رمان معشوقه مهتاب به قلم محدثه ابوالقاسمی

ژانر: #عاشقانه #جنایی

خلاصه :

معشوقه ماه(معشوقه مهتاب) داستان دختریه از یکی از ده های شهر شمال که علاوه بر شخصیت قشنگش چهره بسیار زیبایی داره...که باعث میشه ارباب ده بعد اینهمه زن صیغه ای داشتن عاشق شانِلی بشه و اونو واسه خودش بخواد. .شانِلی (دختر داستان) به خاطر خوشحالی پدر و مادرش قبول میکنه ولی روز عروسی شانِلی دزدیده میشه و اینجا آتش انتقام ارباب با دزد معشوق اش شروع میشه و اما کسی که شانلی رو دزدیده....پسری که بعد از ۱۲ سال برگشته ایران. ..عوض شده ...رحم نداره ...آتش انتقامش دامن شانلی و میگیره...

با انرژی وصف ناپذیری به سمت بالای تپه راه میفتم..

همیشه دیدن ماه تو این بلندی تپه بهم انرژی میده ،هر چقدر هم که آقا جون بگه دختر شبه نرو خطر داره تو گوش من فرو نمیره که نمیره ..

با یاد حرف های آقا جون خنده ای صورتمو پر میکنه ..

سرعت قدم هامو بیشتر میکنم و شال سفیدمو دور خودم میپیچم همه موهای فرم از لابه لای شال بلندم زده بیرون ..

نگران این نیستم کسی با این وضع منو ببینه چون تو این ۱۰ سالی که هر شب میام اینجا کسی و اینوقت شب اینجا ندیدم ..تپه درست پشت خونه ما قرار داشت ...

به بلندی تپه میرسم و نفسی از سر لذت میکشم .

بالای تپه درست نزدیک ماه قراره داره یا شاید من اینطور حس میکنم میشنم کنار گل های وحشی ..نگاهمو به ماه میدم ...به قول دوستام من معشوقه ماهم ..میگن این دوست داشتن ماه آخر تورو به دردسر میندازه ..ولی چه دردسری نمیدونم ...

شاید یکم مسخره بیاد ولی ماه من و شاعر میکنه ..هروقت نگاش میکنم کلی چیزهای عجیب و غریب تو ذهنم میاد...

از روی تپه کل ده معلومه انگار همشون زیر پای منن...

جالبه بدونین به جز ده تاحالا پامو هیچ جایی نزاشتم ..یعنی مامان جون نمیزاره...اگه ده هم بخوام برم باید با کلی التماس و خواهش به آقا جون بگم مامانو راضی کنه ..مامانم میگه قشنگی و گرگ تو این زمونه زیاده ..

ولی من به این ۲۰ سالی فک میکنم که میتونستم جاهای دیگه از این دنیا رو ببینم ولی ندیدم...

حتی درسمم نزاشتن بیشتر از دیپلم ادامه بدم آخه تو ده ما مدرسه کمه و برای درس خوندن بیشتر مجبور میشدم برم شهر که مامان جون عمرا اگه میزاشت ...همینم با کلی زور تونستم ادامه بدم.

دوباره نگاهمو میدم به ماه ...

زیر لب زمزمه میکنم - شعر می ریزد اگر چشمم ببیند ماه را...

صدای زوزه گرگ ها بلند میشه ..

از جام سریع پا میشم نگاهی به ساعتی که آقا جون واسم خریده میکنم. ..کلی دیر کردم ..

شالمو تو دستم میگیرم با سرعت به سمت پایین تپه میرم ..

خونه ما یکم از مرکزیت دهات دور تره ..و هیچ خونه ای اطرافمون نیس...

نزدیک خونه میشم ..چراغ ها خاموشه و این یعنی اینکه مامانجون و آقا جون خوابن .نفسی از سر آسودگی میکشم و کفش هامو آروم در میارم و وارد اتاقک کوچکم میشم

صبح با نور آفتابی که به چشمم خورد بیدار شدم ..باز یادم رفته بود پنجره رو ببندم .

از جام بلند شدم و کش و قوسی به خودم دادم .

به سمت آینه رفتم میدونستم الان انبوهی از موهای فرم توهم گره خورده ؛فقط شانس آوردم موهام نرمه وگرنه با این حجم موها حالا حالا ها از هم باز نمیشد. .

موهای بلندمو شونه کردم بلندیش تا کمرم میرسید اما چون فر بود هی پیچ میخورد میومد بالا ...موهامو بالا سرم بستمو از اتاق اومدم بیرون ..

به سمت دستشویی راه افتادم و پس از شست و شوی حسابی صورتم به سمت آشپزخونه راه افتادم ...

خونه ما یه خونه ویلایی بود ..البته حیاط نداشت چون باغمون دور تا دور خونمون بود .

آقا جون خونمون و به کمک ارباب ده نوساز کرده بود .. یه خونه ۹۰ متری دو خوابه ..

خدا خیرش بده ارباب و هرچی هم که باشه واسه زیبایی دهات همه کاری میکنه ..

البته اینم بگم که هر خونه ای و که نوساز میکنه دو دونگش و برمیداره واسه خودش ..میشه گفت بیشتر خونه های دهات مال اربابن...

من که ندیدمش ولی میگن یه مرد ۴۰ ساله است که حسابی هم زن دورش ریخته ..زن نه به عنوان همسر دائم ...زن به عنوان همسر موقت .. از هرکی خوشش بیاد صیغه خودش میکنه ...مردم ده هم به خاطر اینکه پولداره و کارشون به بودن ارباب بستگی داره از خداشونه دخترشون زن ارباب باشه ..حالا به هر نحوی ...

فقط خدا رحم کرد که آقا جون تو این بند ها نیس و من و اصلا تاحالا پیش ارباب نبرده ..

از فکر اینکه زن صیغه ای بشم موهای بدنم سیخ شد ...

آقا جون -صبح شما بخیر دخترم...

با صدای آقا جون به خودم میام ..

- وای ببخشید حواسم نبود ..سلام آقا جون ...صبح شما هم بخیر .

نگاهی به مامان میکنم که لبخند به لب داره ...

-سلام مامانی احوال شما ...

مامان جون لبخندش پررنگ میشه ..

-سلام دختر گل خودم ..معلومه تو چه فکری هستی که صدای آقات و نشنیدی ...

به آرومی روی میز ناهار خوری میشنم و چایی رو جلوی خودم میزارم ..

-مامانی خودت میدونی که من فکرم همه جا پرواز میکنه ...کافیه یاد یه چیزی بیوفتم تا خود شب تو اون فکر پرواز میکنم ...

مادر جون- از دست این ذهن فعال و خلاق تو ...

و رو میکنه سمت آقا جون - میگم علی راسته که ارباب مهمونی گرفته و گفته همه ده باید بیان؟؟آخه ما تاحالا تو حیاط ارباب هم نرفتیم چه برسه به اینکه بخوایم بریم تو اون قصر...

-آره درسته خانم کله شهر دارن درباره اش حرف میزنن .گفته میخوام شمارش کنم و از نزدیک با کل ده آشنا بشم ...

از چیزی که میشنیدم سرم سوت کشید ...کنجکاوی بیش از حدم منو سوق داد به اینکه رادار هامو فعال کنم و از آقا جون بیشتر حرف بکشم ...

-آقا جون خب شمارش که همیشه از طرف افرادش میشدیم چی شده که جشن گرفته؟

-نمیدونم والله دخترم .اینطور که من شنیدم مادرش بعد چند سال از اون ور آب اومده و ارباب حتما میخواد به خاطر ورودش مارو دعوت کنه...

رفتم تو فکر ..برام خیلی جالب بود بتونم ارباب و ببینم ..دوستام از دخترایی که صیغه ارباب شدن شنیده بودن اونجایی که زندگی میکنن بی شباهت به قصر نیس...فقط امیدوارم آقا جون بزاره من برم ...من منی کردم و سوالمو پرسیدم..

-آقا جون منم باید بیام؟؟

آقا جون نگاهی بهم انداخت...

-نه عزیزم ...تو کجا بیای ...کل ده جمعا نکنه میخوای واست دندون تیز کنن. ..

مثله بادکنک خالی شدم ...روم نشد اصرار کنم ..خودمو با صبحونه خوردن مشغول کردم

بعد صبحونه مامانو فرستادم بره و خودم ظرف هارو شستم طبق معمول هیچ کاری نداشتم بکنم ،از وقتی که درسم تموم شده بود بیشتر وقتم آزاد بود ...ولی امروز عجیب دلم میخواست برم از باغ بیرون و از بچه ها درباره جشن بپرسم ..میدونم اونا تا الان ته قضیه رو درآوردن....

به سمت مامانجون میرم باید یکم خودمو واسش لوس کنم بلکه دلش به حالم بسوزه بزاره برم بیرون ...تک بچه بودن هم یه مُعضلی هست واسه خودشا آ شاید آگه بیشتر بودیم انقدر منو تو منگنه نمیزاشتن. .پوفی کردم و به سمت باغ راه افتادم حتما الان وسط باغ داره سبزی میچینه...

یکم که از خونه دور میشم پشت درخت ها پیداش میکنم ... صدامو کلفت میکنم

-خانم خوشگله کمک نمیخوان؟؟

مامانم هی میکشه و به سمت من برمیگرده..

-خدا بگم چیکارت نکنه دختر زهرم ترکید..

خنده ریزی میکنم ..

-خدانکنه مامانم...دیدم سخت مشغولی گفتم بیام کمکت...

مامان چشم هاشو ریز کرد...

- هروقت میای اینجا واسه کمک یه منظوری داری؟؟

چشمام میخنده ولی سعی میکنم روی لب هام نقش نبنده. .. مامان منو خوب میشناخت...

- حالا ببینا یه بارم که ما منظور نداریم خودت سعی میکنی منظور دارش کنی. ..

-من که تورو خوب میشناسم وروجک حالا بگو چی میخوای؟

-چشمامو ریز میکنم با حالت مظلومی نگاش میکنم ...

- میشه برم پیش سارا؟

- از دست تو ..من موندم حرف های تو و سارا کی تموم میشه...بچه من آگه میگم زیاد نرو بیرون از باغ به خاطر خودت میگم وگرنه تو هر چقدر دوست داری دوستات و بیار اینجا آگه من چیزی گفتم ...

-آخه مامانه من؛ من آسه میرم آسه میام کسی بامن کاری نداره... چقدر بگم اونا بیان ..هر دفعه میگم میگن ایندفعه تو باید بیای..

-منم که نمیگم تو راه کج میری ...تو یه دختر ۲۰ ساله ای جوونی و هزار ماشالله خوشگل .. همین چند وقته پیش که رفته بودی صدیقه خانم گفت پسرش تورو دیده و حسابی از تو خوشش اومده ...

-اخمام و میکشم توهم باز بحث پسر صدیقه خانم شد ...

-خب دیده که دیده مامان من ...خواستگاری کرد منم جواب رد دادم .قرار نیس که کسی منو نبینه...

-میدونم چی میگی مادر جون ولی همه که مثله این پسره سر سفره پدر و مادر نشستن...خدایی نکرده بلایی سرت میارن..

پوفی میکشم. ..میدونم راست میگه ..همه حرف هاشو قبول دارم ولی خب چیکار کنم نمیتونم زندونی باشم اینجا که ...

مامان که اخم های منو دید فک کنم یه کوچولو راضی شد که گفت ...

- برو فقط روسریت و بده جلو موهات معلوم نباشه. آرایش هم نکن ...زودم بیا واسه ناهار ..

اخمام از تو هم باز میشه میپرم و یه بوس از لپ هاش میکنم ...

و بدو بدو به سمت خونه راه میوفتم..

طبق گفته مامان آرایش نکردم و همه موهامم کردم تو

لباسم ختم میشه به یه شلوار مشکی و یه لباس مردونه بلند تا رو زانو که چارخونه های درشت داشت .. به رنگ قرمز .. روسری سه گوش قرمزمم سرم میکنم و از خونه میام بیرون ..

خونه سارا اینا به خونه ما زیاد دور نیست یه ده دقیقه ای راه هست . قدم زنون از باغ های اطراف رد میشم ..تا به نزدیکی ده میرسم ..خداروشکر سر ظهره و همه جا خلوت ..

راهمو کج میکنم سمت خونه سارا ...

خونه سارا اینا یه خونه حیاط داره

زنگ در و دوبار فشار میدم ..

صدای کیه کیه که میشنوم مطمئن میشم خودشه. .از پشت اف اف صدا میکنم

-منم سارا باز کن

-عه شانِلی تویی؟ بیا تو ..

در با صدای تیکی باز میشه .. درو با دستم باز میکنم و پامو میزارم تو خونشون...

سارا از رو بالکن داد میزنه

-بیا بالا...

-نه زود میرم بیا تو حیاط هوا خوبه..

-پس صبر کن اومدم ..

تا اومدن سارا خونشون و کنکاش میکنم ..یه خونه دوبلکس قشنگ؛ زیاد بزرگ نیس ولی مدلش قشنگه ..

سارا به جز خودش یه خواهر داره که ازدواج کرده و سر خونه زندگی خودشه. مادر و پدرش هم آزاد میزارنش. ..

از دور صدای تق و تق دمپایی های پاشنه دارش میاد ..خنده ام میگیره تو خونه هم دوست داره کلاس بالا بگرده..

به صورتش نگاه میکنم یه صورت کشیده با چشمان قهوه ای و لب و دهن معمولی ..قیافه معمولی رو به خوبی داشت پوستش تیره بود و همیشه بابت این گله میکرد ..

-هی به کجا نگاه میکنی؟

-هی تو کلات دختر خوب چند وقت دیگه میری خونه شوهر هنوز میخوای اینجوری حرف بزنی؟

خنده ای میکنه...

-شوهر کجا بود بابا ..من که مثله تو قیافه ندارم هرکی دید خر شه بیاد خواستگاری .. بیا بشین..

و به سمت میز و صندلی وسط حیاط اشاره میکنه و خودش میشینه سبد میوه رو میزاره روی میز

- کم مزه بریز نمکدون ..مگه خودت چی کم داری..تازه منو کسی نمیبینه به لطف مامان جون و بابا جونم ولی تو چی؟؟؟

و روی صندلی میشینم ...

-باز که توپت پره..

-اوهوم جای من نیستی آخه حالا اینو ولش کن...ببینم از این جشن ارباب خبر داری؟؟

سارا خنده ای میکنه

-پس بگو خانم چرا هوس منو کرده ...نگو کنجکاویشون تحریک شده..

لبخندی میزنم - خب چیکار کنم اهل منزل ما واسه اینکه ما هوس اومدن نکنیم نم پس نمیدن...

سارا چشم هاشو درشت کرد

-جدی اینجا هم نمیزارن بیای؟؟

لبهامو آویزون میکنم -نه

- آخه چرا نه اینجا که دیگه خودشونم هستن ...همه دختر ها میان فک کن کیه که بگه نمیام...

-منم خودم از خدامه بیام ولی آقا جون گفت نه ..میشناسیش که مرغش یه پا داره ...حالا بگو ببینم چی شنیدی دیگه؟

کمی رو صندلیش جا به جا شد..

-شنیدم همه خدمتکاراش واسه فردا شب در حال تدارکات هستن

یه کامیون هم میز و صندلی آورد. ..

دخترا که همه واسه اینکه دیده شن در به در دنبال لباسن!

چشمامو درشت میکنم _ واسه جلب نظر ارباب؟؟

-اولا که چشم هاتو درشت نکن همینطوریش خودش جلب توجه میکنه وقتی هم درشتش میکنی منی که دخترم دوست دارم بپرم صورتتو غرق بوسه کنم .. دومم نه بابا دلت خوشه. در حدی نیستن که ارباب نگاشون کنه . واسه پسرای اهل ده دارن تیپ میزنن...

دستمو نمایشی رو صورتم میزارم و حالت ترس به خودم میگیرم...

- سارا بعضی وقتا حس میکنم پسری ولی در بسته بندیه دختر !!

سارا قه قهه ای میزنه و زیر لب دیوونه ای میگه.

- حالا میگم شانِلی با مامانت حرف بزن بلکه راضی شن تو بیای ..بابا توهم دل داری مجسمه که نیستی!!

فوتی میکنم و موهایی که جلو صورتم اومده رو میزنم بالا..

- میشناسمش قبول نمیکنه ...حالا ولش کن تو برو جای من هرچی شد مو به مو تو ذهنت ضبط کن و بیا واسه من بگو..

-حیف شد ولی باشه ...

راستی دیشبم رفتی بالای تپه؟

سر ذوق اومدم - آره نمیدونی چقدر ماه تو این فصل قشنگه ...انگار نورش دو برابر میشه...

- حقا که بچه ها بهت میگن معشوقه ماه درسته ...من موندم خسته نمیشی هی هرشب هرشب تلپ تلپ پا میشی میری بالای تپه واسه دیدن ماهی که از تو اتاقت هم معلومه؟؟

- ای بابا چقدر شما بی ذوقین آگه یه بار شب بیای بالای تپه بهت میگم اون ماهی که اون بالا میبینی کجا و این ماهی که از تو اتاق میخوای ببینی کجا...

- چه میدونم والله شاید یه روز اومدم ..

تیکه موزی که سارا به طرف میگیره و میگیرم و یه گاز ازش میزنم ...

-میگم شانلی خدا واسه تو خیلی وقت گذاشته هرچی تو صورتت نگاه میکنم سیر نمیشم ...چشم های زیبا که هم حالتش درشت و زیباس هم سبزی چشم هات که نه تنها تو ذوق نمیزنه بلکه به خاطر عسلی بودن بینشون حسابی رنگشو خاص کرده یه سبز عسلی قشنگ ..دماغو که نگو کوچیک ..صورت گرد و سفید ..موهای فر قهوه ای و طلایی ..

یدونه میزنم رو سرش ...

-کوتاه بیا بابا الان خودشیفته میشم...

-نه جدی میگم ..بعضی وقتا میگم شاید مادر و پدرت حق دارن که نمیزارن جایی بری ...کی دلش میاد از تو بگذره..

-فعلا همین زیبایی که میگی داره خط میکشه تو زندگی عادی من...از وقتی بزرگ تر شدم محدودیت هامم بزرگ تر شده یه جوری انگار قایمم کردن ... نمیگم از این زیبایی که دارم بدم میاد ...ولی ترجیح میدادم که یه صورت عادی داشته باشم ولی با یه دنیا آزادی .. آزادی بد نه ها آزادی خوب .. میدونی که چقدر گشتن و دوست دارم..

- عب نداره اونم شوهر کنی درست میشه ..

چشمامو واسش چپ کردم

- به قول خودت حالا کو شوهر؟؟

از صندلیش پاشد و تیز دویید گفت : پسر صدیقه خانم ..

یه لحظه هنگ کردم بعد پریدم سمتش که یه وشگون ازش بگیرم ..

حالا پسر صدیقه خانم نه اینکه بد باشه ها نه و مدلش یه جوریه ...هیچی نداره نه درس خونده نه پولی داره نه قشنگی اونوقت ادعا داره یه مَن ..

بعد کلی سر به سر گذاشتن بلاخره نشستیم یه جا. .

تا نیم ساعت بعدش پیش سارا موندم هرچی اصرار کرد واسه ناهار بمون قبول نکردم و اومدم خونه

تا شب کمک مادرم میکردم ،مادرم یه زن زحمتکشه همیشه بعد از کار خونه سریع میره سر زمین و کمک پدرم میکنه ..آقا جونم هم مثله اکثر افراد اینجا رو زمینش کار میکنه...

................

به سمت اتاقم راه افتادم امشب دلم یکم شیطنت میخواست ... سراغ کیف آرایشم رفتم ...اونم چه کیف آرایشی خلاصه میشد تو یه دو رنگ رژ لب و رژ گونه و خط چشم و مداد چشم ...باید از مامانجون ممنون باشم که دیگه اینو گیر نمیده ..خودشم دوست داره خوب بگردم ؛البته اونم محدود بود تو خونه وگرنه تو ده که عمرا ..خلاصه بگم اینم واسم غنیمته!! به خودم تو آینه نگاه کردم ..باید از خدا ممنون میشدم ..واسم چیزی کم نزاشته بود ...لبخندی رو لب هام نشست و شروع کردم یکم به خودم رسیدن... واسه دل خودم آرایش میکردم ..شاید تنها جایی که استرس نداشتم و آزادی داشتم همین بالای تپه بود ..یه خط چشم و مداد چشم کشیدم چشمام نماش دو برابر شده بود انگار دوتا گوی سبز افتاده بودن تو دو تا قاب مشکی ..یه رژ گونه و رژ لبم زدم ... لباسمم خلاصه شد به یه دامن بلند قرمز و لباس مشکی که یه جلیقه پولک دوزی شده قرمز روش میخورد .. روسری سه گوشمم مشکی رنگ بود بود که دور تا دورش پولک قرمز داشت.... فلوتم و از زیر تخت برداشتم و به سمت در اتاق راه افتادم که صدای مادر جون بلند شد...از تو اتاقش متوجه رفتن من شده بود..

-شانِلی کجا میری مادر؟

-مامانجون میرم بالای تپه ..

- هی میگیم خطر داره گوش نمیدی باشه برو ولی زود برگرد ...مثله دیشب نکنیا فکر نکن نفهمیدم کی اومدی..

ابروهام رفت بالا - شد من یه کار یواشکی انجام بدم؟؟اینم فهمیدی؟

مامان جون لبخندی زد -فکر میکنی انقدر بی خیالم که تا نیومدن دخترم راحت بگیرم بخوابم؟؟

- خودت و چرا اذیت میکنی ..بخدا طوریم نمیشه ..بخواب من زود برمیگردم ..

-برو در پناه خدا..

کفش هامو پوشیدمو راه افتادم ...

هوا پاییزی بود و نم نمکی بادی می‌وزید. ..

آروم آروم به سمت تپه راه افتادم ..دلم میخواست بیشتر تو این هوا بمونم ...

به بالای تپه که رسیدم یدفعه محو اون قصر غرق در نور شدم ..

قصر ارباب بیشتر از همیشه تو انبوهی از نور ها داشت واسم خودنمایی میکرد ...معلوم بود داخلش خدمتکارا هنوز مشغول کارند..

نشستم رو تپه و خیره شدم به ده ...همه جا تاریک بر عکس قصر ارباب...

چشم ازش گرفتم و فلوت و گذاشتم رو لبم و چشمام و بستم ناخودآگاه چیزی که به ذهنم اومد و رو فلوت اجرا کردم ...یه آهنگ غمگین ...یه چیزی که انگار دلم و آروم میکرد...موسیقی که از فکرم اومد و رو قلبم نشست ..و روحم و با خودش سخت در گیر کرد...پدرم خودش فلوت میزد ولی همیشه میگه من تو این کار استعداد خاصی دارم ..نمیدونم چرا ...شاید چون چیزی که اون لحظه به ذهنم میاد و رو نت ها میارم..

آهنگ که تموم شد چشمام و باز کردم و به ماه خیره شدم هوا بدجوری خراب بود نم نم بارون گرفته بود ...ولی خیلی کم ... زیر لب زمزمه کردم :

- شعر می ریزد اگر چشمم ببیند ماه را

می کند دیوانه جمع ظاهراً آگاه را

آسمان را زیر و رو کردم برای دیدنش

جز درون برکه ها پیدا نکردم ماه را

عشق ، من ، تو ، لحظه های ناب بی چون و چرا

سر براه عشق با هم می رویم این راه را

خواندنی تر از رمان عمر خود می دانمش

لحظه های ساده ی این قصه ی کوتاه را

آه سنگین است روی سینه ی غم دیده ام

تا دلم آرام گیرد شعله ور کن آه را

تا شعرم تموم شد صدایی از پشت منو غافلگیر کرد..

-تو ماهی؟؟

هینی گفتم بر گشتم به پشت ...قلبم تند تند میزد ...

خیره شدم به دوتا چشم قهوه ای که با حیرت داشت نگام میکرد...چشم هاش برق خواستی داشت...چیزی نگفتم که از اسبش پیاده شد و اومد سمتم...

- چرا چیزی نمیگی ؟ میگم تو ماهی؟؟

نگاش کردم ... تا حالا اینو تو این ده ندیده بودم ...البته کیو دیده بودم که این دومیش باشه ...یه مرد جذاب بود که بهش میخورد جا افتاده باشه ...

با تته پته گفتم - ماه؟؟

-خب خداروشکر که زبون داری داشتم کم کم میترسیدم که این فرشته که نمیدونم این وقت شب اینجا چیکار میکنه زبون نداره...

سعی کردم به خودم مسلط بشم ..

- زبون که دارم فقط به نظرم کار شما زیاد جالب نبود که یدفعه مزاحم خلوت مردم بشین ..

ابروهاش پرید بالا ...

-منو نمیشناسی؟؟

نه آرومی گفتم ..خود به خود از دستش عصبانی بودم...جایی که ۱۰ سال تنها ، شب هامو باهاش پر کردم حالا یکی اومده مزاحمم شده بود...

دورم چرخید ...

-منم تا حالا تو رو ندیده ام ..واسم خیلی عجیبه که همچین کسی تو این ده باشه و من ازش بیخبر باشم ...

-همچین میگه من ازش بیخبرم انگار پاسبان این دهه !

قه قهه ای زد من از سوتی که داده بودم لبم به دندون گرفتم ...حواسم نبود بلند گفته بودم !!

آقا جون آگه میفهمید نصفه شب دارم واسه یه مرد بلبل زبونی میکنم حتما سکته میکرد..

جلوم ایستاد... و خیره شد تو صورتم ...

-حالا جواب سوال اولم و بده ...

تو ماهی؟ یا از ماه اومدی؟

نگاش کردم - هیچ کدوم!!

- ولی صورتت که اینو نمیگه...انگار از تبار ماه اومدی. ..خودتم داشتی یه چیزی درباره ماه میخوندی...

نگاهش داشت رو موهای فرم میچرخید .. سریع موهایی که از روسریم بیرون زده بود و کردم تو ...

- نه انگار نمیخوای حرف بزنی!! بگو ببینم نسبت از کیه؟؟

اینو که گفت به خودم لرزیدم ...نره یه وقت پیش آقا جون ....

تند گفتم - من معشوقه مهتابم همین ...

تا اینو گفتم صدای رعد و برق بلند شد ..پشت سرش صدای شیهه اسبش. .به سمت اسبش رفت که رم کرده بود ...

منم دیدم حواسش نیس ..سریع دویدم سمت پایین تپه ...هرچی گفت صبر کن صبر کن هم گوش ندادم...

نفس زنون خودم و رسوندم اتاقم و طبق معمول وقتی که میترسم رفتم زیر پتو..

قلبم خودش و محکم تو سینه ام میکوبید ..

خداکنه دیگه نبینمش...

.......................................................

*ارباب*

با صدای رحیم به خودم اومدم و دست از نگاه کردن برداشتم ...!!

-ارباب کجا بودین ؟؟چیزی شده؟؟؟هرچی دنبالتون گشتم پیداتون نکردم !

- چیزی نیس خوبم !

اخم هامو تو هم کردم و افسار اسبم و گرفتم...

-حالا باید رم کنی پسر وحشی من..

و دستی رو صورتش کشیدم...

خیره شدم به اون نقطه ای که اون آهوی گریز پا گریخته بود..با رفتنش حس تنهایی بهم دست داد

عجیب بود تو این همه سال زندگی یه بار هم احساس تنهایی نکردم بودم...حالا با دیدن اون...

-ارباب برید استراحت کنید ..بچه ها حواسشون به همه چیز هست !!

-میگم رحیم ...تو تمام اهالی ده و میشناسی؟؟

- بله ارباب کسی نیس که تو ده نشناسم...یا آگه هم نشناسم میتونم ته توش و در بیارم ..چطور؟؟چیزی شده ارباب؟؟

راه افتادم پایین تپه ..رحیم هم پشت سرم میومد..

-امشب یکی اینجا بود رحیم..تا حالا ندیده بودمش...

رحیم با لحنی متعجب پرسید:

-از اهالی ده بود ؟؟ ارباب مشکوک بود؟؟

تو ذهنم صورت عین ماهش نقش بست...لبخندی زدم .. - آره مشکوک بود...خوب بلد بود ازم دزدی کنه!!

رحیم هینی کشید - دزدی؟؟؟اونم از شما؟؟؟ کی جرات میکنه از ارباب دزدی کنه ؟؟؟؟!!!!!

- نه رحیم. ..اون دزدی که تو فکر میکنی نه ...

نگاهمو بهش انداختم ..با حالت گنگی نگاهم میکرد...

- فعلا بیا بریم ...بعدا بهت میگم

نزدیک ویلا شدم ...جایی که واسه همه قصر به حساب میومد .. الان واسه من توش نفس کشیدن تنگ شده بود...حس کردم دیوار ها داره بهم فشار میاره...

اسبم و دادم دست رحیم تا ببرتش آخور...و خودم وارد سالن شدم و بدون هیچ مکثی وارد اتاقم شدم ..

لباسمو درآوردم و با شلوارک و بدن برهنه رو تخت دونفره اتاقم افتادم...

در باز شد و گلی سرش و آورد تو...

-ارباب بیام تو؟؟

کلافه نشستم : گلی چندبار بگم سرتو مثله گاو ننداز بیا تو !! انگار حالیت نمیشه نه!!!

نه رو با صدای بلندی گفتم ..

لب هاشو جمع کرد ...

- ببخشید ارباب ...

- برو بیرون !!

ناراحت روشو برگردوند و در اتاق و بست ..

زمزمه کردم... - امشب نه .. امشب هیچی نمیخوام فقط میخوام به اون فکر کنم..

یاد اسمی که از خودش بهم گفته بود افتادم

از لفظی که برد اخم نشست رو صورتم...معشوقه ماه... نه !! من به ماهم حسودی میکنم ..

شانلی ***

با صدای مامان جون از خواب بیدار شدم ..

نشستم رو تخت ...

با یاد دیشب دوباره لرزی رو وجودم نشست...

حس گناه کار بودن بهم دست میداد...وقتی یاد نگاه خیره اش به صورتم میفتادم..

کلافه از جام پاشدم ...بهتر بود بهش فکر نکنم ...

رفتم دستشویی و صورتم و آب زدم ..خنکی آب منو از فکر بیرون آورد..با ذوق رو صورتم آب میپاچیدم...

زمزمه کردم - نام دیگر آب زندگی است...

روحیه ام برگشت ... شاید مسخره بیاد ولی من سر چیزهای کوچیک به ذوق میام ...

با روحیه جدیدی اومدم و نشستم سر میز ...

-سلام به دو تا دسته گلی که هرچی ازشون لبریز میشم خسته نمیشم..

پدرم خنده ای کرد - سلام به دختر بلبل زبون خودم ..ببینم کی این چیزا رو بهت یاد داده دختر بلا !!

تا رفتم حرف بزنم مامان جون گفت : وا علی کی یاد داده چیه ؟؟؟ دختر گلم خودش ماشالله ماشالله سر شار از این کلمات قلمبه سلمبه است ..

خنده ای کردم - بابا جان باز حرفی داری بگو که با زنت طرفی !

بابا جون با محبت دست های مامانو گرفت -من بیجا میکنم رو حرف زنم حرفی بزنم ..

مامان خنده ریزی کرد: وا علی آقا حرف شما حرفه منه ...

پریدم وسط عشقولانه در کردنشون... - بابا بسه مثلا من مُفرَد مُونَّث اینجا نشستما...

مامان جون - من که نفهمیدم چی گفتی حالا ولش کن ؛ صبحونه اتو بخور مادر ..بعدم آگه تونستی با من بیا سر ِ زمین ..

چشمی گفتم مشغول خوردن شدم ...

بعد صبحونه رفتم سر زمین کمک مامان جون ..

مشغول کار بودم که صدای آقا جون و شنیدم ..

از ده بر میگشت. .

صدامون کرد بریم پیشش...

پا تند کردم و رفتم سمتش ...یه لحظه استرس گرفتم ...نکنه از جریان دیشب چیزی فهمیده باشه . اونوقت دیگه نمیزاره شبا برم بالای تپه..

بهش که رسیدم دست هامو تو هم قفل کردم ...از استرسم بود!

مامان جون - چیشده علی اتفاقی افتاده ؟؟

آقا جون نفسی تازه کرد - نه فقط در مورد جشن امشب چیزی شنیدم ..مثله اینکه ارباب امروز تاکید کرده همه اهالی حتی بچه ها هم باید تو جشن حضور پیدا کنن ..گفته بفهمه کسی تو جشن شرکت نکرده اینو یه بی احترامی به خودش میدونه و طرف باید منتظر عواقبش باشه !!

مامان جون - واا؟؟؟ پس یعنی شانِلی رو هم امشب ببریم به خونه ارباب؟؟

- آره انگار ارباب خیلی قاطع اتمام حجت کرده!

از چیزی که شنیدم داشتم بال در میاوردم... بلاخره منم امشب به این مهمونی میرم ...

ساعت نزدیک هفت بود ..

یکم دیر کرده بودیم ...از بس خانم جون گیر داد اینو بپوش ...اونو نپوش ...

نگاه آخرو تو آینه به خودم انداختم...هیچ آرایشی نداشتم دریغ از یکم رژ ...

اونم به دستور خانم جون ...

لباسمم بعد از کلی غر زدن خانم جون منتهی شد به یک شلوار نقره ای ساتن مدل سمبادی که پایین مچ پام مروارید دوزی شده بود...مروارید هایی به رنگ سبز یشمی ..و یک پیراهن بلند تا نزدیکی های زانو از همون جنس ولی به رنگ سبز یشمی که مروارید هایی به رنگ نقره ای دور تا دورش به صورت بته جقه نقش بسته بود..

روسریمم سه گوش یشمی ...

دو تا پره از موهای فرم رو صورتم بود .با اینکه آرایش نداشتم ولی رنگ لباسم خیلی بهم میومد ...با چشم هام همخونیِ قشنگی پیدا کرده بود...مامان جون وقتی منو دید اولش مخالفت کرد و گفت این نه ..

ولی بلاخره راضیش کردم که این یه مهمونی معمولی نیس و اگه لباسم خوب نباشه شاید میزبان ها ناراحت بشن ...

البته از خودم درآوردم....خب داشتم واسه اولین بار به یه مهمونی که کله اهالی ده توش بودن میرفتم دلم نمیخواست مورد تمسخر قرار بگیرم .

با صدای آقا جون چراغ اتاق و خاموش کردم و از خونه زدم بیرون و سه تایی به سمت قصر ارباب به راه افتادیم ...

وارد حیاط ارباب که شدیم دهنم از این همه زیبایی باز موند..

خونه ارباب تو انبوهی از چراغ ها میدرخشید

سنگ های سفید ساختمون هم باعث شده بود درخشش دوبرابر بشه ..

چندین مدل ماشین هم گوشه حیاط پارک بود.. ماشین هایی که تا حالا از نزدیک هم نگاشون نکرده بودم چه برسه به لمس...

نگهبانی ما رو به سمت ساختمون قصر هدایت کرد...

وارد ساختمون که شدم محو اون همه زیبایی شدم ...یه ویلا دوبلکس بسیار بزرگ که با کلی از تابلو های برجسته و گلدون های بسیار بزرگ تزیین شده بود ..

همه اهالی ده رو صندلی هایی که چند تا چندتا به صورت گرد دور میز هایی چیده شده بود نشسته بودن..

چقدر شلوغ بود...و پر از سر و صدا ...

آقا جون اشاره کرد به میز و صندلی هایی که پشت سر بقیه در گوشه ای از اتاق چیده شده بود بریم ..

از مقابل میز ها رد میشدم که نگاه خیره بقیه رو روی صورتم دیدم....بعضی ها با مهربانی و بعضی ها با حسرت و بعضی ها با تحسین یا نگاه بد ...نگام میکردن.. سرمو انداختم پایین و تیز از مقابلشون رد شدم

رو میز و صندلی که آقا جون نشون داده بود نشستیم ..خیلی هیجان داشتم ...مثله اکثر افراد اونجا ؛ چون اولین باری بود که پامو اینجا میزاشتم...

سالن غرق از همهمه بود ...

کلافه از نگاه هایی که روم بود از آقا جون پرسیدم ..

- آقا جون ارباب اینجا نیس؟؟

-مثله اینکه هنوز نیومده ...

با صدای آقایی به طرفش برگشتیم

- سلام خوش آمدید. .برای سرشماری اومدم لطفا تعداد اعضای خانواده رو ذکر کنید ...

آقا جون - سلام ممنون از شما .ما کلا سه نفر هستیم که هر سه هم به دعوت ارباب اینجاییم. ..

- اسامی خودتون رو لطفا بگین!

-علی رودباری/ذینب صفاری/شانِلی رودباری

مرد ممنونی گفت و از پیشمون رفت..

آقا جون - خوب شد شانِلی باهامون اومد فکر نمیکردم اصلا بخواد اینجا سرشماری کنه و اسم و تعداد اعضا رو ازمون بخواد..

مامان جون-حالا چه اصراری بود همه بیان ..خب شاید یکی مشکل داشت نمیتونست شرکت کنه !

- اربابِ دیگه به این چیزا فکر نمیکنه. ..

نگاهمو از آقا جون برداشتم و چشم چرخوندم تا سارا رو پیدا کنم ...پیداش کردم درست دو سه تا میز اونور تر از ما بود...من و که دید نیشش باز شد و دست تکون داد...منم خنده ای کردم و چشمکی واسش فرستادم ...اشاره کرد که برم پیشش

ابرو انداختم سمت آقا جون که یعنی عمرا بزاره ...

چیزی در گوش پدرش گفت و به سمت میز ما اومد ..با اومدنش از جام پاشدم ...

به آقا جون و پدر جون سلامی داد ...و منو تو آغوش گرفت..

- عوضی چقدر خوشگل شدی!! کاسه چشم همه دراومد از بس واسه دیدنت چشم چرخوندن..

خنده ای کردم - هیس دیوونه میخوای آقا جونم بشنوه منو بلند کنه ببره خونه؟؟؟

صداشو آروم تر کرد - خب بابا منم چیزی نگم خودش میبینه !!

تعدادی خدمتکار واسه پذیرایی ازمون اومدن و شربت و شیرینی و میوه رو میزمون گذاشتن .شربتی برداشتم و یه قلوپ ازش چشیدم ...

نگاهمو انداختم سمت زن هایی که صورت هاشون غرق از آرایش بود و لباس های پر زرق و برقی تنشون بود...

-میگم سارا اینا کین؟؟

- اینطور که مامانم میگفت اینا زنای اربابن!!

چشمام گشاد شد -زنای ارباب؟؟؟

- آره دیگه زن دائم که نداره یعنی کسی و تو حد خودش نمیدونه که بخواد زن دائم بگیره، اینا همون زن صیغه ای هاشن ..

آهانی گفتم بیشتر خیره شدم روشون. .

- قشنگن!

سارا -کجاش قشنگن ؟؟ همشون به زور آرایش و آرایشگر اینجوری شدن ...قشنگ یعنی کسی مثله تو که بدون آرایش هم همه نگاه هارو به خودش خیره میکنه !!

به این تعریفاش عادت داشتم بشگونی از دستش گرفتم که صداش درومد - حالا ببینم کاری میکنی که من و بفرستن خونه یا نه !!

رفت چیزی بگه که یدفعه همهمه ها خوابید ...نگاهمو دادم به پله ها یه مرد تو یه کت و شلوار شیک دست زنی و گرفته بود و آروم آروم از پله ها پایین میومد روش اونور بود و من نمیتونستم چهره اش و ببینم ..

به تبعیت از همه منم از جام پاشدم ...

دستش و برد بالا و رو کرد سمت جمعیت ...

از چیزی که دیدم قلبم وایستاد

اون مرد....همونی که دیشب دیدمش..نــــــــــــه خدای من ...اون ارباب بود...

جوری وحشت کردم که تپش قلبمم نمیفهمیدم....حس کردم قلبم تو گلومه

هر پله ای که میومد پایین نفسم تنگ تر میشد...

نا خودآگاه پشت سارا پناه گرفتم ..

اگه منو میدید بیچاره میشدم...حتما جلوی همه عکس العمل نشون میداد. .

اونوقت نه تنها واسم حرف درمیاوردن بلکه ممکن بود واسه بلبل زبونی دیشبم مجازات بشم...

نگاهی به آقا جون انداختم ..نه من نمیتونستم آبروی این مرد و ببرم ...

با لکنت زبون به حرف اومدم ...

- س...س...سا..را

-هوم؟

سا..را با توام نگام کن!!

برگشت طرفم - چیه بابا بزار ببینم مادر ارباب چه جوریه؟؟

تا نگاهش بهم افتاد چشم هاش گشاد شد...

- وا شانِلی چته؟؟چرا رنگت پریده. .

دستمو گرفت تو دستاش. ..

- چرا یخ کردی؟؟؟

همه حواسمو دادم به سارا - سا..را باید از اینجا برم..توروخدا یه کاری کن بدون اینکه ارباب من و ببینه از اینجا برم بیرون..

متعجب نگاهم کرد... چت شده؟؟ چیکار به ارباب داری؟؟؟

-سارا برات توضیح میدم توروخدا یه فکری کن ..منو ببینه بدبخت میشم..

گنگ نگاهم کرد... - آخه چه جوری بریم بیرون؟؟؟ اونو بی خیال مامان و بابات و میخوای چیکار کنی؟؟؟

-نمی...دونم! فقط میدونم ارباب منو ببینه چیزی که نباید بشه میشه..

چند لحظه نگاهم کرد...

-صبر کن یه فکری به سرم زد .. حال خودتو بد نشون بده ..رنگت هم که پریده بهشون میگیم حالت بد شده چطوره هان؟؟

-خوبه همین خوبه ....

نگاهمو دادم به ارباب ، از پله اومده بود پایین و داشت خوش آمد میگفت..هر از گاهی هم سرش و اینور اونور میچرخوند...

سارا - بشین رو صندلی تا به مامانت بگم

سری تکون دادم و نشستم رو صندلی ...

سارا رفت سمت مامانجون و آقا جونم..بهشون چیزی گفت که هراسون اومدن سمتم..

مامان جون- شانِلی مامان چیشده ؟؟کجات در میکنه؟؟

-چیزی نیس مامان حالم یدفعه بد شد..

مامان دستمو گرفت - وااا چرا انقدر دستات یخ کرده ؟؟؟رنگت هم که پریده ...بزار ببینم تب نداری؟؟

دستش و گذاشت رو سرم ...

-داغ که نیستی ... ولی بمیرم برات حتما به خاطر امروز ظهره ....ازت خیلی کار کشیدم

سارا پرید وسط حرفش - میگم خاله شاید داره مریض میشه ...آخه اصلا حالش خوب نیس ...سرش هم گیج میرفت ...صلاح نیس اینجا باشه..

- آره آره باید بریم خونه ...

آقا جون -آره الان میرم پیش ارباب معذرت میخوام و میام دنبالتون تا بریم ...

به حرف اومدم -آخه شما کجا میخواین بیاین؟؟

ارباب هنوز شما رو ندیده .. میدونید چقدر ناراحت میشه ...تازه آگه شماهم بخواین بیاین شاید از رفتن من هم مخالفت کنه ...درضمن بی احترامی میشه بهش ..اینهمه زحمت کشیده ..

سارا- آره آره منم شنیدم که ارباب اصلا خوشش نمیاد کسی کوچیک بشماردش. .

آقا جون دستی به چونه اش کشید

-اخه میگی بابا جون چیکار کنم ...تو روهم که نمیتونم تنها ولت کنم به امون خدا...

سارا - تنها چرا ...خونه شما با اینجا نهایت ۱۰ دقیقه راه باشه ..الان همه افراد ده هم که اینجان...منم باهاش میرم ..میرسونمش و بر میگردم ...

-آخه سختت میشه دخترم. .

- نه عمو علی سخت کجا بود ..شانِلی بهترین دوست منه ...

-باشه ...پس بزار برم از ارباب اجازه بگیرم ..

هراسون سارا رو نگاه کردم ..

- نه عمو علی اجازه نمیخواد، ما دوتا دختر جوون در حدی نیستیم که نبودمون بی ادبی تلقی بشه .. تازه شاید اگه ارباب بفهمه نزاره شانِلی بره خونه...ما یواشکی از در میریم بیرون ...

آقا جون باشه ای گفت ...

مامان جون -شانلی مطمئنی نمیخوای ما باهات بیایم؟؟

-آره مامانم ...بچه که نیستم میرم خونه استراحت میکنم تا شما بیای...

-باشه دخترم

آقا جون -پس زود برین تا حواس کسی به شما ها نیس ...

باشه ای گفتم ..

سارا چند لحظه رفت پیش مادرش و اجازه گرفت که با من بیاد خونه ...و اومد سمتم

نگاهمو دادم به ارباب همزمان سرشو چرخوند سمت ما ؛ پشت سارا قایم شدم ...

-سارا داره نگاهمون میکنه؟؟

- نگاه کرد انگار ولی فکر کنم متوجه نشد ...

- پس بیا بریم سریع ..

از در ویلا زدیم بیرون

- شانلی بدو! فکر کنم ارباب دید ما بیرون اومدیم. ..

دستمو رو دهنم گذاشتم و قدم هامو سریع تر کردم ..

سارا - بیا از سمت در پشتی بریم به هوای دستشویی که تو حیاط هست ..وگرنه نگهبان های جلو در ورودی جلومونو میگیرن...

- تو از کجا میدونی این پشت در هست ؟؟

قبل اومدن شما خواستم برم دستشویی که یکی از نگهبان ها گفت از دستشویی پشت حیاط استفاده کنم ..حالام بدو تا نیومدن دنبالمون

سری تکون دادم و پشت سرش شروع کردم به دوییدن. .

خوشبختانه در پشتی قفل نبود ...از حیاط زدیم بیرون و وارد کوچه شدیم. ..هنوز هم میدوییدیم. .انقدر میترسیدم که یه بار هم برنگشتم پشت سرمو ببینم ...

.........................................................

ارباب ****

با صدای مامان به خودم اومدم کلافه بودم...دلم میخواست امشب ببینمش...

- شهاب چته پسرم ؟؟چرا انقدر کلافه ای..