یه پسره بود با یه قیافه متعجب و درهم که داشت من رو نگاه میکرد ...
سعی کردم اعتماد ب نفسم رو از دست ندم..با پررویی گفتم:
_به شما مربوط میشه؟
سرش رو کلافه به طرفین تکون داد و گفت :
_خیلی جالبه .. شما از دیواره خونه بنده رفتید بالا اونوقت میپرسید به من مربوط میشه یا نه ؟
قشنگ رفتم تو بُهت ! این چی میگفت ؟
یعنی صاحبِ اینجاس؟وای مهیـار !
با تته پته گفتم :
_این ..اینجا خونه شماست ؟
در حالیکه داشت سوییچش رو تو دستش تاب میداد گفت :
_ با اجازتون بله .
آب دهنمو قورت دادم. چقد که خجالت کشیدم بماند . اما نمیتونستم هم از کارم منصرف بشم .. باید مهیارو از اونجا میکشیدم بیرون .
_من .. خب من ..
_نکنه دَله دزدی ؟
چشمهاشو ریز کرده بود و بررسیم میکرد ...
_نخیر .
اینو گفتم و بدون توجه بهش پریدم .. داشت وقتم رو میگرفت ..
با کف دستهام فرود اومدم که باعث شد دستهام خراشیده بشه ... از اونور صداشو شنیدم :
_دله دزد که میگن همینه . .
زیر لب فحشی بهش دادم و دوییدم سمتِ خونه ! هه به من میگفت دله دزد !
دوییدم سمتِ خونه ... مثلِ برق .. یا شایدم جت !
سرعتم خیلی زیاد بود ...
حدس میزدم دیر یا زود اونم بیاد داخل .. اما باید زودتر مهیارو نجات میدادم .
به در که رسیدم با دو تا دستم دستگیره رو کشیدم پایین و خودمو پرت کردم تو خونه .
عینِ دیوونه ها تو خونه میدوییدم تا پیداش کنم ..
تو پذیرایی یه کیفِ زنونه رویِ مبل و یه شال رویِ زمین افتاده بود .
گوشم زنگ زد .. اتاق خواب ..
امیدوار بودم دیر نشده باشه .به سمتِ اولین اتاقی که دیدم پر کشیدم و درو باز کردم ..
همونجا سر جام ایستادم .. نفس نفس میزدم .
درست اومده بودم .. و به موقع !
داشت کار به جاهای حساس می کشید که رفتم جلو و بازوشو چنگ زدم و گفتم:
_ تو داری اینجا چـه غلطـی میکنی؟؟؟
اینو گفتم و با خشم زل زدم تو چشماش ... شانس آوردن که زود رسیدم ..
مهیار تند و عصبی نگام میکرد .. انگار زبونش نمیچرخید چیزی بگه ..
لحظاتی سکوت و بعد :
_وایسا ببینم!تـــو این جا چه غلطی میکنی؟؟
سوالِ خودم رو تکرار کرد ..
دختره همونجور زیرلب غُر میزد ..
صدام رو بردم بالاتر :
_اومدم دنبالِ داداش کوچولوم . ده آخه حداقل برو یجایی این گندکاریارو بکن که ازش مطمئنی .. نه جایی که الان صاحبش پشت در وایستاده !
اینو گفتم و ساکت شدم. به وضوح رنگ از چهره ش پرید ..
دختره با صدایِ جیغ جیغیش گفت :
_ مهیار مگه اینجا خونه ی خودت نیست؟
مهیار کلافه دستی تو موهاش کشید و گفت :
_تو فعلا برو .. بعداً با هم صحبت میکنیم ..
دستم رو زده بودم به کمرم و مثلِ طلبکارا نگاهش میکردم .
نمیدونم چرا هنوز اون پسره که ادعاش میشد صاحبِ این خونه ست نیومده بود داخل ..
دختره با کلی فیسان چیسان و غُرغُر رفت ..
با حرص نشستم رو تخت . مهیار تیشرتش رو تنش کرد .
_ چرا تعقیبم کردی لعنتی ؟
پوفی کردم و گفتم :
_الان وقته این چیزا نیست .بردار بریم.
زودتر از خودش از اتاق خارج شدم . دوست داشتم ببینم اون پسره چی شده ؟! ..
رفتم از خونه بیرون .. تو حیاط رو نگاه کردم .. کسی نبود ..
یعنی چه ؟؟
رفتم بیرون جلویِ در .. دیدم هنوز همونجایی که وایستاده بود،ایستاده .
بهش شک کردم و گفتم:
_اگه میگی که اینجا خونته پس چرا نیومدی داخل ؟
یه پوزخند زد و گفت:
سعی کردم اعتماد ب نفسم رو از دست ندم..با پررویی گفتم:
_به شما مربوط میشه؟
سرش رو کلافه به طرفین تکون داد و گفت :
_خیلی جالبه .. شما از دیواره خونه بنده رفتید بالا اونوقت میپرسید به من مربوط میشه یا نه ؟
قشنگ رفتم تو بُهت ! این چی میگفت ؟
یعنی صاحبِ اینجاس؟وای مهیـار !
با تته پته گفتم :
_این ..اینجا خونه شماست ؟
در حالیکه داشت سوییچش رو تو دستش تاب میداد گفت :
_ با اجازتون بله .
آب دهنمو قورت دادم. چقد که خجالت کشیدم بماند . اما نمیتونستم هم از کارم منصرف بشم .. باید مهیارو از اونجا میکشیدم بیرون .
_من .. خب من ..
_نکنه دَله دزدی ؟
چشمهاشو ریز کرده بود و بررسیم میکرد ...
_نخیر .
اینو گفتم و بدون توجه بهش پریدم .. داشت وقتم رو میگرفت ..
با کف دستهام فرود اومدم که باعث شد دستهام خراشیده بشه ... از اونور صداشو شنیدم :
_دله دزد که میگن همینه . .
زیر لب فحشی بهش دادم و دوییدم سمتِ خونه ! هه به من میگفت دله دزد !
دوییدم سمتِ خونه ... مثلِ برق .. یا شایدم جت !
سرعتم خیلی زیاد بود ...
حدس میزدم دیر یا زود اونم بیاد داخل .. اما باید زودتر مهیارو نجات میدادم .
به در که رسیدم با دو تا دستم دستگیره رو کشیدم پایین و خودمو پرت کردم تو خونه .
عینِ دیوونه ها تو خونه میدوییدم تا پیداش کنم ..
تو پذیرایی یه کیفِ زنونه رویِ مبل و یه شال رویِ زمین افتاده بود .
گوشم زنگ زد .. اتاق خواب ..
امیدوار بودم دیر نشده باشه .به سمتِ اولین اتاقی که دیدم پر کشیدم و درو باز کردم ..
همونجا سر جام ایستادم .. نفس نفس میزدم .
درست اومده بودم .. و به موقع !
داشت کار به جاهای حساس می کشید که رفتم جلو و بازوشو چنگ زدم و گفتم:
_ تو داری اینجا چـه غلطـی میکنی؟؟؟
اینو گفتم و با خشم زل زدم تو چشماش ... شانس آوردن که زود رسیدم ..
مهیار تند و عصبی نگام میکرد .. انگار زبونش نمیچرخید چیزی بگه ..
لحظاتی سکوت و بعد :
_وایسا ببینم!تـــو این جا چه غلطی میکنی؟؟
سوالِ خودم رو تکرار کرد ..
دختره همونجور زیرلب غُر میزد ..
صدام رو بردم بالاتر :
_اومدم دنبالِ داداش کوچولوم . ده آخه حداقل برو یجایی این گندکاریارو بکن که ازش مطمئنی .. نه جایی که الان صاحبش پشت در وایستاده !
اینو گفتم و ساکت شدم. به وضوح رنگ از چهره ش پرید ..
دختره با صدایِ جیغ جیغیش گفت :
_ مهیار مگه اینجا خونه ی خودت نیست؟
مهیار کلافه دستی تو موهاش کشید و گفت :
_تو فعلا برو .. بعداً با هم صحبت میکنیم ..
دستم رو زده بودم به کمرم و مثلِ طلبکارا نگاهش میکردم .
نمیدونم چرا هنوز اون پسره که ادعاش میشد صاحبِ این خونه ست نیومده بود داخل ..
دختره با کلی فیسان چیسان و غُرغُر رفت ..
با حرص نشستم رو تخت . مهیار تیشرتش رو تنش کرد .
_ چرا تعقیبم کردی لعنتی ؟
پوفی کردم و گفتم :
_الان وقته این چیزا نیست .بردار بریم.
زودتر از خودش از اتاق خارج شدم . دوست داشتم ببینم اون پسره چی شده ؟! ..
رفتم از خونه بیرون .. تو حیاط رو نگاه کردم .. کسی نبود ..
یعنی چه ؟؟
رفتم بیرون جلویِ در .. دیدم هنوز همونجایی که وایستاده بود،ایستاده .
بهش شک کردم و گفتم:
_اگه میگی که اینجا خونته پس چرا نیومدی داخل ؟
یه پوزخند زد و گفت:
Mahsa
۱۷ ساله 00وای واقعا قلبم درد گرفت مهنا دختر خیلی قوی بودو اسلن جا نمیرد بیشتر از همه از شخصیت مهنا خوشم بود دوسش دارم رمان قشنگی بود ودر اخر تنکس