رمان آخرین تکشاخ ایرانی به قلم یاسمین فرح زاد

ژانر: #تخیلی #عاشقانه

خلاصه :

درباره دختریست که با فهمیدن بزرگ ترین راز زندگیش به دنبال برادرش میره درحالی که برادرش اونو نمیشناسه و سعی میکنه اونو بکشه و در بین اتفاقات زیادی میفته دختر داستان اسیر میشه و…

مقدمه :

قبل از خواندن رمان این قسمت رو حتما مطالعه کنید.

این رمان ژانرتخیلی عاشقانه هستش اما داستان واقعی بوده فقط با دریای تخیل امیخته شده تاجذابیت بیشتری پیدا کنه.

دنیایی که در این داستان میخوانید دنیایی جدا از دنیای ما نیست بلکه دردنیای خودمان هست فقط دارای ابعاد شخصیتهای متفاوتی مثل خوناشام ها یا گرگینه ها یاهر موجود ماورایی دیگرند

ما با مخلوغاتی سروکار داریم که به انها تبدیل شونده گفته میشود که هرکدوم دارای قدرت خواصتی هستن و میتونن شیفت بدهند)تبدیل به موجودی بشن که از اون نژادن( و یا دورگه هایی که دارای قدرت های ماورایی هستن اما نمیتوانن شیف بدن. در بین این تبدیل شوندگان خودخواهانی هستن که فقط به فکر بیشتر کردن قدرت های خود هستن به هرقیمتی حتی با کشتن ادم های بیگناه.امیدوارم از این رمان لذت ببرید باتشکر.

فصل اول:

میدونم تاته قصه جدایی درکمینه

تو به من امید بده حرف من همینه

میدونم لحظه شوم نبودن نزدیکه

امید بده تا ندونم این دنیا چه تاریکه

میدونم سخته بامن باشیو بدونی باید

بری تنهاشم نگو نتونی شاید

ببین از هجوم عشق من قلبت میگیره

میترسی بدونم و دل از غصه بمیره

سرنوشت سنگو منم از جنس شیشم

برات مهم نباشه بعد ازتو چی میشم

تو به من امید بده ارامش بگیرم

بگو بی من راحتی تا راحت بمیرم

محسن یاحقی.امیدبده

باسروصدای مهتاب از خواب بیدارشدم باز مثل همیشه امده بود منو بیدارکنه من نمیفهمم

اینا چه مشکلی با خواب منه بدبخت دارن بزارید بخوابم دیگه اینبار مهتاب پتو از روسرم کشید و با صدای نسبتا بلندی چنان دادی زد که برق از سرم پرید با چشای گرد شده زل زدم توچشای به خون نشستش

-مهتاب:د بلند شو دیگه روسلا)(rosella مگه امروز نباید بری اموزشگاه

تازه منم قرار بود برسونی پاشو دیگه

باحالت گیجی یه نگاه بهش انداختم

اوه تازه یادم امد امروز هم من اموزشگاه کار داشتم هم قرار بود مهتاب برسونم کلاس سریع ازجام بلند شدم و هجوم بردم سمت دستشویی نمیدونم چه طوری اماده شدم گوشیم برداشتم رفتم جلوی در مهتاب تو ماشین نشسته بود

و معلوم بود عصبانیه سوار ماشین شدم و استارت زدم

سعی کردم از دلش دربیارم برای همین بی مقدمه گفتم

-معذرت میخوام مهتاب دیشب تا ساعت 4 داشتم

با بابا سروکله میزدم باورت نمیشه چقدر خسته شدم ولم نمیکرد که

مهتاب روشو کرد اونطرف و باحالت قهر گفت:مهم نیست عادت کردم تا زمانی که جنابالی با قدرتت کنار بیای منم از این مشکلات دارم انگارنه انگار منم اینجا هستم

بااخم برگشتم سمتش :خجالت بکش این چه حرفیه میزنی اره خب یه جورایی حقم داری ولی اخه من چیکار کنم اسرار بابا واسه این همه احتیاط درک نمیکنم

به خدا منم خسته شدم هرشب باید تمرین بکنم اصلا نمیدونم انقدر احتیاط برای این که کسی نفهمه منم یه تبدیلشوندم برای چیه ...

مهتاب باحالت کلافه برگشت سمتم با لحن ارومی گفت بیخیال دیگه رسیدیم.

مهتاب پیاده شد وقبل رفتن ازم خواست شب برم دنبالش منم باشه ای زیرلب گفتم و رفتم سمت اموزشگاه یه نیم ساعتی راه بود

رفتم تو فکر واقعا این چند وقت بابا خیلی سختگیرشده بود زیادی اسرار داشت زودتر همه چیز یادبگیرم هیچ وقت فکر نمیکردم انقدر بابا معلم خوبی باشه .

من به تازگی وارد 22 سالگی شدم ومهتاب از من دو سال کوچیکتره جفتمون بی مادر بزرگ شدیم

بابا بهم گفته وقتی که ۴سالم بود شبونه

مریض میشم و مامان تو مسیر رسوندن من به بیمارستان تصادف میکنه

وچون من صندلی عقب دراز کشیده بودم صدمه جدی ندیدم

اما مامان سرش صدمه میبینه و میره تو کما و بعد از چند روز از دنیا میره

هیچ چیزی از اون تصادف یادم نیست

خیلی وقتا حس میکنم تقصیر من بود

فقط من نه در واقعه خیلی ها فکر میکنن من باعث شدم مادرم بمیره

شاید چون مادرم حرف بقیه گوش نکرد شبونه منو برد بیمارستان

شاید برای همین خانواده پدری به خصوص عمه اکرم عمه فرخنده زیاد بامن خوب نیست هرچند که خودمم زیاد ازشون خوشم نمیاد

خیلی وقتا قاطی نگاه ها و حرفاشون اینو کامل حس میکنم که من اضافی هستم.

البته اینم بگم که بابا همیشه از من حمایت کرده و خوشحالم بابام با این نگاه های محکوم کنند بیگانس

ولی الان چند روزه زیادی داره تو تمرین دادن من سخت میگیره من از نظرکنترل قدرتم یکم ظعیفم خیلی وقتا مقدارشو نمیتونم کنترل کنم و باعث خرابی میشم .

تو این سالها بابا بهم یاد داد که چطور قدرتم از سیگنال هایی که برای شناسایی تبدیل شونده ها هست پنهان کنم که شامل شرکت ها خصوصی و حتی دولت و البته انجمن TSHمخفی کنم

دقیق نمیدونم چرا نمیخواد هیچ سازمانی متوجه من بشه

در هرحال امیدوارم امشبم انقدر سخت بهم نگیره

بارسیدن به اموزشگاه از فکر دست کشیدم من معلم کامپیوتر هستم از بچگی عاشق کامپیوتر بودم برای همین کلاس زیاد میرفتم و الان حق تدریس دارم

به سرعت به سمت کلاس رفتم و درشو باز کردم همه بچه ها منتظر من بودن خوشبختانه خیلی دیر نکرده بودم وسایلمو رو میز گذاشتم و با یه بسم الله کلاس شروع کردم

.....بهزاد)پدر روسلا(

باکلافگی رانندگی میکردم امروز حسابی عصبانی و خسته بودم باید میرفتم دیدن برادرم روسلا حسابی کلافم کرده بود با دیدن بهرام که کنار خیابون ایستاده بود زدم رو ترمز بهرام با یه لبخند سوارشد

بهرام-به سلام اق داداش گلم چه طوری

-سلام

بهرام-چته باز قیافت این شکلیه منو از کرج کشوندی اینجا اتفاقی افتاده؟

- اره باید باهم درباره چیزه مهمی حرف بزنیم

ماشین به حرکت دراوردم بهرام تو سکوت منتظر من بود تا ببینه چی میخوام بگم خوب میدونست وقتی این شکلیم نباید سوال پیچم کنه.

منم رفتم شرکت انقدر با سرعت رفتم که نفهمیدم چه طوری رسیدیم هردو به سمت اتاق من رفتیم و من درو قفل کردم

بهرام رو یکی از مبلا نشستم و با صدایی که توش خستگی معلوم بود گفت

-چیشده بهزاد دیگه دارم نگران میشم بگو چیشده؟

نگاهی بهش کردم و گفتم:مشکل روسلاست

چشاش گرد شد انگار توقع نداشت اسم روسلارو بیارم برای همین بانگرانی بهم زل زد و گفت

-مگه روسلا چیشده ؟

باکلافگی دستامو گذاشتم و روچشمام و گفتم:نمیتونه قدرتشو کنترل کنه دیگه نمیدونم باید چیکار کنم دوسال پیش حجم قدرتش انقدر نبود

اما از تولدش به این طرف درجه قدرتش هی بیشتر شده میترسم دیگه نتونه قدرتشو مخفی کنه اگه انجمن بفهمه روسلا چقدر قدرتش زیاده میدونی چی میشه؟

بهزاد نگاه کوتاهی بهم انداخت و گفت:پس برای چی داری اموزشش میدی تو همیشه بهترینارو اماده کردی و اموزش دادی

چیشده که الان کم اوردی انجمن نمیتونه روسلارو پیدا کنه چرا نگرانی؟

-مشکل همین جاست حجم قدرت روسلا خیلی زیاده

من اموزش میدم اما روسلا محل مناسبی برای تمرین نداره واگه قبل تبدیل شدنش نتونه کنترلشو یادبگیره بدنش هی ضعیف ترمیشه

روسلا یه نژاد برتره و اگه بقیه نسل ها به خصوص بالسِت ها از این موضوع باخبربشن

برای روسلا خطربزرگی به وجود میاد

کمی مکث کردم و ادامه دادم:

من یه تصمیمی گرفتم

میخوام برای جنگیدن زودتر اماده شه

بهرام بابهت بهم نگاه میکرد نگرانیشو درک میکردم اما ما چاره ای نداشتیم

مدتی هر دو سکوت کردیم تا این که بهرام سکوت شکست

- یه فکری اگه روسلا بخواد قبل تبدیل شدنش قدرتشو کنترل کنه فقط نیاز به یه محل مناسب برای تمرین داره

سوالی نگاهش کردم که خودش ادامه داد:بیاید شمال ویلای من اونجا یه جای خلوت والبته مناسب برای تمرین کردن قدرت روسلاست

من میتونم محیط براش امن کنم که اگه از قدرتش استفاده کرد کسی نتونه ردیابیش کنه توام میتونی بیشتر باهاش کارکنی

یکم فک کردم

بد چیزی نمیگفت با سر موافقتم اعلام کردم بهرام لبخندی زد امد سمتم دستشو گذاشت رو شونم و گفت :نگران نباش حلش میکنیم نمیزاریم اتفاقی براش بیوفته اخر هفته با بچه ها بیا منتظرتونم

ناخداگاه یاد گذشته افتادم بغض گلوم چنگ زد گذشته برام وحشتناک بود انقدر تو حال خودم بودم که نفهمیدم بهرام کی رفت

من نباید اشتباه گذشتمو تکرار کنم نمیزارم روسلام مثل بقیه کسایی که دوسشون داشتم پرپربشه نه نمیزارم با یاداوری این که فردا اخر هفتس از جام بلند شدم باید به روسلا بگم که میریم شمال...

.....

بعد دوساعت بالاخره کلاس تموم شد اخرین نکته مهم به بچه ها گفتم

خب بچه ها اگه سوالی نیست میتونید برید

یکی از بچه ها دستشو بلند کرد و اجازه صحبت خواست با سربهش اجازه دادم

-خانم فرهمند ببخشید شما واسه امتحان های نهایی هفته دیگه میاین ؟

-احتمالا برای امتحاناتتون خودم هستم اما بگم از اداره هم قراره بیان پس حسابی درسارو بخونید و سوالی داشتید یا ازمن یا خانم نجم بپرسید

بچه ها با یه خسته نباشید کلاس ترک کردن مشغول جمع کردن وسایلم بودم که خانم نجم امد داخل کلاس

-خسته نباشید خانم معلم

با لبخند نگاهش کردم. مرسی عزیزم شماهم خسته نباشید

-ممنون امدم راستش یه سوال بپرسم خب راستش برای امتحان بچه ها خودت میای دیگه نه؟

همون طور که وسایلمو جمع میکردم گفتم:حتما..سعی میکنم خودم بیام خیلی دلم میخواد بچه هارو ببینم که چه طور جواب تلاش هامو میدن

-خانم نجم اوهمی گفت و ادامه داد اره منم حتما هستم استرس بچه ها به منم وارد شده انگارمنم امتحان دارم و شروع کرد به خندیدن قبل رفتنش رو کرد به من و گفت :راستی اقای فرهمند جلوی در منتظرته گفت بهت بگم بری پایین

چشام گرد شد بابا؟امده اینجا

باسرعت به سمت در اموزشگاه رفتم بابا کنار ماشینم ایستاده بود و انگار دنبال من میگشت به سمتش رفتم اروم سلام کردم با دیدنم لبخندی زد و امد سمتم زیر چشمش یکم کبود بود معلومه دیشب بعد تمرین نخوابیده

خسته نباشی دخترمعلمم

+مرسی باباجون شمام خسته نباشی میگم بابا چیزی شده امدید دنبالم؟

-نه فقط امدم باهات حرف بزنم همین فعلا سوارشو تو راه میگم.

رفتم درسمت راننده رو باز کردم و سوئیچ دادم دست بابا خودش پشت فرمون نشست و ماشین روشن کرد

تو سکوت میرفت و من منتظر بودم تا حرفشو بگه دیگه داشتم کلافه میشدم که خودش بی مقدمه شروع کرد:

قرار بریم چند روز شمال وسایلتو امشب جمع کن فردا میریم

بابهت بهش نگاه کردم الان فصل تابستونه وقت تعطیلات نیست که بریم شمال

+اخه بابا الان وسط تابستون چه طوری بریم شمال بچه ها الان امتحاناشون داره شروع میشه من چه طوری اونارو ول کنم بیام شمال

- خب زیاد مهم نیست تو الان تدریستو تموم کردی و اخر ترمه وقتشه استراحت کنی برای امتحانا اگه نباشی چیزی نمیشه عزیزم

+ولی بابا...

- چیزی نگو عزیزم نمیخوام مخالفت کنی با عمو بهرام حرف زدم میریم انجا چون قراره از این به بعد اونجا تمرین کنی خونه جای خوبی برای تمرین تو نیست ولی ویلای بهرام وسطه باغ یه منطقه امن و ساکت و البته خلوت که راحت تر میتونی تمرکز کنی باید مشکل کنترل قدرت حل کنی

تازه گرفتم چرا میگه بریم شمال فقط به خاطر منه حق داره اگه بخواد منو از خونه دور کنه.

اما هنوز ته دلم راضی نبود ولی دیگه چیزی نگفتم .با صدای ارومی رو کردم سمت بابا

+کجا داریم میریم الان؟

- خرید اگه قرار باشه اخر هفته بریم باید یه سری وسیله بخرم

+اهان باشه

بابا نیم نگاهی بهم کرد و چیزی نگفت تو ادامه مسیر و خریدها زیاد حرف نزدم کلا رفتم تو فکر این سفر کلا عادی نیست من قبلا هم مشکلاتی داشتم اما این بار چرا انقدر بابا داره تلاش میکنه منو از شهر دور کنه

تو همین فکرای چرت و پرت بودم که جلوی خونه نگهداشت مقداری از وسایل برداشتم و به سمت خونه رفتم با ورودم به خونه باباهم دنبالم امد وسایل تو اشپزخونه گذاشتم خواستم وسایل جمع کنم که بابا گفت:

-نمیخواد دست نزن خودم جمع میکنم تو برو وسایلتو جمع کن

+نه باید برم دنبال مهتاب

به ساعت نگاه کردم نزدیکای 6 بود یه ساعت دیگه کارش تموم میشد سوئیچ برداشتم رفتم به سمت در که صدای بابا مانع از رفتنم شد

-روسلا به مهتاب درباره سفر چیزی نگو میدونی که مهتاب زیاد دوست نداره تنها بمونه خودم باهاش حرف میزنم

-صبرکن ببینم مگه مهتاب نمیاد؟

-نه برای چی اون کلاس داره فقط من و تو میریم

عصبانی شدم

-چه طور امتحانای اموزشگاه مهم نیست اونوقت کلاس مهتاب مهمه ؟اگه این سفر به خاطر عوض شدن حال و هوا باشه اولین کسی که باید به این سفر بره مهتابه نه من مهتاب نیاد من نمیام

-روسلا بچه شدی ؟مهتاب نیاد بهتره

-چرا؟چون من بلد نیستم قدرتمو کنترل کنم؟چون ضعیفم؟میترسی به مهتاب اسیب برسه؟ این همه داری بهم سخت میگیری من دارم همه تلاشمو میکنم چرا هیچ کس نمیفهمه؟ من بدون مهتاب هبچ جایی نمیام .بابا که دید یه دنده تر از این حرفام امد جلو و منو توآغو**شش گرفت .

عزیزم من کی گفتم تو تلاش نمیکنی کی گفتم به مهتاب اسیب میزنی باشه باهامون مهتابم میاد

اروم پیشونیمو بو*سید . اصلا چه طوره تو غذارو گرم کنی خودم میرم دنبال مهتاب.

سرمو تکون دادم و رفتم سمت اشپزخونه بابام سوئیچ برداشت از خونه رفت بیرون .یه لحظه از کارخودم موندم خندم گرفت

مثل این بچه کوچیکا که پدرمادرشون نمیخوان براشون چیزی بگیره و شروع میکنن به جیغ جیغ کردن

تا مادر پدر راضی شن شده بودم غذارو گذاشتم رو گاز رفتم سمت اتاق تا لباسامو عوض کنم امشب باید وسایلمو جمع کنم.

................

عمارت بهمن

بهمن:باخشم برگشتم سمت مدیرشرکت بهاران بدبخت سکته کرد

+بفهم چی میگی مردک احمق فراموش نکن هرچی که داری از من داری نمیخوای که یه کاری کنم برای زندگیت بهم التماس کنی هرچند که همین الانم به دردم نمیخوری

مرد باترس:اقا تروخدا من که حرفی نزدم درسته هرچی که دارم از شماست

اما اخه الان اگه کل شرکت بدم به شما خودم چیکارکنم؟من زن و بچه دارم ابرو دارم

باخونسردی:برام مهم نیست که چه غلطی داری میکنی من ازت خواسته بودم بالسِت های شب برام پیدا کنی اما تو این مدت هیچ چیزی پیدا نکردی

)پاورقی:بالسِت انسان هایی که یه رگشون خوناشامه و دارای دو بال سیاه هستن و با کشتن تبدیلشونده ها قوی میشن،انها دشمن هزارساله تبدیلشوندها و دورگه ها هستن(

فردا سند شرکت و هرچی مدارکه برام میاری وگرنه اول ازهمه زن بچت میکشم بعدم خودت میدونی که من از نافرمانی بیزارم .حالام از اتاق من برو بیرون

مرد نگاهی بهم کرد باز امد چیزی بگه که با نگاهی که بهش کردم کلا خفه شد اروم بلند شد رفت بیرون .

این مردک باید از بازی خارجش میکردم از اولم بدرد این کار نمیخورد.کلافه بودم درو اتاق بازکردم رفتم بیرون چندتا ازخدمتکارا بادیدنم ایستاد و احترام گذاشتن

مستقیم رفتم سمت محل تمرین خیلی وقت بودازپسرام بی خبر بودم امروز روزی بود که اموزششون تموم میشد

باباز کردن در با خالی بودن اتاق مواجه شدم تعجب کم کم به خشم تبدیل شد و با صدای بلندی یکی از خدمت کارا صدا کردم

باترس امد سمتم

این جا چه خبره چرا هیچ کس تو محل اموزش نیست هاااان؟

باترسی که تو چهرش مشخص بود بریده بریده گفت -ا..اقای ...احتشام .ام..امروز تعطیل ..ک..کردن

-یعنی چی؟الان احتشام کجاااست؟

12

-ر...رفتن پ...پیش محاف...ظا

-خیله خوب زد ازجلو چشام دورشو

به سمت محل محافظا رفتم از کی تاحالا احتشام بدون اطلاع من تعطیل میکنه به حساب اینم انگار باید برسم

بانزدیک شدن به محل احتشامو دیدم که داشت باچندتا از محافظا حرف میزد با اخم رفتم سمتش که با دیدنم امد سمتم

-بهمن توکجا این جا کجا چیشده که امدی

-باصدایی سعی میکردم اروم باشه رو کردم بهش و گفتم:دلیل اینجا امدنم خودت خوب میدونی به چه حقی امروز تعطیل کردی امروز اموزش پسرام تموم میشد چرا سرتمرین نیستن تو که میدونی اموزش اونا چقدر برای من مهمه؟

-باخونسردی نگاهی بهم کرد:اونا خسته بودن درسته اموزششون امروز تموم میشد منم فک کردم امروز خوش بگذرون

-بیخود از این فکرا کردی اونا باید اماده بشن

-بهمن انقدر سخت نگیر اونا هنوز بچن "جوونن بزار یکمم خوش باشن من فقط یه امروز گفتم استراحت کنن

-چون سنشون کمه من انقدر حساسم که میخوام زود همه چیزو یاد بگیرن سن کم بیشتر به کار من میاد در هرحال من فردا باید مبارزه کردنشون ببینم اگه رضایت بخش نباشه هم به حساب اونا میرسم هم تو

اینو گفت و سمت در خروجی رفت

...احتشام

با ناراحتی سری تکون دادم این مرد عوض نمیشه بچه هاش براش یه وسیلن وای به ادما و کسانی که براش کار میکنن

همه فقط وسیله ای برای قدرت طلبی این مرد هستن به سمت باغ رفتم باید به پسرا بگم فردا رو نپیچونن به باغ که رسیدم دوتا از محافظارو دیدم که یکیشون خیس خیس بود

یکیشونم یکم ازش دود بلند شده بود انگار لباسش اتیش گرفته با تعجب بهشون نگاه کردم اینا چرا این ریختی شدن

به سمت باغ پاتند کردم تا وارد باغ شدم یکی سطل اب روم خالی کردی

-هورررااااااا اینم چهاروم....

با دیدنم خشکش زد قرار نبود من این ساعت اینجا بیام خندم گرفت قیافه مهدی دیدنی بود

-یاخدااا..عمو اینجا چیکارمیکنی ...ترو خداببخشید من فکردم که چیزه...

+از محافظام؟پسر مگه ازار داری چرا ملت خیس میکنی؟

سرشو بادست خاروند گفت:خوب حوصلم سررفته بود.

چشام گرد شد یهو زدم زیرخنده هیچ وقت از شوخیایی که میکرد خسته نمیشدم امدم نزدیکش گفتم :اشکالی نداره به کارات عادت کردم فقط اگه بابات بفهمه چه بلایی سر محافظا میاری میکشتت

دستشو به حالت تسلیم اورد بالا:نهههههههههههههههه بدبخت میشم من جونم ارزو دارم

بیشترخندم گرفت بسته پسر. یه نگاه به اطراف کردم :تنهایی داشتی اتیش میسوزوندی یا همراه داشتی ؟

-نچ کسی نیست میخواستم افتخارش فقط مال خودم باشه

+از کی تاحالا اتیش زدن و خیس کردن محافظا افتخاره؟

-از امروز .لبخند گنده ای تحویلم داد

+پووووف پسر از دست تو ببینم امیرحسین کو؟

-چه بدونم هرچی بهش گفتم بیا باهم بترکونیم گوش نکرد که حالا کاری داشتید که امدید؟

+اره امدم بگم فردا پدرتون میخواد مبارزتون ببینه خواستم بگم اماده باشد اگه از کارتون راضی نباشه هم شما تنبیه میشید هم من

-هه پدر.... تروخدا اسم پدر نیار خندم میگیره تنهاچیزی که به بهمن نمیخوره پدر بودنه!

مهدی رفت سمت سطل ابی که رو زمین افتاده بود و اروم سرشو کرد سمت من :امیرحسین احتمالا رفته جای همیشگی تلفن جواب نمیده اگه میخوای ببینیش

اونجاست.اینو گفت رفت سمت درخروجی عمارت.با صدای بلند صداش کردم:حالاداری کجامیری؟

_دارم میرم پیش دوست دخترم

+ازکی تاحالا تو دوست دختر داری؟

_از وقتی که بهمن بابام شد

بااخم نگاهش کردم احتمالا داره میره پیش خاله "خاله کسیه که بچه هارو بزرگ کرد وقتی که مهدی و امیرحسین مادرشون فوت کرد

خیلی تنها بودن و بهمن فقط به فکر خودش بود برای همین دایه براشون گرفت هردوشون خیلی خاله رو دوست دارن وقتی بزرگتر شدن بهمن از علاقه شدید بچه ها باخبرشد

و خاله رو فرستاد بیرون عمارت تا مثلا از بچه ها دورش کنه که زیادم موفق نبود اون دوتا هروقت بتونن از عمارت در میرن و مقصدشونم خونه خالست

میترسم با این بی احتیاطی هایی که میکنن مردم به هویت واقعیشون پی ببرن یا بدتر توسط دشمنای بهمن اسیب ببینن

احساس کردم ناراحت شد حقم داشت بهمن خیلی چیزارو از بچه ها محروم کرده بود به خصوص مهدی با این که مهدی پسر واقعیش بود بهمن به خاطر قدرت و نفوز زیادی که تو دولت و انجمن داشت راحت میتونست هرکاری میخواد بکنه

خیلی وقتا اصلا به این موضوع اهمیت نمیداد که مردم نباید بدونن که ما چی هستیم

قدرت هامون شکل تبدیلیمون یا هرچیز ماورایی دیگه از نظر مردم یه افسانه برای بچه ها بوده

بیخیال فکرام شدم

لباسم خیس بود باید عوض میکردم برای همین راهمو کج کردم رفتم سمت اتاق کارم همیشه یه چند دست لباس اماده داشتم

سریع عوض کردم و رفتم تو حیاط نگهبانا درو برام باز کردن سوار پرشیای مشکیم شدم از عمارت زدم بیرون

مستقیم رفتم سمت بام تهران تنهاجایی که امیرحسین وقتی میتونست میرفت تا خلوت کنه هنوز خاطرات گذشتشو فراموش نکرده

و من هر روز نگران ترمیشدم بعد یه ساعت رانندگی رسیدم مثل همیشه شلوغ بود باچشم دنبالش گشتم همیشه یه جا میرفت و یه جا مینشست

بعد چند دقیقه پیاده روی بهش رسیدم لباس جذب مشکی رنگی پوشیده بود و موهاشو ژل زده بود و صورتشم اصلاح کرده بود معلوم بود به خودش رسیده

رفتم کنارش نشستم از دیدنم تعجب کرد

+ واسه کی خوشگل کردی خودتو بگو ببینم با کی قرار داری ؟لبخندی بهم زد :

-سلام عمو اینجا چیکارمیکنی ؟اتفاقی افتاده؟

+اتفاق که نه امدم ببینم چه کاری مهم تر از مراقبت از مهدی داشتی که رفتی

_مگه من پرستاره بچم که مراقب مهدی باشم؟مگه چیشده

+والا چه عرض کنم داشت محافظارو اتیش میزد

چشای امیرحسین گرد شد: جدی میگی؟

- بله وقتی رفتم سمت باغ یکی از محافظا داشت دود میکرد یکیشونم که موش ابکشیده شده بود تازه منم خیس کرد شانس اوردم اتیشم نزد

امیرحسین زد زیر خنده :...وای از دست این پسر درست بشو نیست

+انگار تو خودت درست بشو هستی که مهدی سرزنش میکنی

لبخندی زد و گفت:حالا چیشده که امدید اینجا دنبال من

+والا راستش بهمن عصبانی بود که امروز شما نرفتید سرتمرین البته زیاد مهم نیست چون قانعش کردم

فقط خواستم بگم فردا میخواد مبارزتون ببینه

اگه راضی نشه میترسم رفتارش باشما بدترشه

-مگه از اینی که هستم بدتر میشه؟من حاضرنیستم بجنگم

+برای چی امیرحسین تو کارت از استادتم بهتر شده از چی میترسی

امیرحسین کلافه ازجاش بلند شد منم همراهش بلندشدم

- من نمیخوام مارو قاطی کاراش کنه فکر میکنی نمیدونم چرا انقدر داره زور میزنه من و مهدی این چیزارو یادبگیریم ؟من مثل عمو نیستم و نمیخوامم مثل اون باشم درسته بهمن منو بزرگ کرد ولی نمیخوام قاطی گاردش بشم

درک میکردم دردش چیه حق داشت اون اصلا شبیه بهمن نیست حتی مهدیم شباهتی به بهمن نداشت با این که پسرش بود

+امیرحسین میدونی که من دردتو میفهمم ولی اینم میدونی کاری از دست من بر نمیاد یعنی من...

بالبخند حرفمو قطع کرد وگفت:احتشام من ازت هیچ توقعی ندارم هیچ وقت نداشتم خودم براش یه فکری میکنم بالاخره خودم ومهدی ازکاراش میکشم بیرون

و اروم زیرلب گفت :

_البته وقتی که انتقامو گرفتم !

اینو گفت دستشو برد تو جیب شلوارش گردنبدی که 16 ساله همیشه و همه جاهمراهشه رو دراورد بهش زل زد

+بعد این همه سال هنوز به فکر انتقامی؟

-پس فکر کردی چه طور من و مهدی همه چیزای بهمن گوش دادیم و اون اموزش های جنگیدن و حرکات رزمی یاد گرفتیم؟

من و مهدی فقط به امید این که یه روز انتقاممون از قاتل خانوادهامون بگیریم تا الان زندگی کردیم...

بلاخره یک روز اون عوضی هایی که خانوادمو کشتن پیدامیکنم اینو قول میدم.

امیرحسین به سمت ماشینش حرکت کردم منم دنبالش رفتم حس انتقام در وجود هردوتاشون اونقدر جوانه زده که الان تبدیل به یه درخت بزرگ شده و به همین راحتی نمیشه قطعش کرد

امیدوارم هیچ وقت حقیقت نفهمید ...سرمو سمت پنجره ماشین خم کردمو گفتم:

_کجا داری میری؟

+پیش خاله دلم نمیخود اخرین ساعت های استراحتم رو برگردم عمارت شما نمیای؟

-نه من باید برم خیلی کار دارم فقط فردا رو یادتون نره فعلا

+خدافظ

...................................

)روسلا(

ساعت نزدیک 11 شب بود

وای خدا الان من چی باید بردارم برای شمال

اگه مستقیم بریم خونه عمو بهرام که چیزی لازم نیست به اون صورت برداریم

ولی اگه بریم خونه عمه فرخنده که باید کلی لباس بردارم

همین طوری گیج داشتم اطراف نگاه میکردم که یکی درو با لگد باز کرد و یه عالمه لباس به همراه دوتا چمدون رو سرم خراب شد

زیر اوار گیر کرده بودم که دیدم بله کار کار این مهتابه اونم مثل من گیج داشت اطراف نگاه میکرد بابدبختی از زیر لباسا امدم بیرون سوالی نگاهم کرد

-تو اینجا بودی؟اون زیر چیکارمیکردی؟

+وقتی یه کمد لباس رو سرم خالی کردی نبایدم منوببینی درثانی این اتاق منه ها

کمی سرشو خاروند نشست رو تخت :حق باتوعه این اتاق توعه

روسلا من نمیدونم باید لباس چی بردارم اصلا دقیقا داریم خونه کی میریم؟

+خونه عمو بهراد احتمالا

-هربار که میریم همین رو میگیم ولی تنها جایی که اصلا نمیریم خونه عمو بهرامه همش خونه عمه است

+تو که مژگانو خیلی دوست داری بد نیست که اونجام بریم

_اره بد نیست ولی اگه اونجا بریم من باید مدام لباس عوض کنم )منظورش چشم هم چشمیه که دارن(منم حوصله ندارم تازه از ارمینم خوشم نمیاد یه جوری نگاهم میکنه +بسته بچه چه فکرایی میکنی اون ارمین بدبخت کی یه جوری نگاهت کرده اخه؟

-نگاه کرده تو ندیدی اصلا تو کوری

+من کورم؟الان نشونت میدم کور کیه بچه پرووووو

اینو گفتم پریدم رو مهتاب شروع کردم به قلقلک دادنش بلند بلند میخندید و جیغ جیغ میکرد دست اخر دستشو برد سمت موهام و شروع کرد به کشیدن

تو این گیر داد هر دو ازتخت افتادیم

یکی از بالش هارو برداشتم پرت کردم سمتش که جاخالی داد

زبونشو برام دراورد وبا لحن بامزه ای گفت:اخی ننه جون پیر و خرفت شدی رفت من میگم کوری میگی نه بلد نیستی نشونه گیری کنی

و بالش برداشت پرت کرد طرفم و صاف خورد تو دماغم

_ننه بروسلی به من میگی پیرخرفت وایسا ببینم

به سمتش خیز برداشتم که باخنده جیغ کشید و رفت عقب و خیلی محکم خورد به میز ارایشم

برای یه لحظه انگار زمان برام وایستاد و همه چیز اهسته شد

آینه به خاطر ضربه محکم کج شد و مستقیم داشت میوفتاد رو سر مهتاب بدون هیچ مکثی دستمو بلند کردم باقدرتم مانع افتادن اینه شدم

تازه مهتاب فهمید چیشده بادستش سرشو محافظت کرد

که بعد چند لحظه که دید اتفاقی نیافتاد دستشو برداشت اینه رو زمین و هوا معلق بود هم زمان در بازشد و بابا با خنده وارد اتاق شد

که با دیدن صحنه رو به رو ماتش برد سریع به سمت مهتاب امد و بلندش کرد و به سمت اینه رفت

یه نگاه به من کرد اما قبل از این که دستش بهش بخوره اینه خورد شد بابهت به اینه نگاه کردم من که خوب نگهش داشتم چرا پودر شد ؟

یعنی من بازم نتونستم کنترل کنم؟کم کم داشت اشکم درمیامد که بابا رو کرد به مهتاب و ازش خواست جارو بیاره تا شیشه خورده هارو جمع کنیم مهتاب بدون هیچ حرفی رفت بیرون بابا جلوم نشست

_روسلا

+هیچی نگو بابا میدونم

یهو بغضم ترکید

-عه چرا گریه میکنی چیزی نشده که دختر جون

+چی چیو چیزی نشده ؟اگه اینه رو سر مهتاب خورد میشد چی ؟من چرا نمیتونم

-عزیزم گریه نکن تقصیر تو نیست حالا که اینه رو سر مهتاب نشکست چیزی نشد

+نمیخوام تقصیر منه ...من توانایی لازم ندارم

بابا کلافه دستی به موهاش کشید

-روسلا فک میکنی چرا داریم میریم شمال فقط به خاطر توعه من و بهرام بهت کمک میکنیم که بتونی کنترلش کنی بهت قول میدم

یکم نگاهش کردم که با لبخندی که بهم زد یکم احساس بهتری بهم دست داد

از جام بلندشدم که مهتاب با جارو امد تو که بابا جارو ازش گرفت و مشغول جمع کردن شیشه خورده ها شد

که یهو برگشت سمت من و مهتاب باخنده گفت

_دخترای خول و چل من این همه لباس و چمدون چیه تو اتاق ریختید؟قرارفقط خونه عموتون بریم نه جای دیگه پس فقط وسایل مورنیازتون بردارید.

مهتاب که انگار خوشحال شده بود گفت:عیول پس فقط خودمون چهارتایم وای میترکونیم من برم شلوارک بردارم واسه اب بازی و مثل بچه ها دوید سمت اتاقش

بابا با چشای گرد شده رفتنشو نگاه میکرد که پقی زد زیرخنده:این بزرگ نمیشه منم خندم گرفت انگار نه انگار الان از ناامیدی داشتم حرف میزدم

بابا خورده شیشه هارو جمع کرد و گفت دیر وقته صبح زود میریما وسایلتو جمع کن بخواب و از اتاق رفت بیرون

دیگه گیج نبودم و میدونستم باید چیکار کنم ولی اگه اونجام از این اتفاقا بیوفته چی؟

باید همه تلاشمو بکنم مطمئنم بالاخره یاد میگیرم مطمئنم..

نزدیکای ساعت 12 بود که دیگه تصمیم گرفتم بخوابم ولی هنوز نگران بودم انقدر فکرای چرت و پرت کردم که خوابم برد

..................

خونه خاله )امیرحسین(

خوابم نمیبرد دیگه کلافه شدم از رو تخت بلند شدم و رفتم سمت در اتاق طبق معمول تلوزیون روشن بود

حتما خاله باز خاموش نکرده تلوزیون رو

رفتم سمت کاناپه امادیدم مهدی جلوی کاناپه نشسته تعجب کردم مهدی همیشه مثل خرس

میخوابه امکان نداره شب بیدار بمونه اروم رفتم پیشش نشستم نگاهی بهم کرد و رفت اون طرف تر

+چرا نخوابیدی فکر کردم خاله یادش رفته تلوزیون خاموش کنه

_انگار مثل تو بیخواب شدم.خوابم نمیومد

+ از کجا میدونی بیخواب شدم شاید میرفتم دستشویی یا امده بودم اب بخورم

لبخند کجی بهم زد:منو تو از بچگی باهم بزرگ شدیم مگه میشه داداشمو نشناسم تو ام نگرانی

راست میگفت نگرانیم خیلی هم نگرانیم . رو کردم سمتش و گفتم:میخوای چیکار کنی میجنگی؟

_مگه کاریشم میتونیم بکنیم از اولم اموزش دیدیم که پدر گرامم جنگیدنمو ببینه مگه میتونیم کنسل کنیمش 5 ساله داره زور میزنه اما هر بار منو تو پیچوندیمش اما این بار فک نکنم بتونیم

+حق باتوعه نمیتونیم ولی من وارد کاراش نمیشم

_انگار من میشم من هیچ وقت دوست نداشتم حتی حرکات دفاعی بگیرم چه برسه به این که یه وقت بخوام ...

بقیه حرفشو خورد میدونستم چی میخواد بگه

دستمو زدم به شونش و گفتم بیخیال پاشو بریم یه چیزی بزنیم به رگ من که گشنم شده فردارو یه کاریش میکنیم

یکم بهم نگاه کرد و از جاش بلند شد هر دو رفتیم سمت اشپزخونه با باز کردن یخچال فکم پخش زمین شد

ماشالله خاله ترکونده بود کیک "ژله چند مدل غذا اینارو برای کی درست کرده

یه نگاه به مهدی کردم هردو حمله کردیم سمت کیک و ژله خلاصه نصف شبی انقدر خوردیم که ترکیدیم

نزدیکای ساعت 3 رفتیم خوابیدیم البته خواب که غش کردیم

.............

)روسلا(

ساعت 5باصدای زنگ بیدارشدم قرار بود ساعت ۶راه بیوفتیم

خواب آلو ازجام بلند شدم و رفتم سمت دستشویی یه چهارصد دفعه ای اب زدم به صورتم بلکه خوابم بپره که خداروشکر نپرید

از دستشویی امدم بیرون و رفتم سمت اشپزخونه

تصمیم گرفتم صبحونه درست کنم بلکه خوابم بپره چایی دم کردم

و رفتم سمت یخچال یکی دودفعه اشتباهی خیارشور گذاشتم تو سفره

انگار مجبورم دیربخوابم که الان تو اسفالت باشم خلاصه با هر بدبختی بود سفره رو چیدم هنوز موهام هپَلی بود

خواستم برم موهامو جمع کنم که با دیدن مهتاب قالب تهی کردم اما بعدش زدم زیرخنده قیافش یعنی عالی، موهاش مثل جادوگرا شده بود با چشای پوف کرده نصف پاچه شلوارش بالابود اصلا یه وضعی

وقتی دید میخندم امد سمتم -به چی میخندی بی ادب؟

+ب ...به قیافـــت

وبازشروع کردم به خندیدن باعصبانیت نگاهم کرد

-برو به عمت بخند قیافه خودتو تو اینه دیدی که به من میخندی؟

+هرچی باشه از تو وحشتناک تر نیستم برو خودتو ببین بعد مقایسه کن

-واقعا که

22

هجوم برد سمت دستشویی با این خندیدنم و دیدن قیافه مهتاب کلا خواب از کلم پرید بلندشدم رفتم تو اتاقم تا موهامو جمع کنم

موهای خرمایی رنگی داشتم که بلندیش تقریبا تا باسنم بود عاشق موهای بلند بودم

موهامو باکش بستم بالای سرم امدم

بیرون که دیدم بابا تو اشپزخونه داره چایی میریزه با دیدنم لبخندی زد

-به به سلام دختر خوشگلم صبحت بخیر

+ سلام صبح شمام بخیر

-میبینم که سفره چیدی دست دردنکنه میخواستم خودم بچینم اما انگاریکی از من زرنگ تر بوده

+بله دیگه دخترت یه سحرخیزیه واسه خودش

رو صندلی نشستم که مهتابم امد کنارم نشست موهاشو جمع کرد بود و معلوم بود مثل من یه صد دفعه ای صورتشو شسته

هنوز اثار خواب رو صورتش معلوم بود

مشغول خوردن شدیم بعد خوردن صبحانه بابا گفت بچه ها وسایلتون بزارید جلوی در خودتونم برید لباس بپوشید که داره دیرمیشه

از جام بلندشدم و رفتم سمت اتاق اول وسایل و ساکمو بیرون اتاق گذاشتم بعد لباس خونه رو با مانتو شلوار کرم رنگی عوض کردم

جلوی اینه ایستادم حس ارایش نداشتم فقط یکم ریمل زدم، کیف و گوشیمو برداشتم شالمو رو سرم مرتب کردم

هیچ وقت موهامو بیرون نمیزاشتم دختر چادری نبودم

ولی همیشه باحجاب شیک میگشتم خودم که تیپمو دوست داشتم

نگاه کلی به اتاقم انداختم چیزی جانمونه صلوات

هم زمان با خارج شدنم از اتاق مهتابم امد بیرون بابا داشت وسایل میزاشت تو ماشین منو مهتاب عقب نشستیم

بابا در خونه رو قفل کرد و امدسمت ماشین داشتم

به این فکر میکردم که بگیر بخوابم که با صدای خرچ خروچ برگشتم سمت مهتاب یه چیپس گنده دستش بود داشت میخورد

با چشای گرد شده نگاهش کردم که لبخنده گنده ای تحویلم داد

+ مهتاب الان صبحونه خوردی بعدشم اینا واسه تو راه ما هنوز راه هم نیافتیم شروع کردی به خوردن؟شیکمو

-اوووه حالا تا بیفتیم تو مسیر کلی طول میکشه بعدشم زیاد خریدم تموم نمیشه

امدم جوابشو بدم که بابا گفت:چیکارش داری بچه رو بزار بخوره درک نمیکنی گشنس؟ ریز ریزخندید

مهتاب خنده ای کرد :بله گشنمه همینی که هست

کلا ترجیح دادم سکوت کنم

ماشین به حرکت درامد تو راه یکم سربه سر مهتاب گذاشتم ولی مسیر طولانی بود و دست اخر دیگه خواب بهم غلبه کرد اروم چشامو بستم و خوابیدم.

..........

)امیرحسین(

-مهدی صبر کن بزار منم بهت برسم

صدای خنده بچه ها کل باغ پر کرده بود -بچه ها یواش تر یه وقت میفتید زمین

-نه خاله زهرا مراقبیمم

-امیرحسین بیا قایم موشک

-باشه فقط به شرط این که جر نزنی

-نه من هیچ وقت جر نمیزنم

-باشه پس هرکی دیرتر برسه گرگه

بچه ها میدیدن سمت انتهای باغ اما با صدای جیغ برگشتن سمت خونه ،خونه تو اتیش میسوخت و اون ادمای سیاه پوش نه مامانم و خاله زهرا تو خونن

مــــــــامان.......

با وحشت از خواب پریدم نفس نفس میزدم

بازم اون خواب

خاطرات گذشتمو همیشه تو کابوسام میدیدم دستی به صورتم کشیدم خیس عرق بودم ساعت نزدیکای ۸بود

اروم از جام بلند شدم و رفتم بیرون

بقیه هنوز خواب بودن ترجیح دادم برم دوش بگیرم حوله و وسایلمو برداشتم رفتم تو حموم دوش باز کردم و اجازه دادم قطرات اب روی صورتم بریزه

چشمام رو بستم تمام چیزهایی که تو خواب دیدم مثل فیلم از جلوی چشمام گذشت

نمیدونم چقدرطول کشید که دوش بستم کارامو امدم بیرون

خاله تو اشپزخونه بود و داشت وسایل صبحانه رو اماده میکرد

مهدی ام رو کاناپه نشسته بود بهشون سلامی دادم که خاله با یه لبخند جوابمو دادم:سلام خاله جون صبحت بخیر

مهدیم سلام بلندی داد رفتم کنارش رو کاناپه نشستم سرش تو گوشیش بود سرمو خم کردم تاببینم به چی نگاه میکنه که گوشیش برد نزدیک خودش

-اهافضول خان به چی نگاه میکنی

+خودت به چی نگاه میکنی

-شخصیه میخواستم همه ببین که میزدم تلوزیون همه باهم نگاه کنیم

امدم بهش چیزی بگم که باحرف خاله حرف تو دهنم ماسید دم یخچال ایستاده بود

-وای خدا چرا یخچال خالیه خودم دیروز صبح پرش کردم برگشت سمت من و مهدی گفت

:کدومتون دیشب یخچال غارت کرده؟

منو که کلا خودمو زدم به اون راه مهدیم تو افق بود

خاله امد جلومون ایستاد که بلافاصله دستمو بردم سمت مهدی گفتم :کار خودشه دیشب مثل این جنگلی ها افتاد به جون یخچال هرچی بود خورد هرچی من گفتم نخور گوش نداد که برای منم چیزی نگه نداشت

مهدی با دهن باز داشت نگاهم میکرد

امد حرفی بزنه که خاله گفت :اخه بچه مگه قحطی زده ای

هرچی خوردی نوش جونت اما اخه چه طور همه رو خوردی دلت درد نگرفت؟

-نه من اصلا ...خاله چیزه

من سریع پریدم وسط:

+حرف نزن پسرعه همه یخچال خالی کردی بعد حرفم میزنی خجالت داره واقعا

باز امد حرفی بزنه که خاله این بار گفت:

-حالا زیادم مهم نیست بیاید صبحونه بخورید درست کرده بودم که شما بخورید

خاله رفت سمت اشپزخونه مهدی هنوز دهنش نیمه باز بود دستمو بردم سمت دهنش و بستمش

+ببند مگس نره توش

از اون حالت درامد کوسن مبل برداشت چنان کوبید تو صورتم که دماغی برام نموند

دستمو بردم سمت دماغم

+اخ پسر نکن ببین دماغم نابود شد قیافه خوشگلم خراب کردی

-نکبت من همه یخچال خالی کردم اره؟ کی بود دیشب گشنش بود هان؟