انتقام آبی (جلد دوم زندگی سیگاری) به قلم مرجان فریدی

-خداحافظ دلسا
چشمام رو بستم و آخرین قطره ی اشکم رو هم توی این دنیای نامرد حروم کردم هه، آماده بودم برای مرگ که یهو در انبار باز به شدت باز شد و چند نفر با اسلحه وارد شدن
از بیرون صدای شلیک می اومد. هاکان با نگرانی به بیرون نگاه کرد و گفت:
-چی شده؟!
یکی از افرادش گفت:
-قربان افراد لاوین اینجان
هاکان زود دست و پام رو باز کرد و خواست منو بندازه رو کولش که با بی حالی تقلا کردم که یکی محکم زد تو گوشم و بلندم کرد.
خون ها همینطوری از دستم میریختن و من بی حس تر میشدم
از در خارج که شدیم صدای گلوله ها واضح تر شد،یک دفعه دورمون محاصره شد و از پشت یک ماشین که وایستاد؛ یک پسر اومد بیرون که قیافش رو خوب نمی دیدم چون تار می دیدم؛
هاکان منو آورد از کولش پایین ولی بازوم رو محکم برای این که نیفتم گرفته بود
پسره با صدای بم و جدی گفت:
-هاکان بنداز اسلحت رو
هاکان هم اسلحش رو انداخت، پسره که حالا میدیدمش قد بلند و هیکلی بود با چشمای عسلی و موهای پرپشت مشکی، واقعا خوش تیپ بود؛
جدی گفت:
-تو کی هستی؟
با بی حالی گفتم:
-مَ....
یهو هاکان گفت:
-با منه،تو که محموله رو برداشتی با دخترم چیکار داری ؟
پسره پشتش رو بهم کرد و گفت:
بریم بچه ها محموله هارو هم ببرید.
دوتا کامیون حرکت کردن، با ترس به پسره نگاه کردم و با صدای پربغضی گفتم:
-نجاتم بده.
#پارت7
با تعجب برگشت طرفم که پریدم پشتش و از کت اسپرت مشکی اش گرفتم، که هاکان پر از حرص گفت:
-دلسا بیا اینجا
با ترس رو به پسره گفتم:
-نذار من و ببره ،تورو قرآن،من و می کشه.
آستینام رو دادم بالا و دستام رو بهش نشون دادم و با التماس بهش نگاه کردم و پربغض گفتم:
-اون بابام رو کشت.
پسره هی اخماش بیشتر توهم می رفت، رو به هاکان گفت:
-تو آدم بشو نیستی؟!؟با این دختره چیکار داری؟
هاکان:
لاوین تو دخالت نکن اون برام‌ مهمه ...محموله ام رو دزدیدی برو دیگه برای خودت هم دردسر درست نکن .
پسره پوزخند زد و رو به من گفت:
-بیا برو،معلومه خاطرت رو می خواد
با بغض داد زدم:
-دارم می گم اگه شما نیومده بودین من و کشته بود چرا نمی فهمید،اون نمی دونم چه کُدی رو ازم میخواد که بابام رو کشت به خاطرش.
هاکان پر از غیض گفت:
-لاوین اون یک چیزی میگه تو ولش کن.
لاوین با تعجب گفت:
-کُد،همون کُد معروفه اس؟!یعنی بابای تو همون نوید کاوشگر معروفه؟
سرم رو تکون دادم،چون می دونستم تنها راه چند روز زنده موندنم همین پسره.
با خنده رو به هاکان گفت:
-هرچی خودش بگه.
و رفت عقب و من مابین اونا موندم؛ هاکان با حرکت سرش ،بهم علامت داد که برم پیشش با لرز و صدای پربغض اما بی حال گفتم:
- دِ لعنتی ها من میخوام آزاد باشم ولم کنین.
پسره با پوزخند گفت:
یا من ،یا هاکان
زود تنها راهم رو انتخاب کردم و یک قدم به سمت پسره که فکر کنم اسمش لاوین بود رفتم که زود سوار لامبورگینی مشکی رنگی شد و در هم برای من خود به خود باز شد.
رو به یکی از افرادش گفت:
-محموله رو ببرید انبار منم این رو ببرم خونه.
و راه افتاد.
#پارت8
دستام،هنوزم ازش خون می اومد، ولی چون سیوشرتم قرمز بود و آستیناش رو داده بودم پایین دیده نمی شد.
لاوین اخماش توهم بود،منم به اطراف نگاه می کردم و دنبال یک راه واسه ی فرار بودم؛ تنها راهم رو امتحان کردم و ادای بالا آوردن رو درآوردم و دستام رو جلوی دهنم گرفتم.
قبل از اینکه در رو برام باز کنه گفت:
-کلاه سیوشرتت رو سرت کن.
زود همین کار رو کردم و زود پریدم پایین و لب جدول ادای عُق زدن رو درآوردم، به اطراف نگاه کردم خیابون خلوت بود و اون طرف هم یک زمین پیچ در پیچ بود و پشتش پر از درخت؛