگه مامانم ناهار نمیذاشت چی میکردید

ریحانه اون موقع هم فرقی نمی کرد چترمونو مینداختیم

همه خندیدیم .ریحانه اینا چند مدل برای معصومه ومریم لباس عروس طراحی کرده بودن

منم بخاطراینکه اذیتشون کنم گفتم پس من چی؟؟

حنانه (باشوخی )توچی ؟تواول همه هنرت وبه خرج بده تاشوهرپیداکنی بعددنبال لباس عروس باش

من :پس خبرنداری دختر حاجی-(پدر من وپدر حنانه اینا وهمین طور حاج حسین وپسراش تو بازار فرش فروشن ما به طبع شغل پدرامون کم وبیش از بازاراو کسبش شناخت داریم) پسرحاج سرمدی خواستگارمنه

همگی هوکشیدن خوب به سلامتی

حنانه:بابا بخت بهت روکرده بابام حسابی ازشون تعریف میکنه اصلا یکی از فانتزیای من این بود عروس اون شم بعدهمین طور به مسخره بازیاش ادامه داد ریحان جان دیگه امیدی نیست باهم جاری شیم وسطی که زن داره روکرد به من حالا کدوم تو رو میخواد؟

من:بزرگه

حنانه ادامه دادخوب بزرگه ام رفت اخریم که ایشااله قسمت من میشه خلاصه شرمندت شدم خواهری

من:نه حنانه هنوزم امیدی هست چون من نظرم منفی

حنانه:خاک دوعالم توسرت از خداتم باشه دوباره زنگ زدن شماره خونه ماروبده بهشون

(اتاق رفت روهوا)

ریحانه:مسخره بسه دیگه چندروزه همش راجع به این چیزا حرف میزنیم اه

حنانه:وا خوب قسمت توهم همیشه ایشااله اینکه حسودی نداره عزیزم

من سریع رفتم وسطشون گفتم بسه دیگه من میرم میوه اینا بیارم حنانه بیا کمکم

بعداز پذیرایی وناهار بچه ها غروب رفتن .

چندوقت همه چیز عادی بود وتو گروه ازحال هم باخبر بودیم معصومه اینا نامزد کردن ومریم ایناهم فعلا تومرحله اشنایی به سرمیبردن .خلاصه همه چیز بروفق مراد بودتا اینکه روز سفره ی حضرت ابولفضل مامانی شد

عروسا خانوم ازچندروز قبل اومدن وحسابی همه تو تکاپو بودیم ومهمونا یکی یکی از راه رسیدن دوستای منم همه بودن جز معصومه که رفته بود(شمال خونه میلاد اینا)

بعداز تکمیل شدن مهمونا دعا شروع شدهمه مشغول بودن که حنانه زد به پهلوم وگفت اوه اوه حاج خانوم سرمدی(خانم حاج حسین)داره چشتو درمیاره احساس نمیکنی رو به نابینا شدنی

من:زشته حنانه

حنانه:چی وزشته خوب پسره نیست که مادرش ونگاه کنی میمیری

توهمون حین حمیده زن داداشم صدا کرد وگفت توهم کمک کنی بدنمیشه ها

زینب عروس کوچیکمون که الهی من فداش شم مثل همیشه پشتم دراومد وگفت نیست الان خیلی کارهست برو حسنا جان من هستم

ستاره :خودشیرین بازی بسه دیگه مگه حمیده چی گفت

ترمه وسحر (اوناهم عروسامونن-ماشااله پنج تان دیگه خخ) زشته بابا صداتون میره بیرون .من خیلی ریلکس رفتم پیش دوستام و اروم گفتم بعداز دعا پذیرایی با ماست ok

همینطورم شدموقع پذیرایی همگی دست به دست هم دادیمو همه کاراو انجام دادیم ودیگه لازم نبود زن داداشام کاری انجام بدن.زینب بهم اشاره کرد گفت اون که پیش مامانه خانم حاج سرمدی بقل دستیشم عروسشه صبا

من:چه سوسوله اصلا به حاجی نمیاد همچین عروسی داشته باشه

زینب:پسراشم خیلی امروزین به قول تو سوسولن.

مامانی صدام کردوبعدازمعرفی حاج خانوم اینا اشاره کرد بشینم

صبا بی مقدمه گفت:رنگ موهات خیلی قشنگه اول فکر کردم رنگ کردی(اخه موهام خیلی روشن وبوره)

من : اره همه تو برخورد اول همینو میگن

تازه داشتیم صمیمی میشدیم که سمانه وحنانه صدام کردن ومنم از صبا عذرخواهی کردم ورفتم پیش بچه ها

حنانه به شیطونی جاری وسطیه چی میگفت جاری بزرگه

من :تو دیونه ای بخدا هنوز یادت نرفته

حنانه:اخه کدوم احمقی همچین کیس جیگری رو از یادش میره

خندم گرفته بود همه چه تعریفی ام میکنن ازشون

حنانه :جونت بالا بیاد چی میگفت

من:از رنگ موهام تعرف میکرد

حنانه:وا این دیگه کیه جاریم اینقدساده میشه مگه جاری باید

ریحانه اومد وسط حرفش لال شو حنانه باز شروع شد

سایه اومدو خداحافظی کردورفت ویه کم بعد بقیه هم رفتن منم رفتم تو اتاقم طبق معمول دیگه چیزی از سال تحصیلی نمونده بود.

امتحانات خردادماهم اومدوروبه اتمام بود وهمه تو جنب وجوش عروسی معصومه بودیم اول تیر عروسیش بود وریحانه ومریم ومهرانه وحنانه حسابی سر لباس شب ولباس عروس معصومه کارمیکردن البته با نظارت مادر حنانه اینا.روزا به خوبی وخوشی گذشت وحنابندون وبعدم عروسی معصومه شد مثل ماه شده بود لباسشم بی نظیر بود واقعا .

میلادم خیلی پسرخوبیه مردم دار بگو بخند حسابی هم هوای معصومه رو داره .

کلی بهمون خوش گذشت وموقع خداحافظی کلی فضا فیلم هندی شد وبعداز راهی شدن عروس دامادسمت شمال ماهم همراه خانوادهامون برگشتیم خونه.

یه چت کوتاه قبل خواب به بچه ها وانالیز همه چیزو بعدش لالا.

فردا صبح تا چشمامو باز کردو مهرسا وارین ورو سروکلم دیدم بله بازم همه چترن اینجا بلند شدم وحسابی ب*و*سیدمشون ورفتم بیرون سلام دادام زینب با ذوق اومد سمتم سلام به روی ماهت عروس خانوم من با تعجب بامن بودی زن داداش

زینب:اره قربونت برم

من:وای باز چه خبره ولم کنین بابا

مامانی:باز شروع کردی اول بپرس کیه چیکارس بعد ناز کن

من:خوب وقتی برام مهم نیست چرا بپرسم

رفتم (wc)اومدم بیرون ساینا (برادرزاده ام دختر ستاره وعلی) پرید بغلمو وگفت عمه جون دایی حسامم امشب میاد خواستگاری قبول کنیا باشه

ب*و*سیدمش وگفتم چون توی وروجک گفتی چشم حتما

مامانی :واقعا قبول میکنم

ترمه :ساده ای مامان جون این زلزله حالا حالاها دم به تله نمیده که

ستاره:با خنده از خداشم باشه زنه داداش من بشه همه چی تمومه ماشااله

من:برمنکرش لعنت اما من هنوز سن ازدواجم نیست

ستاره:یعنی جوابت منفیه

من:اره دیگه

ستاره با اخم رفت تو اتاق

همینطور باترمه وحمیده حرف میزدیم وناهارواماده میکردیم که زینب اومدوگفت گوشیت داره زنگ میخوره رفتم سراغ گوشی

مریم بود با انرژی مثل همیشه حسنا جونی خودت وبرا دو روز دیگه اماده کن جشن نامزدیمه

من:مبارک باشه قربونت برم خیلی خوشحال شدم-لباسو چی میکنی

مریم:خاله فرزانه وبچه ها زحمتشو میکشن. کاری نداری

من:نه قربونت برم کاری داشتی زنگ بزن

مریم:باشه عزیزم خدافظ

اینترت وروشن کردم ورفتم تو گروه اوه چه خبر مثل اینکه همه میدونستن جز من هیاهویی بود توگروه بعداز یه چت مختصر رفتم پیش بقیه

مامانی:بازچه خبر شده کی نامزدکرده

من:مریم -پس فردا جشن نامزدیشه زینب :ایشااله توهم بزودی دل مارو شادکنی ویه جشن بی افتیم

من:حتما باید نامزد کنم جشن بگیرم یه تولد توپ امسال به افتخارتو را میندازم

مامانی:حالا بیاییدمیز ناهارو بچینید نوهام گشنشونه

بعدناهار همه درحال اماده سازی خونه بودن برای شب راستی راستی قرار بود خانواده ستاره برای خواستگاری بیان غروب اقاجونم با کلی خریداومد خونه .

خریدارو گذاشت اشپزخونه وهمگی رفتیم پیشش وکلی خندیدیم اون وسطا اقاجون یهو گفت خدا این علی واهلش کنه خوبه قضیه حاج حسین اینارومیدونه میدونه که چندبار برای حسنا بهم رو انداخته پسره یکاره اومده جلوی اون میگه اقاجون حسنا امشب بله رو میگه دیگه حاجی بنده خدا رنگش پریدوگفت به مامیرسه بچه است ودرس داره یهو چه زودبزرگ شد.منم موندم چی بگم گفتم نبابا خبری نیست برادر زن علی داره پارتی بازی میکنه براش همین-

بحث ادامه داشت که من خیلی نرم رفتم تو اتاقم.

تصمیمو گرفته بودم ومطمئن بودم جوابم منفیه بخاطر همین اصلا استرس نداشتم ویه سارافون شلوار خوشگل وساده اماده کردم برای شب

به یه چشم بهم زدن شب اومدو مهمونا رسیدن به دستورمامانی چایی روبردم وبعدش نشستم.حسام روبه روم بود(خدایی خیلی پسره گلیه از وقتی باهاشون فامیل شدیم من کوچکترین بدی ازش ندیدم اما حالا بحث یه عمر زندگی ومن نمیخوام حالا حالا زیربار ازدواج برم)

پدر ستاره اقا جواد از اقاجون خواست مابریم صحبتامونو بکنیم ومنم به اجبار بلند شدمو رفتیم تو اتاقم بعداز یکم سکوت تا حسام خواست شروع کنه گفتم باعرض شرمندگی بایه چیزو بهتون بگم شما خیلی اقایی ارزوی خیلیاست که خانوم شما بشن اما من همیشه به چشم برادربهتون نگاه کردم اگه میشه همینجا این قضیه تموم شه

پسره پرو یکاره برگشت گفت شما ماشااله پنج تا برادر دارید نمیشه منو به یه چشم دیگه نگاه کنید

منم با تمام انرژیم نه نمیشه همون برادر باشید خوبه وبلند شدم ودراتاق وبازکردم واز اتاق اومدیم بیرون

حسام رو به جمع گفت ماترجیح میدیم درهمین حدفامیل بمونیم

ستاره:حسام جان ترجیح میدیدیا حسنا جان ترجیح میده

حسام:نه نظرجفتمونه من وحسنا خانوم برای هم ساخته نشدیم

(تو دلم گفتم ایول بابا دمت گرم بامرام)

ستاره ازم کینه به دل گرفت وبعداز کمی صبحت مهمونی تموم شد وهمگی رفتن.

فردا ازصبح با دوستام بودم وبه مهرانه اینا کمک میکردیم تا خونشونو برای جشن فردا اماده کنیم اکیپ خیا طمونم که سخت مشغول لباس بودن .روز جشن شدو حسابی بهمون خوش گذشت مریم مثل فرشته هاشده بود معصومه هم اومده بود وشادیمون دوچندان شده بود بعداز جشن سایه هممون واخر هفته شام دعوت کرد وگفت یه خبر داره برامون

سمانه:نکنه توهم...

سایه:نبابا خیالتون راحت من حالا حالا عروس نمیشم از اون مهمتره اما تا اون روز چیزی نمیگم همگی با فکری مشغول راهی خونه هامون شدیم .

بعداز کلی انتظار اخر هفته شدوسایه بعداز شام گفت تاچندروز دیگه برای همیشه مهاجرت میکنن وخیلی وقته پدرش دنبال کارای اقامتشون بوده اما به ما چیزی نگفته تا ناراحت نشیم

همگی حسابی جا خوردیم اما کاری که شده براش ارزوی موفقیت کردیم وچندروز بعدتو فرودگاه به بدرقش رفتیم سایه هم راهی شد ومابا چشمای بارونی راهی خونه هامون شدیم.

هنوز خستگی این چندروز در نیومده بود که بازم خواستگاری پسر حاج سرمدی پیش اومد منم طبق معمول خیلی قاطعانه رد کردم.وبه خیال خودم دیگه قضیه تموم شده .وبعداز تعطیلات تابستان مشغول درس ومدرسه شدم معصومه هم بزرگسال ثبت نامه کرده بود سایه هم حسابی مشغول بود بقیه روهم که میدیدم مدام.روزا به همینطور سپری میشد تا نزدیکای امتحانات ترم اول خانواده حاج سرمدی رسما اومدن خواستگاری ومنم تا قبل از اومدنشون چیزی نمیدونستم به قول زینب مامان اینا خواستن تو عمل انجام شده قرارم بدن .

خلاصه سریع اماده شدم ویه سارافون کت خوشگل ودخترتونه با جوراب شلواری پوشیدمو وموهامم کج ریختم تو صورتمو فقط یه برق لب زدمو با صدای مامان رفتم بیرون چایی بردم وسلام دادم واز استرس داشتم می مردم نمیدونم چه مرگم شده من بارها اینکارو کردم اما هیچ وقت اینجوری نمیشدم بالاخره باهر جون کندنی بود چایی رو تارف کردمو

مثل جت رفتم تو اشپزخونه

زینب پشت سرم اومد گفت چرا ننشستی طفلی اقا داماد چشاش موند دنبالت

من :بسه زینب حالم خوب نیست

زینب :نبابا پس خیره ایشااله

من تا جواب بدم اقا جون صدام کردو به اتفاق زینب رفتیم سالن پذیرایی

نشستیم وحاج اقا شروع کردبهتره بریم سراصل مطلب ما مزاحم شدیم تا حسنا خانوم وبرای اقا امیرحسین خواستگاری کنیم.

الانم بهترتا ما حرفای مقدماتی رو میزنیم این دوتا جوونم برن یه گوشه صحبتاشونو بکنن.

ماهم طبق دستور وارد اتاق شدیم امیرحسین دوباره سلام کردوگفت نمخوای سرتو بالا کنی جا خوردم از صراحتش سرمو بالاکردم چشم توچشم شدیم (بابا بیخیال عجب هلویی اصلا تصویر ذهنیم از پسر حاجی این نبود-یه پسر قدبلندو چشم ابرومشکی موها مدل خامه ای تیپشم که عاالی عالیا همین طور هنگ داشتم دیدمیزدمش که)گفت توگلوت گیرنکنم

من:ها

امیرحسین:میگم با نگات قورتم دادی توگلوت گیر نکنم

خیلی خجالت کشیدم سرمو انداختم پایین وگفتم ببخشید من فقط خیلی جاخوردم

شما اصلا اونجورکه من فکرمیکردم نیستید.

امیرحسین باخنده گفت لابد حالا حسابی پشیمون شدی که چرا این همه منو اذیت کردی

من :نخیرم ماشااله خدای اعتماد به نفسیا

امیرحسین دروغ میگم مگه یکسال بدون اینکه که منو ببینی وبشناسی گفتی نه

من:خوب اصلا دوست داشتم مجبورنبودید میرفتید خواستگاری یه نفر دیگه

امیرحسین:خوب دیگه کار دله دست من نبود وگرنه حتما این کارو میکردم

من:مشکلی نیست از اینجا رفتید حتما به کس دیگه ای فکر کنید

امیرحسین باشه حتما حالا بهتره یکم از خودم بگم تا بعداز رفتن ما توهم یکم بیشتر راجع به من فکر کنی.

ادامه داد اسممو که میدونی ۲۷سالمه شغلمم که میدونی مدرک تحصیلیمم که لیسانس حسابداریه خونه وماشینم دارم تنها چیزی که باقی میمونه اینکه من برعکس چیزی که الان دیدی بیرون از اینجا و تومحیط کارخیلی ادم جدی وخشک والبته سخت گیری هستم وخواستم اینو از خودم بشنوی .

من باهرچیزی ترجیح میدم با منطق برخوردکنم تا احساس.

من باشه وقت کردم به همه ی حرفاتون فکر میکنم

امیرحسین :باشه فعلا تا میتونی حال گیری کن نوبت منم میشه ها

من :مطمئنی خیلی خشک ورسمی هستی

امیرحسین :گفتم که تو جاهای دیگه نه پیش تو

من:بله اون وقت چرا

امیرحسین:این موضوع برای خودمم جای سوال داره چرا هربارمیبینمت اینقدعوض میشم

من:مگه چندبارمنو دیدید؟؟

امیرحسین خندیدو گفت والا امارش از دستم در رفته

من:به به پسرحاجی چشم حاج اقاتون روشن

امیرحسین :مگه کار خلاف عرفی کردم که اینجوری میگی بعدشم مگه پسر حاجیا دل ندارن خانوم خانوما -حالا نمیخوای از خودت بگی

من اسممو که میدونید ۱۷سالمه رشتم انسانیه وشدیدا قصد ادامه تحصیل دارم وبه همین علت قصدازدواج نداشتم والبته ندارم

امیرحسین :خب چرا فکر میکنی بعداز ازدواج نمیشه درس خوند

من:نمیدونم اما همیشه دوست داشتم بعداز تموم شدن درسم به ازدواج فکرکنم

امیرحسین:اما بدون من هیچ مخالفتی برای ادامه تحصیلت ندارم مطمئن باش

گوشیم مدام ویبره میزد برای اینکه شک نکنه جواب دادم ای کاش جواب نمیدادم صدای سمانه توکل اتاق پیچیدسمانه:الو حسنا مردی مگه چرا گوشیتو جواب نمیدی بابا مردیم از فوضولی پسره چطوره کچل مچل نیست که

من مثل لبو سرخ شدم سمانه جان مهلت میدی منم حرف بزنم سمانه پرید تو حرفم اره بابا بنال

من :بی ادب من زنگ میزنم تو اتاقم با اقا امیرحسین

سمانه:وای خاک تو سرت چرا زودتر نگفتی باخنده مواظب خودت باش بای

باخجالت گوشی وقطع کردم داشتیم از اتاق میرفتیم بیرون امیرحسین شمارشو گذاشت رو میز تحریر وگفت اگه سوالی داشتی زنگ بزن

من:فکر نمی کنم حرفی مونده باشه

امیرحسین :مطمئنی

با این حرفش دو دل شدم سکوت کردم فقط

رفتیم بیرون یکی از برادراش که گویا از همه کوچیکتر بود گفت بالاخره بعددوساعت حرف زدن دهنمون وشیرین کنیم امیرحسین که خیلی اخم کرده

من گفتم هرچی بزرگترا صلاح بدونن

امیرحسین با یه لبخند دلربانه بهم نگاه کردواروم گفت ممنون پشیمون نمیشی مطمئن باش-

یه لبخند زدم ونشستیم بزرگترا راجع به مهریه وشیربها وبقیه چیزا صبحت کردن بعد چایی وشیرینی خوردن وقرار شد فردا بعداز ظهر برای بله برون دوباره بیان-

(اونا رفتن ومن تو دلم کلی بد وبیراه بارخودم میکردم که یهوچرا اینقد هول شدم احمق بازی در اوردم)

باخودم درگیر بودم که ستاره گفت خوبه حالا راضی نبودی سریع وا دادی بهتر نبود یه وقت میخواستی برای فکر کردن نترس فرار نمیکردن

علی:خانومی چیکارش داری یکسال دارن میگن اشکال نداره مبارکت باشه خواهری امیرحسین واقعا اقاست پسره پاکیه خیالت راحت بهترین انتخابه

اقاجون :مرد باید سنگین رفتارکنه من که که خیلی تاییدش میکنم مبارکت باشه دخترم بعداز کلی تعریف وتمجید وتبریک رفتم تو اتاق هنوز درونبسته بودم که مامانی دسته گل وچند تا جعبه کادویی که اورده بودن وگذاشت رو تخت وگفت یه وقت بچه خراب نکنن ورفت

منم رفتم تو گروه وریز به ریز همه چیز وتوضیح دادم واونا هم کلی بهم تبریک گفتن وعکسشو خواستن من بازیرکی شمارش وزدم تو گو شیمو عکس پروفایلشو برای بچه ها فرستادم وهمه تایید کردن

از گروه اومدم بیرون امیرحسین انلاین بود حس کنجاویم میگفت یعنی داره چیکار میکنه که همون موقع پی ام داد سلام چطوری خانومی

منم خنگ خنگ نوشتم سلام ممنون خوبم

امیرحسین بابدجنسی چه زودشمارمو سیو کردی با چندتا استیکر

موندم چی بگم از تلگرام دراومدم بیرون

زنگ زد.جواب دادم بله بفرمایید

امیرحسین:سلام خانوم دل نازکم که هستی خدایی عکس پروفایلو حال کردی فقط به عشق توگذاشتما

من:الهی بمیرم چقدبه زحمت افتادی

بلند بلند خندیدوگفت جدی میگم گذاشتم احیانا اگه شماره رو سیو کردی دوستای محترمه هیئت ژولی ببینن کچل مچل نیستم یه خلوار مو دارم

من دوزاریم افتاد که حرفامو با سمانه شنیده اما بی تفاوت گفتم مگه دوستامو میشناسی

امیرحسین:بله با اجازتون همشونو گزینش کردم بچه های خوبی ان میتونی باهاشون ادامه بدی

من:واقعا ممنون از اینکه اجازه دادی( پرو)

حالا از کجا می شناسیشون

امیرحسین :اولا که کارسختی نیست چون همش باهمید دوما وقت زیاده برای گفتن اینکه ازکجا میشناسمشون-

حالاهم برو بخواب که فردا کلی کار داریم

من:باشه شب خوش وقطع کردم

صبح رفتم مدرسه و وقتی برگشتم بدون اینکه حتی ناهار بخورم سریع رفتم حموم وبعدش ترمه وحمیده کمک کردن موهامو فرکردم ویه ارایش ملیح ولباسم پرنسسی کوتاه نباتی رنگ بود که خیلی به پوستم می اومد مامانی چادربختیم که حاج خانوم صبح برش شده اورده بود سرم کردو راس ساعت ۴خانواده سرمدی همراه عاقد اومدن ومنم از استرس داشتم از حال میرفتم کلی جعبه کادو وسیله کنارمیز گذاشتن ونشستن امیرحسین یه لبخند گرم کردوگفت چرا اینقدرنگت پریده

من:واقعا مگه رنگم پرید

امیرحسین :اره خیلی تا اومدم چیزی بگم عاقد بااجازه بزرگترا شروع به خوندن صیغه کرد (قرار بود تا تموم شدن درسم البته تا دیپلم صیغه باشیم وبعداز عروسی برم دانشگاه)عاقدبرای بار سوم میپرسم ایا وکیلم

صبا:عروس زیرلفظی میخواد

امیرحسین سریع یه جعبه توش زنجیر وپلاک اسم خودش بود گرفت سمتم

حاج اقا اومد تکرارکنه که حاج خانوم گفت صبر کن حاج اقا پسرم حوله ترسید بازم عروس گلم نازکنه شماعجله نکن بزارمنم زیرلفظیمو بدم حاج خانومم یه نیم ست هدیه دادومنم تشکر کردم

وبالاخره بله رو گفتم

امیرحسین یه نفس عمیق کشید همه زدن زیر خنده تا عاقداز امیرحسین پرسید ایا بنده وکیلم امیرحسین به سرعت برق وباد بله رو گفت.

دیگه منم به کارای جفتمون خندم گرفته بود

بعداز انداختن انگشتر همه اومدن روب*و*سی کردن و

یکی یکی هدیه هاشون ودادن برادارام نفری یه النگو اقاجون اینا یه سرویس صبا اینا دستبند حاج اقا اینا سرویس طلا محمدرضاهم پلاک اول اسمم وهدیه داد-بعد اقایون رفتن طبقه بالا زینب اومد چادرم دراورد وای که چقدخجالت کشیدم امیرحسین دستمو گرفت وشروع کرد به تعریف کردن تو دلم کیلوکیلو قند اب میشد-یکم بزن وبرقص و بعدش امیرحسین به کمک صبا النگوهامو انداختن از قبلم ۴تا از همونا داشتم (دستم پرشد اصلا اینجوری خوشم نمی اومد )بعدش دستبد ودست چپم انداخت امیر وزنجیر پلاکیم که خودش گرفت بودانداخت گردنم

اروم تو گوشش گفتم نمیخوای همه ی اینارو که به خودم اویزون کنم

خندید وگفت نه دیگه جانیست

ازنگات فهمیدم خوشت نمیاداز طلا امازشته ناراحت میشن -

غروب امیرحسین اینا رفتن.

به محض خارج شدن اونا دوستام اومدن واز دیدن من تو اون لباس وموقعیت کلی ذوق زده شدن مدام تبریک میگفتن.

اقاجون وبرادرامم رفتن بیرون تا ماراحت باشیم همگی خیلی خوشحال بودیم جز ستاره.اما خدا خودش شاهد من بخاطر بدبودنم با ستاره به حسام جواب رد ندادم.خودمم هنوز نمیدونم چطوری امیرحسین اینقدبه دلم نشست

حنانه:حسنا حسابی مایه دارشدیا

ریحانه :اونا رو ول کن بابا ببین چه لباسایی اوردن سلیقه کیه حسنا

من:نمیدونم لابد صبا

ترمه:نبابا همشون سلیقه داماده مادرش میگفت

حمیده:دمش گرم ستاره بیا ببین

ستاره:حالا بعدا میبینم

همه چیز خیلی خوب وبچه شب برای شام موندن بعداز شام مسعود اومدو طفلی مجبور شد همه رو برسونه

امتاحانات ترم اول هم گذشت ونه تنها به درسام لطمه نخورده بود بلکه بهترم شده بود -

هنوز طبق برنامه ی قبلی بابچه ها در ارتباط بودیم.

زمان به تندی سپری شدو عیدنوروز اومدو متفاوت از سالهای قبل کنار امیرحسین بودم و با دید وبازدیدعید مشغول بودیم تا به پیشنهاد مسعود ۴تایی راهی شمال شدیم وخونه معصومه

وای که چقد معصومه ومیلاد خوشحال شدن وازمون استقبال گرمی کردن .معصومه با خوشحالی اومد دستمون وگرفت وراهنمایی کرد رفتیم داخل خونه مشخص بود خونه تازه عروسه خیلی شیک ومرتب محوچیدمان بودیم که معصومه اومد منو مریم محکم بغل کردوگفت باورم نمیشه خیلی خیلی خوش اومدین عززیزای دلم.با وارد شدن اقایون ماهم خودمون وجمع وجور کردیم ونشستیم بعداز پذیرایی میلاد - به معصومه کمک کردیم تا میزوبچینه

وای که چقدر دست پخت معصومه بی نظیر بود انگار تو رستوران نشسته بودم.

توعالم خودم بودم که دیدم امیر دستشو جلو صورتم تکون میده نگاش کردم گفت کجایی خانومی به نفعت نیست نمی شنوی.

بقیه خندیدن

من:جانم یه لحظه حواسم پرت شد چیزی شده

امیرحسین:میگم دست پخت توهم مثل معصومه است دلم وصابون بزنم

خندیدمو گفتم نه اصلا امیدوار نباش بعدشم مگه ماهم مثل صبا اینا همش خونه مادرجون نیستیم

امیرباشوخی نخیر عزیزم شده من خودم اشپزی کنم هفته ای یک وعده بیشتر خونه مادرجون نمیریم(برعکس بقیه که خندیدن من کاملا متوجه شدم مثل تمام این مدت حرف حرف خودش واینم دستور جدیدشه)

بعداز شام میزو جمع کردیم ومن ومریم ظرفارو شستیم.

بعداز مرتب کردن اشپزخونه کادوی خونه معصومه رو که نفری یه نیم سکه بود رو دادیم معصومه طبق معمول کلی تارف کردتا قبول کنه بعدش باسرصدای ما میلاداومد ووقتی متوجه موضوع شد کلی هم اون تشکرکرد.

رفتیم تو سالن پذیرایی پیش اقایون .ماسه تا کنار هم نشستیم مسعود:خوب خانوم منو ازم دورکردیدا

معصومه:ای حسود همشه پیش شماست حالا چندساعته پیش خواهراش

امیرحسین:اخه مشکل همین چندساعته چیا ازهم یاد میگیرید

میلاد:داداش خیالت راحت کل اکیپ زیر نظر خانوم شماست

مسعود:راست میگه حکم ازدواج ماروهم حسنا تایید کرده

امیرحسین :نبابا

مریم:اره بابا .نکنه زورش به شما نمیرسه

امیرحسین:با این چیزایی که گفتید یه درصد فکرکنید من حریفش بشم

(همه خندیدن امافقط وفقط من خودم میدونستم که اصلا حریف امیر نمیشم )

بقیه شب اقایون از عاشق شدنشون گفتن خیلی خنده دار بود -

اول میلاد شروع کردوگفت خلاصه من پیشکسوت شمام تو ازدواج بعدرو کرد به امیر وگفت چیه داداش درسته سنت ازما بیشتر مانگات چرا مارو میزنی

امیرحسین قهقه زد گفت کجاش ودیدی حالا این نگاه مهربونس

مریم وا اینارو ببین چه باهم صمیمی شدن عشوه میان براهم

معصومه خوبه که یعنی صلح یعنی رفت وامد

میلاد خوب اجازه هست

همگی بله بفرما

میلاد:راستشو بخوایید ما ازبچگی هم بازی هم بودیم واز اونجایی که من ۶سال بزرگتر بودم ومعصومه اینا برادر ندارن همیشه عمم هرجا میرفتیم به من می سپردشون اون دوتا خیلی پروبودن همش زیرابی میرفتن اما این فنچول من همیشه سربه زیر بود ودل منو همش میبرد.

اما همیشه فکر میکردم منم چون خواهر ندارم خیلی دوستش دارم تا اینکه مامانم یه روز گفت اخر هفته مرخصی بگیر بایدبریم تهران من گفتم چرا وقتی گفت برای معصومه خواستگار اومده واحتمالا نامزد بشه اقا دنیا دور سرم چرخید اون موقع بودکه (صداشو شبیه زناکرد)از حسودی مردم خواهر

مسعود خب بقیشم که میدونیم

میلاد نه بابا کجا میدونید بعداز عقدفهمیدم مامانم همه رو الکی گفته فقط منو زودتر دامادکنه

من:حالا بدشدمگه

میلاد:نه خواهرمن چه بدشدنی چرا تفرقه میندازی

امیرحسین:عشقم بیا پیش خودم اینارو ول کن فردا هرچی بشه می ندازن گردن تو

من پاشدم برم پیش امیر که مریم دستمو گرفت بشین سرجات بابا یه شب عشق هم نباشید چی میشه مگه

ببین امیرحسین خان بخوای خواهرمو ازمون بگیری نگرفتیا

امیرحسین :گرفتم خبرندارید

مسعود: اقا بی خیال شید الان دعواتون میشه

حالا من تعریف کنم.از وقتی کافه زدم بچه ها همش اونجا بودن صدای خندشونم که دیگه نگو

امیرحسین:بله تو خیابون زیاد شنیدم

مسعود:پس میدونی چقدحرص میده ادمو به مهرانه چندبار تذکر داده بودم اما کو گوش شنوا یه روز که بچه ها اومدن یک اکیپ پسرهم اومدن تو کافه با بلند شدن صدای خنده دخترا اون عوضیا حرف اضافه زدن اوا رفتم سمت دخترا تا اونا رو ساکت کنم بعدبیام سروقت اون پسرا

که رفتن سمت دخترا یه طرف دیدن خنده ی قشنگ خانومم یه طرف اصلا یادم رفت برای چی باحرص رفتم سمتشون

معصومه: ای هیزبدسلیقه-هیز چون ما فکر میکردیم تو چشم پاکی بدسلیقه بخاطر اینکه کجای خندهای مثل عر عر مریم قشنگه

مریم:وا معصومه تو الان سمت منی یا مسعود اصلا از دلت میاد صدای خنده منو

مسعودرفت توحرفش از حسودیش نفسم چون هیچ کدوم خندیدن بلد نیستن

مادیگه مردیم ازخنده

مسعود راستی من چشم پاکم دیگه کور که نیستم خوب چشم خورد یه لحظه خلاصه از اون موقع خوشم اومد

میلاد بالاخره هم که منو حسنا باعث شدیم بختت واشه وگرنه هنوزم باید باهمون صدای خنده سرمیکردی

مسعود اره داداش خدا خیرتون بده

میلاد روکرد به امیر خوب پسرحاجی تو بگو

امیرحسین با لبخند چی بگم اصلا از کجا بگم

مسعود وای داداش از لحنت معلومه خیلی دلت پر بگو- بگو سبک شی

امیرحسین باخنده ای داداش دلم خونه-سه سال پیش حاج اقا اینااز مکه اومدن خرج میدادن من بابام اینا رو رسوندم خیلی هم عجله داشتم جلوی در یه دختر خنده رو دیدم بی خیال برگشت شدم ماشین وپارک کردمو پیاده شدم

از بابام پرسیدم کیه گفت نمیدونم الان میپرسم رفتیم جلو دختره داشت میرفت داخل که علی اقا که میدونستم پسره حاجی صداش کردوگفت ابجی حاج خانوم وراهنمایی کن داخل

اونجا فهمیدم دخترحاج رحیمه -بابام تا اخر مجلس بهم تیکه انداخت که دامادحاجی پاشو کمک کن یا میگفت مگه عجله نداشتی برگردی-چندروز بعدبابام با حاجی صحبت کرد اما حاجی مخالفت کردگفت سنش کمه وخلاصه تاچند ماه پیش ما درحال خواستگاری بودیم داداش به خودتون نگاه نکن سریع بله گرفتید

مریم :بله حالا اول راهی حسنا خیلی ناز داره حاج اقا اینا خیلی لوسش کردن

امیر ماهم که حرفی نداریم ابجی با دل وجون قبوله

معصومه خب مارو از کجا میشناختی

امیر خوب باعرض شرمندگی دنبالش همه جا میرفتم کلی هم از کاراتون تو خیابون حرص خوردم

کلی هم بخاطرتون با پسرایی که مزاحمتون شدن دعواکردم بازم بگم

مسعود:نه داداچ فهمیدیم هفت خان رستم و رد کردی

امیر :ای گفتی

من :خوب بسه دیگه پاشید بخوابیم

همه موافقت کردن(حرفای امیر برام قابل هضم نبود-فقط میخواستم بخوابم)

موقع خواب معصومه :ما تو اتاق میخوابیم ۳تایی باهم

اقایونم دوست دارید باهم بخوابید دوست نداری برید تو اتاقا

میلاد :خانومی اتاق هست که جای بچه ها رو دو به دو بنداز

امیر :نه داداش بزار راحت تا صبح حرف بزنن

مسعود:رفیق اومدی ونسازی چی میشد قبلش یه به منم نگاه میکردی

مریم یه بالش پرت کرد سمت مسعود

مسعود :اصلا خوب شد مشورت نکردی داداش کم مونده بود ضربه مغزی شم

وای حرفای اینا تمومی نداره بالاخره برقا رو خاموش کردیم ورفتیم تو رختخواب

تا خود صبح مریم ومعصومه حرف زدن منم گوش میدادم وگاهی چیزی میگفتم صدای جفتشون در اومد اه توهم حرف بزن دیگه چقدساکت شدی تو

من:بابا خوابم میاد ساعت ۵صبحه

مریم:خفه بابا الکی بهونه نیار

من:بی ادب درست حرف بزن زشته

معصومه:اینو ولش کن چیزی شده خواهری اصلا مثل همیشه نیستی

من:نه عزیز دلم گفتم که خوابم میاد

با اینکه قانع نشدن حداقل راضی به خوابیدن شدن وخوابیدیم-

صبح باصدای اقایون از خواب ناز بیدار شدیم ورفتیم بیرون به به صبحونه رو هم اماده کرده بودن-

بعداز خوردن صبحونه زدیم بیرون تا ظهر گشتیم وناهارو تورستوران خوردیم ومیلادنذاشت حساب کنیم وخودش حساب کرد بعداز ناهار از معصومه ومیلاد خداحافظی کردیم وبرگشتیم تهران.

فردای سیزده بدرهمگی رفتیم خونه ریحانه اینا تا هرچی تواین مدت گذشته برای هم تعریف کنیم که سمانه گفت اول من بگم

مهرانه:مگه خون تو رنگی تر اول خودم میگم

سمانه:اخه من عروس شدم ناز دارم

مهرانه:بروبابا اخه کی تو رو میگی فسقلی